rheyzel-maecole-blog

[rheyzel-maecole-blog]

Sa Giyera Laban Sa Droga

"Cliche" man itong maituturing ang bagay na ito pagdating sa mga ganitong usapin, hindi pa rin namin mapigil ang sarili na ito ay piliin dahil ang umaapoy na damdamin ay nag-uumapaw pa rin sa mga buhay na tinatapos ng "WAR ON DRUGS" sa ating bansa.

Sa loob ng isang taon mula Mayo 2016 hanggang Mayo 2017, tumataginting na 3,407 na bilang ng mga napatay sa giyera laban sa droga ayon sa Abs-Cbn Investigative and Research Group.

Sa bilang na ito hindi namin maiwasang magtanong, ilan kaya ang inosente? Ilan ang pamilyang nawalan ng tatay na nagtataguyod? Ilan ang mga inang nawalan ng anak at ilan kaya ang mga anak na nawalan ng magulang? Gaano karaming kabataan ang binawian ng kinabukasan? Patuloy ang pagdami ng bilang ng namamatay ngunit patuloy pa rin ang produksyon at bentahan ng droga. Tumitigil ang pagtibok ng puso ng ating kapwa mamamayan ngunit patuloy ang kalakalan ng droga sa inang bayan. Ito nga ba talaga ang susi sa pagsikat ng araw sa kinabukasan?

Hindi na natin maibabalik ang mga buhay at pangalawang pagkakataon na ipinagkait ng pamahalaan sa kaniyang nasasakupan. "Ang resulta ay nagbibigay katwiran sa pamamaraan." Ang sabi na iilan, sana lamang nga na ang mga buhay na nabuwis ay maging pamamaran ang maliwag na hinaharap ng ating bansa.

Ngunit kami ay naniniwalang hindi "war on drugs" ang solusyon. Walang dapat na buhay ang matapos subalit ang kalakalan ng droga ang dapat kitilin. Paulanan ng pangalawang pagkakataon ang mga mamayan na kumapit sa patalim at nagkamaling magpatukso sa pangako ng droga. At sugpuin ang produksyon at ang mga supplier ng kalakalan ng bawal na gamot spagkat sila ang tunay na NABIBIKTIMA, subalit ang nasusugpo ay ang mga BIKTIMA na.

"Mamamatay akong hindi nakikita ang ningning ng bukang-liwayway sa aking bayan! Kayong makakakita, salubungin ninyo siya at huwag kalilimutan ang mga nabulid sa dilim ng gabi." -Jose Rizal, Noli me Tangere

Ipinasa nina Hazel Arrojo at Rheylene Padilla mula sa pangkat ng 10 Mariano Trias

@talinghagangbuhay

#SagotSaTanong #ArrojoPadilla10MarianoTrias #talinghagangbuhay #WarOnDrugs

[rheyzel-maecole-blog]

@talinghagangbuhay

#SagotSaTanong #ArrojoPadilla10MarianoTrias

Sa Giyera Laban sa Droga

“Cliche” man itong maituturing ang bagay na ito oagbating sa mga ganitong usapin, hindi pa rin namin mapigil ang sarili na ito ay piliin dahil ang umaapoy na damdamin ay nag-uumapaw pa rin sa mga buhay na tinatapos ng “WAR ON DRUGS” sa ating bansa.

Sa loob ng isang taon mula Mayo 2016 hanggang Mayo 2017, tumataginting na 3,407 na bilang ng mga napatay sa giyera laban sa droga ayon sa Abs-Cbn Investigative and Research Group.

Sa bilang na ito hindi namin maiwasang magtanong, ilan kaya ang inosente? Ilan ang pamilyang nawalan ng tatay na nagtataguyod? Ilan ang mga inang nawalan ng anak at ilan kaya ang mga anak na nawalan ng magulang? Gaano karaming kabataan ang binawian ng kinabukasan? Patuloy ang pagdami ng bilang ng namamatay ngunit patuloy pa rin ang produksyon at bentahan ng droga. Tumitigil ang pagtibok ng puso ng ating kapwa mamamayan ngunit patuloy ang kalakalan ng droga sa inang bayan. Ito nga ba talaga ang susi sa pagsikat ng araw sa kinabukasan?

Hindi na natin maibabalik ang mga buhay at pangalawang pagkakataon na ipinagkait ng pamahalaan sa kaniyang nasasakupan. “Ang resulta ay nagbibigay katwiran sa pamamaraan.” Ang sabi na iilan, sana lamang nga na ang mga buhay na nabuwis ay maging pamamaran ang maliwag na hinaharap ng ating bansa.

Ngunit kami ay naniniwalang hindi “war on drugs” ang solusyon. Walang dapat na buhay ang matapos subalit ang kalakalan ng droga ang dapat kitilin. Paulanan ng pangalawang pagkakataon ang mga mamayan na kumapit sa patalim at nagkamaling magpatukso sa pangako ng droga. At sugpuin ang produksyon at ang mga supplier ng kalakalan ng bawal na gamot spagkat sila ang tunay na NABIBIKTIMA, subalit ang nasusugpo ay ang mga BIKTIMA na.

“Mamamatay akong hindi nakikita ang ningning ng bukang-liwayway sa aking bayan! Kayong makakakita, salubungin ninyo siya at huwag kalilimutan ang mga nabulid sa dilim ng gabi.” -Jose Rizal, Noli me Tangere

[rheyzel-maecole-blog]

Ipinasa ni Rheylene Padilla at Hazel Arrojo mula sa pangkat 10 Mariano Trias

Sa Giyera Laban sa Droga

“Cliche” man itong maituturing ang bagay na ito oagbating sa mga ganitong usapin, hindi pa rin namin mapigil ang sarili na ito ay piliin dahil ang umaapoy na damdamin ay nag-uumapaw pa rin sa mga buhay na tinatapos ng “WAR ON DRUGS” sa ating bansa.

Sa loob ng isang taon mula Mayo 2016 hanggang Mayo 2017, tumataginting na 3,407 na bilang ng mga napatay sa giyera laban sa droga ayon sa Abs-Cbn Investigative and Research Group.

Sa bilang na ito hindi namin maiwasang magtanong, ilan kaya ang inosente? Ilan ang pamilyang nawalan ng tatay na nagtataguyod? Ilan ang mga inang nawalan ng anak at ilan kaya ang mga anak na nawalan ng magulang? Gaano karaming kabataan ang binawian ng kinabukasan? Patuloy ang pagdami ng bilang ng namamatay ngunit patuloy pa rin ang produksyon at bentahan ng droga. Tumitigil ang pagtibok ng puso ng ating kapwa mamamayan ngunit patuloy ang kalakalan ng droga sa inang bayan. Ito nga ba talaga ang susi sa pagsikat ng araw sa kinabukasan?

Hindi na natin maibabalik ang mga buhay at pangalawang pagkakataon na ipinagkait ng pamahalaan sa kaniyang nasasakupan. “Ang resulta ay nagbibigay katwiran sa pamamaraan.” Ang sabi na iilan, sana lamang nga na ang mga buhay na nabuwis ay maging pamamaran ang maliwag na hinaharap ng ating bansa.

Ngunit kami ay naniniwalang hindi “war on drugs” ang solusyon. Walang dapat na buhay ang matapos subalit ang kalakalan ng droga ang dapat kitilin. Paulanan ng pangalawang pagkakataon ang mga mamayan na kumapit sa patalim at nagkamaling magpatukso sa pangako ng droga. At sugpuin ang produksyon at ang mga supplier ng kalakalan ng bawal na gamot spagkat sila ang tunay na NABIBIKTIMA, subalit ang nasusugpo ay ang mga BIKTIMA na.

“Mamamatay akong hindi nakikita ang ningning ng bukang-liwayway sa aking bayan! Kayong makakakita, salubungin ninyo siya at huwag kalilimutan ang mga nabulid sa dilim ng gabi.” -Jose Rizal, Noli me Tangere

#talinghaga #sagotsatanong

[rheyzel-maecole-blog]

Sa Giyera Laban sa Droga

“Cliche” man itong maituturing ang bagay na ito pagdating sa mga ganitong usapin, hindi pa rin namin mapigil ang sarili na ito ay piliin dahil ang umaapoy na damdamin ay nag-uumapaw pa rin sa mga buhay na tinatapos ng “WAR ON DRUGS” sa ating bansa.

Sa loob ng isang taon mula Mayo 2016 hanggang Mayo 2017, tumataginting na 3,407 na bilang ng mga napatay sa giyera laban sa droga ayon sa Abs-Cbn Investigative and Research Group.

Sa bilang na ito hindi namin maiwasang magtanong, ilan kaya ang inosente? Ilan ang pamilyang nawalan ng tatay na nagtataguyod? Ilan ang mga inang nawalan ng anak at ilan kaya ang mga anak na nawalan ng magulang? Gaano karaming kabataan ang binawian ng kinabukasan? Patuloy ang pagdami ng bilang ng namamatay ngunit patuloy pa rin ang produksyon at bentahan ng droga. Tumitigil ang pagtibok ng puso ng ating kapwa mamamayan ngunit patuloy ang kalakalan ng droga sa inang bayan. Ito nga ba talaga ang susi sa pagsikat ng araw sa kinabukasan?

Hindi na natin maibabalik ang mga buhay at pangalawang pagkakataon na ipinagkait ng pamahalaan sa kaniyang nasasakupan. “Ang resulta ay nagbibigay katwiran sa pamamaraan.” Ang sabi na iilan, sana lamang nga na ang mga buhay na nabuwis ay maging pamamaran ang maliwag na hinaharap ng ating bansa.

Ngunit kami ay naniniwalang hindi “war on drugs” ang solusyon. Walang dapat na buhay ang matapos subalit ang kalakalan ng droga ang dapat kitilin. Paulanan ng pangalawang pagkakataon ang mga mamayan na kumapit sa patalim at nagkamaling magpatukso sa pangako ng droga. At sugpuin ang produksyon at ang mga supplier ng kalakalan ng bawal na gamot spagkat sila ang tunay na NABIBIKTIMA, subalit ang nasusugpo ay ang mga BIKTIMA na.

“Mamamatay akong hindi nakikita ang ningning ng bukang-liwayway sa aking bayan! Kayong makakakita, salubungin ninyo siya at huwag kalilimutan ang mga nabulid sa dilim ng gabi.” -Jose Rizal, Noli me Tangere

#sagotsatanong warondrugs extrajudicial killings #@talinghagangbuhay