reivensher-blog

[reivensher-blog]

Saint John’s Academy, Inc. 

Dinalupihan, Bataan 

KOMUNIKASYON AT PANANALIKSIK SA WIKA AT KULTURANG PILIPINO: PATAKARANG PANGWIKA 

HUMSS 11 – St. Augustine 

Vea Sundian 

Reiven Ronquillo 

Andrei Ramirez 

Ang Pilipinas ay mayaman sa Inang wika.  Noong taong 2018 ay may naitala na mahigit 120 hanggang 175 na Inang Wika ang Pilipinas na may mga katutubong tagapagsalita. Ilang sa mga Inang wika na ito ay ang mga sumusunod: Tagalog, Cebuano/ Bisaya/ Binisaya/ Boholano, Ilocani/ Ilokano, Hiligaynon/ Ilonggo, Bikol/ Bicol, Waray, Kapampangan, Panggasinan/ Panggalato, Kiniray-a/ Karay-a (Capiz , Aklan), Tausug, Maranao, Maguindanaoan (Maguindanao), Kankanai, Akeanon/ Aklanon (Aklan, Capiz), Capizeño, Surigaonon (Surigao), Masbateñon (Masbate), Zamboangeño/ Chovaco (Zamboanga), Ibanag (Cagayan and Isabela), Manobo, Yakan (Autonomous Region of Muslim Mindanao, Ivatan (Batanes Group), Sambal (Zambales). 

Ang mga mananaliksik ay binigyan ng 3 batas na may kinalaman sa “wika”. Ang mga mananaliksik ay naatasan na suriin at bigyan ng kanilang sariling positibo o negatibo na komento ang mga mababanggit na batas. Ang mga mananaliksik ay naatasan na gumawa ng batas na magreresolba sa problema na mayroon ang tatlong batas na mababanggit. Ang unang batas ay ang Kautusang Pangkagawaran Blg. 52, s. 1987 ng DECS o ang “Patakaran sa Edukasyong Bilinggual”, ang batas na ito ay tumutukoy sa “bilinggual” na pagtuturo mula  kinder hanggang kolehiyo. Ituturo na ang Ingles kasabay ng pagtuturo ng Inang Wika (mother tongue). Ang pangalawang batas ay ang Kautusang Tagapagpaganap Blg. 210, s. 2003 o ang “Patakaran na nagpapaigting sa paggamit ng Ingles bilang pangalawang wika sa sistemang pang-edukasyon”, ang batas na ito ay tumutukoy sa pagbibigay ng mas pinaigting atensyon sa pag-aaral ng Ingles. Katulad ng unang batas, ang batas na ito ay tumutukoy sa pag-aaral ng Ingles kasabay ng Inang Wika (mother tongue), ngunit  ayon sa batas na ito ay mas bibigyan ng atensyon ang pag-aaral o pagtuturo ng Ingles kaysa pag-aaral sa Inang Wika. Ang huling batas na ibinigay sa mga mananaliksik ay ang Kautusang Pangkagawaran Blg. 16, s. 2012 na nagtatakda naman ng “Panuntunang susundin sa pagpapatupad ng Mother Tongue-Based, Multilingual Education o MTB-MLE, ang batas na ito ay tumutukoy sa pagtuturo gamit ang Inang Wika ng isang partikular na lugar mula kinder hanggang pangatlong baitang lamang dahil pagtungtong ng ika-apat na baitang ay ipapasok na ang pagtuturo ng Ingles. Ang lahat ng

asignatura ay dapat ituro gamit ang Inang Wika ng isang lugar. Ang pagtuturo ng Ingles ay magsisimula na sa ika apat na baitang hanngang kolehiyo. 

Positibo ang pananaw ng mga mananaliksik sa unang batas na nabanggit, ang batas na tumutukoy sa pagtuturo ng Ingles kasabay ng patuturo ng Inang Wika (mother tongue) mula unang baitang hanggang kolehiyo. Ang mga mananaliksik ay sang-ayon sa batas na ito dahil ika ni ito ang magiging pinakadaan upang mas mapadali ang pagunawa natin na mga Pilipino sa Ingles. Ayon sa mga mananaliksik napakahusay ng batas na ito dahil ika nila mas madali ang pagkatuto kung bata pa lamang ay ituturo na ang Ingles. Isa pang dahilan kung bakit nasabi ng mga mananaliksik na mahusay ang batas na ito ay dahil habang ang mga mag-aaral ay bata pa kanilang matututunan na ang Ingles at ito ay pahuhusayin na lamang habang sila ay lumalaki. Dagdag pa ng isa sa mga mananaliksik ay, ayos din naman na pag-aralan ng sabay ang wikang Tagalog at Ingles dahil ang wikang Ingles ay isa sa walong wikang unibersal, sa ayaw at sa gusto ng mga mag-aaral ay kakailanganin nila ito sa pang araw araw at makakatulong ito para makapasok ang mga mamamayan sa mga gugustohin nilang mga trabaho na umaangkop sa pinag-aralan nilang kurso. Dapat din naman na pag-aralan ng mga Pilipino ang wikang Filipino dahil ito ay ang kanilang sariling wika, bilang isang Pilipino ay maganda kung alam nila parehas ang mga lengwaheng ito dahil makakatulong  sa kanilang pangaraw-araw na buhay. Ang sabi ng isang mananaliksik ay, “Sang ayon ako dahil kung pag aaralan natin ang isa pang lenguwahe (Ingles) ay makakatulong ito sa  atin kapag tayo ay nagtratrabaho na at habang tayong nag-aaral pa lamang. Ang mabuting epekto nito ay mas magihing mahusay tayo sa pakikihalubilo  sa mga taga ibang bansa kung tayo man ay may makikipagkomunika sa kanila o kung sila ay nais na makipagkomunika sa atin. Ang isa pang mabuting epekto ng Ingles sa Pilipinas ay, naiintindihan natin ang sinsabi ng iba dahil ang Ingles ay itinuturing pangdaigdigang wika kung sakali man tayo ay mag pupunta sa ibang bansa ay may roon tayong alam sa Ingles para tanungin ang ibang lahi, ito rin ay may mabuting epekto sa pag-unlad ng ating ekonomiya. Mas madaling mapapaliwanag ang mga aralin kapag ginamit ang bilingguwal. Dahil nakakatulong ito sa mga mag aaral, halimbawa ang asignatura mo ay ingles at kailangan mong magsalita sa ingles at dahil alam mo ang lenggwaheng iyon, hindi ka mahihirapan sa pag sagot ng mga tanong ng iyong guro dahil may alam ka sa ingles . Gayon din sa asignaturang Filipino.” 

Negatibo ang tugon ng mga mananaliksik sa pangalawang batas na nabanggit, ang batas na tumutukoy sa pagtuturo ng Ingles kasabay ang Inang Wika ngunit mas pagtutuunan ng pansin ang patuturo sa Ingles o ng Ingles. Negatibo ang naging tugon ng mga mananaliksik sa nasabing batas sa kadahilanan na ika nila kapag mas pinagtuunan ng pansin ang pagtuturo ng Ingles kaysa sa Inang Wika tila ba pinagwawalang bahala na lamang ng mga Pilipino ang kanilang sariling wika. Isa pang kadahilanan kung bakit naging negatibo ang reaksyon ng mga mananaliksik sa batas ay dahil maraming asignatura naman ang itinuturo gamit ang Ingles, kaya’t kapag pinagtuunan pa ng mas maraming pansin ang patuturo sa Ingles mapagwawalang bahala nalamang ng mga kabataan ang kanilang sariling Inang Wika. Ang sabi ng isa sa mga mananaliksik ay, Hindi ito tama dahil bilang isang pilipino, kailangan na aralin ang sariling wika. aanhin pa ang wikang Ingles kung ikaw mismo ay hindi naman  naiintindihan ang iyong sariling

mga kapwa dito sa Pilipinas, sa kadahilanan na kulang ang pansin sa pagtuturo o pag-aaral ng lenggwaheng Pilipino. Kaya dapat ay hindi lang ang Ingles ang pagtuunan ng pansin ng mga Pilipino, hindi dahil ito ay unibersal na wika eto na ang pagtutuunan ng mas maraming pansin, hindi ito ang sariling wika. Dagdag pa ng isang mananaliksik ay, “Hindi sang ayon dahil unang una sa lahat mayroon tayong sariling wika bakit hindi nalang natin ito ang ating pagtuunan ng pansin. Dahil kung mas pagtutuunan natin ng pansin ang Ingles baka hindi na matutunan ng mga susunod na henerasyon kung ano ba talaga ang tunay na wika ng Pilipinas. Mas kailangan nating pag tuunan ng pansin kung ano ang lenguwahe na ginagamit natin sa ating bansa. Bilang mag aaral, mahirap para saatin ang gumamit ng Ingles dahil hindi naman ito ang ating kinalakihang wika sa ating bansa. Hindi madali saatin ang ipahayag ang nais nating naisin. Kapag sa wikang Filipino naman, madali nalang sa'atin dahil ito nga ang ating wika ito ang ating nakagisngan. Mas kailangan nating pag tuunan ng pansin kung ano ang lenguwahe na ginagamit natin sa ating bansa, kung ibang lenguwahe ang ating aaralin maaring mas marami tayong malaman sa mga ito kaysa sa ating lenguwaheng ginagamit sa araw araw. Dapat nating ipag malaki ang sariling atin, dahil kung si Jose Rizal ipinag laban ang ating wika ano pa kaya tayo kaya dapat nating ipag laban ang sarili nating wika.” 

Isa naman sa mga mananaliksik ay positibo ang naging reaksyon sa pangalawang batas na ito. Dahil ika niya napakaliit nalamang ng mundo ngayon. Isang mabisang paraan upang mapadali ang pakikipagkomunika ay ang pag-aaral ng Ingles at pagkatuto nito habang bata pa lamang. Dagdag pa ng mananaliksik ay madali lang naman aralin ang Inang Wika kumpara sa Ingles dahil ito ay ang nakalakihang lenggwahe na ginagamit ng mga Pilipino. 

Ang naging reaksyon ng mga mananaliksik sa pangatlo at huling batas na ibinigay sakanila ay positibo ngunit ang isa sa mga mananaliksik ay kabaliktaran ang naging tugon. 

Ika ng mga mananaliksik na may positibong reaksyon ay napakahusay ng huling batas, ang batas na tumutukoy sa pagtuturo gamit lamang ang Inang wika ng isang partikular na lugar mula kinder hanggang pangtalong baitang. Ipapasok lamang ang pagtuturo ng Ingles sa ika-apat na baitang hanggang kolehiyo. Positibo ang naging reaksyon ng mga mananaliksik dahil ika nila mas mabibigyan ng importansya ang Inang Wika dahil sa batas na ito. Dagdag pa nila ay sa panahon ngayon tila ba lumulubog na ang mga Inang Wika ng mga partikular na lugar sa bansang Pilipinas, kaya’t napakalaking tulong ang magagawa ng batas na ito sa pag-ahon muli ng mga Inang wika.  

Ang isa sa mga mananaliksik ay negatibo ang naging tugon sa huling batas dahil ika niya madali lang naman pag-aralan ang Inang Wika dahil ito ang ginagamit sa araw-araw na pakikipag-komunika. At ayon pa sakanya ay mahihirapan na turuan ng Ingles ang mga mag-aaral kung sisimulan ang pagtuturo nito sa ika-apat na baitang. Sabi pa ng mananaliksik ay para sakanya napakahalaga ng pagkatuto ng wikang Ingles dahil ang wikang Ingles ay isa sa walo na “Unibersal na Wika”. Dagdag pa ng isang mananaliksik ay, “Hindi ako sang ayon na

mother tongue lamang ang pag aaralan ng mga mag aaral mula sa una hanggang sa ikatlong baitang. Para sa akin, mahalaga pa ring matutunan ng mga bata ang ating sariling wika ngunit sa mahabang panahon, mas mainam kung mapag aaralan na din ang iba't ibang asignatura tulad ng Science, Math, Araling Panlipunan at iba pang asignatura gamit ang wikang Ingles nang sa ganon ay hindi masayang ang mga taon na gugugulin ng mga bata upang mag aral. At mas lalong mahasa ang kanilang kaisipan sa larangan pang akademika. kailangan pa pag aralan ang sariling lenguwahe sa grade 1-3 upang mas dumami pa ang kaalaman nila at mas madami din silang mga salitang matutuklasan kapag pinag aralan nila ito. Dapat palawakin din ang pag iisip ng mga bata sa ibat ibang uri ng asignatura magaling nga sila sa mother tongue hindi naman sila marunong bumilang at hindi rin nila alam kung saan nag mula ang mga bagay bagay.” 

Sa panahon ngayon, ang mga kabataan ay hindi na alam ang sarili nilang mga wika. Sinasabi nila na ang kabataan ang mga magpapatuloy at magpapasa ng mga tradisyon ng mga Pilipino ngunit paano nila ito maipagpapatuloy at maipapasa kung ang sariling Inang Wika ay hindi nila maintindihan at wala silang sapat na kaalaman sa kanilang Inang Wika. Ang batas na napagpasyahan ng mga mananaliksik na nais nilang ipatupad kung sila ay mabibigyan ng pagkakataon ay ang batas na “Pag-aaralan ang lahat ng Inang Wika ng Pilipinas” sa paaralan at ito ay nakapaloob sa isang asignatura. Ang batas na ito ay makakatulong  upang hindi lumubog at makalimutan ang mga Inang Wika ng Pilipinas. Makakatulong din ito para hindi tuluyang maipasa pa sa susunod na henerasyon ang mga Inang Wikang ng Pilipinas. Ang mga Pilipino mismo ang hindi gumagawa ng paraan para mabalik ang mga Inang Wika na palubog na. Nagiiba ang panahon at natatabunan na ang mga Inang Wika ng mga  Pilipino ng mga moderno at bagong salita kaya naman ay isa lang ito sa maraming hakbang para mamulat ang mga kabataan sa Wikang Filipino at mga tradisyon ng Pilipinas. Karamihan sa mga tao ngayon ay bilang lamang ang alam na wika sa kanilang sariling  bansa dahil hindi ito naipapaliwanag at naituturo ng maayos. Maipapaliwanag at maituturo ito ng maayos sa pamamagitan ng gagawin itong aralin sa iisang asignatura ng sama-sama. Kailangan na pag-aralan ito, kahit sa iisang asignatura lamang dahil bilang isang Pilipino, kailangan na may kaalaman ang mga Pilipino sa kanilang sariling wika o lenggwahe. Magiging madali naman ito dahil nasa iisang asignatura lamang ang pagaaral ng iba't ibang Wikang Filipino. Maaari ding maipakalat ito dahil naintindihan na nila at napagaralan. Pwede din naman nilang ipakalat ang mga natutunan nila sa mga susunod pa na henerasyon. Bilang isang Pilipino, dapat ay maging maalam ka sa tradisyon ng iyong sariling bansa. Maganda na pagsamahin ang mga Inang Wika ng Pilipinas sa iisang asignatura para sa isang asignatura na iyon ay maintindihan na ang pagkakasunod-sunod ng mga palubog at dapat iahon na mga wika.  

Para sa mas mahusay na pagintindi sa batas na naisa ipatupad ng mga mananaliksik kung sila ay mabibigyan ng pagkakataon. Ang batas na iyon ay pumapatungkol sa pag-aaral ng mga Inang Wika ng Pilipinas at ipapaloob ang mga ito sa isang asignatura. Halimbawa ang mag-aaral ay nag-aaral sa Luzon ang mag-aaral ay pag-aaralan ang mga Inang Wika na sinasalita sa Luzon.