Last Seen Blogs
fuckyeahpipesofpan
Pipes of Pan
softmellow
soft🍥
syeko
sye🍓✨
takanorishimodera
TAKANORI SHIMODERA
PORTFOLIO
exnigmatic-a
E.Nigma show !
Photo
17-12-18 Maar nu echt
Weer drie dagen geleden dat ik Australië heb verlaten. Wat was dat een avontuur! Wat mijn tijd zo mooi heeft gemaakt, zijn de mensen die ik tijdens mijn reis heb leren kennen. Op reis leer je zoveel verschillende mensen kennen en maakt het op een of ander manier helemaal niet uit wat voor studie je hebt gedaan of wat voor beroep je doet. Het gaat allemaal om wie je echt bent, de reis en om het nu. Niemand kijkt terug naar je verleden en niemand kijkt ver de toekomst in.
Ik ben in Australië verliefd geworden op Melbourne en zal er ooit weer terug komen. Een stad die zoveel te bieden heeft. Het is in culturele en in creatieve aspect een stad waar je moet zijn. Elke avond is er wel ergens een galerij opening, free comedy night, live band of een goeie dansavond. Elke dag heb ik genoten van de stad.
Waarom het deze keer moeilijker was om afscheid te nemen was, is omdat ik super leuke, interessante en mooie mensen heb leren kennen. In een korte tijd hebben we een band kunnen opbouwen en zal ik deze nieuwe vriendschappen nooit vergeten. Afscheid hebben we niet echt genomen, we zien elkaar weer snel.
0 notes
Text
The Outback!
12-12-18 Wat een reis wat dat zeg! Twee dagen geleden ben ik terug gekomen van mijn 10-dagen tour door de Outback, Grampians en the Great Ocean Road. Via een reis organisatie heb ik een twee-in-een tour geboekt. De eerste tour was een reis van 6 dagen naar de Outback van Alice Springs naar Adelaide. De tweede tour was 3 dagen naar de Grampians(een nationale park) en de Great Ocean Road van Adelaide naar Melbourne. Voordat ik de reis boekte was ik nog aan het twijfelen of ik het wel wilde doen, omdat het vrij prijzig was. Nu ik er naar terug kijk is het dubbel en dwars waard en is het eigenlijk helemaal niet zo duur voor wat je terug krijgt. In de eerste tour zijn we naar de Red Center geweest. Een super mooie ervaring waar ik voor altijd een mooie herinnering aan zal hebben. In 6 dagen hebben we 4 hikes gedaan, hebben we 2200 km afgelegd, zijn we naar een opaal mijn geweest, buiten onder een miljoenen sterren hemel geslapen, hebben we dingo’s, kamelen, kangaroos, een wigstaartarend en grote(enge) spinnen gezien. Mijn tourgroep was top. Iedereen was heel aardig en hebben we samen een mooie tijd beleefd. Van de vier hikes(Uluru base walk, Kings Creeks Canyon Walk, Kata Tjuta walk en Mount Remarkable) die we hebben gedaan, heb ik heel erg veel genoten van de Kata Tjuta hike. Kata Tjuta betekent vele hoofden en zo zag het er ook uit van ver af. Dit was mijn favoriete hike omdat er verschillende adembenemende uitzichten waren tijdens onze wandeling. Het was niet de makkelijkste hike, waardoor het juist avontuurlijker en leuker was. We zijn een dag gaan bush kamperen, wat betekent dat we in the middle of nowhere gingen kamperen zonder elektriciteit, wc’s of douches. Ik denk dat dat een van mijn favoriete avonden was. We gingen met z’n allen op zoek naar hout zodat we een kampvuur konden maken. Onze tourleider kan heel goed koken en ze had voor ons een stoofpot gemaakt die op het vuur ging. Om de avond af te sluiten, hebben we het spel Weerwolven gespeeld. Op onze 4e dag zijn we naar Coober Pedy gegaan: de grootste opaal mijn van de wereld. Aangekomen in Coober Pedy, voelde het als een dodemans plek. Het was zo heet, dat het haast niet mogelijk was om langer dan 1 minuut in de zon te lopen. Overal waar je om je heen keek was het zand en rotsen. Mensen leven ondergronds, omdat het gewoon te heet is om bovengronds te leven. In de zomer kan het zelfs 60 graden worden. We hebben in Coober Pedy een rondleiding gekregen in een van de opaalmijnen en kregen we de kans om eventueel opaal te kopen. Op onze laatste dag kwamen we na een lange, intensieve tour aan in Adelaide. Daar heb ik een lange douche genomen en heb ik een laatste diner gedaan met de groep. Wat een mooie afsluiter van een mooie tour!
0 notes
Text
De eerste dag: van hitte naar storm
01-12-18 De eerste dag van de Outback tour zijn we rechtstreeks naar ‘the Rock’ gegaan: Uluru! Wat indrukwekkend was het! Je zou denken wat is er zo bijzonder aan een grote rots midden in de woestijn, maar toen we de rots naderden realiseerde ik me dat het geen gewone rots was. Het heeft een hele geschiedenis achter zich en is een grote trots voor de Anangu bevolking, een deel van de inheemse bevolking van Australië. Een mooie wandeling van 10,5 km om de rots, maar wat was het heet! Met een gevoelstemperatuur van 40 graden liepen we midden op de middag om de rots. Met een flinke laag zonnebrand creme trotseerden we de rots. Met zwermen vliegen om ons heen probeerden we van onze wandeling te genieten. We eindigden onze wandeling met een biertje en een kaasje bij zonsondergang met uitzicht op de rots. Op onze eerste avond zouden we buiten slapen onder sterren. Nadat we samen lekker hadden gekookt en er klaar voor waren om te slapen had onze avond toch een andere wending. Uit het niets begon het ongelooflijk hard te stormen toen we in de tent stonden en onze slaapzakken aan het uitrollen waren. We dachten dat de storm wel over zou waaien, maar in plaats daar van waaide onze tent bijna weg. Snel renden we terug naar de buiten keuken die nog wel een dak had. Helemaal doordrenkt van de regen stonden we daar allemaal met onze natte spullen. Het waaide zo hard dat het nergens mogelijk was om te slapen, behalve in de bus. We pakten onze spullen en zijn uiteindelijk met z’n allen de bus in gegaan. Het voelde als een slaapfeestje, die dan wel wat minder comfortabel was dan normaal. Uiteindelijk in slaap gevallen met als achtergrond muziek: wind en regen. Een tropische cycloon meegemaakt: check.
0 notes
Text
Afscheid nemen
07-11-18 Alweer 5 weken in Melbourne en dus ook in de Landing Pads, maar deze keer voelt het anders. De vorige keer dat ik in het hostel verbleef, was ik een van de eerste die weg ging. Nu gaan er juist steeds meer mensen weg die ik heb leren kennen toen ik net in Australië kwam. Het is gek om afscheid te nemen van mensen die je net pas een paar maanden kent. Het voelt alsof ik ze al jaren ken. Je zit namelijk 24/7 samen in een hostel. Met paar mensen heb ik in een korte tijd een goeie band op kunnen bouwen en moet nu alweer afscheid nemen van ze. Wanneer we elkaar zien? Geen idee. Misschien wel nooit, misschien wel over een jaar. Wat ik in ieder geval weet is dat ik een hele mooie tijd met hun heb gehad.
0 notes
Text
Drukdrukdruk
25-10-18
Ik moet zeggen: Melbourne in de lente/zomer stelt me zeker niet teleur. Zooooveel leuke evenementen en activiteiten om te doen, maar op een of ander manier ook zo weinig tijd. Ik werk nu in het hostel, op zaterdagen in een bar en de dagen dat ik niet moet werken, moet ik werken aan projecten die gaande zijn in Nederland, maar ook in Australië. Ik kan zeker niet klagen, omdat ik het heel fijn vind om het lekker druk te hebben + ik ben al blij dat ik lekker bezig kan zijn met ontwerpen/tekenen/illustreren. We naderen alweer eind oktober, wat betekent dat ik bijna een maand terug ben in Melbourne. Wat gaat tijd toch snel(ja ik zeg het weer!), ik ga er snel weer van genieten!
0 notes
Photo
15-10-18 - Terugblik Sydney Het is alweer een tijdje geleden dat ik wat heb geplaatst op mijn blog! Ondertussen ben ik alweer 1,5 week in Melbourne. Even een kleine terugblik op Sydney! Na de eco retreat in Paradise One was ik met de bus richting Sydney vertrokken. Opeens van de rust en stilte in de bossen naar een drukke stad vol met uitlaatgassen en neon lichten. In Sydney heb ik een week de toerist uitgehangen. Sydney is weer heel anders dan Brisbane of Melbourne, op een leuke manier. Het is veel toeristischer en de Aziatische populatie is nog groter(wat ik dus helemaal niet erg vind, lekker eten!). De business kant van Sydney is ook duidelijker aanwezig en de mensen zijn bijna altijd wel ‘in a rush’. Ik heb mijn dagen gevuld met allerlei must see dingen. Op mijn eerste dag heb ik veel rondgewandeld en heb ik wat delen van Sydney verkend. Ik heb toen gelijk mijn kans genomen om lekker Vietnamees te eten en was mijn periode van vegetarisch eten ook gelijk ten einde gekomen. Ik ben die week ook naar de Blue Mountains gegaan, een grote nationale park ongeveer 50 minuten van Sydney vandaan. Het was echt heel mooi en heb ik een paar mooie watervallen gezien, woonplaats van de meest dodelijke spin van Australië en genoten van super mooie uitzichten. Verder ben ik naar Cabramatta gegaan, een wijk van Sydney waar de Vietnamese populatie heel groot is. Het voelde alsof ik in een klein, Vietnamees stadje aan het rondlopen was. Ik heb daar te veel eten gegeten en heb ik na 6 jaar weer suikerriet sap gedronken. Ook ben ik naar The Book of Mormon geweest. Dit is een musical die dus over Mormonen gaat, geschreven door de regisseurs van South Park. Mijn eerste keer dat ik naar een professionele musical ben gegaan en ook de eerste keer dat ik alleen naar de theater ben geweest. De andere dagen heb ik opgevuld met Manly Beach, uitgaan, Chinatown, eten, ronddwalen en koffie drinken. Ik zat er over na te denken om in Sydney te werken voor de laatste twee maanden, maar ben uiteindelijk toch weer terug naar Melbourne gegaan. Het was een leuke toeristisch uitstapje naar Sydney, maar Melbourne is toch de plek waar ik mijn reis wil eindigen!
0 notes
Text
Goodbye Paradise
3 weken geleden was ik gearriveerd in Paradise One en volgende week vertrek ik weer. Ik heb veel geleerd op deze plek over mezelf en over anderen. Ik zeg niet zeggen dat ik als spirituele hippie uit deze plek kom, maar ben wel meer open gaan denken over bepaalde dingen. Deze drie weken duurden voor mijn gevoel veel langer, omdat er elke dag wel weer iets nieuws te doen of te leren was. In deze wekendat ik hier ben heb ik geleerd hoe ik vegetarisch en veganistisch kan koken, hoe je op de juiste manier planten kan planten, heb ik een kleine inzicht gekregen over sustainable living en hoe het is om in een kleine community te wonen. Naast deze dingen, heb ik ook veel over mezelf geleerd. Ik heb geleerd om niet teveel met een bevooroordeelde oog te kijken, dat niet iedereen het zelfde denkt zoals jij, hoe ik mijn inner rust kan vinden en om hoe het is om tijd en planning los te laten gaan. Paradise One is zeker niet voor iedereen weggelegd. Het is echt een hippie plek waar ze soms heel veel in spiritualiteit gaan waar ik af en toe nog aan moet wennen. Een meisje die ook als vrijwilliger hier was gelooft bijvoorbeeld dat stenen bepaalde energieën uitstoten die goed voor je kunnen zijn, een andere weer dat bomen tegen je kunnen praten. De eigenaar was me ook een apart geval. Hij gelooft namelijk dat we in een videogame leven waarin de overheid ons beheert en gelooft hij ook heilig in dat de wereld plat is. Het interessante aan deze plek is, is dat je mensen leert kennen die je misschien in je dagelijks leven nooit echt tegen zou komen. Hoewel ik er veel aan heb gehad, ben ik ook blij om weer verder te reizen en nieuwe plekken te verkennen. Op naar mijn volgende bestemming: Sydney!
0 notes
Text
Welcome to Paradise
25-08-18 - ‘Our vision is to create a living, breathing, working model of Paradise on Earth.’ - Paradise One. Ik ben in Paradijs! Denk ik. Een paar dagen geleden kwam ik aan in Paradise One, een eco retreat verscholen in de bossen van Coorabell vlakbij Byron Bay. Een plek waar ze streven om uiteindelijk geheel onafhankelijk hun eigen eten te kunnen verbouwen, elektriciteit te kunnen opwekken en hun eigen water te kunnen voorzien. Het is een plek met eindeloze mooie uitzichten en waar je echt tot rust kan komen. Ze eten hier geheel veganistisch en proberen gasten van de retreat een kleine inzicht te geven dat veganistisch eten ook lekker kan zijn en hoe je ‘sustainable’ kan leven. Ik begin langzamerhand te wennen aan Paradise One. Ik moest vooral wennen aan de omgeving en mijn slaapplaats waar ik de komende paar weken ga verblijven. In de avond kan het hier heel koud worden, waardoor het in mijn kamer dezelfde temperatuur kan zijn als buiten. Als je buiten in de nacht rondloopt hoor je overal geritsel en geluiden. De enige plek waar ze Wi-Fi hebben is bij hun centrale ontmoetingspunt en bij de receptie, wat eigenlijk ook goed is. Aangezien ik het gevoel heb ik dat ik langzamerhand een echte internetjunkie aan het worden ben, is dit nu mijn ‘rehab’. Wat doe ik hier precies? In ruil voor +/- 20 uur per week werk mag ik hier kosteloos verblijven en word ik voorzien van eten. Ik werk in de keuken, help af en toe in de tuin en waar het nodig is. Ik werk momenteel met 3 andere vrijwilligers in Paradijs. Deze week waren de eerste gasten gearriveerd sinds hun vakantie break. Ze hadden een yoga retreat weekend waarin ze allemaal leuke activiteiten gingen doen. Ze hadden een hot tub aangevraagd bij Paradise One en wij konden er van profiteren door in de avond nog even van de warmte van de hot tub te kunnen genieten. De hot tub is gemaakt van rotsen en is in de buitenlucht. Hij wordt verwarmd door hout op te branden. Hierdoor kon ik mezelf lekker opwarmen voordat ik naar mijn koud bedje inging. Ik heb het idee dat ik van alles door elkaar aan het vertellen ben. Dus hier eindigt mijn update. Tot de volgende keer! Met misschien een beter samenhangend verhaal.
0 notes