i w na t to sapek yo"'ure bodylanguega orn aginst bein g
Een aantal weken werkten wij aan een multimediaal maakproject, Against Being, waar super interessante dingen zijn ontstaan. In de voorstelling behandelden we thema’s als identiteit, gender, eenzaamheid, digitalisering, intimiteit, het kapitaloceen... kortom: we zochten naar manieren om te bestaan in deze wereld.We zijn fysiek en tekstueel aan de slag gegaan, maar hebben ook met beeld, live camerawerk, zelfgemaakte audiofragmenten, muziek en soundscapes en zelfgeschreven teksten gewerkt onder leiding van Jurgen Delnaet.
van alle momenten die bestaan, kan ik geen langere bedenken dan die waarin je moet wachten. Denk jij dat ook? Ikzelf kan geen antwoord op de vraag formuleren omdat ik degene ben die laat wachten, zie je. hoor je, dat. dat. dat. tat. tat. tat. mijn kloppend hart. jouw wachttoon. die je dwingt hier te blijven. je dwingt bij mij te blijven.
Als ik je nu zou vragen of je aan het wachten bent, wat zou je dan antwoorden? Ik wil je absoluut nergens toe dwingen. Ga vooral, als je dat wilt. of blijf. mijn voeten zijn maar zo vrij als breekbaar beton, de jouwe zo vrij als menselijke wil. wacht niet.
alle ruimte voorbij jouw lichaam, en mij - omdat we hier nu samen zijn-, is een wachtkamer geweest naar dit moment. Dit. Hier. Nu. Jij. Ik. Dat. dat dat dat dat tat tat tat is wat telt.
(9 - vallende sterren) terwijl de kosmos rond ons in stilstand wegtrekt (3 - vliegende frisbees) en het universum haar einde knoopt aan een nieuw begin,(14 - wegtrekkende vogels) druk jij je zijn op de mijne. (68 - struikelende peuters) alles wat gebeurt voorbij jouw hand die zich print op mij is een echo van dit (1-) moment.
Willen dat het ene moment voorbij is zodat het andere kan beginnen. Dat - is wachten. Uitkijken naar de komst van iemand die er niet is. Ook dat - is wachten.
stappen wil je, stilstand geef ik
en nu wachten we samen. Ik tik, jij luistert. Dus wil ik je vragen... Ben je aan het wachten?
als ik op de bus
en als ik dan stilsta
en ook als ik fiets of gewoon ergens wandel of ben en het is altijd wel ergens wachten
en dan ZIE IK DINGEN
ik kan ervan genieten
echt waar
zoals je kan genieten van huilbuien en slechte films
lelijke dorpen
en misschien ben ik zelf ook wel een lelijk dorp
en iemand heeft op mijn bushalte geplast
en de Vlaamse vlag van het gemeentehuis is al enkele jaren gestolen en niet opnieuw aangekocht
ik heb hem zelf gestolen
hoe mistroostig blij ik word van lintbebouwing
en dan rijd ik zomaar langs theaterzalen en bibliotheken
en boerderijen zonder dieren en het rusthuis waar mijn oma en bulkwinkels en de abdij van Westmalle
en tankstations naast psychiatrische instellingen
en het huis met graffiti en planken voor de ramen
en nachtclubs waar ik zonden heb begaan en kerken
veel kerken
ik rijd een fietser voorbij
en een minuut later rijdt die mij weer voorbij en dan weer omgekeerd
en daarom haat ik lintbebouwing
want ik ben de fietser
en ik ben de persoon op de bus en ik heb altijd oogcontact waarom heb ik altijd oogcontact?
het verkeerslicht bij het marktplein is nooit groen voor voetgangers
het knopje werkt niet
best onhandig want aan de overkant is een lagere school en een kleuterschool en een middelbare school
de lagere school heet ‘vrije basis oefenschool’
en in de gang hangt een bordje met
‘een oefenschool is een school waar je een fautje foutje mag maken’
er staat niet bij dat zo’n fautje foutje je dan wel punten kost op je toets, maar ik vind het een leuk bordje
verkeerslichten en kruispunten en opritten naar parkings van sportcentra.
en culturele centra.
of andere soorten centra
centra
lintbebouwing is de reclame voor de film begint
het is verkiezingsperiode
het is in dorpen altijd verkiezingsperiode
en er worden snorren getekend op lokale partijvoorzitters maar ze lachen nog even zelfzeker naar voorbijgangers
en er stond een hakenkruis op de glasbak
maar iemand heeft er wat streepjes bijgezet en nu is het een raam zoals een kind het zou tekenen
ik heb de streepjes er zelf bijgetekend
- Flor Nelissen