niwse-me-06

[niwse-me-06]

“Nobody looks good in their darkest hours. But it’s those hours that make us what we are.”

— Karen Marie Moning, Faefever

[niwse-me-06]

Είχε την χειρότερη κατηγορία θλίψεως μέσα της. Εκείνη που δεν φαίνεται.

[niwse-me-06]

Κι αν βρεις

τον άνθρωπο σου

την στιγμή

που δεν μπορεί να γίνει

ο άνθρωπος σου;

-Ρενέ

[niwse-me-06]

Δεν φεύγω για να

σου λείψω .

Μπορώ και φεύγω γιατι δεν θα μου

λείψεις εσυ .

-Ρενέ

[niwse-me-06]

Και αν έγιναν πολλά ,

ενα δεν υπολόγιζα

ο ασφαλέστερος τόπος

-για την ψυχή μου-

να είναι το μακριά σου.

- Ρενέ

[niwse-me-06]

Το τελευταίο μου ταξίδι ήταν μαζί σου. Κι αν ειστερα εφυγα κι αλλού και μεσολάβησε ο καιρός εσύ ήσουν το τελευταίο μου όνειρο κι από τότε δεν κατάφερα να κάνω επόμενα.

Περπατάω στο διάδρομο, πέρασα τον έλεγχο, πέρασα από εκεί που περπατήσαμε. Δεν ξέρω αν γίνεται πολύ ρομαντική η περιγραφή μου ή αν είχε ποτέ για κάποιον άλλον τόση σημασία, ακόμα και το να περπατάει στον ίδιο χώρο με κάποιον μαζί σου. και έτσι αυτά τα πλακάκια έχουν το βήμα μας. Το εισιτήριο που κρατάω το όνομα σου, η θεση που καθίσαμε ειναι ακομα η θεση μας.

Ξέρεις όταν θυμώνω μαζί σου, όταν απογοητεύομαι, όταν δεν έρχεσαι, όταν σε νιώθω μακριά, όταν βγαίνω έξω, όταν μιλάω με άλλους, νομίζω πως τάχα σε ξεπερνάω, πως δεν πονάει και τόσο και είναι τόσο Ανακουφιστικό.

Κι έπειτα σε μια στιγμή ή σε πολλές στιγμές που δεν προγραμμάτισα, ξεπιδάς από κάπου, έρχεσαι και επιστρέφω βίαια δίχως συζήτηση, δίχως απόφαση δίχως, ελέυθερη βούληση, δίχως να έχω οποιαδήποτε άλλη επιλογή πέρα από εσένα.

κάποιες μέρες είμαι βέβαιη πως τελειώνει.. κι άλλες απλός όλα μου επιβεβαιώνουν πόσο κυριολεκτικά αδυνάτων μπορεί να' ναι κατι τέτοιο.

Μιας που βρεθούν η κατάλληλη δυο, μιας που δοκιμάσουμε ο ένας το αίμα του άλλου , δεν διαιρείται ξανά ο δεσμός, δεν γνωρίζει άλλον κανένα ως ένα το σώμα.

Δεν ξέρω εσύ για που ταξιδεύεις , πια ταξίδια αντέχεις, πια αγάπη τολμάς.

Ξέρω μονάχα πως εμείς μαζί πήγαμε παντού έστω για λίγο. Γυρίσαμε το κόσμο όλο ο ένας δίπλα στον άλλο.

και ήταν αρκετό αυτό για έρωτα,

αρκετό για όνειρα,

αρκετό για να σκέφτομαι την ζωή μου να φλερτάρει ακατάπαυστα με την δική σου.

ταιριάζαμε βλέπεις... κι αυτό κανένας δεν μπορούσε να το αρνηθεί.

απορώ πως τα κατάφερες.

Ρενέ.

[niwse-me-06]

Και εκεί που διαβάζω το βιβλίο της Ρενέ ξεσπαω ξαφνικά σε κλάματα αφου συνειδητοποιώ πως μέσα σε αυτο το βιβλίο βρίσκω "εμας". Ότι και αν έχει μείνει από εμάς..

[niwse-me-06]

Εσύ άλλαξες το βλέμμα σου και εγώ ήρθε η ώρα να προχωρήσω..

Ρενέ

[niwse-me-06]

Μεγαλώνοντας, σε κουράζουν τα παιχνίδια. Ψάχνεις ειλικρίνεια, σιγουριά, ευαισθησία. Συνειδητοποιείς πως δεν υπάρχει ούτε λόγος, ούτε χρόνος να κρύβεις αυτά που νιώθεις, να το παίζεις «δύσκολος» ή «μυστήριος». Δεν υπάρχει τίποτα πιο ελκυστικό από ένα άτομο που δε φοβάται να σου δείξει πόσο σε θέλει κοντά του.

-Κύκνειο Άσμα, 17.08.22

[niwse-me-06]

Κι έκλαψα.

Για όλες τις στιγμές που είχαν πια περάσει.

Έκλαψα, γιατί είδα ότι αγαπηθήκαμε.

Ίσως, όχι βαθιά.

Αλλά αρκετά.

Ίσως, όχι για πάντα.

Αλλά για όσο έπρεπε.

Υπάρχει μια φωτογραφία, που αποδεικνύει πως εσύ κι εγώ συνυπήρξαμε.

Κι έκλαψα πιο πολύ.

Γιατί εγώ δεν είχα ανάγκη την φωτογραφία για να θυμηθώ.

Γωγώ Λιανού

[niwse-me-06]

Λίγο

Κατάλαβα.

Ήρθες για λίγο.

Δεν είναι ανάγκη να το πεις, φαίνεται.

Απ’ τον τρόπο που με φιλάς, που με κρατάς.

Το άτιμο το “για λίγο”, βγάζει μάτι.

Όμως πες μου.

Πώς να δοθώ στη στιγμή ολόκληρος;

Πώς να αισθανθώ, αφού θα φύγεις;

Τι να σου δείξω, πώς να σ’ αγγίξω;

Το δικό σου “λίγο” με το δικό μου,

έχουν διαφορετική χρονική διάρκεια.

Κατάλαβα.

Δεν επιμένω.

Όμως πες μου,

αφού φύγεις,

ποιον θεό να προσκυνήσω που σ’ έπλασε;

Λίγο - Γωγώ Λιανού

[niwse-me-06]

Και εγώ έχω μέρες που δεν με γεμίζει τίποτα

[niwse-me-06]

Πόσα πνιγμένα συναισθήματα μέσα σε ένα "τέλος πάντων"

[niwse-me-06]

[niwse-me-06]

[niwse-me-06]

[niwse-me-06]