nevrotikatak

[nevrotikatak]

biz seninle gülüşemedik,biz seninle biz olamadık, lügatımda böyle kalmış. ben senin hiçbir şeyin olamadım. arkadaşın bile.

[nevrotikatak]

bana dokunuyor, dudakları her bir zerremi oluk oluk içiyor, kulağıma uzanıp "böylesine lezzetli bir şarap dünya da bulunmasa gerek" diyor. anlamdıramıyorum, kendimden geçerken devam ediyor, masallar şiirler okuyor. hikayelerin ardında bekleyen o genç adam misali, utancımı arsızlığımla bastırıyorum. her adımı beni zevk uçurumundan yuvarlıyor, şehirler ülkeler şahidimiz oluyor, tanrılar bizi seyre dalıyor. savaşlar oluyor silahlar patlıyor. duymuyoruz, o ve ben varken duyduğum tek şey onun sesi oluyor, işte biz buyduk. felaketin ortasında sevişen arsız iki genç. bununla övünecek kadar da gamsız.

[nevrotikatak]

[nevrotikatak]

Bak ben, dağınık bir kadınım. Tam değildir, yarımdır cümlelerim. Devriktir, saçmadır. Öyle kolay anlamaz kimse beni, anlayamaz. Ben ipe sapa gelmez bir kadınım. Bir yanım acıya muhtaçtır, bir yanım sevgiye. Eksiklerimle yarım yamalak bir kadınım. Sussam tam susarım ama konuşursam kimse susturamaz beni. İçindeki cehennemle savaş verip, defalarca kez yenilen ama savaşmaktan da kaçmayanım. Kimisi deli der, kimisi akıllı. Arafta sıkışıp kalan, bilinmezliğin ortasında savrulanım. Bak, ben bu kadarım.

[nevrotikatak]

Dudakların dudaklarımda omzumdaki yükleri hafifletişini izledim tüm gece, kaybettiğim en güzel yenilgiydi.