munlu06-blog

[munlu06-blog]

Çare aramadım zannetme, ben bütün çıkmaz yolları zorladım.

[munlu06-blog]

Hep bilmediğimiz için değil mi. Ne yaşadığımız ne hissettiğimiz hepsini bilmiyoruz aslında. Belki çözümü var ama biz inanmak istemiyoruz.

[munlu06-blog]

Tuhaf olanı da, bu kadar canımı yakmana rağmen, hiçbir zaman yanlış insan olduğunu düşünmedim.

Un Ete Brülant

(via icimizdekiyalnizlik)

[munlu06-blog]

[munlu06-blog]

Zeynep’in İntihar Mektubu;

Merhaba Sevgilim, Biliyorum, yazmayacağımı söylemiştim sana bir daha. Ne yapayım? Dayanamadım. Söz veriyorum son yazım bu. Zaten bir daha istesen de yazamam ki. Gidiyorum ben sevgilim. Çok uzaklara gidiyorum. Geri dönüşü olmayan yollara düştüm, gidiyorum. Umurunda olmayacak biliyorum. Hatta belki okumadan yırtıp atacaksın. Olsun. Küçücük okuma ihtimalini düşünerek yazıyorum ben bu satırları. Daha önceki mektuplarımın hepsinde bizden bahsetmiştim. Şimdi biraz benden bahsedeceğim. Benden derken hemen sıkılma. Ben eşittir sen demek zaten. Sana olan sevgimden bahsetmek istiyorum. Sana olan sevgim mi? Ah lanet olsun aşkım demek istemiştim! Özür dilerim sevgilim bu aralar dalgınım biraz. Bu yüzden yüzünü unutmamak için her gün düzenli olarak bakıyorum fotoğraflarına, izliyorum videolarını. Birçoğunda yanında kız arkadaşın oluyor ama olsundu. Seni görüyordum ya o bana yetsindi. Hem o kızlar seni hiçbir zaman benim kadar sevemeyecekti ki… Onlar seni yakışıklısın diye sevdiler, onlar seni zenginsin diye sevdiler, onlar seni popülersin diye sevdiler. Ya ben? Ben tam sol tarafını sevdim senin. Benim için tek yakışıklılık, tek zenginlik, tek popülerlik orasıydı. Anlamadın sen beni tabii ki. Sevemedin benim sol tarafımı. Güzel değilim evet, hatta çirkin olarak bile nitelendirebilirsin beni ama benim kalbim çok güzeldi. Sen bunu fark edecek kadar durmadın ki yanımda. İzin vermedin kalbimin güzelliğini sana açmama. 2 sene sonra birden benimle çıkmayı kabul ettin. Ne kadar mutlu olmuştum bilemezsin… Sanki dünyalar artık senin demiş kadar mutlu olmuştum. Benim dünyam sendin ki. Sende artık benimdin. Daha ne isteyebilirdim hayattan? Platonik aşkım platoniklikten çıkmış karşılıklı aşka dönüşmüştü. Bundan daha güzel bir his var mıydı? Rüya gibiydi… Her rüya gibi kısa sürdü. Rüyalar 7 saniye olur ya hani, bu olayda 7 gün sürdü. El ele tutuştuk, sarıldık, dizlerimde uyudun ama 7 gün içinde bana olan sevgin bitti. Belki de hiç başlamamıştı? Peşini bırakmam için böyle bir oyun oynamıştın? Bilemiyorum… Tek bildiğim şey var. 7 günün ne kadar mükemmel geçtiğiydi o da. Hayallerim gerçek oluyordu. Sonunda bulutların üstüne çıkmıştım. Sonrası bir kâbus. Birden ayağım kaydı ve düştüm bulutların üstünden. Yeryüzüne de inmedim. En dibe düştüm. Belki de asla bir daha oradan çıkamayacaktım. Bir daha bulutların üstüne çıkmanın tek yolu vardı. Birazdan o yolu da deneyeceğim. Ancak beni ne hallere soktuğunu görmeni istedim. Ben içki içtim, ben uyuşturucu kullandım, ben sigara içtim, ben esrar kullandım ve ben senin aklına hayaline sığmayacak şeyler yaptım. Neden mi? Çünkü artık bana yaşattığın acılara katlanmanın tek yolu buydu. Dayanılmaz bir acıydı. Hani ameliyat olmadan önce doktorlar hastalara narkoz verir, uyuştururlar ya. Bende tam onu yaptım işte. Kendimi uyuşturdum. Acıları yok saydım. Bir süre sonra bunlardan da sonuç alamadım. Artık ne esrar işe yarar oldu ne sigara… Hissettiğim acı daha da büyüdü. Hani derler ya ben güçlüyüm! Bende güçlüyüm! Hiçbir fiziksel acı beni yıldıramaz. Ya duygusal acılar? Onlara öyle bir çözüm buldum ki artık benim tarafımdan asla rahatsız edilmeyeceksin. Ama adım geçtiğinde için sızlayacak. Belki kendini suçlayacaksın ama hayır! Suçlama aşkım. Suçlama. Seninle alakalı bir şey değil çünkü. Kalbinle benim aramda bir şey bu. Baban öldüğünde kalbini de gömdün sen. Gerçeği biliyorum ben kalbin ölmedi. Hala yaşıyor ancak sen onu toprak altına gömmeyi tercih ettin. Diri diri gömdün onu. Bense çıkarttım, baktım, sevdim kalbini. Şimdi, bu mektubu koyduğum zarfla beraber sana geri gönderiyorum. Ona iyi bak olur mu?  Tıpkı en sevdiğin filmdeki gibi gidiyorum. Elveda sevgilim… Elveda.

[munlu06-blog]

İnsana imtihan olarak özlemek yeter..! Bir şehri.. Bir sesi.. Bir nefesi..

Cahit Zarifoğlu

(via icimizdekiyalnizlik)

[munlu06-blog]

İnsanların en verimli olduğu çağda tükendim. Her anı ne yapmam gerektiğini düşünerek geçirdiğim için çabuk yoruldum. Bana müsaade

Oğuz Atay (via icimizdekiyalnizlik)

[munlu06-blog]

Benim pişmanlığım başkalarının “biz demiştik” neşesine dönüşmeyecekse, rahat rahat pişman olacağım.

Çiğdem Yalırsu

(via icimizdekiyalnizlik)

[munlu06-blog]

Sadece tek derdim beni anlamasiydi anlamadı geldi geçti ve gitti

[munlu06-blog]

Ne yaşıyorsunuz çok merak ediyorum. Ben ise bana pas vermeyen bi kız için heba ediyorum kendimi. Biliyorum yarını olmam için çok bi bahane yok. Sevdikten sonra rezilde aynı sefilde aynı zenginde aynı fakirde aynı. #canincehenneme

[munlu06-blog]

Ben öldüm. Ama ailem üzülmesin diye yaşıyor gibi yapıyorum.

Yaratık Covenant izle (via unlubiryazar)

[munlu06-blog]

İyi misin? Diye sorduklarında; ‘Değilim ulan değilim!’ diye bağırıp çağırasım var.

(via sevdikcekaybettik)

[munlu06-blog]

Bu postu sadece kalbi kırık olanlar rebloglasın. Bu postun altında toplanıyoruz.

(via yureginsondurak)

[munlu06-blog]

Sesini duymak istemiştim, kahkahalarına ortak olmak, dizinde uyumak, omuzunda ağlamak... Çokmu oldum ne hayalmiş rüyaymış ölmüşte dirilmiş gibi!

[munlu06-blog]

İnsanın en büyük hatası sevmek değil, sevmeye layık olmayan birinden sevilmeyi beklemektir.

Paul Auster

(via icimizdekiyalnizlik)

[munlu06-blog]

Belkilerle başladık keşkelerle bitirdik.

[munlu06-blog]

Sevmişti hemde çok ve yenmişti o lanet kanseri yaşıyormuydu soluk almasına evet.