mlkorhn00

[mlkorhn00]

Sonbaharda ağaçlarla dolu bir bahçede kahvemle birlikte şarkı dinlemek gibi bir şey yanında olmak. Sessiz, hafif rüzgar, kapalı hava. Nefesinin sıcaklığını her tenimde hissedişimde çiçekler açıyor kalbim. Ellerin ellerime değdiği an içimdeki kelebekler nefeslerini tutuyor. Seni sevmek saatlerce süren huzurlu bir yolculuk yapmak gibi. sana olan sevgimi kelimelerle anlatmak imkansız gibi geliyor. O kadar güzel, o kadar masum ve bir o kadar çok :)

[mlkorhn00]

"Biliyor musun Portuga, ben artık büyüdüm. Eskiden gözyaşlarımı silerdim, şimdi ise beni ağlatanları."

Şeker Portakalı, Vasconcelos

[mlkorhn00]

Keşke odanda bir akvaryum olsaydı. O akvaryumda bir balık olsaydım ben...

[mlkorhn00]

“O an kalkıp ona koşabilirdi ama ayakları gelecekteki güzel günlere değil, çözemediği geçmişine doğru ilerliyordu. Oradaki düğümler ayaklarına dolaşmış, geleceğine yürümesine izin vermiyordu.”

[mlkorhn00]

“Ve benim gittiğim yollar,

Hep senin gözlerinin içine doğru.”

[mlkorhn00]

Onun yüzünü ilk gördügümde bahardı. Kuru soğuğun çatlattığı dudaklarım iyileşmeye, yüzüme kan gelmeye başlamıştı. Köşeden döndü, yüzü gözüme değdi, ruhuma cemre düştü. Okuduğum bütün kitaplardan, defterime dizelerini yazdığım bütün şiirlerden ilk aşkın ne olduğunu öğrendiğimi sanıyordum. Yanılmışım.

Harflerde, sözcüklerde, cümlelerde, filmlerde, tablolarda anlatılan değilmiş aşk.

Yüzbeyüz tanışmak gerekiyormuş. O bahar gününü beklemem gerekiyormuş.

Aşka düşünce kafası dağınık, ifadesi dalgın, yüzü gölgeli bir kişi oldum. Kitaplara daha çok sığındım. Yüzümü gömüyordum satırlara.

Kütüphane bir deniz, ben kendini her gün o derin sulara bırakan bir yüzer top olmuştum. Satır altlarını çiziyor, defterlere notlar alıyordum.

Kitapları kapaklarından tanıyordum, ezbere.

Uzun uzun bakışıyorrduk her biriyle. Yüzlerini kara çıkarmamak için elimden geleni yapıyordum. Duygularımız karşılıklıydı, derinlemesine bir ilişki yaşıyorduk, hiçbir anın yüzeysel kalmasına izin vermiyorduk.

Maske takmış yüzlere kandım, kandırıldım. Belki ben de kandırmışımdır sahte bir gülücükle. Yine de insanların yüzüne gülüp ardından konuşanlardan olmamaya özen gösterdim. Ikiyüzlü olmaktan korktum. Yüzde kaç başarılı oldum bunda bilemem ama duygular denizinde yüzergezer bir araç olmamaya çalıştım.

Ne zaman benimle bir oyun oynansa çocukluk alışkanlığıyla sözcüklere sığındım. Bir tek onlarla oynamayı bildim. Başarmak diye bir kaygı duymaksızın oynadım her biriyle.

Ama ne yaparsam yapayım, o bahar gününü unutmadım. İçime cemre düşmüştü, hep öyle olacak sanmıştım. O yüzü hiç unutmayacağım, hep o gözlere bakacağım sanmıştım. Yıllar öğretti ki o köşebaşına bir kez geliyormuş insan. Sonrası hep sulu sepken, yüzeysel bir hayalperestlikmiş. Yüzler gelip geçiyor, geriye biraz ses biraz nefes kalıyormuş.

Bir de sözler, sözcükler...

#uzun yazı

[mlkorhn00]

"Ege..."

"İzmir?"

"Ne gibi hissediyorum biliyor musun?"

"Ne gibi?"

"Sanki kaybettiğim ailemin bir kısmını bulmuşum gibi. Ailemin yanındaymışım gibi. Sanki sende annemden babamdan bir parça varmış gibi..."

[mlkorhn00]

[mlkorhn00]

"kuzey yıldızı tarihte milyonlarca kayıp ruha yol gösteren, asla yer değiştirmeyen bir yıldız. tüm samanyolu altüst olsa bendeki yerin asla değişmez. milyon yıl geçse ışığından tanır bulurum seni. sen benim en parlak yıldızımsın."

[mlkorhn00]

dokunma yaralarıma, parmak uçların kanar.

[mlkorhn00]

Neşesi yüzündedir. Kederi kalbinde

[mlkorhn00]

Beni güzel hatırla

Bunlar son satırlar

Farzet ki bir rüzgardım, esip geçtim hayatından.

Ya da bir yağmur, sel oldum sokağında.

Sonra toprak çekti suyu, kaybolup gittim.

Belki de bir rüyaydım senin için, uyandın ve ben bittim.

Beni güzel hatırla!

Çünkü sevdim seni, her şeyini...

Sana sırdaş oldum, dost oldum, koynumda ağladın...

Yüzüne vurmadım hiçbir eksikliğini.

Beni üzdün, kınamadım.

Alışıktım vefasızlığı, el oldun aldırmadım.

Beni güzel hatırla!

Sayfalarca mektup bıraktım sana.

Şiirler yazdım her gece, çoğunu okutmadım**

Sakladım günahını sevabını içimde.

Sessizce gittim.

Senden öncekiler gibi sen de anlamadın.

Beni güzel hatırla!

Sana unutulmaz geceler bıraktım,

Sana en yorgun sabahlar, gülüşümü, gözlerimi sonra sesimi bıraktım.

En güzel şiirleri okudum gözlerine baka baka.

Söylenmemiş "merhaba" lar sakladım her köşeye,

Vedalar bıraktım duraklarda.

Ne ararsan bir sevdanın içinde fazlasıyla bıraktım ardımda.

Beni güzel hatırla!

Dizlerimde uyuduğunu düşün, saçını okşadığımı, üşüyen ellerini ısıttığımı düşün. Mutlu olduğun anları getir gözünün önüne. Birazdan kapıdan içeri gireceğimi düşün.

Şaşırtmayı severim, biliyorsun.

Bu da sana son sürprizim olsun.

Şimdi seninle yaşanan günleri ateşe veriyorum.

Beni güzel hatırla, gidiyorum...

[mlkorhn00]

yakaladığı balık pek küçük olunca onu öper ve tekrar denize atar. yanındaki balıkçı biraz şaşırarak, “ne yaptın, hiç balık öpülür mü” diye sorar. cevap şu olur:

“olsun, bu denizde benim öptüğüm bir balık dolaşıyor artık.”

sait faik

[mlkorhn00]

Sonra sen geldin..

Mevsimlerin dörtten fazla olduğunu öğrendim.

Saatleri saymayı öğrendim, sana sarılmak için.

Şarkılara takılı kalmayı, insanlara dikkat etmeyip, ilk önce seni, sonra seni,

en son olarakta yine seni düşünmeyi öğrendim.

Bakışlarının fotoğrafını çekmeyi,

sonra o fotoğrafı içime asmayı öğrendim.

Sonra sen geldin.

Gelmenin bir insan için ne demek olduğunu da ögrendim.

Bir şehrin bir insan tarafından ne kadar güzelleşebileceğini senin yanında öğrendim.

ondan sonra dünyanın yarısının, yanaklarına sığdığını gördüm sen gülünce.

Dünya ele avuca sığıyormuş sevgilim, elini tutunca anladım.

Sonra sen geldin işte.

Geçmişte yaşadığım herşeyi unutmak istediğimi fark ettim. Sırf kalbim gibi aklım da sadece sen ol diye.

Hatta ve hatta baktığın bir insanı özlemenin ne demek olduğunu seninle ögrendim.

Yaşanılası en güzel duyguların seninle var olduğunu öğrendim..

#uzun yazı #sevgiliye mesaj

[mlkorhn00]

"Bir kızın kalbi babasına aittir, babanın da kıza. Benim hiç kalbim olmadı.”

#babaya mektup

[mlkorhn00]

bir adın kalmalı geriye

bütün kırılmış şeylerin nihayetinde

aynaların ardında sır

yalnızlığın peşinde kuvvet

evet nihayet

bir adın kalmalı geriye

bir de o kahreden gurbet

beni affet

kaybetmek için erken

sevmek için çok geç

[mlkorhn00]

Özlemek mi bu bilmiyorum ama garip hissediyorum sevgilim. Her zaman olduğu gibi. Sanırım tamamen konuşmamızı bitirdik. Ama biz hep küsüp barışmaz mıydık? Sanırım bu sefer öyle olmayacak. Kader bu sefer bizi bir araya getirmeyecek. Önceden içtiğimiz sudan bile haberimiz olurken, şimdi ölsek haberimiz olmayacak...