Last Seen Blogs
Text
Acılarımızı, bir kenara bırakıp, hayata devam edebildiğimiz sürece iyiyiz zaten.. Insanların bakış açısı bu değil mıydı? Yoksa, hiç yok olur muydu kanatlarimizin üzerindeki evren? Nefes alın, gülümseyin, ağlamayın, üzülmeyin, yardım edin, sevin AMA SEVILMEYIN! Öyle bir çağın karanlığına kapıldık ki, aklım almıyor bazen ışık diye yürüdüğüm yolun, zifirine ulaşabilme ihtimalini.. Yaramıyorduk, lakin yaralaniyorduk hücrelerimizin en ücra köşelerinden.. Belli etmemeyi göz ardı edemiyorduk, kitapların sayfalarına karışmış kelimelerden.. Susmayi öğrendik çoğu zaman.. çoğu zaman taşra bir çocuğun, terk edememesi gibi yüreğindeki yurdunu, kustuk içimizdeki yorgunluğu hiçlerimize. Kâfi mı böyle? Sev ama sevilme, değer ver gerisi umurunda olmasın, çalış ama kazanama, gül ama ağlama, sus aman ha konuşma! kalıplaşmış bir insan katliaminin toplumsal hiyerarsidir bu yaşananlar! Kendi içimizde bölünüyoruz ama kaç parçaya? Yeter ulan demek geliyor içimden.. Diyorum da, kimse aldırış edemiyor ki kendi yalnızlığına ağlamayı birakamamaktan.. Üçün beşin lafını eden insanlar, bir ile ikiyi nerede biraktilar? Ferhat ile şirin mi lan bu, fikirleri delmek için cabaladiginiz gayretin seyahati? Yorulduk artık, insanların yüzüne gülmeye çalışmaktan, henüz kendimizi toparlayamamisken yerden, başka birine el uzatmaya yeltenmekten.. Biraksaniza, ne Ferhati kaldı bu hikayelerin ne Şirini.. 3 u de sizin olsun 5 i de.. Ben hesaplamaya devam edeceğim 1 ile 2 inin kardeşliğini. Kâfi mi?
0 notes
Text
DOĞACAKTIR SANA VA'DETTİGİ GÜNLER HAKK'IN!
Korkma! Sönmez bu şafaklarda yüzen al sancak!
SÖNMEDEN YURDUMUN ÜSTÜNDE TÜTEN EN SON OCAK!
6K notes
·
View notes
