mia-inbetween-pages

[mia-inbetween-pages]

LISYUN QNG GEOGRAFIA ; Geography Lessons (2014)

directed by: Petersen Vargas

Sa paksa ng pag-ibig, hindi matatangihan ang presensya ng sakit at paghihirap. Dahil dito, importanteng itampok ito ng kahit anong pelikulang iikot sa paksa ng pagmamahal. 

Sa pelikulang Lisyun Qng Geografiya, binihag ni Petersen Vargas ang mga manonood gamit ang mga eksenang melodramatic at nakapapawing musika mula sa lokal na bandang Ourselves the Elves upang ipakita sa mga manonood ang kwento nina Tric at Tib. Sa kuwento, ang matalik na mag kaibigan ang nagpapakita ng kabigatan sa pagkakaroon ng pagbig na hindi maari dahil sa tradisyunal na perspektibo ng mga Pilipino sa pag-ibig. Sa paglitaw ng kuturang LGBT at sa mga pakikibaka ng kanilang pamayanan sa Pilipinas, napapanahon ang kwento ng Lisyun Qng Geografia. Makakatulong ito na ipakita sa mga Pilipino na ang pag-ibig ay pag-ibig, kahit na ito ay lumampas sa kanilang inaasahang kahulugan.

Nagustuhan ko ang karamihan ng aspeto ng pelikula. Mahalagang banggitin na nahahati ang pelikula sa pagitan ng dalawang timeline, ang nakaraan at ang kasalukuyan.  Nakahanap ng isang mapa ang pangunahing tauhan ng kuwento na si Tric. Ginawa ang mapang ito ng kanyang kaibigang si Tib na umiibig sa kanya. Nagbalik tanaw si Tric sa mga alaala ng kanyang pinakamatalik na kaibigan sa pamamagitan ng mga lokasyong iginuhit sa mapa at naaalala ang kanilang pagsasama pati na rin kung gaano kabilis itong nasira dahil sa kontrobersya na pumalibot sa kanilang relasyon sa isa't isa.  Mula sa puntong ito, nasaksihan ng mga manonood ang isang lungkot ng pag-ibig sa pagitan ng dalawang character at nakikinita sa sakit na pinagdadaanan ng dalawa.  

Ang sinematograpia at musika ang tumatak sa aking isipan; maraming maliliit na detalye ang aking nakita na nagbibigay diin sa ugnayan sa pagitan ni Tric at Tib, tulad ng kalsada na pinupuntahan nila sa tuwing sila ay umuwi. Isang makabuluhang bahagi sa kwento ang eksenang ito sapagkat dito masisimulang pansinin ng manonood na ang kanilang relasyon ay nagiging pilit.  Ang paglayo ng dalawang karakter sa bawat eksena na kinunan sa kalsada na iyon ang nagpapakita ng onti-unting pagdidismaya nila sa kanilang pagsasama.  Isang kapuri-puring aspeto ng pelikula ng color grading na nagpapahiwatig din ng paghihiwalay sa pagitan ng nakaraan at ng kasalukuyan dahil binibigyang diin nito ang nostalgia na pinagdadaanan ni Tric habang isinalaysay niya ang mga alaala niya bago nawala ang kanyang ang kanilang pinagsamahan ni Tib.  Isa itong produktibong paggamit ng dalawampung minuto ng pelikula. Maaaring ginagamit ang switch sa pagitan ng nakaraan at kasalukuyan upang lituhin ang madla sa una, gayunpaman, isa itong mabuting paraan ng pag-unra ng kwento sa pagitan ng dalawang character at pakiramdam ni Tric habang tinitingnan niya ang pagkasira ng kanyang relasyon kay Tib. Kahit na sinabi sa Cebuano ang kanilang mga linya, hindi ito humahadlang sa mga manonood sa pakikipag-ugnay sa mga character ng pelikula.  Ang daloy ng mga salita ay nakakatulong sa pagbuo ng mga character at kung paano malalaman ng mga tagapanood ang mga personalidad nito. Hindi ramdam ng manonood na pilit ang mga ugali ng mga karakter, at dahil dito natural ang daloy ng istorya. Sa katunayan,  nagkaroon sina Earl Policarpio (Tib) at Ross Pesigan (Tric) ng isang dinamikong relasyon sa buong pelikula na mapapaisip ang manonood kung  tunay na mag kaibigan ang dalawa sa totoong buhay.  Inilarawan nila ang kanilang mga karakter nang natural, para bang isinama nila ang kanilang mga character sa kanilang aktwal na personalidad.

Isa pa sa mga kahanga-hangang aspeto sa pelikula ang paggamit ng musika ng Ourselves the Elves. Literal na isinalin Lisyun Qng Geografia sa pamagat ng isa sa kanilang mga album, Geography Lessons. Nag-aalay ang buong album sa topic ng unrequited love na akma sa kwento ng pelikula.  Lalo pang naipakita sa mga awit ng lokal na banda ang purong na damdamin ng mga karakter na umiikot sa kalungkutan, pag-ibig at kaligayahan. Ang paggamit ni Vargas ng musika ng isang lokal na banda upang maipakita ang ugnayan sa pagitan ng Tib at Tric ay isang mapanlikhang paraan para maakit ang kanyang madla.  Aminado, naakit ako mula sa umpisa ng sandaling nakita ko ang pagkakasangkot ng Ourselves the Elves sa paggawa ng pelikula. Bilang isang tagapakinig ng mga lokal na bandang indie, isa itong mahusay na paraan upang ipakilala sa mga tao ang lokal na musika sa Pilipinas. Sa pagwawalang-bahala patungo sa lokal na musika bilang jeje at pagsusumikap nang husto, isang mahusay desisyon para kay Vargas ang paggamit ng musika ng bandang Ourselves the Elves.  

 Sa mga kadahilanang ito, nangunguna ang pelikulang Lisyun Qng Geografiya sa aking listahan ng pelikulang napanood namin.  Ang magandang sinematograpia,  emosyonal na diyalogo, at nostalgic na musika ang nagbigay ng nakakaibang pakiramdam sa pelikula. Sa paggamit ng unrequited love bilang paksa ng Lisyun Qng Geografiya, ligtas na isipin na talaga namang nagbigay ito ng hustisya sa pamagat nito sa pamamagitan ng pagpapakita ng  pakiramdam ng sakit at panghihinayang habang dumadaan ka sa mga alaala ng pagkawala ng isang taong minamahal mo.

[mia-inbetween-pages]

Hintayan ng Langit - Film Review

“Parang di pa ko tapos, Jaime. Ayoko pa muna. Napamahal na ‘ko sa lugar na ‘to-”

“-O may mahal ka sa lugar na ‘to.”

Isa sa mga pelikula na aking hinahangaan sa local cinema ay ang pelikulang Hintayan ng Langit. Pinapangunahan ito nila Ms. Gina Pereno at Eddie Garcia sa ilalim ng direksyon ni Dan Villegas.

Umiikot Ang pelikula sa istorya nina Lisang at Manolo, dalawang indibidwal na hindi inaasahang magkikita sila sa purgatoryo. Malalaman natin na dati silang magkasintahan noong sila ay bata ngunit natapos ang kanilang masidhing pagmamahalan dahil sa hindi inaasanhang pagkakataon. Bittersweet ang kanilang  muling pagkikita sa purgatoryo. Dahil ito sa kanilang galit sa isa’t isa na nagresulta mula sa hindi inaasahang paghihiwalay nila. Mula dito, ipinapakita ng pelikula ang hirap para bumitaw sa iyong minamahal.

         Dahil sa sikat na midya, ang pag-ibig ay hinihikayat sa ating lahat bilang isang mahiwagang karanasan. Binabatay ng karamihan ng pelikula ang mga tema ng pag-ibig sa kanilang karakter na nabulag ng kanilang damdamin. Kumbaga nakikita nila ang relasyon sa kung papano nila ito makita kaysa sa katotohana ng sitwasyon. Kahit na hindi lumalayo ang Hintayan ng Langit sa temang ito, ang natatanging konsepto ng pagsasalaysay ng pag-ibig sa pamamagitan ng pananaw ng mga dating nagmamahalan ay, para sa akin, kakaiba. Bihira akong makakita ng mga pelikula na nagbibigay-diin sa mga epekto ng mga nabigong pag-ibig sa mga tao hanggang sa kanilang kamatayan. Ang konsepto ng paggamit ng purgatoryo upang mailarawan ang proseso ng paglilimot sa pag-ibig sa mga manonood ang nagdiin sa elemento ang pelikula na ito ay relatable. Kahit na mabibigat ang mga elemento ng pelikula, ang interaksyon sa pagitan ng dalawang beteranong actor na sina Gina Pereno at Eddie Garcia ang nagbigay ng mga personalidad sa kanilang mga character at ang kanilang relasyon sa isa't isa. Ang paglitaw ng modernong teknolohiya ay nagpapatindi sa paggamit ng mga elemento ng vintage at nostalgia sa pelikula. Nagawang akitin ng Hintayan ng Langit ang mga Pilipino dahil sa magandang screenplay at cinematography; sa pamamagitan ng pelikulang ito, nakatutulong ito sa mga manonood na maunawaan ang kahalagahan ng pagpapatawad at pagpapaalam upang sumulong sa buhay. Lagi’t laging lumalalim ang pakiramamdam ng kalungkutan sa isang tao, lalo na kapag naiwan silang nag-iisa. Bagaman ang Hintayan ng Langit ay hindi nakatutok sa pag-ibig sa sarili o “self-love”, binibigyan naman nito ang manonood ng ginhawa sa pag-alam na walang masama tungkol sa dahan-dahang proseso ng pagtanggap at paglimot;  ang mahalaga ay magugol ka ng iyong oras hanggang sa masasabi mo na pinakawalan mo ang mga sama ng loob na hawak mo sa iyong puso.

[mia-inbetween-pages]

Ang aking mga inaasahang matutunan sa PHSPAMI

sa aking buhay bilang isang mag-aaral, karamihan sa mga paksang aking nakasalubong ay may textbook knowledge upang turuan ang mga mag-aaral kung paano maging isang successful na indibidwal sa lipunan. Gayunpaman, kumpara sa ibang mga kurso, kaunting pokus lamang ang ibinibigay sa sining at panitikan; ang pagkamalikhain ay madalas na napapahiya dahil ito ay nakikita bilang isang masamang desisyon para sa mga taong nais na magkaroon ng kayamanan sa buhay. Dahil dito, ang aking pagnanasa sa sining at panitikan ay hindi maaring makipag-ugnayan sa aking buhay na pang-akademiko at patuloy kong iniisip bilang isang libangan lamang kahit na ito ay humihigit pa dito.

Inaasahan ko ang PHSPAMI na maging isang kurso na muling magpaparamdam sa akin ang aking pagnanasa sa pagsusulat at paggawa ng pelikula. Ang kurso na ito ay makakatulong sa akin na maunawaan ang kahalagahan ng sining at midya sa ating lipunan at nagpapahintulot sa akin isarado ang agwat sa pagitan ng aking mga personal na hangarin at ang aking mga tungkulin sa akademiko.