legitus-sc - Tumblr blog

legitus-sc · 2 years

Text

Przekształcenie jednoosobowej działalności w spółkę z o.o.

Przekształcenie jednoosobowej działalności w spółkę z o.o.

Efekt wniesienia jednoosobowej działalności gospodarczej do spółki z o.o. można osiągnąć stosując jeden z poniższych sposobów:

wniesienie do spółki określonych składników rzeczowych jednoosobowego przedsiębiorcy (np. ruchomości, nieruchomości),

wniesienie do spółki przedsiębiorstwa osoby prowadzącej jednoosobową działalność gospodarczą, albo jego zorganizowana część.

przekształcenie jednoosobowego przedsiębiorstwa w spółkę z o.o.

Ad. A)

Wniesienie aportu innego niż przedsiębiorstwo albo jego zorganizowana część do spółki z o.o. może doprowadzić do powstania dochodu z tytułu objęcia udziałów w spółce kapitałowej.

Od dochodów uzyskanych z tytułu objęcia udziałów w spółce z o.o. osoba fizyczna ma obowiązek zapłacić podatek w wysokości 19% uzyskanego dochodu. Obowiązek ten powstaje w momencie zarejestrowania spółki albo podwyższenia kapitału zakładowego, a termin płatności upływa 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, za który podatek jest regulowany (art. 45 ustawy o PIT). Podatnik obowiązany jest w tym terminie złożyć także zeznanie urzędowi podatkowemu o wysokości uzyskanego dochodu zgodnie z ustalonym wzorem (PIT-38).

Dochodem, od którego podatnik ma zapłacić podatek, jest różnica pomiędzy wartością nominalną objętych udziałów a kosztami uzyskania przychodów. Sposób ustalania kosztów zależny jest od tego, co jest przedmiotem wkładu niepieniężnego (art. 30b ustawy o PIT).

Koszt uzyskania przychodu ustala się na dzień objęcia tych udziałów w wartości (art. 22 ust. 1e ustawy o PIT):

wartości początkowej przedmiotu wkładu, zaktualizowanej zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszonej o sumę dokonanych przed wniesieniem tego wkładu odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, jeżeli przedmiotem wkładu niepieniężnego są środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne;

wartości:

nominalnej wnoszonych w formie wkładu niepieniężnego udziałów (akcji) w spółce albo wkładów w spółdzielni, w przypadku gdy zostały objęte w zamian za wkład niepieniężny w innej postaci niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część,

określonej zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 38, w przypadku gdy udziały (akcje) w spółce albo wkłady w spółdzielni, które są wnoszone w formie wkładu niepieniężnego, nie zostały objęte w zamian za wkład niepieniężny,

określonej zgodnie z ust. 1f, w przypadku gdy udziały (akcje) w spółce albo wkłady w spółdzielni, które są wnoszone w formie wkładu niepieniężnego, zostały objęte w zamian za wkład niepieniężny w postaci przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części – jeżeli przedmiotem wkładu niepieniężnego są udziały (akcje) w spółce albo wkłady w spółdzielni;

faktycznie poniesionych, niezaliczonych do kosztów uzyskania przychodów, wydatków na nabycie innych niż wymienione w pkt 1 i 2 składników majątku podatnika – jeżeli przedmiotem wkładu są te inne składniki;

wydatków na nabycie lub wytworzenie składnika majątku, niezaliczonych do kosztów uzyskania przychodów w jakiejkolwiek formie lub wartości początkowej takiego składnika majątku pomniejszonej o sumę dokonanych od tego składnika odpisów amortyzacyjnych – jeżeli składnik ten został otrzymany przez podatnika w związku z likwidacją spółki niebędącej osobą prawną lub wystąpieniem z takiej spółki;

W przypadku, gdy koszty te przewyższają kwotę przychodu mamy do czynienia ze stratą, o którą podatnik może na ogólnych zasadach pomniejszyć dochód w ciągu najbliższych pięciu lat podatkowych.

Przykład

W 2011 r. podatnik wniósł do spółki z o.o. aportem grunt o wartości początkowej 100.000 zł. W zamian za aport otrzymał udziały o wartości 120.000 zł, odpowiadające obecnej wartości rynkowej gruntu. Z tej transakcji podatnik uzyskał dochód w wysokości 20.000 zł(tj. 120.000 zł- 100.000 zł). Podatek wyniesie zatem: 20.000 zł x 19% = 3.800 zł(płatny do 30 kwietnia 2012 r.).

Ponadto, przy przekazaniu przez osobę fizyczną środka trwałego aportem należy stosować takie same zasady opodatkowania, jak przy sprzedaży towaru. Oznacza to, że zasadniczo aporty podlegają opodatkowaniu, oczywiście z wyjątkiem przypadku, gdy przedmiotem aportu jest całe przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część.

Jednakże podatnik ma możliwość zastosowania zwolnienia z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT. Powyższy przepis zwalnia od podatku dostawę towarów używanych, pod warunkiem że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Przez towary używane należy rozumieć ruchomości, których okres używania przez podatnika dokonującego ich dostawy wyniósł co najmniej 6 miesięcy po nabyciu prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel.

Jeżeli jednak prawo takie przysługiwało aport nie może korzystać ze zwolnienia z VAT i czynność tę należałoby opodatkować według stawki podstawowej 23%. Spółka otrzymująca aport mogłaby wówczas odliczyć VAT wykazany w fakturze wystawionej przez wnoszącego aport, jeżeli otrzymane maszyny wykorzystywałaby w działalności opodatkowanej.

Wniesienie aportu do spółki może wiązać się także z kosztami związanymi z zawarciem albo zmianą umowy spółki z o.o. w postaci:

PCC od umowy spółki w wysokości 0,5% od wysokości kapitału zakładowego spółki objętego za aport,

opłaty rejestracyjne (1.000 zł),

opłat notarialnych.

Ad. B)

Przypadek ten wymaga aby działalność gospodarcza prowadzona dotychczas w formie jednoosobowego przedsiębiorstwa osoby fizycznej nie została zlikwidowana. Poprzez wniesienie aportu spółka z o.o. wstępuje w ogół praw i obowiązków przedsiębiorcy jednoosobowego, a przedsiębiorstwo jednoosobowe podlega likwidacji.

Nabycie udziałów w spółce z o.o. w zamian za przedsiębiorstwo jest zwolnione od podatku dochodowego od osób fizycznych, nie podlega również opodatkowaniu podatkiem VAT.

Jednakże wiąże ze sobą takie same konsekwencje, jak likwidacja jednoosobowej działalności gospodarczej (vide pkt 6). Może zatem powstać konieczność zapłaty podatku VAT i podatku dochodowego z tytułu likwidacji jednoosobowej działalności gospodarczej.

Wniesienie aportu do spółki – także w postaci przedsiębiorstwa – może wiązać się również z kosztami związanymi z zawarciem albo zmianą umowy spółki z o.o. w postaci:

PCC od umowy spółki w wysokości 0,5% od wysokości kapitału zakładowego spółki objętego za aport,

opłaty rejestracyjne (1.000 zł),

opłat notarialnych.

Ad C)

Od dnia 1 lipca 2011 r. osoba fizyczna prowadząca we własnym imieniu działalność gospodarczą może przekształcić prowadzoną działalność w jednoosobową spółkę kapitałową (spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością lub spółkę akcyjną), z zachowaniem praw i obowiązków przysługujących dotychczas przedsiębiorcy.

Przekształcenie odbywać się będzie poprzez sukcesję uniwersalną (zasadę kontynuacji). Oznacza to, że przekształcona spółka będzie posiadała wszelkie prawa i obowiązki, które uprzednio posiadał przedsiębiorca przekształcany (przedsiębiorca będący osobą fizyczną), zachowując ciągłość prawną. Konsekwencją takiego zdarzenia jest to, że przekształcona spółka przejmie wszelkie zezwolenia, umowy, koncesje (np. koncesja na sprzedaż alkoholu) itp., które dotychczas przysługiwały przedsiębiorcy sprzed przekształcenia jego działalności, chyba że przepisy szczególne stanowią inaczej. Przejęciu nie podlegają jednakże ulgi podatkowe. Spółka przekształcona nabędzie z mocy prawa cały majątek przedsiębiorcy przekształconego wchodzący w skład jego przedsiębiorstwa oraz stanie się stroną wszystkich umów zawartych w ramach działalności gospodarczej. Z dniem przekształcenia przedsiębiorca przekształcany staje się udziałowcem przekształconej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością lub odpowiednio akcjonariuszem spółki akcyjnej.

Przedsiębiorca, który zdecyduje się na przekształcenie swojej działalności gospodarczej w spółkę kapitałową, jest zobowiązany do:

sporządzenia planu przekształcenia przedsiębiorcy wraz z załącznikami oraz opinią biegłego rewidenta;

złożenia oświadczenia o przekształceniu przedsiębiorcy;

powołania członków organów spółki przekształconej;

zawarcia umowy spółki albo podpisania statutu spółki przekształconej;

dokonania w rejestrze wpisu spółki przekształconej i wykreślenia przedsiębiorcy przekształcanego z Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej.

Przekształcenie nie powoduje powstania przychodu na gruncie podatku dochodowego od osób fizycznych, ani konieczności rozliczenia podatku VAT. Jednakże przedsiębiorca przekształcający się ma również obowiązek sporządzenia spisu z natury.

Niezbędne jest jednakże zapłacenie:

podatku od czynności cywilnoprawnych (PCC) od umowy spółki z o.o., podatek ten wynosi 0,5% wartości kapitału zakładowego spółki określonej w umowie,

kosztów związanych z powstaniem i rejestracją spółki z o.o. (opłata sądowa 500 zł, ogłoszenie w Monitorze Sądowym i Gospodarczym 500 zł, taksa notarialna [np. od kapitału zakładowego w kwocie 100.000 zł taksa + VAT od taksy wynosi 1735 zł)

Likwidacja jednoosobowej działalności gospodarczej i jej opodatkowanie

Zakończenie prowadzenia działalności gospodarczej na podstawie wpisu do CEIDG (jednoosobowa działalność gospodarcza) wymaga rozliczenia się z fiskusem na gruncie podatku dochodowego od osób fizycznych oraz podatku od towarów i usług, jeżeli przedsiębiorca był podatnikiem VAT. W obu przypadkach niezbędne jest sporządzenie spisu z natury, inne są jednakże konsekwencje w każdym z podatków.

Podatek VAT

Przepisy dotyczące rozliczenia VAT przy likwidacji działalności gospodarczej nakazują ująć w spisie z natury „towary”. Definicję „towarów” zawiera z kolei art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, zgodnie z którą towary to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii. W definicji tej mieszczą się zatem zarówno towary handlowe, jak i środki trwałe oraz wyposażenie. Stąd też organy podatkowe niezmiennie stoją na stanowisku, że w spisie z natury sporządzonym na okoliczność likwidacji działalności gospodarczej należy ująć również środki trwałe i wyposażenie (jeżeli w stosunku do tych towarów podatnik miał prawo do odliczenia VAT). Tak uznał przykładowo Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z 29 czerwca 2011 r., nr ILPP4/443-416/11-2/BA, a także Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji indywidualnej z 17 maja 2011 r., nr ITPP1/443- -226/11/KM.

Podstawą opodatkowania towarów pozostałych na dzień likwidacji firmy jest cena nabycia tych towarów (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, koszt wytworzenia, określone w momencie objęcia towarów spisem z natury (art. 14 ust. 8 w związku z art. 29 ust. 10 ustawy o VAT). Przepis ten w praktyce jest interpretowany w ten sposób, iż chodzi tu o cenę rynkową netto. Jeżeli jednak na moment likwidacji firmy cena danego towaru nie uległa zmianie w stosunku do dnia jego zakupu, to de facto podstawą opodatkowania towaru wykazanego w spisie z natury jest cena, za którą towar ten faktycznie został zakupiony (bez VAT).

Sprzedaż majątku po likwidacji

Sprzedaż towarów w okresie 12 miesięcy od dnia zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu przez osobę fizyczną jest zwolniona z VAT (pod warunkiem rozliczenia VAT od towarów objętych spisem z natury – art. 14 ust. 7 ustawy o VAT). Zastosowanie zwolnienia wywołuje ten skutek, że „polikwidacyjna” sprzedaż towarów nie powoduje po stronie nabywcy obowiązku zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych (nie dotyczy transakcji kupna/sprzedaży nieruchomości). Powyższe wynika z art. 2 pkt 4 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. z 2010 r. nr 101, poz. 649 ze zm.).

Również po upływie 12 miesięcy od sprzedaży towarów pozostałych po likwidacji działalności gospodarczej nie trzeba płacić VAT – pod warunkiem, że sprzedaż nie jest dokonywana w ramach działalności gospodarczej (lecz jako sprzedaż prywatnego majątku). Opodatkowana jest natomiast podatkiem od czynności cywilnoprawnych na zasadach ogólnych, z możliwością zastosowania ustawowych zwolnień. Przykładowo – zwolnione z PCC są transakcje sprzedaży, gdy ich przedmiotem są rzeczy ruchome o wartości rynkowej nieprzekraczającej 1.000 zł (art. 9 pkt 6 ww. ustawy).

Podatek dochodowy od osób fizycznych

Likwidacja indywidualnej działalności gospodarczej skutkuje koniecznością sporządzenia wykazu składników majątku. Wykaz taki mają obowiązek sporządzić zarówno podatnicy prowadzący księgi rachunkowe, podatkową księgę przychodów i rozchodów, a także prowadzący ewidencję przychodów (czyli podatnicy opodatkowani ryczałtem ewidencjonowanym). W ww. wykazie należy ująć pozostałe na dzień likwidacji działalności gospodarczej środki trwałe, wyposażenie, towary handlowe, wyroby gotowe, półwyroby, materiały (surowce), itp. Elementy, jakie powinien zawierać taki wykaz, określa art. 24 ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ponadto podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów na dzień likwidacji muszą również sporządzić spis z natury (§ 27 ust. 1 i 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów; Dz. U. nr 152, poz. 1475 ze zm.). W spisie tym generalnie należy ująć te same składniki majątku, co w wykazie, z wyjątkiem jedynie środków trwałych.

Podatnik jest obowiązany dokonać wyceny towarów (materiałów, itp.) objętych spisem najpóźniej w terminie 14 dni od dnia zakończenia tego spisu. Oznacza to, że w momencie dokonania tego spisu podatnik może w nim ująć jedynie stan ilościowy towarów (materiałów, itp.), a ich wycena może być dokonana w okresie późniejszym. Jeżeli spis jest sporządzany na dzień likwidacji firmy, wyceny należy dokonać według cen zakupu.

Podatnicy prowadzący księgi rachunkowe, którzy likwidują działalność gospodarczą, nie muszą sporządzać spisu z natury dla celów podatku dochodowego, lecz na dzień zakończenia tej działalności muszą przeprowadzić inwentaryzację (art. 26 ust. 4 ustawy o rachunkowości).

Na dzień likwidacji działalności gospodarczej podatnik powinien dokonać podsumowania zapisów w księdze przychodów i rozchodów, a następnie ująć w niej wartość spisu z natury. Wartość ta może bowiem służyć jako remanent końcowy, którego wartość wpłynie na dochód z działalności gospodarczej. Jak bowiem wynika z art. 24 ust. 2 ustawy, u podatników prowadzących podatkową księgę przychodów i rozchodów dochodem z działalności gospodarczej jest różnica pomiędzy przychodami a kosztami ich uzyskania, skorygowana odpowiednio o różnicę pomiędzy wartością remanentu końcowego i początkowego.

Obecnie likwidacja działalności gospodarczej nie zobowiązuje do zapłaty podatku z remanentu likwidacyjnego. Opodatkowana natomiast może być późniejsza sprzedaż majątku objętego spisem z natury.

Sprzedaż majątku po likwidacji

Sprzedaż składników majątku objętych wykazem sporządzonym na dzień likwidacji działalności gospodarczej powoduje generalnie powstanie przychodu z tej działalności (z wyjątkiem, o którym mowa dalej). Opodatkowaniu podlega jednak dochód, czyli różnica między uzyskanym przychodem z odpłatnego zbycia a wydatkami na nabycie zbywanego składnika, niezaliczonymi do kosztów podatkowych w jakiejkolwiek formie (art. 24 ust. 3b i 3d ustawy).

Sprzedaż składników majątku po likwidacji działalności gospodarczej nie spowoduje powstania przychodu, jeżeli od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiła likwidacja działalności prowadzonej samodzielnie (lub likwidacja spółki niebędącej osobą prawną), do dnia ich odpłatnego zbycia upłynęło sześć lat (przy założeniu, że odpłatne zbycie nie nastąpi w wykonaniu działalności gospodarczej – art. 14 ust. 3 pkt 12 ustawy o PIT).

Podsumowanie różnych form przekształcenia

Przy założeniu, że wartość wkładów w każdym przypadku wynosi 100.000 zł, a kwota ta jest też wartością majątku wykazana w spisie z natury.

#przekształcenie spółki

0 notes

legitus-sc · 2 years

Text

Zarządzanie spółką jawną

Ustalenie zasad zarządu i reprezentacji spółki jest jednym z podstawowych sposobów unikania konfliktów między wspólnikami w czasie prowadzenia wspólnej działalności gospodarczej. W spółce jawnej jest to o tyle istotne, że spółka ta nie posiada żadnych organów zarządczych, czy też kontrolnych, a wszelkie uprawnienia znajdują się bezpośrednio w gestii jej wspólników.

Na wstępie należy rozróżnić pojęcia reprezentacji spółki oraz prowadzenia jej spraw. Pierwszy z nich oznacza występowanie w imieniu spółki względem osób trzecich, drugi zaś odnosi się do wewnętrznych stosunków spółki (sprawy pracownicze, bieżąca działalność spółki bez udziału osób trzecich).

Co do zasady zarówno prawo reprezentowania spółki, jak również prowadzenia jej bieżących spraw przysługuje każdemu ze wspólników w tym samym zakresie. Wspólnicy jednakże w umowie spółki mogę te zasady zmienić. I tak, umowa spółki może przewidywać, że wspólnik:

jest pozbawiony prawa reprezentowania spółki albo

jest uprawniony do jej reprezentowania tylko łącznie z innym wspólnikiem lub prokurentem.

Odnośnie zaś prowadzenia spraw spółki dodatkowego rozróżnienia wymaga ich zakres. Ustawodawca wyróżnia bowiem sprawy „nieprzekraczające zwykłych czynności spółki” oraz sprawy, które przekraczają ich zakres. Pierwsze pojęcie należy odnieść do spraw związanych z bieżącą działalnością spółki, tj. takich które ze swojej natury nie wymagają angażowania wszystkich wspólników z uwagi na ich oczywistość, czy też małe znaczenie. Są to zazwyczaj sprawy związane ze zwykłą działalnością spółki w jej podstawowym zakresie. Pozostałe zaś sprawy należą do kręgu „przekraczających zwykłe czynności spółki”. Rozwiązaniem stosowanym w praktyce obrotu oraz godnym polecenia jest umieszczenie w umowie spółki katalogu czynności, które uznawane są za należące do jednej albo obu kategorii. Pozwala to uniknąć sporów kompetencyjnych, oba rodzaje czynności charakteryzują się bowiem innym reżimem decyzyjnym.

Co do zasady sprawy nieprzekraczające zwykłych czynności spółki mogą być prowadzone przez każdego ze wspólników, o ile jednak przed załatwieniem takiej sprawy, choćby jeden z pozostałych wspólników sprzeciwi się jej przeprowadzeniu, wymagana jest uprzednia uchwała wszystkich wspólników. W sprawach przekraczających zwykłe czynności spółki niezbędna jest natomiast zawsze zgoda wszystkich wspólników spółki. W modelu podstawowym zgoda wszystkich wspólników niezbędna jest również do ustanowienia prokury. Odwołać prokurę może zaś każdy wspólnik. Każdy ze wspólników może również samodzielnie dokonać czynności nagłej, tj. takiej której zaniechanie mogłoby wyrządzić spółce poważną szkodę. Uprawnienie to przysługuje także względem czynności przekraczających zwykłe czynności spółki, o ile oczekiwanie na uchwałę wspólników zagraża spółce szkodą.

Prowadzenie spraw spółki może być również powierzone jednemu lub kilku wspólnikom bądź na mocy umowy spółki, bądź na podstawie późniejszej uchwały wspólników. Pozostali wspólnicy są wówczas wyłączeni od prowadzenia spraw spółki. Wprowadzenie tej modyfikacji wpływa również na sposób podejmowania uchwał przez wspólników:

w sprawach nieprzekraczających zwykłych czynności spółki – zamiast uchwały wszystkich wspólników wystarczająca jest uchwała tylko tych spośród wspólników, którym przysługuje prawo prowadzenia spraw spółki,

do ustanowienia prokury wystarczająca jest uchwała wszystkich wspólników mających prawo prowadzenia spraw spółki,

odwołać prokurę może każdy wspólnik mający prawo prowadzenia spraw spółki,

prawo wykonania czynności nagłej przysługuje każdemu ze wspólników mających prawo prowadzenia spraw spółki,

w pozostałych sprawach niezmiennie wymagana jest uchwała wszystkich wspólników.

Umowne zmiany zasad prowadzenia spraw spółki nie mogą jednakże prowadzić do powierzenia prowadzenia tych spraw wyłącznie osobom spoza grona wspólników, a także nie mogą ograniczać prawa wspólników do osobistego zasięgania informacji o stanie majątku i interesów spółki oraz do osobistego przeglądania ksiąg i dokumentów spółki.

Na koniec należy wskazać, że każdy ze wspólników może zostać pozbawiony prawa reprezentowania spółki lub prowadzenia jej spraw na mocy prawomocnego wyroku sądowego. Wyrok taki może zostać wydany jednakże tylko z ważnych powodów (np. choroby wspólnika, faktycznej niemożności wykonywania przez niego jego obowiązków, prowadzenia przez wspólnika działalności szkodliwej dla spółki). Każdy ze wspólników może ponadto domagać się zwolnienia go przez sąd, z ważnych przyczyn, z obowiązku prowadzenia spraw spółki.

#spółka jawna #zarządzanie spółką

0 notes

legitus-sc · 2 years

Text

Umowa spółki cywilnej…

Co powinna zawierać umowa spółki cywilnej

Spółka cywilna jest umową wspólników będących co do zasady przedsiębiorcami, tj. prowadzącymi działalność gospodarczą na podstawie wpisu do ewidencji działalności gospodarczej (osoby fizyczne), bądź Krajowego Rejestru Sądowego (inne podmioty). Umowa ta reguluje prawa i obowiązki wspólników wynikające z ich udziału we wspólnym przedsięwzięciu – istotą spółki cywilnej jest bowiem dążenie do osiągnięcia wyznaczonego wspólnego celu gospodarczego, czym wprost przesądził ustawodawca w art.860 § 1 k.c. Kodeksowa regulacja spółki cywilnej znajduje się w przepisach art. 860 – 875 k.c.

Ustawodawca pozostawił wspólnikom znaczną swobodę w określaniu postanowień umowy spółki. Kodeks cywilny nie określa wprost minimalnych elementów umowy wskazując jedynie na możliwość odmiennego, względem zapisu ustawy, uregulowania niektórych kwestii w umowie.

W przepisie art. 860 § 2 k.c. zastrzeżono, iż umowa spółki powinna zostać stwierdzona pismem. Jednakże z uwagi na treść art. 74 § 2 k.c. – przepisów o formie pisemnej przewidzianej dla celów dowodowych nie stosuje się do czynności prawnych w stosunkach między przedsiębiorcami – na gruncie Kodeksu cywilnego istnieje teoretyczna możliwość zawarcia umowy spółki cywilnej, której wspólnikami będą wyłącznie przedsiębiorcy, w formie ustnej. Z uwagi wszakże na trudności dowodowe, a także wymagania nałożone przez inne regulacje jest to w praktyce niemożliwe. Odpis umowy spółki niezbędny jest bowiem do nadania jej numeru REGON oraz VAT.

Wracając natomiast do elementów konstrukcyjnych umowy spółki, to bazując na przepisach Kodeksu cywilnego oraz praktyce obrotu gospodarczego, należy wskazać na następujące postanowienia:

Nazwa i siedziba spółki,

Wkłady wspólników,

Przedmiot i obszar działalności gospodarczej spółki,

Określenie zakresu uprawnienia do prowadzenia spraw spółki oraz jej reprezentowania przez wspólników,

Określenie udziału w zyskach i stratach spółki,

Wskazanie okresu na jaki zawarto umowę,

Postanowienia dotyczące zmiany, wypowiedzenia i rozwiązania umowy spółki,

Inne prawa i obowiązki wspólników,

Postanowienia końcowe.

Ad. 1. Nazwa i siedziba spółki,

Określenie nazwy i siedziby spółki cywilnej niezbędne jest do wyróżnienia jej na rynku. Siedziba określa natomiast właściwość miejscową organów administracyjnych oraz sądów w sprawach dotyczących spółki, bądź z jej udziałem.

Kodeks cywilny nie zawiera żadnych wytycznych w przedmiocie wyboru nazwy spółki cywilnej. Nazwa ta może zostać zatem wybrana dowolnie. Nie ma również obowiązku aby w nazwie spółki zamieszczone zostały nazwiska jednego, bądź kilku wspólników. Pamiętać wszakże należy, że w obrocie gospodarczym występują wspólnicy, a nie spółka (art. 4 ust. 2 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej), dlatego też ich nazwiska i tak zostaną ujawnione kontrahentom.

Dodatkowo, zwrócić należy uwagę na obostrzenia wynikające z ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji, zgodnie z którą:

czynem nieuczciwej konkurencji jest takie oznaczenie przedsiębiorstwa, które może wprowadzić klientów w błąd co do jego tożsamości, przez używanie firmy, nazwy, godła, skrótu literowego lub innego charakterystycznego symbolu wcześniej używanego, zgodnie z prawem, do oznaczenia innego przedsiębiorstwa (art. 5),

jeżeli oznaczenie przedsiębiorstwa nazwiskiem przedsiębiorcy może wprowadzić klientów w błąd co do tożsamości z innym przedsiębiorstwem, które wcześniej używało podobnego oznaczenia, przedsiębiorca ten powinien podjąć środki mające na celu usunięcie niebezpieczeństwa wprowadzenia w błąd osób trzecich (art. 6 ust. 1).

Siedzibą spółki jest natomiast miejscowość wskazana w umowie. Do określenia siedziby wystarczające jest podanie nazwy miejscowości, bez wskazywania dokładnego jej adresu.

Przykładowe zapisy umowne:

Nazwa Spółki brzmi: Przedsiębiorstwo Usługowe ABC spółka cywilna.

Spółka może posługiwać się nazwą skróconą: P.U. ABC s.c.

Spółka może używać wyróżniających ją znaków graficznych.

Siedzibą spółki jest Warszawa.

Ad. 2. Wkłady wspólników

Zgodnie z Kodeksem cywilnym, wkład wspólnika do spółki może polegać na wniesieniu do spółki własności lub innych praw (prawa obligacyjne lub rzeczowe) albo na świadczeniu usług (wykonywaniu pracy na rzecz spółki). Co ważne, jeżeli z umowy nie wynika nic innego, domniemywa się, że wkłady wspólników mają jednakową wartość.

Wkłady wniesione przez wspólników tworzą ich majątek wspólny, który podobnie jak w ustroju wspólności majątkowej małżeńskiej jest bezudziałowy, co charakteryzuje się tym, że:

wspólnik nie może rozporządzać udziałem we wspólnym majątku wspólników ani udziałem w poszczególnych składnikach tego majątku,

w czasie trwania spółki wspólnik nie może domagać się podziału wspólnego majątku wspólników,

w czasie trwania spółki wierzyciel wspólnika nie może żądać zaspokojenia z jego udziału we wspólnym majątku wspólników ani z udziału w poszczególnych składnikach tego majątku.

Przykładowe zapisy umowne:

1. Wspólnicy wnoszą do Spółki następujące wkłady pieniężne:

Wspólnik Jan Kowalski: 500 zł (słownie: pięćset złotych),

Wspólnik Adam Nowak : 100 zł (słownie: sto złotych).

2. Wspólnik Jan Kowalski wnosi do Spółki tytułem wkładu niepieniężnego:

Drukarkę laserową marki …, o wartości 500 zł.

Ad. 3. Przedmiot i obszar działalności gospodarczej spółki,

Kodeks cywilny wskazuje jedynie na konieczność określenia wspólnego celu gospodarczego w umowie spółki. Jednakże precyzyjne określenia przedmiotu działalności gospodarczej niezbędne jest w postępowaniach o nadanie numeru w Rejestrze Gospodarki Narodowej (REGON) oraz numeru VAT. Określenie przedmiotu działalności powinno nastąpić poprzez wskazanie odpowiednich kodów Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD). Obecna klasyfikacja – PKD 2007 – została wprowadzona przez Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 24 grudnia 2007 roku w sprawie Polskiej Klasyfikacji Działalności (Dz. U z 2007 r., Nr 251, poz. 1885).

Obszar działalności spółki może zostać natomiast określony bądź, jako dany region (miasto, powiat, województwo), bądź terytorium państwa, albo obszar nieoznaczony (np. spółka prowadzi działalność gospodarczą w kraju i zagranicą).

Przykładowe zapisy umowne:

Przedmiotem działalności Spółki, zgodnie z Polską Klasyfikacją Działalności – zwaną dalej „PKD”, jest:

Wydawanie książek i periodyków oraz pozostała działalność wydawnicza, z wyłączeniem w zakresie oprogramowania (PKD 58.1),

Działalność wydawnicza w zakresie pozostałego oprogramowania (PKD 58.29.Z),

Działalność wspomagająca usługi finansowe, z wyłączeniem ubezpieczeń i funduszów emerytalnych (PKD 66.1),

Działalność związana z obsługą rynku nieruchomości (PKD 68).

Spółka prowadzi działalność gospodarczą na terytorium Polski.

Ad. 4. Prowadzenie spraw spółki i jej reprezentacja

Prowadzenie spraw spółki oznacza dokonywanie czynności wywierających skutek w wewnętrznych sferach jej działalności (administrowanie spółką, sprawy kadrowe, określanie strategii gospodarczych, itp.). Reprezentowanie natomiast to występowanie w imieniu spółki względem innych uczestników obrotu, urzędów i instytucji (zawieranie umów, prowadzenie spraw sądowych, itp.).

O ile w umowie spółki nie postanowiono inaczej, każdy ze wspólników jest uprawniony i zobowiązany do prowadzenia jej spraw, a także może ją samodzielnie reprezentować w granicach zwykłych czynności spółki, tj. takich które podejmowane są w toku bieżącego sprawowania zarządu i prowadzenia działalności gospodarczej (zwykłe czynności spółki). Od powyższej zasady istnieją dwa wyjątki:

jeżeli przed zakończeniem zwykłych czynności spółki prowadzonych przez jednego ze wspólników, chociażby jeden z pozostałych wspólników sprzeciwi się jej prowadzeniu, potrzebna jest uchwała wspólników,

każdy wspólnik może bez uprzedniej uchwały wspólników wykonać czynność nagłą, której zaniechanie mogłoby narazić spółkę na niepowetowane straty, nawet jeśli czynność ta przekracza zakres spraw bieżących.

W umowie spółki można ograniczyć prawa wspólników do prowadzenia spraw spółki i jej reprezentowania, np. wprowadzić reprezentację łączną we wszystkich, bądź niektórych sprawach.

Przykładowe zapisy umowne:

1. Do prowadzenia spraw Spółki uprawnieni są wszyscy Wspólnicy, chyba że co innego wynika z uchwały Wspólników, względnie, o ile dokonaniu czynności nie przekraczającej zakresu zwykłych czynności Spółki sprzeciwi się drugi Wspólnik.

Do dokonania czynności przekraczających zakres zwykłych czynności Spółki potrzebna jest zgoda wszystkich Wspólników. Do czynności przekraczających zakres zwykłych czynności Spółki zaliczane są w zakresie prowadzonych spraw Spółki:

nabywanie lub zbywanie, względnie obciążanie przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 551 k.c. lub jego zorganizowanej części;

nabywanie lub zbywanie oraz obciążanie nieruchomości.

Każdy ze Wspólników Spółki jest uprawniony do samodzielnego reprezentowania Spółki w takich granicach, w jakich jest uprawniony do prowadzenia jej spraw.

Ad. 5. Określenie udziału w zyskach i stratach spółki

W zakresie udziału w zyskach i stratach spółki ustawa wprowadza również domniemanie, że w braku innych postanowień umownych, każdy ze wspólników uczestniczy w nich w równej części. Udział ten nie jest powiązany przy tym z wartością wkładów do spółki.

W umowie spółki oczywiście można inaczej ustalić stosunek udziału wspólników w zyskach i stratach. Można nawet zwolnić niektórych wspólników od udziału w stratach. Natomiast nie można wyłączyć wspólnika od udziału w zyskach (tzw. spółka lwia).

Jeżeli zaś w umowie spółki określono jedynie udział wspólnika w zyskach, to w braku innych ustaleń między wspólnikami, odnosi się on także do udziału w stratach.

W umowie spółki można określić także zasady wypłacania zaliczek na poczet przyszłego zysku. Generalną zasadą jest bowiem, że zysk dzielony jest na koniec każdego roku obrachunkowego, a gdy spółkę zawarto na okres roku bądź krótszy – dopiero po rozwiązaniu spółki.

Przykładowe zapisy umowne: Wspólnicy uczestniczą w zyskach i stratach w ten sposób, że:

Jan Kowalski uczestniczy w zyskach i stratach w 60%,

Adam Nowak uczestniczy w zyskach i stratach w 40%.

Ad. 6. Wskazanie okresu na jaki zawarto umowę

Umowa spółki może zostać zawarta albo na czas określony albo na czas nieoznaczony. Przy czym określenie czasu trwania spółki może nastąpić poprzez wskazanie:

konkretnej daty dziennej,

okresu czasu (np. w latach, miesiącach),

zdarzenia w przyszłości.

Zgodnie z Kodeksem cywilnym, w przypadku zawarcia umowy spółki na czas życia jednego ze wspólników, przyjmuje się, że została ona zawarta na czas nieoznaczony.

Przykładowe zapisy umowne:

Spółka została zawarta na czas nieoznaczony/na okres 5 lat od dnia podpisania umowy/na czas realizacji przedsięwzięcia polegającego na … .

Ad. 7. Postanowienia dotyczące zmiany, wypowiedzenia i rozwiązania umowy spółki

Z ogólnych postanowień Kodeksu cywilnego wynika, iż zmiana umowy spółki wymaga zgody wszystkich jej stron (wspólników) oraz zachowania formy pisemnej (art. 77 § 1 k.c.).

W umowie spółki można jednakże zastrzec, że zmiany umowy spółki wymagają formy pisemnej pod rygorem nieważności. Jak bowiem wskazano to wyżej, forma pisemna zwykła między przedsiębiorcami nie musi być zachowana. Wprowadzenie ww. zastrzeżenia skutkować będzie wszakże tym, że zmiany ustne nie będą wywoływały skutków prawnych.

W umowie spółki wskazać można także przyczyny jej rozwiązania. Do najczęstszych należą:

pozostania w spółce tylko jednego wspólnika,

podjęcia jednomyślnej uchwały przez wspólników o rozwiązaniu spółki,

wydania prawomocnego wyroku sądowego orzekającego jej rozwiązanie,

ogłoszenia upadłości wspólnika,

upływ określonego czasu,

osiągnięcie określonego celu gospodarczego,

wystąpienie ze spółki określonej liczby wspólników,

wypowiedzenie umowy spółki przez wspólnika.

Umowa spółki może zostać również wypowiedziana przez jednego ze wspólników. Kodeks cywilny przewiduje w tym zakresie następujące rozwiązania:

jeżeli spółka została zawarta na czas nie oznaczony, każdy wspólnik może z niej wystąpić wypowiadając swój udział na trzy miesiące naprzód na koniec roku obrachunkowego (okres wypowiedzenia może zostać zmieniony w umowie spółki),

z ważnych powodów wspólnik może wypowiedzieć swój udział bez zachowania terminów wypowiedzenia, chociażby spółka była zawarta na czas oznaczony. Zastrzeżenie przeciwne jest nieważne,

jeżeli w ciągu ostatnich sześciu miesięcy została przeprowadzona bezskuteczna egzekucja z ruchomości wspólnika, jego wierzyciel osobisty, który uzyskał zajęcie praw przysługujących wspólnikowi na wypadek wystąpienia ze spółki lub jej rozwiązania, może wypowiedzieć jego udział w spółce na trzy miesiące naprzód, chociażby spółka była zawarta na czas oznaczony. Jeżeli umowa spółki przewiduje krótszy termin wypowiedzenia, wierzyciel może z tego terminu skorzystać.

Jeżeli spółka została zawarta pomiędzy więcej niż dwoma wspólnikami i nic innego nie wynika z umowy bądź uchwały wspólników, wypowiedzenie umowy spółki ma ten skutek, że po okresie wypowiedzenia spółka trwa nadal pomiędzy pozostałymi wspólnikami.

W umowie spółki można także zastrzec, iż spadkobiercy wspólnika wejdą do spółki na jego miejsce. W wypadku takim powinni oni wskazać spółce jedną osobę, która będzie wykonywała ich prawa. Dopóki to nie nastąpi, pozostali wspólnicy mogą sami podejmować wszelkie czynności w zakresie prowadzenia spraw spółki.

Przykładowe zapisy umowne:

Zmiana Umowy wymaga zgody wszystkich Wspólników oraz – pod rygorem nieważności – zachowania formy pisemnej.

Każdy ze Wspólników może wypowiedzieć Spółkę z zachowaniem 3-miesięcznego terminu wypowiedzenia ze skutkiem na koniec roku kalendarzowego.

Z ważnych powodów wypowiedzenie udziału może nastąpić bez zachowania terminu wypowiedzenia.

Ad. 8. Inne prawa i obowiązki wspólników

W umowie spółki można określić także inne, dodatkowe prawa i obowiązki wspólników. Przykładowo można przewidzieć w niej zakaz konkurencji dla wspólników (zakaz prowadzenia działalności gospodarczej poza spółką) oraz określić jego warunki.

Innym obowiązkiem nałożonym w umowie spółki na wspólników może być obowiązek posiadania odpowiedniego ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej związanej z wykonywanym zawodem, bądź prowadzoną działalnością gospodarczą.

Przykładowe zapisy umowne:

Wspólnik nie może, bez wyraźnej zgody drugiego Wspólnika, zajmować się interesami konkurencyjnymi, w szczególności uczestniczyć w spółce konkurencyjnej jako wspólnik spółki cywilnej, jawnej, partner, komplementariusz lub członek organu takiej spółki.

Ad. 9. Postanowienia końcowe

Do postanowień końcowych, które warto zapisać w umowie spółki cywilnej należą postanowienia odnoszące się do:

stosowania odpowiednich przepisów prawa (głównie Kodeksu cywilnego) w sprawach nieuregulowanych w umowie spółki,

sposobu rozwiązywania sporów pomiędzy wspólnikami, w tym określenie sądu właściwego do rozpoznawania takich spraw,

ponoszenia kosztów związanych z zawiązaniem spółki,

ilości egzemplarzy i załączników.

Umowę podpisują wszyscy wspólnicy, a w liczbie egzemplarzy należy przewidzieć co najmniej po jednym dla każdego ze wspólników. Można również sporządzić egzemplarze do urzędu skarbowego oraz urzędu statystycznego.

Przykładowe zapisy umowne:

W sprawach nieuregulowanych niniejszą umową mają zastosowanie przepisy Kodeksu cywilnego.

Umowę sporządzono w dwóch jednobrzmiących egzemplarzach, po jednym dla każdego ze Wspólników.

Spory, które mogą wyniknąć z niniejszej umowy, będą rozstrzygane przez rzeczowo właściwy sąd w Warszawie.

Koszty zawarcia niniejszej umowy ponoszą wszyscy Wspólnicy w częściach równych.

#umowa #umowa spółki #spółka cywilna #umowa spółki cywilnej

0 notes

legitus-sc · 2 years

Text

#spółka cywilna #zakładanie spółki cywilnej

0 notes

legitus-sc · 2 years

Text

#koszt powołania spółki #koszty spółek

0 notes

legitus-sc · 2 years

Text

Jak założyć i zarejestrować spółkę – krok po kroku

Rejestracja spółki handlowej jest procesem złożonym i wymaga podjęcia różnego typu sformalizowanych czynności. Proces ten jest zbliżony w przypadku każdego rodzaju spółki, niemniej niekiedy należy dokonać również czynności dodatkowych.

Schemat rejestracji spółki przedstawia się w następujący sposób:

zawarcie umowy albo statutu spółki,

wybór organów spółki – jeżeli jest to niezbędne,

złożenie wniosku o rejestrację spółki w rejestrze przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego, a także Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych (jako płatnika składek), urzędzie skarbowym (nadanie Numeru Identyfikacji Podatkowej), urzędzie statystycznym (nadanie numeru REGON),

złożenie wniosku o rejestrację spółki, jako podatnika podatku od towarów i usług.

Ad. 1

W przypadku spółek: jawnej i partnerskiej umowa wymaga formy pisemnej zwykłej. Sporządzić ją mogą zatem sami wspólnicy. W przypadku spółki komandytowej, komandytowo-akcyjnej, z ograniczoną odpowiedzialnością oraz akcyjnej, umowa albo statut winny zostać sporządzone w formie aktu notarialnego. Wspólnicy powinni zatem udać się do notariusza.

Ad. 2.

W przypadku niektórych spółek obligatoryjne jest powołanie osób w skład ich organów (zarządu, rady nadzorczej bądź komisji rewizyjnej). W innych natomiast organy te są fakultatywne albo nawet nie istnieje możliwość ich powołania. Zobacz tabelę: https://legitus.pl/jak-zalozyc-spolke/

Jeżeli ustawa albo umowa spółki przewiduje określony organ, to wspólnicy (akcjonariusze) muszą dokonać wyboru osób w jego skład.

Ad. 3.

Wszystkie spółki handlowe wymagają zarejestrowania w rejestrze przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego (KRS). Do rejestracji spółki używa się urzędowych formularzy, które dostępne są nieodpłatnie w sądach rejestrowych oraz na stronie Ministerstwa Sprawiedliwości.

Wraz z formularzami należy przedłożyć sądowi szereg innych dokumentów takich jak:

umowa albo statut spółki,

dokument, w którym dokonano wyboru osób w skład organów spółki,

listę wspólników (nie dotyczy spółki akcyjnej),

wzory podpisów osób wchodzących w skład zarządu spółki kapitałowej lub prokurentów spółki,

oświadczenie członków zarządu spółki kapitałowej, że wkłady na pokrycie kapitału zakładowego zostały wniesione.

Do formularzy przeznaczonych do rejestracji spółki w KRS należy dołączyć również formularze przeznaczone dla innych organów:

formularz NIP-1 wraz z za��ącznikami, który sąd rejestrowy przesyła do urzędu skarbowego,

formularz RG-1, który sąd rejestrowy przesyła do urzędu statystycznego,

formularz ZUS-ZPA, , który sąd rejestrowy przesyła do właściwej jednostki organizacyjnej ZUS.

Wniosek o rejestrację spółki w rejestrze przedsiębiorców KRS podlega opłacie sądowej (750 zł dla spółek osobowych, 1.000 zł dla spółek kapitałowych) oraz opłacie za ogłoszenie w Monitorze Sądowym i Gospodarczym (400 zł). Z uwagi na powyższe do wniosku należy dołączyć dowody uiszczenia ww. opłat.

Ad. 4.

Wskazane w punkcie 3 zgłoszenie nie obejmuje rejestracji spółki, jako podatnika podatku do towarów i usług. Wynika to z możliwości wybrania przez spółkę zwolnień podmiotowych albo przedmiotowych, a także zwolnienia kwotowego (jeżeli wartość sprzedaży opodatkowanej w danym roku nie przekroczy 50.000 zł).

W sytuacji, gdy spółka nie korzysta ze zwolnienia, powinna złożyć we właściwym dla niej urzędzie skarbowym wniosek na formularzu VAT-R, a jeżeli spółka zamierza dokonywać transakcji wewnątrzwspólnotowych również formularz VAT-R/UE.

#jak założyć spółkę #jak zarejestrować spółkę

1 note · View note