kewok-ibs

[kewok-ibs]

Vazgeçtim dedi rüzgar adını,Müzeyyen'in solmuş hikayesini hüzünle ve ölümle sardı.İnsana olan inancı kaybolmuş,Yıldızlar, yerle bir olmuş duvarlarda yorgun düşer.Düşlerimde soluk almış güller,Aşkın izi kayıp, kalbimde sessiz bir çığlık.Ölüm, gökyüzünden düşen bir yaprak gibi yaklaşır,Müzeyyen'in hüsranı geceyi sarhoş eder.Gökyüzü, mektubunu alır maziye,Ancak yıldızlar arasında kaybolan bir anı.Müzeyyen'in içinde, ölümün soğuk nefesi,Ve her geçen an, hüzün ve ölümle dolup taşar.Belki bir gün gelecek baharın habercisi,Ama şimdi, karanlık bir örtüyle örtülüdür yıldızlar.Müzeyyen'in yüreği, ölümün gölgesinde titreyen bir şarkıdır,Ve her dize, kaybolan umutların ve hayatın çığlığıdır..

[kewok-ibs]

Ne çok oldu görüşmeyeli..