Tumgik
Tumblr media
Şimdi üzdüğüm insanların yüzünde
Gözlerinde gördüğüm o samimi hüzünde
Suratıma tüküren bir şeyler
Beynimde beynimden nefret eden bir kaç haklı düşünce
Ellerim yüzümde
Üşümesin diye yanaklarım göz yaşlarım düşünce
9 notes · View notes
Tumblr media
Mevsimler birinden öbürüne devrilirken, elimizi arı sokarken, bisikletten düşüp dizlerimizi kanatırken canımıza bir şey olurdu; hissederdim. Ama acıya dahil değildi yine de bunlar. Hayattı, yekpareydi işte. Zaman, hayatı parçalara ayırıp "parça parça" görmeye başladığımızda, acı, o yekpareliği yitirdiğimizde oluşacaktı. Şimdilik, dünya geniş ve ılıktı. Biz kendi ılık dünyamızın içinde salınan, uçuşan perilerdik
14 notes · View notes
Tumblr media
10 notes · View notes
Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media
Arkadaşının evinin kapısını da ben yaptım. Bu pencereyi de burada yaptım. Kırk sene önce zerre değişmedi. Ama şimdi bu kapıların tek tek sökülmelerini izliyorum. Kimse eski kapılarda yanlış olan ne diye sormuyor. Bazı kusurları olsaydı kimse onları almazdı. Ömürlük olduklarını duyunca. O da demir kapı almak istiyor. Demir kapılar bir ömür boyu dayanıyor diye duymuş. Ama bir ömür ne kadar sürer bilmem.. Ne zaman sökülen kapıları görsem çok üzgün hissediyorum.
10 notes · View notes
Dört mevsimin karışımı gibidir Ruhi Bey.
10 notes · View notes
Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media
3 notes · View notes
Tumblr media
Der ki Karac’oğlan n’eyledim size
Çifte benler hub yaraşmış mâh yüze
Dedim dilber ben de yoldaşım size
Dedi yiğit bizle del’olan gider
7 notes · View notes
Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media
"Kendime yalan söylemeye başladığımdan beri kimseye inanmıyorum."
19 notes · View notes
Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media
7 notes · View notes
Tumblr media
Gün ola harman ola!
Anlarız biz de bu işlerden,
Elimiz değdi de okşamadık mı,
Şu «pür hayal>> saçları?
Kim istemez «yari uyutmasını sinede
Batan güne karşı,
Bade içmesini Yar elinden?
Gözü kör olsun feleğin,
Gelecekten umudumuzu kesmedik,
İçimiz öylesine ferah
Son kadehlere doğru sorsun,
Sesi en güzelimiz bizden:
Gam, keder ne imiş?
Yontulmamış sesimizle cevabı hazır:
<<Geç, azizim, geç!»
10 notes · View notes
Tumblr media Tumblr media Tumblr media
3 notes · View notes
Ayna Karşısmda
Yabancı değiliz şüphesiz
kadehlerin müjdelediği serinliğe,
bu akşam da içelim kendimiz için.
Böyle bitmesini istemezdik günün
bir beklediğimiz vardı aydınlıktan.
Gün sonudur yabancı kalmayalım
huylarını değiştiren eşyaya.
Gel, değmeden birbirine ellerimiz,
sen günlük işlerinden konuş,
ben sana masallar anlatayım
gelecek günlere dair.
Sonunda anlaşırız dostum,
gecemiz beraber geçecek nasıl olsa
hele gün silinedursun yüzünden!
3 notes · View notes
Tumblr media
İnsanların hepsi bir değildir. Senin anlattığın Selma'nın
nikâhlısı gibi insanlar da bulunur, "Viyolonsel"1 hikâyesindeki
gibi insanlar da... Ben kendim iyi insan olmayı isterim, fakat kötü
olanlara da hayretle bakmam. Hatta kızmam bile, ancak kötü­
lükleri bana taalluk ederse kendimi müdafaa ederim. Şunu esas
olarak kabul etmeliyiz ki insanların hemen ekserisi yalnız kendilerini düşünürler. Dünyadaki bütün felaketlerin, uygunsuzlukların, bayağılıkların sebebi işte bu her şeyden evvel kendini
düşünmek illetidir. İlk bakışta insana bir kurnazlık ve akıllılık
gibi görünen bu hal hakikatte aptallıktır. Çünkü dünyada bir
insanın başka bir insanın yardım ve alakasına muhtaç olmadan
yaşaması mümkün olamayacağma, hatta en kötü hayvanlarda
bile birbirlerine yardım hissi mevcut bulunduğuna göre, sadece
kendini düşünmek ve başkalarının da böyle yapmasını istemek
kendi kendisinin kuyusunu kazmaktır. İnsan başkalarına yardım ettiği, başkalarını sevdiği kadar yükselir. Dünyada hayatın
bir tek manası varsa o da sevmektir. Hatta mukabele edilmesini
bile beklemeden sadece sevmek. Başka bir insanı bahtiyar edebilmek, kendini bahtiyar edebilmekten daha güç fakat daha insancadır. Bugün böyle düşünenlere saf, hatta enayi derler. Fakat
ne derlerse desinler, biz kalbimizin ve kafamızın doğru bulduğu
şeyleri etrafın ne dediğine bakmadan yapmalıyız. Hayatta en bü­
yük vazife ve saadet olarak şunu almak lazımdır: bize yakın ve
uzak bütün insanlara yardım etmek, bütün insanların iyiliğine çalışmak... Aliye, benim altın kalpli Aliye'ciğim, bu hususlarda
ne kadar beraber olduğumuzu bilerek sana bunları yazıyorum.
Mektupların senin göğsünde ne kadar temiz ve insan bir kalbin
çarptığını bana gösteriyor, bu kalp bundan böyle benimki ile beraber çarpacağı için dünyanın en bahtiyar insanıyım.
Mektubunu bekler, güzel gözlerinden hasretle öperim.
6 notes · View notes
Tumblr media
5 notes · View notes
Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media
1 note · View note
Tumblr media
5 notes · View notes
Tumblr media Tumblr media Tumblr media
Ay carmela 🏇
1 note · View note