kahvecilik

[kahvecilik]

"Hayattan çok az şey istedim – ama o, o kadarını bile esirgedi benden. Azıcık güneş, kırlar, bir lokma ekmek bir lokma huzur, canımı fazla yakmayacak bir yaşama bilincim olsun ve bir de ne kimseye muhtaç olayım ne el âlem bana muhtaç olsun. Bu kadarı bile esirgendi benden, hani yüreğimizin katılığından değil de, paltomuzun düğmelerini açmaya üşendiğimiz için dilenciyi başımızdan savarız ya, işte o şekilde."

#huzursuzluğun kitabı

[kahvecilik]

[kahvecilik]

"Tam olarak delilik sayılmaz bu halim, ama delirenler herhalde kendilerine acı veren şeye teslim oluyordur, ruhundaki sarsıntılardan yavaş yavaş zevk almayı öğreniyordur – hissettiklerim de buna pek uzak sayılmaz doğrusu."

#huzursuzluğun kitabı

[kahvecilik]

"Hepimizin trajedisi bir zamanlar çocuk olmamızda yatar."

#nietszche

[kahvecilik]

"Seni öldüren aynı güçle ben de öldürüleceğim ve ben de sona ereceğim. Seni elime teslim eden kanun beni daha kuvvetli bir ele götürecek. Zira kanımız cennetin ağaçlarını besleyen bir sıvıdan fazlası değildir."

#Ermiş

[kahvecilik]

"Ama estetikle ilgisi yok artık bunun, yakınmalar bunlar. Güzel, küçücük anıları sıralamak istiyordum, oysa kıvranmalardan başka bir şey anımsayamıyorum."

#Yaşama uğraşı

[kahvecilik]

"Biliyor musun, insan tanrısını içinde taşıyor ama hep uzaklara dua ediyor."

#Şükrü erbaş

[kahvecilik]

"Ruhum bu haldeyken, hayatın hırpaladığı dertli bir çocuk olduğumu bedenimin tüm bilinciyle hissediyorum. Bir köşeye atılmışım, oyunlar oynayan başka çocukların seslerini duyuyorum. Dalga geçer gibi verdikleri kırık, teneke oyuncağı sımsıkı kavrıyorum. Bugün, 14 Mayıs, saat akşam dokuzu on geçe, hayatımın bütün tadı, bütün değeri işte bundan ibaret."

#huzursuzluğun kitabı

[kahvecilik]

"Halihazırda kafasının içine tıkılıp kalmıştır. Konturları baştan beri kendine tanıdık gelen kaya bile ağzında eksik olan bir dişe benzemektedir. Kelimenin gerçek anlamında, kendi kafasının içinde yaşamaktadır. Cehennem, Jean-Paul Sartre’ın iddia ettiği gibi, başkaları değildir. Tam tersi doğrudur, insanların en korkuncuyla, akıl almayacak kadar monotonuyla, yani kendinle, bir yere tıkılıp kalınandır cehennem."

#Kötülük üzerine bir deneme

[kahvecilik]

"Romantizmin bütün kötülüğü, bize gerekli olan şey ile arzuladığımız şeyi birbirine karıştırmasıdır. Hepimiz hayatta, hayatın korunması ve sürdürülmesi için kaçınılmaz olan şeylere gerek duyarız; öte yandan hepimiz daha iyi bir hayat, eksiksiz mutluluk, hayallerimizin gerçekleşmesini vb. isteriz.

İhtiyaç duyduğumuz şeyleri istememiz insanca bir davranıştır, yalnızca gerekli olanı değil, arzulanır bulduğumuz şeyleri istemek de insancadır. Hastalıklı olan, gerekli olan ile arzulanır olanı aynı şiddetle arzu etmek, kusursuzluk özlemi yüzünden, ekmeksiz kalmış gibi acı çekmektir. Romantizm hastalığı budur işte: sanki sahip olmanın bir yolu varmış gibi Ay’a göz dikmek."

#huzursuzluğun kitabı

[kahvecilik]

"Şu andan başka hiçbir şey gerçek değil ama ben yüzyılların ağırlığı altında boğulduğumu hissediyorum."

#sylvia plath #Günlükler

[kahvecilik]

Pieter Bruegel the Elder’s Winter Landscape and Harvesters

[kahvecilik]

"Yüreğine, acı korkusunun, acının kendisinden de kötü bir şey olduğunu söyle."

#Simyacı

[kahvecilik]

"Ben düşünmekten yoruldum, benim yerime de düşünür müsün? Benim yerime ilgilenir misin insanlarla, yalanla, ihanetle, yalnızlıkla? Geceleri birdenbire bastıran sağanak yağışlı korkuları alır mısın yamacımdan? Gündüz gözüyle sevemiyorum kimseyi. Yüreğimdeki bu düğümü çözebilir misin?"

#jack kerouac #Yolda

[kahvecilik]

"Tanrı’ya inanmadığımı biliyordum, fakat düpedüz bir hayvan sürüsüne de inanamazdım; böylece ben de bazı insanlar gibi kalabalıkların sınırında, yani halk arasında Çöküş diye tabir edilen o her şeye uzak noktada kaldım. Çöküş, bilinçaltının tamamen yitirilmesi demektir, çünkü bilinçaltı yaşamın temelidir. Kalp düşünebilseydi, atmaktan vazgeçerdi."

#huzursuzluğun kitabı