euroadventure

[euroadventure]

Middelburg - Lommel - Maasmechelen/Lanaken

Zaterdag 27 april

Vandaag weer eens vertrokken voor een twee weken rondtoer! Na een paar drukke weken op mijn werk was ik wel toe aan vakantie 😉.

De hele week heb ik zitten kijken waar het een beetje lekker weer wordt de komende weken. Het valt best wat tegen, maar uiteindelijk viel mijn oog op zuidoost België, Luxemburg, Saarland en het Zwarte Woud. Het lijkt hier in ieder geval de eerste week goed weer te worden 💪🏻.

Ik vertrek later dan ik wilde, maar al rond het middaguur kom ik op mijn eerste stop aan: de Sahara van Lommel. Ik werd getriggerd door die naam en toen ik er ook nog wat over had gelezen dacht ik, ok hier moet ik naartoe.

Ik heb een korte wandeling uitgekozen langs ik denk zo ongeveer de meeste highlights. Ondanks de in het begin nog zware bewolking is het wel al echt mooi hier!

Ok, de heide is nog niet in bloei (goede reden om zeker nog een keer terug te komen), maar door het bos en de duinlandschappen is het wel heel divers.

Halverwege mijn route kom ik bij een uitkijktoren. Een architectonisch hoogtepuntje moet ik eerlijk toegeven.

Op de top, komt de zon opeens doorzetten. Heerlijk! En wat een prachtig uitzicht!

Ik zet de afdaling weer in en loop via een andere route terug naar mijn beginpunt. Wanneer ik weer klaar ben voor vertrek, springt er een lampje aan op mijn dashboard...oh nee wat nu?

Boekje erbij...en ja hoor er wordt geadviseerd om een specialist in te schakelen... waar haal ik die nu weer vandaan. Het is zaterdagmiddag en de garages hier in de buurt blijken al dicht. Bij een tankstation stop ik en bel ik de ANWB. Ben niet voor niets lid natuurlijk 😉.

Gelukkig krijg ik te horen dat ik er gewoon mee verder kan rijden zolang ik geen rare geluiden ga horen is het geen probleem 🙏🏻. Iets van een abs/eps storing...

Goed, uiteindelijk rijd ik maar weer verder. Het lichtje gaat de ene keer weer aan, maar ook net zo snel weer uit. Misschien deze week even in Duitsland langs de vw-garage 🤔.

Ik rij via Borkem waar ik eerst wilde stoppen naar Maasmechelen. Het is inmiddels half vijf, maar ik zag nog een leuke korte fietsroute over de Mechelse heide. Wanneer ik mij klaar heb gemaakt om te vertrekken wordt het wel heel donker...hmmm. En ja hoor, vijf kilometers in de benen en het begint te miezeren. Eerst nog rustig maar daarna behoorlijk hard. Ik schuil onder een boom, heb gelukkig mijn regenjas en broek bij en besluit om terug te fietsen. Het moet wel leuk blijven 😉. Ik heb nog wel net een paar mooie foto's kunnen maken. Morgen maar een nieuwe poging wagen.

Tuurlijk is het droog en trekt de lucht zelfs open wanneer ik bij mijn auto kom...zal je altijd zien. Ik rij met mijn campertje naar een Belgische friettent waar ik zojuist langsfietste. Ik denk de place to be, want het is er goed druk. Ik eet op mijn gemakje en zoek een camperplaats op voor komende nacht. Net buiten Lanaken echt direct aan de voet van Nationaal Park de Hoge Kempen vind ik een toffe plek, inclusief toiletten bij de ernaast gelegen kinderboerderij 😂. Onderweg is er nog een alcoholcontrole. Voor het eerst in mijn leven heb ik mogen blazen, en...geslaagd haha. Daar proost ik even later op 😂😉

Morgen kan ik mijn fiets pakken en direct de route die ik niet had afgemaakt weer oppakken, want ik blijk letterlijk direct langs de route geparkeerd te staan. Mooi! 

[euroadventure]

Af en toe schrijf ik voor Mountainreporters een verslag over een reis waar ik ben geweest. Dit keer over de Dolomieten in de herfstvakantie 😁! Lees hem hier...👇🏻

#mountainreporters #renonritten #dolomieten #italy #cyclingdestination

[euroadventure]

Bolzano - Düsseldorf - Middelburg

Zondag 29 oktober

Na een nacht waarin ik diverse malen wakker wordt omdat ik denk 'wat gekriebel te voelen' ben ik blij dat ik op mag staan. Er waren natuurlijk geen kriebelbeestjes, maar toch...het idee.

Ik ontbijt in de ontbijtzaal, pak mijn spullen en vertrek lopend naar het vliegveld. Ondanks dat er maar ongeveer drie tot vijf vluchten per dag gaan, blijkt mijn toestel een uur vertraagd.

Uiteindelijk stap ik het vliegtuig in en vertrek ik naar Düsseldorf. Onderweg, we vliegen niet zo hoog, heb ik nog prachtig uitzicht over de bergtoppen van de Alpen 😍.

Na een klein anderhalf uur arriveer ik in Düsseldorf

De luchten zijn bizar mooi nu ik geland ben. Toch nog gauw een paar foto's maken 🤪.

Rond vier uur ben ik weer thuis. Onderweg nog een zware regenbui gehad in België, echt doorrijden zat er niet in, maar wat was het een fijne week. Het voelde zelfs als 'weken', heerlijk! Morgen weer aan het werk, vanavond maar even rustig aan dan 😊.

[euroadventure]

Obertilliach - Vierschach/Innichen - Bolzano

Zaterdag 28 oktober

Na afscheid te hebben genomen van Sepp, de kinderen sliepen nog, stappen Bianca, Wil en ik in de auto voor onze laatste gezamenlijke wandeldag. Ik heb er enorm veel zin in, want Bianca had vorig jaar en nu alleen maar leuke wandelroutes voor mij in petto!

We rijden een half uurtje en net voorbij Sillian stoppen we in het plaatsje Vierschach, nabij Innichen. Vanaf hier kunnen we met een kabelbaan naar boven.

Het gebied waar we wandelen blijkt het gebied te zijn waar we in 2009 een keer hebben geskied. Mijn ski-skills zijn niet top, maar destijds ging ik toch maar mooi even van de zwarte piste af (dit overigens toen tijdens de afdaling nog niet beseffend haha). Vanaf het bergstation kunnen we een mooie wandeling maken naar de bergtop van Mont Elmo, gelegen op 2433m.

Het begin is gemakkelijk en de eerste uitzichten op deze hoogte zijn al fenomenaal. De kleuren geel spatten letterlijk van de foto’s die ik maak. Wat is de herfst toch bizar mooi met haar kleuren!

Halverwege zien we een groep paragliders die zich gereed maken om een vlucht op te starten. We blijven even geboeid kijken, supertof! Afgelopen mei heb ik nog een vlucht mogen maken in Frankrijk wat ook mooi was, maar deze locatie vind ik toch al een stuk mooier dan in Frankrijk.

De wolken komen en gaan en helaas de top van de Drei Zinnen (Tre Cime) krijgen we de gehele wandeldag niet te zien. Jammer, maar gelukkig ben ik daar al eerder geweest en heb ik het toen in volle glorie mogen aanschouwen.

Het laatste stukje naar de top is wat steiler, maar prima te doen. Vorige week was ik nog verkouden en had ik mogelijk iets meer moeite gehad omdat ik nu ook al merk dat mijn longen wat last hebben van de ietwat ijle lucht.

Desalnniettemin is de aankomst op de top natuurlijk de kers op de taart van deze week en fijne dagen bij Bianca en haar gezin.

Het voelt soms ook een beetje dubbel nu mijn tante is overleden. Zij had zeker genoten van de foto’s die ik op mijn status van whats app poste toen ik op reis was. Ze keek elke dag en reageerde regelmatig hoe mooi ze het vond. Ondanks haar leeftijd vond ik het stoer dat ze zo op de hoogte probeerde te blijven.

Na de beklimmming naar de top komt altijd weer de afdaling naar beneden. We lopen een andere route dan op de heenweg, gemakkelijker zelfs en ik geniet nog steeds van alle kleuren om mij heen.

Een honderd meter voor we de kabelbaan weer naar beneden pakken ligt een hut die geopend is en waar we besluiten op het terras te lunchen. De welbekende kaiserschmarn wordt besteld als lekkere afsluiter van een week vol gastronomische hoogtepunten :).

Uiteindelijk lopen de laatste meters terug naar de kabelbaan en pakken we de kabelbaan weer terug naar beneden. Bij de auto aangekomen, pak ik mijn spullen en neem ik afscheid van Bianca en Wil. Wat gaat de tijd dan snel en aan de andere kant voelt het ook al weer alsof ik al ewen week bij hun ben.

Ik stap in de trein rond half drie en kom tegen vijf uur weer aan in Bolzano. Ik heb een hotel geboekt net buiten het centrum en vlakbij het vliegveld.

Ik pak de bus vanaf het station en arriveer rond half zes in het hotel. Het is dan wel een vier sterrenhotel, maar mijn kamer is echt klein, lelijk en vies. Er hangen spinnenwebben aan het plafond. Helaas merk ik dat wat laat op, omdat ik eerst een hapje ga eten om daarna direct de sauna in te duiken. Tegen de tijd dat ik gedoucht ben, en een halve avond op de wc heb doorgebracht omdat dat ‘ hapje eten’ totaal verkeerd is gevallen, kijk ik nog eens goed om mij heen en ontdek ik de viezigheid pas echt. Het is al rond 22.00uur, ik loop nog even naar de receptie om dit te melden, maar daar is niemand meer. Met een gevoel van ‘ welke beestjes lopen er nog meer?’ stap ik mijn bed in….ik moet er maar niet teveel bij nadenken. Het bed lijkt wel schoon, maar toch doe ik natuurlijk geen oog meer dicht...

[euroadventure]

Obertiliach - Kals am Großglockner - Obertiliach

Vrijdag 27 oktober

De dag begint bewolkt en even vrezen we er een beetje voor of we vandaag wel op pad kunnen. Toch trekt het steeds meer open en ach in de bergen is het gewoon ook lastig te voorspellen. We nemen gewoon genoeg kleding mee. We rijden ongeveer drie kwartier naar onze bestemming, na eerst een pitstop in Lienz en bij een prachtige waterval!

Ondanks dat ik eerst twijfel of ik mijn donsjas wel aan moet doen, gisteren was het nog best warm, ben ik blij dat ik hem heb ingepakt. Eenmaal in het plaatsje Kals am Großglockner aangekomen hebben we al heel wat meters geklommen met de auto en blijkt het een stuk frisser te zijn dan we hadden gedacht. Inmiddels miezert het ook een beetje. Regenjas dan ook maar aan!

We gaan een route wandelen door het Dorfdal. Als we helemaal doorlopen komen we uiteindelijk uit bij de Großglockner. Wij lopen vandaag niet zover, maar lopen de route die Sepp en Bianca in het voorjaar met hun schapen afleggen. Sepp en Bianca hebben ongeveer 30 schapen en laten deze in dit gebied grazen op de alm. In de buurt van Obertiliach is een wolf gesignaleerd die al vele schapen heeft gedood, hier (nog) niet gelukkig en dus brengen ze de schapen een behoorlijk eindje van huis naar de bergen. Inmiddels zijn de schapen weer in Obertilliach, maar in principe verblijven ze  in dit gebied gedurende de gehele zomer.

De route zelf is super gemakkelijk, lekker vlak en dus prima te doen. Halverwege de route ligt een tunnel. In de zomer lopen de mensen buitenom de tunnel over een smal pad waar hekken langhs de rand  gepositioneerd zijn om niet het ravijn in te vallen. Nu is dat wandelpad winterklaar gemaakt en afgesloten en zijn de hekken langs de rand van het wandelpad weggehaald. Toch kiezen we er stiekem voor om niet door de donkere tunnel te wandelen, maar om juist het wandelpad buitenom te nemen. Zo smal is het nu ook weer niet, er ligt nog geen sneeuw of ijs, en het uitzicht is geweldig! 

Naast de bewolking en miezer, schijnt ook net zo gemakkelijk weer de zon. Het waait hard waardoor de wolken komen en gaan. Met als resultaat een prachtige regenboog voor ons.

We lopen ongeveer 4 kilometer enkele reis en op het bijna keerpunt eten we bij een hut onze broodjes op. De hut is nu natuurlijk gesloten maar we kunnen er even genieten in het zonnetje.

We lopen na de lunch nog een paar honder meter verder en de ‘ah en oh’  momenten stapelen zich op!

Uiteindelijk keren we weer om en lopen we via dezelfde weg weer terug. En ondanks dat we dezelfde route terug lopen, zie ik toch altijd weer nieuwe dingen. Ik stop iets minder vaak voor een foto, maar nog steeds regelmatig haha.

Halverwege de middag zijn we weer terug bij het beginpunt en besluiten we om nog een kleine detour eraan vast te plakken voor de auto weer instappen. De zon schijnt inmiddels weer dus het is gewoon genieten!

Op de terugweg stoppen we wederom in Lienz. We hebben even een latte-momentje ingelast (zonder latte geen goede dag ;)) en besluiten om in Lienz ook een hapje te gaan eten in een restaurant. Het is nog vroeg, maar we lusten al wat. Die buitenlucht maakt ons nu eenmaal hongerig 😋.

Begin van de avond zijn we weer in Obertilliach. Ook Isabel is inmiddels thuis. De schnaps komt op tafel en ook nu kletsen en lachen we weer volop 😁.

Helaas vertrek ik morgen weer en pak ik al ’s avonds een groot deel van mijn tas weer in. Ondanks dat ik morgen al weer terug reis naar Bolzano, besluiten we gezien het mooie weer wat wordt afgegeven om nog een mooie wandeldag ervan te maken, net over de grens in Italie en op mijn terugweg. Zin in!

[euroadventure]

Bolzano - Toblacher See - Obertiliach

Donderdag 26 oktober

Na een vroeg ontbijt, om 7 uur, zeg ik Aniek, Linda en Sander gedag. Zij vertrekken vroeg naar het vliegveld en ik heb nog even de tijd om mijn laatste spullen in te pakken. Ook ik vertrek redelijk op tijd, om 9.00 uur zit ik in de trein richting het noorden, richting Toblach.

In Toblach pikken Bianca, Wil en Leonie mij op. Het is een warm weerzien en vanaf minuut een worden de lachspieren weer getest. Het is grappig dat ondanks dat we elkaar lang niet zien, we gelijk weer op een lijn zitten en de grootste lol hebben over de kleinste dingen. Het blijkt een voorbode voor de komende dagen…

Vanuit Toblach rijden we in een paar minuten naar de Toblacher See net buiten het dorp. Ik ben hier in 2021 ook geweest en stond toen op de camping naast het meer.

Het is gek, maar ook grappig dat plekken waar je eerder bent geweest soms ook vertrouwd aanvoelen of zo. Destijds was ik hier, omdat ik de volgende dag ook naar Bianca  en haar familie toeging en ook toen was haar moeder, mijn oude voetbaltrainster, Wil er ook.

We lopen op een rustig tempo rondom het meer. Naast dat ik weer veel teveel foto’s wil maken, kletsten we honderduit. Alsof we in een paar uur voor drie jaar willen bijkletsen, heerlijk!

Onderweg is het ook genieten van het uitzicht. Het is dan wel bewolkt vandaag, maar het meer ligt er prachtig bij met de herfsttinten rondom zich.

Na de wandeling rond het meer rijden we terug naar het dorp Toblach en eten we een pizza in ‘ Pizzahaus Hans’. Na de heerlijke pizza rijden we terug naar Obertilliach, waar Bianca met haar gezin woont. Zowel in de herfst van 2021 als in de zomer van 2022 heb ik een paar dagen gelogeerd bij hen tijdens mijn rondreis door Europa.

Ook nu voelt het als thuiskomen. Bianca gaat het een en ander in huis doen terwijl Wil en ik nog besluiten om naar de hut op de alm te wandelen iets hoger op de berg.

Een zigzaggende route waarvandaan we een prachtig uitzicht hebben over de vallei en de bergketen die tevens de grens vormt met Italië en waar ik vorig jaar zomer nog volop gewandeld heb.

Na een uurtje begint het al iets te schermeren en lopen we weer rustig naar beneden. In de avond eten we nog een boterham en kletsen we wederom bij en lachen we veel.  Isabel, de andere dochter heb ik nog niet gezien die is uit logeren. Sepp is er wel, maar wordt overstemt door ons geklets en gelach. Uiteindelijk gaan we allemaal redelijk op tijd naar bed., want Bianca heeft een leuk idee voor morgen. We gaan wandelen in de buurt van de Großglockner.

[euroadventure]

Bolzano

Woensdag 25 oktober

Na de regenachtige dag gisteren, lijkt het vandaag beter te gaan worden. Helaas blijkt al snel dat tot halverwege de ochtend het erg slecht weer blijft, maar dat het nog wel lijkt open te gaan trekken. We besluiten om tot tien uur te wachten. Tot die tijd heeft iedereen de tijd om wat te lezen of social media posts te maken voor deze persreis.

Ik krijg helaas een minder fijn bericht. Mijn tante blijkt gisteravond overleden te zijn 😥. Ze was al ziek en de laatste dagen waren al erg spannend, maar het komt net zo goed hard binnen. Ik moet er even van bijkomen voor ik mij weer  ‘enthousiast’ bij de groep voeg. Ik krijg gelukkig alle steun. Het gravelbiken wat vandaag op het programma staat, komt voor mij dan ook gelegen. Even de kop leeg maken en met iets anders bezig zijn.

Sander is nog even druk bezig met de fiets van Aniek waar de remblokjes of -schijven van kapot blijken te zijn. Uiteindelijk gaan we langs drie fietsenmakers en bij de derde zaak kunnen ze ons gelukkig helpen. Deze vertraging heeft wel iets goeds opgeleverd, het is namelijk gestopt met regenen! 

Sander heeft de route zelf ontworpen, hij is hier al veel vaker geweest, en heeft een paar pittige klimmetjes voor ons in petto. Ik dacht dat ik best wel kon fietsen, maar het valt vies tegen.

Naast bergop, is het soms naar beneden ook best utidagend, glad door het vele blad en de keien, maar het is bovenal ook erg mooi.

De stop op de top is dan ook een mooie voldoening van het eerste deel van deze trip 💪🏻.

Na de beklimming gaan we nu downhill de berg af en wederom richting de wijnvelden. Met hoge snelheid passeren we prachtige uitzichten. We stoppen met enige regelmaat voor een foto en arriveren na een tijdje bij onze lunchspot Seehotel Ambach.

Het restaurant waar we nu onze vingers mogen aflikken ligt echt op een adembenemende locatie aan Lago di Caldaro, wauw!

Na de geweldige lunch met een evenzo geweldig uitzicht, stappen we weer op de gravelbike. Ik begin nog vol goede moed aan de terugweg, maar na vijf minuten lopen de benen vol. Pfff, het is afzien hoor, de lunch zakt lekker in de beentje. Het is wel een prachtige route, maar veel bergopwaarts dus best pittig.

We vertrekken richting het zuiden/zuidwesten van de stad. Eerst door enkele drukke straten voor we onze eerste klim maken. We rijden snel enkele meters boven de stad, langs prachtige wijnvelden. De lucht trekt steeds meer open en het ene laagje na het andere laagje verdwijnt in de rugzak.

Anderzijds komt na klimmen altijd de daling! Via een toffe route, maken we nog een laatste pitstop bij een klein meertje, Lago di Monticolo Piccolo, waar we nog een korte fotoshoot doen.

Via een route door een bio-reservaat rijden we weer terug naar Bolzano. 

We zijn redelijk op tijd terug bij het hotel en gaan nog snel even met de kabelbaan naar boven nu het nog ligt is. We maken mooie foto's, maar de rit weer terug naar beneden is ook een van de vele kersen op de taart afgelopen dagen 😁.

Na een douche en voldaan gevoel schuiven we voor de laatste keer met z’n vieren aan in een volgend restaurant. De pasta avond staat op het programma, maar ik kies toch voor een iets ander menu. Het is nog een leuke gezellige avond waar we veel lachen aan tafel. Leuk van deze reisjes is toch weer iedere keer de leuke contacten die ik op doe 😁.

Wanneer de anderen al hun spullen inpakken omdat ze morgenochtend vroeg vertrekken naar het vliegveld heb ik nog geluk dat ik nog enkele dagen aan deze reis mag plakken. Ik vertrek wat later morgenochtend richting Bianca in Oostenrijk. Wel hebben we afgesproken nog met elkaar te ontbijten voordat zij vertrekken. Ik kruip dan ook vroeg mijn bed in na deze moeilijke, maar ook weer mooie dag.

[euroadventure]

Bolzano

Dinsdag 24 oktober

Wanneer ik wakker word blijkt het volop te regenen. Gisteravond was het al voorspeld, maar ik hoop toch altijd tijdens een reis dat het meevalt of toevalligerwijs net mijn bestemming passeert…maar helaas. Gelukkig staat vandaag een binnenactiviteit op de planning. We gaan na het ontbijt op ons gemakje richting Castel Roncolo net ten noorden van de stad.

We pakken de bus met de Bolzano card vanuit het centrum van de stad en in een tien minuten arriveren we op de plaats van bestemming. Na een korte klim omhoog komen we aan bij het kasteel en haar museum.

We worden hier warm onthaald en na een half uurtje wachten neemt de gids ons mee door het kasteel en langs de verschillende kamers.

Ik moet eerlijk zeggen dat ik nooit zoveel om musea en dergelijke geef en liever buiten in de natuur ben, maar toch ben ik (voor mijn doen) redelijk geboeid. De vele fresco’s die er op de muur geschilderd zijn, zijn indrukwekkend en nemen ons even mee terug in de tijd.

Ook het kasteel zelf is prachtig gebouwd en ligt op de top van een berg waarvandaan je een geweldig uitzicht hebt…als de zon schijnt ;).

Na de rondleiding met de gids, lunchen we nog gezamenlijk in het restaurant van het kasteel, voor we teruggaan naar het centrum  van Bolzano. Bij de bushalte aangekomen hoeven we nog maar een paar minuten te wachten voor de bus komt. Wanneer we de bus zien aankomen en enthousiast zwaaien dat we mee willen, worden we gewoon voorbij gereden… Even zijn we beduusd, maar wachten op een volgende bus duurt weer een uur en dus besluiten we maar terug te wandelen. Het is maar een klein half uurtje lopen en nu het net gestopt is met regenen, ook heerlijk om even buiten te zijn!

De rest van de middag hebben we ’ vrije tijd’. Het is dus inmiddels droog en Linda vraagt of er iemand meegaat de kabelbaan in naar boven., net als gisteren. Gezien de vele wolken die er hangen denk ik dat het uitzicht een beetje tegenvalt en we moeten uiteindelijk toch weer enigszins op tijd klaar zijn voor het diner in het volgende restaurant. Ik heb geen zin om te haasten en besluit om met Aniek mee te gaan kijken in een paar mooie outdoorwinkels voordat we teruglopen naar het hotel. In het hotel is er een sauna en dus besluiten wij om daar nog lekker gebruik van te maken nu er toch nog ijd is. Heerlijk!

Helemaal ontspannen meld ik mij iets voor 19.00uur bij de receptie beneden om weer met de groep naar het restaurant in de buurt te gaan. Ook deze avond worden we weer volop in de watten gelegd. Wat is dat toch een cadeautje tijdens deze persreizen.

[euroadventure]

Bolzano - Oberbozen - Klobenstein

Maandag 23 oktober

Ik heb heerlijk geslapen in dit luxe hotel. Het ontbijt is zeer uitgebreid, wel veel zoetigheid, en de verse cappuccino is top 😊. Een perfecte start van de dag.

We vertrekken rond half negen / negen uur naar de kabelbaan. Met de Bolzano card, die we kregen bij ons hotel, kunnen we gratis gebruik maken van het openbaar vervoer en de kabelbaan in de regio.

Het uitzicht vanuit de kabelbaan is al prachtig. We hebben geluk met het weer, want vorige week waren de voorspellingen niet goed, maar het blijkt vandaag nog enorm mee te vallen.

De kabelbaan stopt in Oberbozen waar vandaan we een eerste korte wandeling maken naar de 'Erdpiramiden' waar deze regio om bekend staat. Onderweg kunnen we al mooie plaatjes schieten 😍.

We wandelen door het bos die nu in de herfst een prachtig decor is. De Erdpiramiden zijn mooi om te zien, zeker met de bergen op de achtergrond.

Het blijkt slechts een voorproefje voor hetgeen we in de middag nog te zien krijgen. Na een koffiepauze in Oberbozen wandelen we richting Klobenstein.

Hier krijgen we een lunch aangeboden door het toerismebureau van Renon-Ritten. We worden hartelijk begroet door Maria en krijgen diverse lokale lekkernijen voorgeschoteld 😋. Na de lunch nemen we weer afscheid en vervolgen wij onze weg. Uiteindelijk komen we bij een prachtig uitzichtpunt waarvandaan we niet alleen de Erdpiramiden te zien krijgen, maar ook een doorkijkje naar de dorpjes en bergtoppen waar de Dolomieten om bekend staan.

Na ook hier weer een paar mooie foto's gemaakt te hebben, wandelen we weer terug naar Klobenstein. Vanaf hier pakken we de trein terug. Net voor Oberbozen maken we een stop bij een bijenmuseum. We krijgen hier een uitgebreide uitleg en mogen onszelf rondleiden door het museum.

Na nog een honingproeverij, inclusief schnaps 🤪, wandelen we weer terug naar Oberbozen. Nu het einde van de dag nadert, maken we nog een paar mooie plaatjes voor we de kabelbaan naar beneden pakken.

Rond 19.00uur worden we weer in een restaurant verwacht. Na een snelle douche ben ik er weer klaar voor. Ook nu worden we weer verwend met smaaksensaties! De tweede dag geeft al veel voldoening. Wat is het fijn hier.

[euroadventure]

Düsseldorf - Bolzano (Italië)

Zondag 22 oktober

De komende dagen mag ik weer op pad voor Mountainreporters. Dit keer naar de Dolomieten, regio Bolzano. Ik heb herfstvakantie dus dat komt perfect uit!

Deze ochtend word ik rond 11 uur verwacht op het vliegveld van Düsseldorf. De reis ernaartoe valt me enorm mee en loopt voorspoedig. Alleen sta ik bij de verkeerde parking bij het vliegveld. Ik had de parking vooraf geboekt, maar moet blijkbaar iets verderop in de straat zijn bij een ander bedrijf haha...handig.

Iets na elven arriveer ik dan ook op het vliegveld en maak ik kennis met Sander van Cyclingdestination die het programma heeft opgezet en de komende dagen ons vergezelt. Ook maak ik kennis met Linda van the outdoors een online outdoor platform, zoiets als mountainreporters, en met Aniek van avontuur op reis, haar eigen online platform. Ook zij schrijven de komende dagen over deze reis.

Na het de vlucht naar Bolzano in een propeller vliegtuigje en hrt inchecken in Hotel Stiegl, zijn we klaar voor een eerste verkenning van de stad Bolzano. We wandelen richting het oude centrum onder anderen naar het Walter plein.

Via oude kerkjes en gebouwen, belanden we op een marktplein. Het is zondag, de meeste kramen zijn dicht, behalve het kraampje die kastanjes brandt. Een lokale lekkernij.

Uiteindelijk arriveren we in een lokaal restaurant voor een aperitief om vervolgens door te gaan naar een restaurant iets verderop waar we de eerste keer kennismaken met de gastronomische keuken van Bolzano. Een heerlijke maaltijd en uitgebreide nadere kennismaking met elkaar volgt. Een leuke groep hebben we!

Na het diner wandelen we via de oude straatjes weer terug naar het hotel. Morgen gaan we wandelen en de omgeving rondom Bolzano verkennen. Ik ben erg benieuwd!

#bolzanobozen

[euroadventure]

Lheenderzand - Spier - Dongen - Middelburg

Donderdag 17 en Vrijdag 18 augustus

Het is een prima dag voor een heerlijke wandeling. Geen zon, maar droog en niet koud. Ik fiets naar Spier, ongeveer 6 kilometer vanaf het kampeerterrein. Hier kan ik een mooie korte wandeling maken langs heide en vennen.

Een klein deel van de route loopt door hetzelfde gebied waar ik gisteren aan het einde van de middag doorheen fietste. 

Ik denk dat het met mooi weer echt een schitterende route is, afwisselend. Nu, nog steeds afwisselend natuurlijk, maar ietsjes saaier door de grauwe kleuren. Wel kom ik langs een vennetje met gekleurde lelies, wit, geel, roze.

De vergezichten in Drenthe zijn enorm. Je kunt ver kijken zonder iets van bebouwing te zien. Heerlijk die rust!

Naast heide en vennen loopt het laatste stuk door het bos om uiteindelijk bij het bezoekerscentrum weer uit te komen.

De totale route was ongeveer 5,5 kilometer. Niet echt lang dus. Ik drink daarom eerst een latte voor ik nog een leuke kleine wandeling ga maken, deels over een vlonderpad.

Het eerste gedeelte door het bos valt wat tegen...terwijl op het kampeerterrein iemand mij vertelde dat het een super leuke route is..misschien leg ik de lat wat hoog, of zij de lat wat minder hoog 🤷‍♀️😂. Uiteindelijk wordt het wel wat mooier en het vlonderpad maakt het nog ietwat afwisselend.

Na deze twee korte wandelingen fiets ik terug. Onderweg zie ik nog een groep wisenten 🐂, nice!

Ik maak een korte stop in Dwingeloo. Ik haal wat boodschappen in de supermarkt, fiets door het centrum en keer begin van de middag terug bij mijn campertje.

Ik maak er een relaxte middag en avond van. Ik lees een boek, bel met een vriendin en kook lekker uitgebreid.

De volgende ochtend wil ik via een stop op de Sallandse Heuvelrug terug naar huis rijden. Nu ben ik hier in 2021 ook al geweest dus 'de noodzaak 😜' om hier te stoppen is iets minder groot. Het is nog steeds bewolkt, dus besluit ik via Dongen naar huis te rijden. In Dongen maak ik nog een korte stop bij Kirsten, mijn beste vriendin, om daar mee te lunchen en daarna weer door te rijden naar huis. Rond 16uur ben ik werkelijk thuis na vier weken onderweg te zijn geweest. Het was weer een heerlijke vakantie waarin ik weer veel moois en nieuwe dingen heb mogen zien.

Komende week nog een weekje vrij...laat het nu nog net de hele week strandweer worden 💪🏻😎!

[euroadventure]

Lheederzand - NP Drents-Friese Wold - Holstingerveld - NP Dwingelderveld 🚴‍♀️ 90,3km 🚴‍♀️

Donderdag 16 augustus

Na een rustige nacht en uitgebreid ontbijt rij ik tegen half elf op de fiets weg van het kampeerterrein. Ik heb een route uitgestippeld, maar al na 2,5 kilometer maak ik een kleine fout. Ik navigeer eerst richting Nationaal Park Drents-Friese Wold terwijl ik daarmee wilde eindigen. Maar goed, dat maakt uiteindelijk natuurlijk niet veel uit 😉.

Het wordt een warme zonnige dag vandaag en dus gaat de zonnebril al snel op. Het is een mooie route waarbij ik in Diever de eerste hunebed van de dag passeer, de D52.

Na het hunebed fiets ik verder en uiteindelijk het nationaal park binnen. Het valt mij op dat het hier nog zo uitgestrekt is en heerlijk rustig. Je kunt heel ver kijken zonder iets van bebouwing te zien. Wat een verschil met bijvoorbeeld de randstad.

Al vrij snel passeer ik het eerste heideveld van de dag, het Doldersummerveld.

Na deze eerste korte stop fiets ik richting het Aekingerzand. Een zandvlakte een beetje zoals de Loonse en Drunense Duinen, prachtig! Een mooie lunchplek 😁.

Ook een prachtig ven ligt er naast de zandvlaktes.

Ik fiets na de lunch door heuvelachtige heidelandschappen.

Het ene stuk is nog mooier dan het andere. Wat een geluk dat het nu net zo mooi in bloei staat.

Ik kom vervolgens uit bij een uitkijktoren, vanaf de top kijk ik een heel eind weg, ook nu weer erg mooi.

Inmiddels ben ik onderweg naar het Holstingerveld waar ik naast wederom een hunebed, ook langs zandvlaktes fiets en de eerste grote schaapskudde spot. Er ligt ook een groot militair oefenterrein in het gebied.

Uiteindelijk rij ik Nationaal Park Dwingelderveld binnen. Naast prachtige bossen, dit keer ook mooie vennen en nog meer paarse heide!

De route loopt dwars door de kilometerslange heidevelden. Echt een hele gave route!

Op weg naar de laatste kilometers zie je de 'wetlands', zoals ze dat zo mooi zeggen, langs de route liggen.

Rond half zes ben ik weer terug bij mijn campertje. Omdat het hier zo mooi is en ook heel relaxed besluit ik een nachtje bij te boeken. Het is even puzzelen bij de boekingszuil aan het begin van het terrein hoe dit moet, maar het is gelukt. Ik blijf morgen nog een extra nachtje 💪🏻😊.

Vanavond eens lekker niksen, boekje erbij, koffietje maken, heerlijk!

[euroadventure]

Borger - Kamp Westerbork - Lheederzand (Nationaal Park Dwingelderveld)

Dinsdag 15 augustus

Gisteren heb ik heerlijk gefietst, vandaag wil ik lekker gaan wandelen. Allereerst pak ik mijn spullen in voor vertrek. Ik parkeer de auto net buiten het kampeerterrein om van daaruit richting het bezoekerscentrum te wandelen. Hiervandaan starten diverse wandelroutes.

Ik kies ervoor om eerst de heide en vennen route te gaan wandelen. Het is een korte route van 5,5 kilometer. Mij lijkt deze route vanwege de afwisseling erg leuk.

Ik word langs kleine vennetjes geleid, enkele heidevelden en door het bos. Na ruim een uur, want ik maak weer teveel foto's 😉, ben ik terug bij het beginpunt.

Bij het bezoekerscentrum is ook een horecagelegenheid dus tijd voor een latte! Na de stop besluit ik om ook de route 'Beleef het bos' te gaan lopen. Deze route is iets korter, 4,5 kilometer, en loopt...voornamelijk door het bos 🙃.

Ook deze route is leuk. In een folder staat informatie over wat ik onderweg te zien krijg. Zo maakt het de route leuker om te beleven, want je beseft dan pas echt waar je wandelt en hoe sommige gebieden zijn ontstaan.

Onderweg zijn er diverse mossen en paddenstoelen te zien.

Het is nog maar rond 13 uur wanneer ik weer terug ben en tegen half twee zit ik al in de auto. Ik zag gisteren op de kaart dat Kamp Westerbork hier niet heel ver vandaan ligt. Ik ben hier nog nooit geweest en vind het daardoor wel interessant om hier een bezoek aan te brengen. Het is tenslotte een belangrijk onderdeel van onze geschiedenis.

In twintig minuten ben ik er en ik kan nadat ik een ticket heb gekocht voor het museum, direct mee met de pendelbus naar het kampterrein.

Veel van de oude barakken is niet meer aanwezig, alles is in de jaren zeventig gesloopt, maar een aantal onderdelen zijn deels gereconstrueerd of met foto's in beeld gebracht.

De gids vertelt een indrukwekkend verhaal, zeker wanneer ik uiteindelijk de aantallen rode steentjes zie, een per overledene, die op het plein zijn weergegeven. 102.000 mensen zijn overleden die hier in het kamp hebben gezeten.

Na het bezoek aan het kamp ga ik terug naar het museum. Ook hier zijn de beelden en verhalen die je hoort en ziet indrukwekkend.

Na dit bezoek rij ik verder naar het natuurkampeerterrein Lheenderzand. Ook dit is een kampeerterrein van Staatsbosbeheer. Iets primitiever dan de vorige wat betreft douches, eentje voor de hele camping, maar de plekken zijn prachtig. Ik heb een beetje een plek enigzins wat afgelegen en daardoor heel mooi en rustig.

Ik ga me vanavond eens verdiepen in wat hier te doen is. Eerst eens uitgebreid koken.

Na het eten loop ik even een kort rondje rond het terrein door de bossen. Het is al wat schemerig en opeens vrees ik dat ik oog in oog met de wolf kom te staan die hier natuurlijk aanwezig is 🙈🙃...ik loop toch maar snel weer terug 😂!

[euroadventure]

Hasselt (Duitsland) - Borger - Nationaal Park Drentsche Aa/Geopark De Hondsrug 🚴‍♀️ 56,9km 🚴‍♀️ (Nederland)

Maandag 14 augustus

Vanacht heb ik ondanks dat het super stil was buiten weinig geslapen, er zat namelijk een mug binnen. Misschien wel meerdere, want ik had op den duur er een paar platgemept, maar er bleef er in ieder geval één hardnekkig rondvliegen. Ik ben haast helemaal lek gestoken helaas 🥴.

Vanmorgen rij ik de grens over naar Nederland. Nu ik toch alle tijd heb en het nog lekker weer wordt ook maak ik nog een tussenstop van een paar dagen in Drenthe. Ik vind Drenthe altijd supermooi, maar ook een rot eind rijden vanaf Zeeland. Nu kan ik het mooi combineren!

Ik rij richting de plaats Borger waar een natuurkampeerterrein van Staatsbosbeheer ligt. Ik heb voor een nacht geboekt, omdat een tweede nacht niet lukte. Ik bekijk straks wel of dat alsnog mogelijk is.

Onderweg tank ik nog een laatste keer voor ik de grens daadwerkelijk passeer en haal ik nog boodschappen voor vanavond.

Eenmaal in Borger schijnt de zon volop en nadat ik mijn spullen heb geïnstalleerd ga ik gelijk op pad. Ik ben nog lekker vroeg en heb een mooie fietsroute gevonden waar ik wel even zoet mee ben.

De route loopt eerst door het bos. De zon schijnt prachtig tussen de bomen door 😍.

Vervolgens denk ik de eerste hunebed te zien, maar blijkt later, dit is een kunstwerk en geen 'echt' hunebed. Toch is het best mooi, zeker zo tussen de paarse heide.

Na de gebruikelijke latte op een terras, fiets ik verder langs prachtige heidevelden wat de 'paarse' draad zal zijn van mijn verblijf in Drenthe dezer dagen.

Ik kom nog een keer een kunstwerk tegen, de zonnetempel. Dit keer laat ik mij niet foppen 😉.

Uiteindelijk word ik beloond met een echte hunebed, vlakbij het natuurkampeerterrein. De D23 of zoiets is denaam van dit hunebed (stomme naam trouwens). Als ik er wat langer na sta te kijken, lijkt het met een beetje fantasie net of ik iemand op zijn zij zie liggen, leunend op zijn rechterarm.

De laatste kilometers valt mijn navigatie weg en wordt het nog even zoeken naar het natuurkampeerterrein. Het grappige is dat een local mij ziet ploeteren om de juiste weg te vinden. Binnen no-time sta ik weer een half uur te kletsen over onder andere de reizen die hij en zijn vrouw maakt, mijn reislust en de gebreken van mijn e-bike, want in Noorwegen haperde mijn versnelling al regelmatig...sinds mijn fietsavonturen in Denemarken kan ik enkel nog in z'n 9, 8, 7 en 6 rijden. Gelukkig is Nederland vlak 🙃. Deze meneer, Roy, genaamd geeft mij nog wat tips en vertelt mij waar ik een goede fietsenmaker vindt. Wie weet...maar misschien wacht ik nu wel tot ik weer thuis ben.

Eenmaal terug van mijn fietstocht plof ik heerlijk in mijn stoel voor mijn campertje. Ik kook weer eens uitgebreid en kijk 's avonds nog een film op Netflix.

Ik kan op dit terrein wel blijven, maar dan moet ik alles inpakken en verkassen, omdat mijn plek al door mensen is geboekt. Nu sta ik tegenover de kinder speelplek, dus zou dat verhuizen nog niet zo een gek idee zijn, maar al dat inpakken om een paar meter te verplaatsen...

Ik besluit om morgen hier nog in de buurt te gaan wandelen, maar daarna een half uurtje zuidelijker te rijden naar een andere natuurkampeerterrein van Staatsbosbeheer, namelijk Lheenderzand. Hier kan ik zoiezo twee nachten blijven staan, die ik gelijk geboekt heb 😊, én ik kan twee andere nationale parken gaan verkennen 💪🏻.

[euroadventure]

Schenefeld - Hamburg - Bremen - Hasselt

Zondag 13 augustus

Vandaag ga ik eens wat anders doen dan normaal gesproken...ik ga twee steden bezoeken in plaats van de natuur in 😜.

Vanuit Schenefeld is het een uurtje rijden naar Hamburg. Via de parks4night app vind ik een mooie parkeerplaats aan de rand van het stadspark èn waarvandaan ik een mooie fietsroute door en rond Hamburg kan maken. Ben ik in ieder geval nog wel actief bezig 💪🏻😉🚴‍♀️.

De route loopt vanuit het park naar een groot meer in het hart van de stad. Overal varen zeilbootjes en er hangen lampionnen in de bomen erg leuk om te zien!

Via het oude gedeelte van de stad fiets ik uiteindelijk door de Elbetunnel, je raad het al...onder de Elbe door. Het is een soort toeristische attractie lijkt het. Veel mensen dalen af via een grote lift om van daaruit, ik denk een 500 meter, fietsend of lopend zich van de ene naar de andere oever te verplaatsen.

Na de tunnel kom ik nog bij een mooi uitzichtpunt uit, waar het ook erg druk is. Ik vervolg dan ook snel mijn weg via de haven en buitenwijken weer terug naar het centrum.

Ik vind de stad super divers en gemoedelijk. Leuk voor een citytrip!

Ook als je van moderne architectuur houdt is Hamburg een aanrader.

Uiteindelijk ben ik rond 14 uur weer bij mijn auto terug, die ik nog even kwijt was. Mijn fietsnavigatie was weggevallen en plots wist ik niet meer precies waar ik gestart was...😂. Gelukkig heb ik redelijk richtingsgevoel en herkende ik de verschillende straten nog enigzins. Hamburg was leuk!

Na mijn bezoek aan Hamburg rij ik een uurtje verder naar Bremen. Beide steden leken mij wel leuk voor een bezoekje.

Bremen is een oude Hanzestad. Veel mooie oude gebouwen. Het lijkt wel een beetje op Brussel, Antwerpen of Gent. Alleen bestaat de 'altstadt' hier uit maar enkele straten en gebouwen. Het blijkt ook best ardig gebombardeerd te zijn geweest door de Engelsen in de oorlog. Waarschijnlijk mede daardoor weinig ouds behouden gebleven.

Toch ademt de stad iets gezelligs uit! Mede door het sprookje van de Bremense stadsmuzikanten: de ezel, hond, kat en haan. Geschreven door de gebroeders Grimm.

In Bremen eet ik nog een hapje op het terras op de markt waar de vele terrasjes zijn.

Ik rij uiteindelijk nog een uurtje verder. Eerst zou ik misschien nog bij een vriend in Friesland langsgaan, maar mijn reis terug is iets te last minute voor hem om nog te regelen thuis te zijn. Dat geeft niet, ik vind een leuke plek bij een waterpark, nog net in Duitsland. Morgen vertrek ik naar Drenthe waar ik op een natuurkampeerterrein van Staatsbosbeheer in Borger een plekje heb kunnen boeken.

[euroadventure]

Logumkløster - Sylt (Duitsland) - Schenefeld

Zaterdag 12 augustus

Ik ben jarig vandaag! 🥳 Jeuuhhh! De hele ochtend, middag en avond ontvang ik lieve berichtjes waarvoor dank iedereen!

Vanmorgen begin ik op mijn gemakje met een uitgebreid ontbijt voor ik naar het station in Niebüll rij. Vanaf dit station kan ik dit keer niet met de boot, maar met een trein naar een eiland worden vervoerd.

Het is nog even zoeken, maar eindelijk zit ik in de trein. Het is net na elf uur. Ik heb mijn fiets op de auto gelaten op de bewaakte parkeerplaats. Vandaag ga ik lekker wandelen!

De tocht met de trein duurt iets langer dan normaal denk ik. Maar eenmaal op het eiland schrik ik wel een beetje van de drukte...🙄. Het lijkt wel of ik in Zoutelande of Domburg ben op een van de drukkere dagen van het jaar.

Ik had zon gevraagd voor mijn verjaardag en dat zou er zijn, maar wederom zit het behoorlijk potdicht. Balen!

Ik loop via de winkelstraat richting het strand om van daaruit over het strand noordwaarts te gaan wandelen.

Het lijkt erg op onze waddeneilanden, want de duinen zijn niet zo hoog, maar het voelt toch ook net alsof ik een strandwandeling in Zeeland maak, met als enige verschil dat bij ons de zon altijd schijnt 😜 én we niet tig strandstoelen op strand hebben staan.

Sylt staat hier om bekend en het heeft ook wel iets grappigs. Ze staan bijna allemaal met de rug naar de zee, naar het westen...dat begrijp ik niet zo goed 🤔. Zo zit je toch bijna altijd uit de zon?

Naast de blauw witte strandstoelen zie ik even verderop ook rode en gele strandstoelen staan. Net weer iets vrolijker op deze bewolkte dag 😉.

Vanaf het strand loop ik weer richting de duintoppen naar een dorpje, of in ieder geval bewoond gebied. Eenmaal daar aangekomen begint het al ligt te spetteren. Ik doe net of het er niet is en loop slingerend door het dorp weer naar de duinen toe, naar een strandtent.

Ik zit nog maar net of het begint nu nog harder te miezeren....ik bestel dan maar een biertje en proost op mijn jonge jaren 😜.

Uiteindelijk moet ik toch door de bui heen. Via een mooie duinroute loop ik terug naar het dorp.

Wandelen volgens plan ga ik niet meer doen, ik pak de bus. Volgens de strandtenthouder om de hoek...en tel daar nog maar een paar hoeken bij op en voor ik het weet kom ik goed natgeregend aan bij de bushalte 🙈.

Ik ben niet de enige die de bus neemt...in het grootste dorpje Westerland, waar ik vanmorgen ook aankwam met de trein, stap ik weer uit de bus. Ik struin nog wat door de winkelstraat en bekijk wat leuke winkeltjes.

Ze hebben hier overal op het eiland grappige beelden staan. Allemaal oude mensen 😂.

De regen stopt, ik drink een bak koffie en voor ik het weet is het al weer bijna etenstijd. Ik twijfel even, eet ik hier wat of in Niebüll 🤔?

Ik kies voor de Griek hier op Sylt, maar achteraf heb ik daar spijt van. Het eten waa mwah, maar de treinreis terug naar Niebüll verloopt alles behalve soepel. In plaats van twintig minuten, doen we er bijna anderhalf uur over...🙈.

Tegen 20uur ben ik terug in Niebüll. Ik zit nog best noordelijk in Duitsland en besluit nog een kleine anderhalf uur zuidwaarts te rijden. Ik vind een fijn plekje om te overnachten in Schenefeld 😴.

[euroadventure]

Skanderborg - Samsø 🚴‍♀️ 75,9km 🚴‍♀️- Logumkløster

Vrijdag 11 augustus

Het heeft gemiezerd vanacht en wanneer ik opsta en naar buiten kijk zie ik de mist hangen op het water...het zal toch niet?

Ik sliep vanmorgen door mijn wekker heen. Ik snap er niks van dit is al de tweede keer...en ik ben een enorm lichte slaper dus kan mij niet voorstellen dat ik het geluid gemist heb. Het nadeel is dat ik nu snel alles moet inpakken en ontbijten om op tijd bij de boot te arriveren. De boot gaat namelijk niet om het uur.

Het lukt mij om om 9 uur bij de haven te staan, waar de boot om 9.30 uur vertrekt. Ik had gisteravond een ticket geboekt, maar hij is niet aangekomen in mijn mail...ik moet dus ook eerst naar het loket om te kijken of alles wel in orde is. Uiteindelijk blijkt mijn betaling niet gelukt zegt de beste man, maar het kan ook zijn dat ik straks twee keer heb betaalt...

Goed, ik heb mijn ticket en kan mee! De boot zit goed vol en de tocht, die een uur duurt, gebruiken de Denen vooral om uitgebreid te ontbijten met elkaar.

Bij aankomst zitten de wolken nog steeds voor de zon, maar vanaf het eerste moment ben ik onder de indruk. Het lijkt op een combinatie van alle onze waddeneilanden tezamen.

Het noorden vind ik denk ik het mooiste. Naaldbossen, heidevelden en leuke kleine dorpjes met echte vakwerkhuizen. Erg afwisselend!

Ik spreek nog uitgebreid met een meneer die al zijn hele leven op het eiland woont. Hij vertelt mooie verhalen en blijkbaar zijn de vele kleine eilandjes rondom het grote eiland privé bezit. Leuk om te horen hoe dat precies zit, waar je dus wel en niet kunt komen. Ik wil zeker nog een keer terugkomen wanneer de zon schijnt 😉.

Ik klim naar het hoogste punt op het eiland en heb ook hier weer een mooi uitzicht.

Ik fiets een route van ruim 75 kilometer. Het zuidelijkste deel bestaat vooral uit glooiende akkervelden waar veel tarwe wordt verbouwd. Ik heb zoiezo het idee gekregen dat Scandinavië ook enorm veel tarwe verbouwt, want ook in Noorwegen en Zweden zag ik dit volop. Ik fiets tot het zuidelijkste puntje waar de vuurtoren sta. Ik beklim ook deze en heb ook nu een fantastisch uitzicht.

Aan het einde van de middag trekt de lucht helemaal open. En nu wordt de schoonheid van het eiland extra zichtbaar. De tarwevelden lijken wel van goud!

Het water kleurt extra blauw en groen. Ik moet zeker nog een keer terugkomen 😍, wauw!!

Helaas vertrekt mijn boot om 18.15 terug. Wanneer hij aan komt varen lijkt hij zijn bek open te doen als een haai (zie foto's), zo komen de auto's aan boord, grappig!

Wanneer ik weer terug ben in Hou, vanwaar ik ook vertrokken ben, eet ik eerst een maaltijd voor ik verder rij. Ik wil nog een kleine twee uur rijden, omdat ik morgen naar de westkust, net in Duitsland, naar het eiland Sylt wil gaan. Het wordt waar ik nu zit slecht weer, en ik vertrouw de weerapp erop, dat het daar wel beter zal zijn 😉...