bvcwei

[bvcwei]

Zaten bende talih yok, seni benden alırlar.*

[bvcwei]

Biraz dizlerinde uyusaydım yılların yorgunluğu geçerdi.

[bvcwei]

Çok yorgunum Ali. Beni vurdular sanki. Herkese koşup göğsümdeki kurşunu çıkarın diyorum. Ancak deli sanıyorlar beni. Yemin ederim hissediyorum. Ali, ben göğsümden akan kanı hissediyorum, yetmez mi?

[bvcwei]

Sosyal pilimin bittiği bir yıl oluyor bu yıl. Ve bu o kadar geniş kapsamlı bir bitiş ki aile içindeki samimiyete bile yansıdı. Bir süre ara vermek olsa keşke. Bir hafta belki bir yıl ya da yılın sonuna kadar falan. Kendime sığınıp güvenli alan yaratmak istiyorum. İşte imkanlar kısıtlı.

[bvcwei]

Geçen gözümün önünde bir evi yıktılar ve o dağınıklığı öyle bırakıp gittiler. Ne yeni ev inşa ettiler, ne de o kirliliği topladılar. Her şey öylece kaldı. Sanki olması gereken buymuş gibi.

[bvcwei]

Her şeyi yerine bırakıyorum. Ölüyü mezarında bırakıyorum, diriyi karşıma oturtuyorum. Hesap günü ahirete kalmaz. Ben bugün bu hesabı kanım pahasına keseceğim. Ölecekse biri kaçış yok. Bak mert yürür namert sessizce durur. Ölen ölür ölmeyen gömülür. Nedir biliyor musun? Hesaplar hep ahirete kalır. Sonlar aslında hep ahirete kalır. Ama benim sonum bu dünya. Benim başlangıcım ve sonum bu dünyanın. Ben tamamen bu dünyanın insanıyım. İblisin damla damla kanıma karıştığı o gecede ben bu dünyanın insanıyım. İnsanın cezası ne olurdu? Ölmek. Benim cezam buna çok uzak. Mermileri devirdim. Sana sözüm olsun, kadın gibi başımdaki yazmayı vakti gelince savuracağım yere. Kendim için. Sadece kendime.

[bvcwei]

Ölecek gibi hissetmek ama bunu kimseye izah edememek garip bir duygu. İşin komik yanı neden ölecek gibi hissettiğimi anlamlandıramıyorum.

[bvcwei]

Aklıma söyle şu ölümü unutsun.*

[bvcwei]

Bana bir keresinde 'devrilen atı vururlar' demişti. Şimdi düşündüm de devrilen atın vurulması ne kadar umrunda olabilirdi ki?

[bvcwei]

Konusu sonlar olan bir tez yazdım. Ben bu kadarını yaşadım, bir bu kadarını yaşama asla.

[bvcwei]

Veda eder gibi ve bir vedaya eşlik eder gibi. Göğsümde tüm yaprakları kül olmuş fakat kendisi hâlâ bir şekilde diri bir ağaç. Çırılçıplak tüm yalanların gerçekliğe kavuştuğu yerde. Bir veda şarkısı armağan eder gibi tüm soğuk mermerlere. Ben bunu daha önce yazdım. Ben bunu daha önce yaşadım. İçimden akan buz gibi sularına rağmen uykulu bir sancı, uykusuz bir ömür gibi. Ben bunu daha önce tattım. Sigara yetmedi, içki kesmedi. Tüm tilkiler bir birine dolandı bir gecede. Tüm tilkiler sessizce çözüldü bir gecede. Sanki yolun yarısından döner gibi, dönmeyi diler gibi. Ve laneti simgesi yapmış toprağa, mermere inat döner gibi yoldan. Üryan düşüncelerin dilde bir hayli eksik kalışı gibi. Veda dinler ve bir vedanın sahibi olur gibi.

[bvcwei]

Eski hikâyelerden tanıdık melodiler topladım.

[bvcwei]

Yürekte çivili bir tabut. Tek tek tüm çivileri söküp yerine kendimi asasım var.

[bvcwei]

Uzağımda bile yakınlık var. Bu konuları anlatmak zor. Beş adımım sanki kapana kısılmış. Anlasam yağan yağmurun gözlerimde işini. Soğuk sanki evimin kalıcı misafiri. Üşümekle ısınmak arasındayım. Sanki hep oralardan bir avuç merhamet doğuyor avuçlarıma. Bilsem kime bu merhamet belki yakar ısınırım. Soğuk bırak şimdi sokağı. Evet, sokağı. Üç kere dört, sen yoksun. Hem zaten kurtulmaz başındaki kardan memleket. İyi de biz ne ara memleket olduk? Konusu sessizlik olan kalabalıktan bahsetsem sana ağlarsın. Belki de ağlamaz gözlerinin cam gibi parlamasına engel olurdun sadece. Nolurdu mesela? Durmadan bağırsam sen de sesimi daima duysan. Sorma, yorgunum. Sor ya da bir şey değişmez. Sen sanki duvar olduğunda ben orayı yuva sanırdım kendime. Bunları konuştuk mesela ama hatırlamazsın sen şimdi. İki kere iki bize beş olalı çok oldu. Hatta belki sen çoğaltdın, ben eksiltdim. Fark etmez. Şimdi sınırın kanlı vatandaşları olarak sana beyaz -biraz kana bulanmış, ama beyaz- güvercin yollayacağım. Fakat karışmasın aklın, güvercinimiz bile sulhe çok uzak.

[bvcwei]

Bu özlem benim yetmiş yaramı dikişsiz bırakıyor. Sorun değil, hallederim.

[bvcwei]

Yol uzun, ben kestirme yoldan ilerleyeceğim.

[bvcwei]

Ben böyle değildim

Dağ bayır koştum da terledim

Bak en sonunda ne güzel delirdim*