bartinlund

[bartinlund]

Ruth Morrow

GUEST LECTURE ‘Present and Productive: Sharing experience of working creatively with hard-to-reach communities’ 

 Antwerpen 05.07.2018

Als onderzoekster aan de Queens Universiteit van Belfast schetst ze eerst deels de politieke situatie om later de architecturale ingrepen die te zien zijn in de stad als gevolg van de spanningen tussen Katholieken en Protestanten te situeren en wat daar dan weer de gevolgen van zijn: vergeten groepen, los van de politiek. Omdat er zoveel op straat gebeurt, in scheiden van gemeenschappen, pleit ze bijna meteen voor STREET STUDIOS. “Verlaat je witgekalkte ontwerpkantoor: creativiteit zit in het samenwerken in het werkveld.” Ze wil dat we meer IMPROVISEREN, minder vanuit de normen denken. Ze vergelijkt het met de opkomst van de JAZZ, waarbij de emancipatie van de zwarte bevolking, gebaseerd was op improvisatie waar de blanken geen weet mee konden: naar elkaar kijken om samen muziek te maken, zonder elk op zijn eigen tablatuur te staren. Het vraagt geduld; “Be Patient!”. Deze manier van werken heeft tijd nodig en misschien niet direct resultaat maar je leert ervan.

Heb geen schrik van de “weirdo’s”, betrek de straatjongens in het ontwerpproces. Ze geeft een voorbeeld van een middagmaalkar die door de jongens gemaakt is; vanuit de kleine criminaliteit naar spontane ouderenvoorziening. Maar eigenlijk mag de groep betrokkenen nog groter zijn; hoe diverser hoe leerrijker. Ook de stille krachten hebben hun waarde: het is niet omdat je niet luid bent, dat er niet naar je geluisterd wordt. Vertaal complexe processen naar eenvoudige voorstellingen: geen plannen en snedes maar 3d-modellen liefst op waren grootte, direct uit te testen. Ze benadrukt het belang van ontmoetingsruimte creëren en eigen maken. 

Voorbereiding: prototype het sociale. Niet de mensen zelf maar de mix is interessant. Focus niet op wat ze kunnen krijgen maar op ze kunnen geven.

Kracht in beweging: collectieve expertise. Studenten of vrijwilligers zijn geen goedkope werkkrachten; zij leren en wij leren.

Verplicht luisteren: antwoorden doet je nadenken en zelfs van mening of houding veranderen.

Sociale esthetiek: schoonheid zit in het worden niet in het resultaat. Wij beoordelen dingen, ook op hun schoonheid maar er zijn meer waarden.

Architectuur is dan geen product meer maar een ruimtelijk proces. Aanwezig zijn is dan de boodschap en productief: test het uit, verbeter, luister, ... dit proces is nooit af!

Bij de vragen kwam het doelgroepdenken aan bod of de limieten ervan: wat als je niet bij een doelgroep hoort of bij meerdere? “Vertrek en werk met de mensen die je hebt en focus op de randen niet op het midden.”

Hubert Froyen stelt nog es de esthetiek in vraag. “Hoe ervaart een blinde de designwaarde?” En introduceert opnieuw de term ELEGANTIE, gebaseerd op gebruik en interactie; connectie met een ruimte en de perceptie (niet louter visueel) “Wat betekent een gebouw, overal gelauwerd in de architectuurpers voor z’n design, voor een rolstoelgebruiker die aan de trappen niet binnen geraakt?”

“How does it effect my daily life?” Hoe geeft de ontworpen omgeving mijn dagelijks bestaan gestalte, met mijn mogelijkheden (en beperkingen).

Ze sluit af met wat de toelichting over de REHEARSAL. De repetitie bij een toneelstuk gaat niet over de teksten maar over de interactie tussen de acteurs, onderling en met het decor. Ook hier komt terug het belang van de IMPROVISATIE terug; speel in op het moment en met wat voor je ligt.

Als ik deze boeiende lezing mag samenvatten met dit spontaan idee: Laat ons beginnen na te denken over een gebouw dat nooit zal gebouwd worden. Hoe moet het zijn? Er uit zien of elegant zijn? Niet het gebouw zelf is hier de uitkomst maar het traject er naar toe; het proces in het leren van elkaar des te boeiender!

[bartinlund]

Ruimte voor ouderen

“Wonen aan de Kust” 20.06.2017 Oostende

Rita is 75 en komt getuigen uit de focusgroepen, voorafgaand aan de studie: “Wij oudjes houden het liever zoals het is, hebben er geen geld meer voor of sommigen willen zelfs helemaal gerust gelaten worden op hun oude dag.” De toon is gezet. Maar Rita is nieuwsgierig en luistert mee.

Provincie West-Vlaanderen wil huidige woonvormen en toekomstmogelijkheden in kaart brengen; premies, verhuisbewegingen (van grote naar kleine woning), appreciatie (kleine appartementen hebben te smalle gangen en deuren) en - naast deze aanpassingsmogelijkheden van de eigen woning - de verwachtingen naar een klassiek woonzorgcentrum. Liefst centraal in de gemeente (kunnen mensen zien, café, winkel, ...), met grote gezellige gemeenschappelijke ruimtes, geen deuren of hokjes in privaat vertrek maar wel vraag naar meer en/of eigen kasten. Kangoeroewoning als woonvorm is dan niet echt gekend bij de ouderen. Volgende 3 wil men aanbevelen:

ASSISTENTIEWONING

eigen woning met centrale ligging maar liefst inspraak & betrokkenheid in de werking van de zorgpermanentie

OUDERENHOTEL

10 ouderen wonen centraal in de gemeente = 1 gebouw met 10 studio’s en centrale ruimtes (TV, was, atelier, fietsen, tuine, ...) met aanbod ASSISTENTIE indien nodig en indien mogelijk de regie ervan in eigen handen.

OUDERENWIJK

als een soort zorgzone in de stad of gemeente waarbij eigen woningen en gemeenschappelijke gebouwen bereikbaar zijn voor wie aansluit met aanbod voor zorg op maat.

Belangrijke noot bij deze woonvormen is de prijs!

[bartinlund]

kennisplatform renovatie #wtcb

workshop #toegankelijkheid & #levenslangwonen

Alain Tielemens van het VLAIO, Agentschap Innoveren en Ondernemen, stelt de proeftuin woningrenovatie voor. Innovatie in omgaan met klimaat & energie staat centraal in 10 proefprojecten als LIVING LAB: zowel bij groepsrenovatie als bij kennisopbouw en -deling, voor en vanuit de bewoners. Het kennisplatform is een kerntaak daarin en bewaakt de kwaliteit, ook aan de aanbiederskant, vastgoedmarkt en verhuurders. Het legt de link naar beleid en regelgeving en zorgt voor economische en maatschappelijke relevantie en valorisatie. Levenslang wonen maakt hier inherent deel van uit.

Collega Fien Vandenabeele benadrukt het drempelloos bouwen en planmatig obstakels wegwerken bij het advies toegankelijkheid. Ook optimaliseren en/of herlokaliseren van keuken, toilet en badkamer is prioriteit bij woningrenovatie. Tot slot wordt de kernwoning en bij uitbreiding de mogelijkheid van een kangoeroewoning toegelicht.

AIPA (Aging in Place AALST) wordt door Elise Van Opstal gebracht als één van de proeftuinen. Aan de proefwoning ging een gans traject vooraf, van betrokken mobiliseren tot effectief nieuwigheden uittesten. Als onderdeel van de woonzorgwijk speelt de context, de zelfredzaamheid, de zorgoptimalisatie en de betaalbaarheid een belangrijke rol. De essentie van de opstart ligt bij de ouderen zelf; zij zijn de experten van hun eigen leven. Die info wordt gecapteerd, meegedacht in het genereren van oplossingen tot het uittesten in reeële situaties om het ten slotte mee te evalueren. Hieruit ontstond de PRODOMO (ism PROF+) gebaseerd op de noden/oplossingen matrix:

° toegankelijk maken van de inkom (rijwoning) ° wassen en naar toilet gaan, zelfstandig en met hulp ° naar boven gaan of niet? ° implementatie van nieuwe technologie ° behouden of stimuleren van sociaal contact & link naar omgeving ° inpakt van de verbouwingswerken zelf: stof, lawaai, werklui, ... ° slechte staat van de oudste woningen (afbreekscenario)

Dit werd toegepast op een aangeboden pand: herkenbaarheid van de oorspronkelijke ruimtes, situering ifv sociaal contact, kwaliteit van dragende muren, techniciteit van een inloopdouche; hoogtes bij elektriciteitswerken en het energetisch uitgangspunt. Het is een grote evenwichtsoefening in hoe deze innovatie bij de doelgroep aankomt: tussen comfort en gezelligheid. Voorbeeld geen RODE knoppen bij het oproepsysteem. Jammergenoeg zijn de 3 treden aan de inkom gebleven en bijgevolg niet rolstoeltoegankelijk. Uit het logboek, zowel voor de bewoners (testen) als de bezoekers (feedback) kwamen volgende bedenkingen:

- te klein, wel 80m2  - weinig berging - inkijk vooraan storend - ergonomische meubels niet gezellig - wel zeer goede ligging (in de stad)

Conclusies: 1. toegang tot de woning, al dan niet veel kap- of breekwerk en de kwaliteit van de woning zelf, bepaalt het blijven wonen of verhuizen 2. betaalbaarheid van de aanpassingen 3. sociale context (boodschappen, ontspanning, gewoontes, ...) 4. integreren van technologie om dagelijkse leven te vereenvoudigen 5. alles naar beneden en opdelen in 2 woningen onderzoeken (compartimenteren in functie van brandveiligheid)  6. esthetisch en functioneel wordt gewaardeerd

Blijf Actief doet het verhaal van de woningaanpassingen, van idee tot uitvoering. 1 tip heb ik onthouden: plaats de kraan voor een rolstoelgebruiker die liever een ligbad verkiest dan een vlakke douche, vooraan aan het bad en niet aan de muur zodat het kan vollopen op voorhand.

Hoe wordt in het project Duurzame Wijk rekening gehouden met de principes van levenslang wonen? Hans Cools van Wienerberger schets het ontstaan en het daarbij inwinnen van advies, ook naar duurzaamheid en komen uit bij BREEAM, niet alleen als meet instrument maar ook als leidraad bij ontwerp en dat is interessant! In eerste instantie om van 3 sterren naar 4 te kunnen maar gaandeweg ontdekken ze ook het versterkend effect van toegankelijkheid naar de andere peilers. Een voorbeeld: om meer waterdoorlaatbaarheid te genereren is een luwere afwateringshelling nodig: ook voordelig naar toegankelijkheid. Gebruik van hun baksteen voldoet aan de eis om stevigheid van de binnenmuren aan te tonen via technische fiche (om beugels te kunnen hangen later)

Conclusie: Duurzaam Bouwen is niet perse duurder, de locatie wel en deze score weegt zwaar door! Bij Post Construction Review scoorde het project toch nog 4 sterren o.a. door zijn uitstekende ligging in ‘t stadscentrum van Waregem.

De stad Turnhout introduceert aanpasbaar bouwen in hun stadsvernieuwingsprojecten via interne intenties: generatievriendelijke stad, duurzame  wijken en een toegankelijkheidsbeleid. Binnen het strategisch plan ZORG en maatschappelijke tendenzen weegt de stad op bepaalde beslissingen; o.a. bvb het spreiden en situeren van assistentiewoningen in de regio. Men wil er inzetten op wijzigende noden en wisselend publiek door promoten van de term KERNWONING: gelijkvloers en drempelloos maar ook op het toezien van extra nutsvoorzieningen, draaicirkels, breedtes, ... 50% van de Heizijdse Velden (samen met SLIM TURNHOUT groot woonproject, samen 2600 woningen) moet aanpasbaar zijn. Ambitieus maar ook haalbaar? Hoe wordt aanpasbaar gedefinieerd? Via info van stadsontwikkelingsbedrijf GENT hoopt men op 10% meerwaarde in verkoop. Dit wordt later door de moderator in vraag gesteld. Architecten ontwerpen niet altijd aanpasbare typologieën, zo blijkt. Hoe zwaar zet het beleid hier op in? Om op gepaste tijd begeleiding en advies ter beschikking te stellen van de voorontwerpen, Lessen bij deze aanpak, is o.a. zo vroeg mogelijk adviseren, liefst bij begin maar ook bij de opstart duidelijke afspraken maken om ook bij schetsontwerp en definitief ontwerp te interveniëren. In het proces komt een limitatieve lijst ter beschikking, niet opgelegd, onderzoek en veel extra ondersteuning, niet alleen naar de ontwikkelaars maar ook naar de individuele bouwer. Er werd ook een demo mockup ontwikkeld om op beurzen te tonen: draaicirkels, hoge stopcontacten, ... worden gevisualiseerd en tastbaar.

Ten slotte komt ook MUTATIE+ aan bod: profiteren van de tijd tussen 2 huurders om de woning op te knappen of om ganse gevels te vervangen door samenwerking met heel veel partners. Woningen worden energievriendelijk gemaakt in 10 dagen: BEN & levenslang wonen. Uit pilot 1 wordt geleerd om te verwerken in pilot 2, later volgt ook nog een pilot 3. Prefab vergt veel studiewerk op voorhand, toegankelijkheid vergt veel voorbereiding en toestemmingen, niet altijd evident. Getuigenissen als deze uit de praktijk, zijn verhelderend; niet alles kan zomaar.

In de namiddag werd een meer interactieve sessie ingelast. WTCB & UHasselt inspireren: wetenschappelijk onderbouwd en met buurtbewoners aan de slag, 70 plussers en schoolkinderen dromen over hun ideale woning in tekst en in tekeningen. Zo worden niet alleen de ontwerpers bewust gemaakt, maar ook de bewoners van nu en van de toekomst. Doordringende aanpak op zeer lange termijn, lijkt me. Eindigen deden we met 2 voeten op de grond, over betaalbaarheid, nut, goede omschrijving van een basis toegankelijke woning.

Op vraag hoe we deze dag zouden afronden, geef ik volgende tip om meer jonge bouwers te bereiken, wetende dat velen zich te oud voelen om nog stevig in de werken te vliegen op hun 70ste: “Verbouw op je 45ste en niet op je 25ste”.

[bartinlund]

Net de verslagjes afgewerkt van de sprekers die ik gehoord heb op het Universal Design Congres in York vorige week. Veel leesplezier! Het is een greep uit het volledige programma: http://ud2016.uk/programme/

ps: deze blog start met de verslagen van het UD congres in LUND 2 jaar geleden (vandaar de naam van deze blog) en enkele verslagen van andere interessante studiedagen staan er tussenin.

Alleen YORK 2016 filter je via deze link http://bartinlund.tumblr.com/tagged/UD2016York

#UD2016York

[bartinlund]

Heritage and accessibility in 10 postcards.

Mijn tweede presentatie, ging over ons onderzoek naar toegankelijkheid van beschermd erfgoed in Vlaanderen.

Ben begonnen met The Queens House in Greenwich, voor mij de eerste keer hoe ik aan een historisch gebouw zag dat er aan toegankelijkheid gewerkt was door iets weg te nemen ipv iets toe te voegen. Ten tweede, de nieuwe toegang werd er één voor iedereen. Fort Napoleon in Oostende, Bayernwald loopgraven in de Westhoek en de aanpak bij de architectuurwedstrijd in Raversijde, krijg ik mooi uitgelegd. Resteren me enkele cases uit het onderzoek zelf, telkens met enkel beeldmateriaal en het verhaal er achter. Ik deelde de postkaartenreeks uit met de 10 cases. Na afloop kwamen toch enkelen met veel affectie voor het thema me aanspreken, we zien wel wat er van komt. 

Beelden van de presentatie in pdf vind je verder op de blog.

#UD2016York

[bartinlund]

“History with a Future” gaat over het onderzoek Hofburg, het historische centrum van Wenen, vol regeringsgebouwen, musea, parken, ... Het start allemaal met de weg vinden. Logisch werkwijzen ontwikkelen zoals de tekening hierboven waar aan heel wat mensen gevraagd werd waar ze dachten dat de hoofdingang was en hoe ze van het ene naar het andere gebouw konden? Op deze looplijnen aangevuld met nieuwe inzichten werd wayfinding georganiseerd. Daarbovenop werden de toegankelijkheidsingrepen toegevoegd aangevuld met detaillering voor personen met een sensoriële handicap: geuren, geluiden, oppervlaktes, planten, voelmaquettes, ... momenten om es stil te staan bij wat niet zichtbaar is: de Sensory Tour. Wat ik het meest onthouden heb van de aanpak van Veronika Egger, is het contact met de blinden, met name dat ze geen voorstander waren om overal blindegeleidelijnen aan te leggen binnen deze fraaie historische context maar meer nood hadden aan extra beleving dan aan die zelfstandigheid. Het domein is zodanig groot, je hebt er eigenlijk niks te zoeken als je er niet moet zijn, je passeert er niet, ... maar je kan er wel van genieten van de ruimte, ook als blinde.

#UD2016York

[bartinlund]

Erdal Kapedani doet aan de universiteit Hasselt onderzoek naar hoe energie efficient renoveren zich verhoudt tegenover universal design. Naast de meetbaarheid die voor beiden wat anders is, zie ik geen problemen. Historisch is de aandacht niet geheel parallel verlopen. Energiecrisis vertaalt zich enkele jaren later in isoleren van de woningen en is bijna direct voelbaar in de portemonnee van de bewoner. Aandacht voor handicap vertalen naar architectuur heeft een veel persoonlijker benadering. Het ver-van-mijn-bed scenario moet voorkomen worden door een bewustzijn van de noodzaak op lange termijn. Daar is misschien wel een extra duwtje voor nodig.

#UD2016York

[bartinlund]

My own age-friendly renovated house

Mijn eigen presentatie kan wel op wat bijval rekenen, merk ik aan de vragen achteraf. Na de vele academische lezingen, veelal het toelichten van een onderzoek, is mijn benadering een verademing. Losweg uit de praktijk komen getuigen, vertrekkend van onze #meegroeiwonen-ervaring over enkele praktische tekeningen met normen, eindig ik met het plan van mijn eigen woning. Niet spectaculair maar potentieel naar de toekomst toegelicht aan de hand van de foto’s. 

Beelden van de presentatie in pdf vind je verder op de blog.

#UD2016York

[bartinlund]

Integrate #accessibilty best practices into the culture of your organisation" @UD2016York Accessible User Experience #UX #MikePaciello

Hoe Amerikaans kan een spreker zijn en zo het Amerikaans rechtssysteem onderuit halen? “Er is geen vooruitgang in de US door de cultuur van rechtszaken; alleen advocaten worden er rijk van en bedrijven armer!” Zijn er standaarden nodig? Wel, je moet ergens starten, niet? Dit telt in digitale toegankelijkheid: wetgeving, reputatie opbouwen, bedrijfswinst genereren, gebruiksvriendelijkheid verhogen en antwoord bieden aan de vraag van gebruikers met extra noden. Enquêtes doe je niet via mail of telefoon maar in de context waarin de handeling anders gebeurt. Zo begrijp je als ontwikkelaar hoe personen met een handicap echt je producten gebruiken. Hoeveel mensen gaan UNIVERSAL DESIGN gaan denken in de toekomst ipv er over te praten? Verbeter niet alleen de IT services, bak het in je bedrijfscultuur. David Sloan deed interessant onderzoek: Accessible Design Maturity Continuum. De spreker verdient zijn brood met grote bedrijven klaar te stomen voor bestaande en komende wetgeving rond toegankelijkheid in de US. Hoe je het nu keert of draait, UD is voor hen BIG BUSINESS geworden!

#UD2016York

[bartinlund]

While leaving my #hotel this morning I took this #photo of the well lighted #information desk = also #UD

StayCity is pas enkele weken open. Urban ingekleed en efficiënt ingericht. Verlaagd en onderrijdbaar deel van de balie bevindt zich tussen het aanmeldgedeelte en de kassa waar je wat eten en drank kunt kopen. 

#UD2016York

[bartinlund]

[bartinlund]

Nice integrated ramp #YorkMinster #accessible #Heritage

Ik kon mijn lezing over erfgoed niet beter voorbereiden dan door de avond voordien nog snel even de stad in te trekken en dit soort nieuwe publieke ruimte tegen te komen. Verblijfsruimte met een functie: trap en helling brengt de toerist na het kerkbezoek terug met de 2 voetjes op de grond.

#UD2016York

[bartinlund]

Onderzoek bij 2 types hotelketen levert opvallende resultaten: de ene keten, vooral gericht op snel en weinig eisend zakentoerisme wenst geen rolstoelgebruikers te huisvesten, toch niet investeren om hun verblijf comfortabeler te maken. De andere keten (www.scandichotels.com) heeft het ingebakken in hun bedrijfscultuur: iedereen is welkom en de aandacht gaat niet naar diegenen die het wat extra nodig hebben. Bij de vragen achteraf aan Sidse Grangaard die het onderzoek leidde, kwam het grote contrast in aanpak ter sprake. Toch heeft de Deense bouwwetgeving, afhankelijk van de grootte van het hotel, een verplichting van 2 tot 10 toegankelijk kamers bij nieuwbouw. Zo zie je maar, dat dit niet heiligmakend is: het is de mentaliteit van de uitbater die bepalend is. Met de vraag of het winstgevend is, antwoordde ze dat eerst de vicieuze cirkel moet doorbroken worden: geen toegankelijke kamers betekent geen personen met een handicap die komen logeren en omgekeerd. Ik moest de situatie in Vlaanderen even toelichten, vond ik en de verdienste van Toerisme Vlaanderen in deze illustreren. 

#UD2016York

[bartinlund]

Accessibility and universal design

This website contains a map server, results of the ongoing mapping, articles, methodical guidelines for mapping, links and tips for employees of local authorities, companies, and other stakeholders within city- and recreational planning.

Alle toegankelijkheidsdata moet verplicht worden ingevoerd in GEOGORGE, de webservice van de Noorse overheid, waar bij stadsplanning bijvoorbeeld de data moet geanalyseerd worden en verwerkt. De constructie is opgezet en werkt, nog veel werk aan de data-invoer!

Interesting poster on #mapping Norway in #geonorge server #kartverket #accessibilty #data analysis http://bit.ly/2bMlv3K

#UD2016York

[bartinlund]

How can the #UNCRPD ART 9 lead to a #strategy for a future Universally Designed #Society more than just #handicap friendly?

Neil Murphy (universaldesign.ie) komt de UN Conventie toelichten en het befaamde art. 9 situeren binnen het UNCRPD. Het protocol, ondertekenen en ratificeren: “Enable”! Zowel #ZERO (Oostenrijk) als #GAATES (Canada) deden onderzoek naar de implementatie in lokale wetgeving: 22% heeft een ietwat bindend kader met een tijdskader, 59% helemaal niets. Ander opvallend cijfer: slechts 34% van de woningen waarin mensen met een handicap effectief wonen wordt als toegankelijk beschouwd in een land als Noorwegen, wat hier als hét voorbeeld van hoe het moet naar voren komt. Het 3de actieplan in Ierland focust meer op ICT: minstens 10 ministers zijn betrokken. Samenwerken loont, verbinden geeft resultaat. Wat met de #BREXIT? Hoe gaan mensen met een handicap nog kunnen meegenieten van deze stappen vooruit als de UK zich isoleert? In het actieplan Zweden 2000 werd toegankelijkheid de term die gebruiksvriendelijk moest vervangen. Noorwegen wordt als uitzonderlijk beschouwd in het mainstreamen van Universal Design. Zuid-Afrika is interessant om te volgen: zij starten met een witboek vanaf nul. Voetbal heeft het thema op de kaart gezet. Inhoudelijk is men evenwel aan de “domestication of the UN ratification” bezig.

Tenslotte pleit hij voor de term SHAPING ipv DESIGNING: vormen ipv ontwerpen. Er is iets van aan ONTWERPEN is voor specialisten: VORMEN is meer voor iedereen: we worden gevormd. Het houdt ook meer samenwerken in: een regering wordt gevormd. De maatschappij krijgt VORM door het ONTWERPEN.

#UD2016York #uncrpd

[bartinlund]

A #performance based #model for #accessible #architecture?

Do performance-based codes support #universaldesign in architecture? Sidse Grangaard begint met het Deens actieplan uit 2013 “Eén Samenleving voor iedereen” aan te halen. Analyse van de toegankelijkheidswetgeving brengt het cijfer van 74 cm voor een deurbreedte: toch vinden architecten de normering te uniform en soms onredelijk. De vergelijking wordt gemaakt met de brandwetgeving waarbij gewerkt wordt met gebouwtjes. Meeste architecten vinden dat een hospitaal toegankelijk moet zijn. Oei, wat een belegen gedachte? Moet niet elk gebouw maximaal toegankelijk zijn? Toch niet alleen gebouwen die gerelateerd zijn aan zorg en ziekte? Moet er niet gewerkt worden aan een nieuw model om inclusieve architectuur te promoten? Kennis, begrip, toepassing, analyse, synthese en evaluatie zijn de termen die in deze volgorde moeten leiden tot een geïntegreerde aanpak. Er wordt teveel gedacht in vooraf aanvaarde oplossingen en bestaande regelgevng, niet genoeg in processen en concepten.

#UD2016York #architecture #accessible

[bartinlund]

#UniversalDesign as a #tool for better Norwegian houses: pre-accepted solutions and regulations are no good for #new concepts

Karine Denizou is mij niet onbekend. Ze komt vertellen over een onderzoek naar hoe Universal Design kwaliteit van de woningen kan beïnvloeden? UD als een middel in de plaats van het doel? Ondersteunt de huidige wetgeving een Universal Design aanpak? Hoe integreren architecten UD in hun projecten? Hoe kan op toekomstige mogelijkheden in voorliggende ontwerpen geanticipeerd worden en daarenboven beloond worden als kwaliteit? Het nakomen van de regelgeving wordt door de architecten aangehaald, niet door de bouwmaatschappijen opgelegd. Momenteel worden 3 niveaus nagestreefd: gebruiksvriendelijk, toegankelijk en ontworpen voor iedereen (UD). De uitdagingen zijn de discussies rond interpretaties in goede banen leiden en werken aan NIET op voorhand aanvaarde oplossingen: ze houden nieuwe ontwikkelingen tegen! Ook de aanpasbaarheid voor toekomstige noden is iets om aan te werken! Maak de wetten bondgenoten van de ontwerpers, geen vijanden. Interdisciplinaire ontwerpteams die het thema meenemen in een zeer vroeg stadium, zijn de toekomst!

The consequences of "pre-accepted" basic solutions for #ud - a barrier for  people-centred  and innovative housing

#UD2016York