“Aziz Bey’in dramı Maryamla başlar. Bu aşk kör bir göz, felçli bir sağ kol, tekleyen bir kalp gibi ona hep acı verdi ama onunla birlikte yaşadı...”
0 notes
0 notes
Niçin hep onu düşünüyor, niçin o geliyordu gözlerinin önüne? Uykuda, düşte hep o vardı. Her nereye baksa onu görüyordu. Kime, neye dokunsa, önce ona dokunuyordu.
Ağrıdağı Efsanesi*Yaşar Kemal
0 notes
...ve en büyük kaybımın kalbimi yitirmek olduğunu anladım
0 notes
Oysa kahve içmişliğimiz de vardı: 'Bu ne hatır gönül bilmemezlik!' diyemedim.
Orhan Veli Kanık
2 notes
·
View notes
İçimin bir zamanlar ne kadar ölü olduğunu asla bilmediler.
Şimdi nasıl çiçek açtığımı da asla anlamayacaklar.
Olağanüstü Bir Gece, Stefan Zweig
0 notes
Bir gün
Çok bunalırsan
Denizin dibinde
Yosunlara takılmış gibi
Soluksuz
Sakın unutma gökyüzüne bakmayı
Gökyüzü senindir
Gökyüzü herkesindir
...
Rüzgarlar Hep Gençtir
Zülfü Livaneli
1 note
·
View note