axemul

[axemul]

tişt mişt

...

berhemên di encamê de çêdibin, rûpelên încîl û quranê ji holê radikin.

di tunebuna rindîyê de, xerabî xwe #serwerde dike.

dîtina dur, bawerîya bêwate ye.

xwedê îstifa xwe #radest bike, barê aqil sivik dibe.

gul amadekariyên xwe dawî bike, têgihîştina bêqisûr erzan dibe.

gotinên xav bê #hewldan ji nû ve pênase bin, xezîna bihuştê bidawî dibe.

giyanên bi bazirgan ve girêdayî ne, dibin mijala kuştinên #navgindî.

#tawil ji hêvî wenda be, deng xwe dike qurbana bilurê.

qêrîna şahîyên derewînin, gohên vala kerr dike.

îradeya xwedê rewa bibe, pêwista xal ji bo tîr namîne.

yên di xendeqan de dimirin, bêhna lingê wa zindî ye.

rastî ji destpêkê bazde, derew xilasiyê nabîne.

di sîya tariyê, xêrxwazî nayê dîtin.

ji desthilatdarên binerdê , xweza avahî nabe.

serhildan ji hêvîyan, dijminên serjêkirî çê dike.

îsa musa melle mixtar, gişta bihev re helikê min xwar.

ji tehma rondikên xwînê, çêjên #fimilî çêdibin.

hevgirtina taybet, li vegirtinê belav dibe.

hêz a #wêrek, dewlemend û navdaran bandor dike.

rizgarî ji holê rabe, valahî vedibe.

rastî ya bêwate, xirabiyê diyar dike.

evîn û ronahîyên bêhember, tunekirinê bê armanc dihêlin.

lêgerîna heqîqet, wîjdanê diweledîne.

temenên #hûrgulî, dîroka dagirkeriya hov e.

xewnên vexwendnameyên jiyîn, ji deriyên #mirwarî derbas nabe.

şîroveyên girêdayî, xwe di devên tomar de eşkere dike.

ji nîgarên #lîrîk u tundîtûj, danûstendinên sadîst diafirin.

avakirina şaristanî, tevahiya gelan kole dike.

xelata birumet, çew'a mejî bilind dike.

tenê mirin, #erk'a mirov e.

#gotin #tiştmişt

[axemul]

kihêl...

ay hela li porê wê yê gulgulî binêrin,

û li kenê wê bihîzin

wusa xuya dike ku hêz vexwariye.

hingiv dirije ji kernewalan lêvan.

ji bo wê xeta diyarî tune

dilê wê bêserubere

hov û sêrbaze

singê wê perestgeha baze.

ji benîşt nermtire

ji bihuştê çêtire

bi tenê xwediyê hêza wê ye.

hêsirên ku min li ser rijandin,

hemû bi kêfa dilê xwe hatin.

gumanên şepirze,

tirsên şewitandî

rêwîyên li derve mayî,

ewrên ji rojên belabêdawî dixeyîdîn,

di xewnên wê de xwe bi cîh dikin.

tiştên ku wê hînî dilê min kir,

her kes pê dizane.

nexwazim ku kes wê razayî bibîne

wek şeraba sor di şuşa sipî de

sê qima jê vexwin,

dilê qima çaran dimîne.

mirov di nav goreke destpêkê de be,

ji kef u henekên wê têr nabe.

ji bîr nekim ku wê çawa ji min hezkir

û tenê bi ya dilê xwe kir.

ay hela li axîna wê ya herî sivik binasin,

û li reşa çavên kihêlê binêrin,

xemê di kurnîya xwe de dihelîne

mejîyê mirov li ber tava havîne dicemidîne.

ji nan u avê têrtir

ji zêr u zîv çêtir

ji jinê zêtire...

[axemul]

Çar maç

agirê hesreta dawî hat pêxistin

mil bi mil li her derê cîhanê hat birin

ew dansa çirûskê bû şahiya di çavan de

di hişê xwe de li çîyan şer dike

di berxwedanê de li zindanan tê girtin

û lêvên qirimî

ji xiyanetêa çolê parçe bû

belkî nalîn e, kaniya zilan di janê de ye

Çemê lacê li dêrsimê helbesteke bi xwîn e

Lê belê kela Amedê bû efsane.

şeva çaran' hezkirina ji agire

çi zindan - çi girtî

çi şer - çi fîşek li çiyan

zehmeta darvekirina ji destê neyar çawa ye?

hun dizanln bi şerma xiyanetê re bijîn

u di nav ava bêrûmetiyê de helak bibin?

li ber unîforma qirix'ek rawestinî?

yan naveroka mejiyê xwe yek bi yek vereşînin?

qîret dicemide li ber tava havînê

u paşê dibe kerî ki goşt

li zîndana Amedê dipije

deng her şev dibû xiyanet

tasek şorbe - ji bo xatirê pariyek nan

xiyanet bûne êş,

êşa xayîna li stranan dikeve

goşt û hestiyê mirovan bê av dikare śil bimîne

mirovê bê mêjî dikare bisekine

yên ku dilê xwe didin heman têkoşînê,

Ma bi xiyanetê li hevalê xwe dixe?

na.

zîndana amedê strana ji dengê zincîre ye

Bi her gotinê re qêrînek bilind dibe

di her notekê de hezar hêrs

Di her beytekê de hezar serhildan tê xwarin.

serhildan dlgêhêje helbestan

helbest banga dilana dikin

di zîndana dema xwarinê

devê êsîr bi xwînê dlxemilîne

yek bi yek, dema ku qesrên namûsê têne hilweşandin

îxanet di dilan de şax dibe,

tekošerên di kesayetê de mejiyê xwe dikolin bi destên xwe diavêjin dijmin

guh nadin dengê feleqa dijminên xwe,

di esaretê de behsa azadiyê dikin

devê xwe negire hevalno nerawestin

- bila gotina we xurt be

li ser zimanê azadiyê bimînin

serê xwe netewînin çavên xwe vekin li ser azadîyê biaxifin

her ku bêhêvîtî dikeve ser sînorê berxwedanê

êş'ek di nîvê dilê asê de maye,

wargeh bêdenge,

taybet wendabuye

hêviyên ax'an li ser nivînan peritîne,

her gav ber bi paş ve diçe,

Li ser agirê ku tê pêxistin baran dibare

Destanek nayê vegotin e

ne gotinek

ne jî sazek

bi qamçiyan

bi dar û zincîran dibezin hev

mirî bi şev li ser lingên xwe dimînin

xwe bi betaniyên xwînmij de dipêçin

di her berxwedanê de bi tabûtên puç de derdikevin.

hêsir tevlî dengên zılgıtê dibin

destên keçan di hembêza wan de dimîne

çavên dayîkan bi têlên bixur girtîne

bêdengiyek jan, bi destê dilan digire

ava Dîclê tîbûnê ditemirîne,

teyr baskên xwe dişikînin,

û jenosîdê cil û bergên xwe li xwe kirîye

xuya nake ji rengê mîratê

tenê ji çeperên zindanê de tê dîtin

zarokek bênav di hucreya xwe de mezin dibe

dilê xwe ji kawa

çavên xwe ji heqqîyê

li lûteyên çiyan agir pêxistîye

ji tirs u tofa çîka di awirên zarok de,

îxanetê xwe di tarîya zindanê veşdişere

agir ji tarîtiya zindanê re pêdivî ye,

ji bo şikandina çerxa zivirîna xiyanetê,

ji bo rûbirûbûna mirinê agir rêhevalekî pêwîste

Tariya zindanê di kêliyekê de diqelişe

dîwar ji bêdengîyê dihejin

şujinên hesin ji ronahiya newrozê dihelin

dîroka dayîkan tê ziman:

Ey zarokên agir û rojê

ku dengê hişmendiyê di dilê me de ye

ala'yên baweriyê di çavên me de li ku ne

nahêlim hun dev ji vê yekê berdin

we her saniyek de, salekê di hucreya xwe de çêkirin

Ji bo ku agir reşnebe, me agir bi wexist.

ger agir vemire, em çi bikin jîyanê.

hun biśewitin zarokno

ez di Newrozê de çavên we maçdikim

dilê xwe didim we

al'an ji bo we nîvbilind dikim

çiyan qul dikim

û ji hevalên we re rê vedikim.

xebera mirina we gel qir dike,

azadiya we ya di tariya zindanê de, ronahîyê ji hulma tavê difetisine

Ey yên ku ji vî şerî hez dikin

yên ku di şûna ser de sonda didin

Yên ku di sermayê re derbas dibin û surê nadin

tarîtiya zindanê bişkînin

dîwarên xiyanetê bînin xwarê

rêberê xwe di şeva newrozê de

biśewitînin

agir berdin laśê wî,

bila ji zivistanê re bibe mizgînîya biharê

hêsirên ji çavên we diherikî paqijbikin

dijmin dibêje bila biherike

ba.

girî ji bîrkin

çavên xwe birijînin

hêsirên xwe biqusînin

miirîne hun,

hun édî di dilanê de sitrana çerxa şoreşene,

hun al'a ya

rawestgeha li ser rêya heqîqetêne,

hun di di tarîyê de, agirê rêberiyêne,

zilgîtên ji bo we tê avêtin wê rojê cuda ne

ji mirina roja cejnê de hez bikin,

ew roj evîna nemiriyê ye

maçên bê deng yen ji lêvan dişiqitîn

destên ji destan derbas dibin

şîn ên bi śanî guherîne,

bi dizî di wargeheka dayîkan de,

ji bo xatirê we hatin axaftin.

tevahiya şevê bi hûrgulî nîqaş kirin

we ji zindanê li çiyan xist

ji çiyayan heta bajaran

reng dida kulîlkên li ser çiqilan,

di çeman de kefên herî geş li seranserê welatê we geriya,

têl neşikestî di qamîşê de,

Peyvên ku di ziman de bêdeng dimînin,

bûne stran di zindanê de.

dilên di bin zextê de,

destên girêdayî,

laş li benda xwe sekinî

Tê xwestin ku agirê sê kibrîtan vemire,

Tê xwestin ku bawerî veguhere xiyanetê,

ramanên di zincîran de

ji evînê tê xwestin ku kelepçe bike,

ava azadiyê di dilan de diherike,

dema ku hûn wê bibînin tê xwestin ku xayînî raweste

di şexsê unîforma qirix'ek de,

tê xwestin ku zilma zaliman neyê tesbîtkirin.

zindî, mirîyan guhdardikin

mirî bêdengin

zîndan gor'a bêbinî

qêrîna bêdeng serîhiltîne

bi hezaran hêrs ji devan vala dibe,

di hezar çavan de serhildan tijî dibe

Dengek dibêje ji min yek,

dengek dibêje sê kibrîtan bikin çar,

xwarina çar maçan

çar evînan bijmerin ji çar hêvîyan re,

li çar demsalan

li ser çar quranan

çar sitêrkan bikin šahed

li çar bahlifê bukan binivîsin

navê çar tekośîna

û bila di xewna mirinê de bibin agirê serhildanê

qawîš çarqate

lingê kursî qerse li ber wan,

dema ku dilê xwe didan teslîmbûna çuyînê,

Gotin ku pêwîst e agir bi zêdekirina wa were şewitandin.

Gotin ji bo ku bijîn divê ew li mirinê binêrin.

ger agir yek bi yek tê vemirandin,

Gotin ku pêwîst e agirê di laşan de zêde bibe.

wa her şev çok bi çok rûniştin

pêşî fêrî hezkirina mirinê bûn

û di mirinê de rengê nemiriyê dîtin

yên ku beriya biryarê li welatê xwe man,

pirsîn ku gelo di kulîlkên wan de çi kulîlk vedide

gelo jiyan û agir xewn bu yan?

na.

gotinên wa wek xewna pêşerojê

her çaran bi yekdengî heyrana xwe kirin

bi hezaran girtiyan

û hovîtî di xezeba xwe ya herî bi xwîn,

di dojeha mirinê de bihiştek ava kirin.

dema ku saeta xeniqandinê destpê dike,

gava dadgeh têne damezrandin

dema mirov cil û bergên xwe derdixin û li lêgerîna heqqî dikin,

gelo wê kîjan çûk li pencereya zindanê dakeve?

û dema ku cixareyên di nav tilîyandan dimelisin

gava šewata mirinê tîn dide,

gelo kîjan al li ser kela namûsê tê bilindkirin?

Yên ku ji sisîyan rebu kirbîta çaran,

wan xerabiya birçîbûn û feqîriyê dîtine

ji bo wa tu tijtek ji teslîmbûnê xerabtir nîne.

û yên ku teslîm dibin,

wa jî dizanibû ku sibe ji bo wa jî tune.

çaran xwe fesilîn,

ji her xerabiya herî xerab paqiš kirin

hemû tirsa di çavên xwe de ji holê rakirin

u bi hezaran zulm û sondxwarinê

Agirê Newrozê pêxistin û helbest gotin

navê wê rojê wek mîladê danîn

bi çar maçan testîq kirin.

çûk di hêlîna xwe de bistirê

kulîlk li ser şaxê xwe şîn bibe

Wan dît ku hewcedariya wan bi maçên nû hene.

Ger ew agir be û bişewite, hemû rastî pêdiviya me bi giyanên ku dema dişewitin u stranan dibêjin,

Pêdiviya wan bi kesên ku agir bi xwîna xwe pêdixin in.

Lehiyek nû ya serhildanê di zindanan de teqiya

mirin ceribandina lehengiya mirovan e

divê em mirinê di laşê xwe de xeniqînin

digihîje nemiriyê û dimire

divê bi kulîlkên kovî yên li çiyayan bên zêdekirin

mirina di dilopan de şîn dibe û dikene

kenîn tê wateya naskirina jiyanê

wargehan dema bêhna germa mirovan dikişîne

dikenin

tê wateya lehîkirina di çemên hişk de

tê wateya kenê di ziwatiyê de

biçe hevalê min biçe

nobedariya xwe bigire

îşev bimire

tê wateya rêveçûna nav nemiriyek ebedî

Gulan li ser çiqilan e

berberiya axê û reng di xwezayê de

bedewiya di baweriyê de û dem wê bê

çar rêheval wê rojê ketin hembêza biharê

wan bi çavên xwe daketina mirinê dîtin

kiras pênûs û saet

Ji bo bîranîna hezkiriyên xwe diyarî kirin

û dengê rohnî yê sê kibrîtan ji çar devan

çar çîken agirbun

çar birûskê dîn bûn

bêyî ku di vê tola xiyanetê de xeniqîne

berî ku doza wa bi dawî bibe

hun vê çerxa îxanetê bi canê xwe bidin sekinandin.

hunê alayên rûmetê li sîngê xwe tewl bikin

doza xwe têxin anîna kawa,

dilê xwe bidin ser agirên ku hun pêdikevin

di zindanê de rêya we ronî ye

Îşev sê maçan bi çaran bixin

u emê serdana we hemû legengan bikin.

di saet çaran de

çar can bi çar dîwaran hatine dorpêçkirin

hindir ji mirinê bêhn dide,

li der ve dîlana azadîyê

îşev 'şeva çaran e'

tenê agir dişewite

di çar sîngan de

li çar parçeyan belav dibe mizgînîya serhildanê.

çar stêrk hatine bahrv li ezmên

šer dikin bi agir re li ser rawestina îxanetê.

rêyên bextewariyê li ser we hat birîn,

we di zîndanê de bi mirinê re zewicîn.

mirin ji bo we azadiyê ye

hêza me kêlka şikestîye

Heftê Gulanê li ser salnameyê

hejdeh dikare li çaran dinêre

ji bo çaran hemû girtî di xewnek de tên bahev

çiya - kevir û zîndan bêdeng dimînin,

tenê çar rêwiyên azadiyê

wê şevê mafên xwe mirinê dipirsin

wa pirsî mirin bêdeng ma

ew mezin bun mirin piçuk ma

şerê wa bi dîroka mirovahiyê re ye

ji prometheus heta spartakûs

ji bruna heta che guewera

agirên kawa ne, piroza newrozêne

li ser sifra me runištine

bi canên xwe qedera me têr kirine

dengek diqêre agir ji zindanan bibin bajaran

bajar dibêjin em amade ne

kîbrît ji qawa xwe derket

dilê xwe agir pexist

dengê teqîna tenik û naftan

kes dest nede ji dengê wan

îşev tenê ji bo çaran

destaneke hezar salan,

dinivîsin li ser singê roja tarî

tîpa yekem bi zimanê zarokên arî,

yekî destpêkir çaran dawî hanî

çîroka lehengîyê ji zindanê ber bi gundan ve birêket

Ji çar agiran çar çirûsk

xwe avêtin çîyan

ji her çîyayek çar deng firîyan

li xasila xistin deng dan emberan

edî giyana bi agira vêxin

bila çavên eznawer vebin

bila şev bi ronahiyê bişewitin

bila dîrok ji nû ve dest pê bikin

çar hevalan li cîhanê belav bikin

ji wê agirê zarokan jîn bikin...

#malalayko