antikien
Anti-Kien
minimalist artefact selector
240 posts
Don't wanna be here? Send us removal request.
Last Seen Blogs
mexenarts
MeXeN Arts
tiwor
Archaeology is sexy
hotimaginator
artist or something idk lol
smhoaxslayer
Hoax Slayer
kameas02
Pollinators
Text
9 Aralık 1990, İzmir.
Malum nedenlerden Dead ve Euronymous'un son defa sahneye çıkabildikleri ve bir de üstüne üstlük yarım kalan Mayhem / Hazy Hill / IDEA konseri.
9 Aralık 2020, İzmir.
Pandemiden dolayı yapılamayan Mayhem İzmir 30. yıl Dead ve Euronymous anı konseri.
7 Aralık 2024. İzmir.
December Moon. Sadece bozkırkurtları için…
2 notes
·
View notes
Text
Hangi kitabını bulsam hemen okuduğum, sonraları tekrar okuduğum Georges Perec'in "Yaşam Kullanma Kılavuzu"nu her nasılsa on yıldan fazladır okumadan rafımda tutuyordum. Farkında olmadan şimdilik hayatımın en büyük tatiline saklamışım.
Elimdeki kopya Mitos 1.baskı 1993, çeviren İsmail Yerguz. Bir yandan normal okuma hızımın çok altında bir hızla okurkenbir yandan da interneti kurcalıyorum kitap hakkında. Perec'in bir yapboz mantığında 100-1 odayız (sonsuza kadar eksik kalacak -1) şekilde, satranç oyunundaki AT hamleleriyle belirlediği iç içe geçmiş ama ilintili romanları sürekli etkileşiyor. Kitabın verdiği çok şey var ama ben bir süre sonra nedense Perec'vari bir durumda buldum kendimi. Bütün bunları başlatan 15. bölüm Hizmetçi odaları, 5-Smautf sayfa 75'teki faktöriyel hesaplamalarında gözüme batan 4!=25 oldu. Perec'in şimdi de yapbozun içine dikkat çekecek gizler, şifreler koymaya başladığını sanrıladım. Ölmüş olduğundan hareketle ailesine, yayıncısına, mirasçılarına ulaşıp gözüme batanı onlara da iletmek için plan yaptım. Bir yandan da bunun bir basım hatası olabileceği aklımı kemirdi. Daha önceden bulduğum İngilizce ve Fransızca epub/pdf dosyalarına hemen bakmak istemeyip gizemi hayal ettim. Birkaç gün sonra bunlara baktım ve 4!=24 olduklarını görünce baskı hatası olduğu anlaşıldı. Ta ki 24. bölüm Marcia-1'e gelene kadar bir rastlantı olarak düşündüğüm bu faktöriyel şimdi de karşıma 128. sayfadaki Figür-1'i çıkarana değin. "Bu dört yer arasında mümkün olabilecek ve şekil-1'de gösterilmiş olan oniki yer değiştirmeyi ortadan kaldırmaz." ama verilen şekil-1 (nedense şekil-1'in altında da figür-1) daire ile mağaza arasındaki iki oku göstermemiş ve oniki yerine on yer değiştirme gösterilmiş. Bu da Mitos'tan bir baskı hatası. İngilizce pdf'te eksik çizgiler var ama onda da ok başları eksik! Oyun evrilerek devam ediyor, sanki Perec'in talimatlarıyla kitabın çevrildiği dillerde hep bir şeyler farklı. Tuhaf. 26. bölüm ise kitabın ana izleği olan Bartlebooth'un planını açıklamakta. Şimdi 27. bölümdeyim. Bakalım ileriki bölümlerde de böyle basım hataları / gizler belirecek mi? Ama kesin olan şey tıpkı Bartlebooth'un resimlerini yapboz haline getirip yeniden oluşturmaya çalıştığı gibi gördüğüm her yerde bu kitabın çeşitli basımlarını hemen karıştırıp bu gizlerin izini, farklılaşmalarını arayacağım.
Yine bir başla sevdiğim yazar Enis Batur'un Perec ile tanışmışlığı var, ve kırkmerakından "Perec Kullanım Kılavuzu" yazmış, Mitos 1. baskı Kasım 1993'ü aynı Yaşam Kullanma Kılavuzu gibi Enis Batur'un elime geçen kitaplarını hemem okumama, çoğunu zaman içinde tekrar okumama rağmen okunmadan raflarda saklanıyordu. Şimdi onu da alıp OULIPO harmanıma katıyorum. Perec'in yıllar önce kitabı yazarken oluşturduğu 10x10 10kat, 10 daire ve satrançta atın hareketleri ile her daireye sadece bir bölüm vererek izlediği güzergahı excel'de oluşturuyorum. Tam bu işe girişmişken elimdeki basımda yine bir basım hatası! Belki de harmanlama hatası pes diyorum OULIPO içinde OULIPO!! 83. bölüm 465. sayfa sonrasında yeniden karşıma 454-455-468-469-450-451-boş ve 462-463-476-477-458-459-480-481 sırasında iç içe geçmiş sayfalar ile karşılaştım. Arada yok olan 466-467 gibi sayfalar "kayboluş"u çağrıştırıyor. Eksik sayfalar yine "Karanlık Dükkan"daki rüyadan kalkılıp da bir anda önemli bir rüya parçasını unutuvermiş havası yapıyor. Benzer şekilde Yaşam Kullanma Kılavuzu da 10x10'u tamamlayamadan bitiveriyor. Tuhaflık bununla da yetinmeyip Perec'in bu bir eksiği yaratırken Beaumont'un odaları 2.kat sağ tarafta yer almalarına karşın tüm katlardaki sağ dairelerin hep 1,2,3 odaları ve bölümleri kitapta olmasına karşın elimdeki baskıda ve İngilizce pdf'te Beaumont 1,3 ve 4! var. "2" yok ortalarda ve çok tekinsiz. Sağda hiç 4'te yok ki! Uzay boşluğunda bir numara gibi bu 4! ve 2 sanki bir karadelik içindeki garipçekere kapılıp yok olmuş! Burada 2 neden yok belli değil, bu da incelenecekler arasına katıldı. Ama sonuçta 4 ile 2. kat yine 10 oda; o zaman bir eksik bu değil, bu başka bir tekinsizlik. Eğer iki adet merdiven 2. kata dahilse elbette bu varsayımım şimdi kitaba başvurup merdivenleri katlara dahil etmeli. Merdivenlerde geçen bölümlerin hepsi çok net değil, bazıları yerine çabuk otursa da bazıları tam bir baş belası. Bir yandan da "Perec Kullanım Kılavuzu" başucu referans kitabı görevinde. O da 99 bölümden oluşup Perec'i yalnız bırakmıyor. 43.bölüm "Less is more"u tiye alan bir tavır diyor, maksimalist bir girişim. Kağıt üstünde bu fikire katılmakla beraber "Uyuyan Adam"ı düşününce Perec'in aslında bütün bu listelemeleri yapıp onlardan gerçekte uzaklaştığını sadece ne lazımsa onu aklında taşımaya devam ettiğini düşünüyorum. Tam bir minimalist! Batur'un kitabını sabaha karşı okurken bir yerinde "yediyüzelli tablodan" bahsettiğini okuduğuma neredeyse emindim. Beşyüzü nasıl yediyüzelli yazdığını/basıldığını/sanrıladığımı sonraki aramalarımda bir türlü bulamıyorum şimdi. Bu da bir tuhaflık olarak iki kitabın koleksiyonuna ekleniveriyor.
Şimdi biraz daha zaman yaratıp excelde 10x10'luk tabloda atımı sakince sürmem lazım. Sürdüm atı ve dikkatli okurların karşılaştığı "Kurucu Eksik" ile karşılaştım. 100 bölüme ulaşamadığı gibi At'ın hareketleri de 66. adımda sıkışıp kalıyor. Kendim alternatif bir dizilimle 100'ü tamamlıyorum ama "Yaşam-Ölüm Kullanım Kılavuzu"yla da bağım kopuyor. 66. adımın eksikliğini bu cep ajandasının 66. sayfasına yazdığımı da fark edince şimdi her şey anlamsızlaşıyor. Yazmayı şimdi bırakıyorum, Perec'in bir OULIPO oyununa dahil olmuşken…
(Mayıs 2020, bir Metis cep ajandasında notlarım)
4 yıla yaklaşan süre içinde düşüncelerim ara ara bu yazdıklarıma çeşitli nedenlerle gelip gitmeyi bırakamamışken bugün bir kitapçıda elime takılan 2024 Metis cep ajandasında doğum günüme bakayım derken karşıma çıkan sırtı dönük siyah At!
(Ocak 2024, bir başka Metis cep ajandasının girdabında!)
1 note
·
View note
Text
Beni gün ağarmadan uyandırdı. Işık geldikçe, demişti bir önceki gece ateşin karşısında konuştuğumuzda, renk değiştiriyor. Zehirli olduğu için dokunmam sözkonusu değildi. Kokusundan bayılanlar olmuş, kendilerine zor geliyor, anlaşılmaz bir dilde sayıklıyor, iyice ayıldıklarında hiçbirşey anımsamıyorlarmış. Kayalardan tırmanmamız, öngördüğü gibi yedi-sekiz nefessizliğimizi aldı. Yolda tünemiş, suskun kargalar gördük, tepsi çamının dallarında. Kaktüsün yanına vardığımızda bana durmam gereken noktayı gösterdi. Çiçeğin ömrü üç saat sürermiş. Konuşmadan karanlığı bekledik.
- ciddi intihal içerir / bakınız. Elgin Taşlar - Enis Batur - 2023 (belki de daha başka bir şey yazmasına gerek kalmadı artık E.B.nin bu doksanüç loş hikayeden öte)
1 note
·
View note
Text
youtube
the shore is far far away once again, and the dreams and nightmares jointly blend future past
4 notes
·
View notes
Photo
oulipo connections on a gray matter /
https://graphcommons.com/graphs/e1d3393e-7734-4c7e-a5da-abce59a0f928
#OULIPO#SOUNDMAISTER#GRAPHICS#Progressive Thrash Metal#BLACK METAL#DSYTOPIA PROMOTERS#georges perec#Jorge Luis Borges#BİLGE KARASU#ENİS BATUR#italo calvino#Albrecht Dürer#piranesi#bach#sisters of mercy#voivod#mekong delta#coroner#celtic frost#mayhem#rotting christ#venom inc#mork#the cult#faith no more#fields of the nephilim#ilhan usmanbaş#fazıl say#escher#kemal aratan
6 notes
·
View notes
Photo
Zaman / mekan algılarını zorlayan boyutlararası dönüşümler, çevresinde yer alan sırtçı objeler ve Olt’umsu listeler hakkında:
Beş tane tırmanma eğilimli üç boyutlu timsah (biri burundan soluma özelliğine de hınzırca kavuşmuş ejderimsi), üç tane üç boyutla iki boyut arasında çeşitli oranlarda dönüşmüş timsah / kertenkele (ikisi iki boyutta açık gri, biri iki boyutta koyu gri), altı (üçü tam, üçü eksik) koyu gri iki boyutlu kertenkele, sekiz (üçü tam beşi eksik) iki boyutlu beyaz kertenkele, beş (ikisi tam üçü eksik) iki boyutlu açık gri kertenkele olmak üzere toplamda 27 sürüngen ki üçün kübünce. Timsahlar üçüncü boyutlarını kaybederlerken eksik boyutlu kertenkelelere dönüşüyorlar. Timsahların tümünde normalde görülmeyen iki uzun diş peydahlanmış kimbilir hangi sıkıntılı kabustan kalan, ama bu dişler de bir boyutla beraber kayboluyor iki boyuta indikçe. O zaman iki diş bir boyut atlatır demekte pek de sakınca yok.
Sürüngenlerin çevresinde onlara sırt çıkan objeler kotarılmış. Küçük, moleskine havalı yazılı bir defter aralanmış, yazılar görülmekte. Muhtemelen çizileceklerin matematiği hakkında notlar bu yazılar, ara ara dönülüp bakılan, belki küçük + ekleme ya da - çıkarmalar yapılan. “İşin” bitiminde ars’a eşlikçi olacak üretim sancısı notları bunlar belli ki. İnsanın esrimesi de lazım elbette ars’ı üretirken, bu yüzden ağzı mantarla kapalı sıkı bir seramik şişe içki ve küçükçe bir cam bardak da masada yerini almış. Ayrıca tercihen snus, yokluğunda belki bir puro ama o da yokken bu sıkıntılı sürece eşlikçi bir paket sigara / tütün ve JOB marka sigara kağıdı, ateşleyici kimyasala bandırılmış tahta çöpler eşliğinde istiflenmiş. Küllük yerine antik çağdan kalma sınırsız dolma yetisi olan maşrapa seçilmiş, sonsuzluğa giden dumanın küllerine eşlikçi. Bir küçük saksıda bambaşka iki tür kaktüs saksı-kırarcasına itişip kakışmakta birbirleriyle. Sürüngenler hakkında detaylı bilgi ve görsellerin bulunduğu Felemenkçe bir referans doğa kitabı el altında tutuluyor, küçük bir detay ekleneceğinde defalarca dönülüp incelenmek üzere.
Ama her şey sadece doğalına, kitabına uygun da değil burada, insan zihninin ürettiği, çarpıtageldiği, sanrıladıkları da girip çıkıyor boyutlar atlanır, burun(lar)dan duman(lar) verilip verdirilirken. Küçük defterde uzunca yazılıdır bunlar elbette. Oniki tane beş kenarlı yüzden oluşan bir dodecahedron ve bir ortası delik ahşap üçgen de iki boyutluların tasarlanmasında bir ölçü aracı olarak işlevlendikleri yetmezmiş gibi üç boyutluların bir de tırmanış patikası oluvermişler. Çizim defterinin dolu olan sol sayfasına, üste yanaşık düzende yirmi tam ya da eksik altıgenler fikir aldıkları dodecahedronun beş kenarlı yüzüne çarparcasına bir kenar daha kuşanıp ahşap üçgen yardımınca kalıplanmış. Timsahlar kertenkeleye dönüşürken bir boyut kaybederken beşgenlerin tam tersine bir kenar eklemesi bir yin-yang durumu yaratmakta. İki boyutlu timsahlar üç farklı renkteler. Sürüngenler bir yandan da tıpkı Perec’in muhtemelen Escher’in Reptiles adlı eserinden de nektarlanıp yazdığı Yaşam Kullanma Kılavuzu’ndaki Bartlebooth'un puzzlelarındaki gibi iç içe geçmeye elveren altı uzuvlu formda resmedilmişler. Bu sol defter yaprağındaki sürüngenler resminin sol altına “direhoek IA3 type” diye üç(gen) notunu düşmüş iki boyutlu sürüngenleri sanan. Diğer objelerin de resime eklendiği bir üst resimin sol altına da bu sefer III-'43 MCE tarihi ve isim baş harfleri logolanmış resmi yapanca. Ve en sonunda bir kadraj numarası ile görüşümüz daha da geri çekilip bu çalışmadan üretilen kopyalardan gördüğümüzün No:12/30 numaralı olduğunu belirten MCEscher imzası atılmış halini görüyoruz çalışmanın.
Kurucu eksik ise tüm incelemelere karşın bulunamayan ama hayalin gerçekleştirilmesinde kullanılmış bir kurşunkalem!
3 notes
·
View notes
Photo
Arada çentik atıp geçmekle yetindiğim "Benim Müzem" tasarısıyla uyandım sabah. Kaç yıldır, on yıldır mı, taşıyorum fikri? Hiçbir zaman acelesi, önceliği olmadı bende, şimdi de öyle: Siyaha Geçiş sonrasında bıraktığım 'iş'lerden biri: Hele bir eldekileri sağ salim düze çıkarayım da, sırası gelecekse gelir.
"The Best of" değil kafamdaki, nesnellik ağırlık bir antolojiye ulaşmayı hedeflemiyorum burada. Golem'den günümüze bir biçimde beni çekim alanında alıkoymuş yapıtlara yaslanmak tasam. Çoğu bilinen tanınan yapıtlardır, 'orijinallik' taslamayı, kuytuda kalmış olmadık ürünlerle şaşırtmayı aklımdan geçirmedim. Biriktirdiklerimde, bugüne dek, bir karşılığı olmuş olanlar besbelli ağır basacak, girişirsem bir gün -ama bir metin, ama bir paragraf. Oyaladılar, beslediler, açtılar beni: Toplasınlar isterim.
Resim, heykel, "iş", yapı, foto, filim, oyun ve ötesi. Kaç yapıt? En fazla 200. Bazı sanatçılardan birden çok ürüne yer vermem sözkonusu olabilir.
Enis Batur'un 300 kitaplık "Asal Kitaplık" projesi, Alpagut'un dürtüklemesiyle, enikonu ilerledi, geçmişte bir yaz son noktayı koymayı umuyordu. Belirsiz güz aylarında, bir kutu içinde sunmak istiyor fişleri Norgunk.
"Benim Müzem", doğal olarak kısmen de olsa ona eklemlenecektir. İnşası ayrı, yavaş yavaş belirleyebilirim listemi - nasıl olsa birkaç 'döküm' var elimde.
Daha zorlusu: Bir gün yaparım umudunu taşıyorum, "Benim Müziklerim". Merkezine Voivod'un oturacağı bir seçki.
53'ü tamamlamama az ay kaldı. Bir yaş sancısı, korkusu var bütün bu toplama/toparlamalarda - bana mı öyle geliyor?
Asıl, 2023 için öngördüğüm 'kartpostal kutusu'. Bugüne dek 'yaptıklarımı' irili ufaklı bütün içerecek 150-200 arası kartpostaldan oluşacak bir toplam. Önünde fotosu, arkasında künye bilgileri ve bazı alıntılar yeralacak herbirinin. Dileyen bir 'bibliyografya' denemesi, dileyen bir "Bütün Eserleri" provası sayabilir o kutuyu. En sona, üç "work in progress" kapağı koysam mı?! Neden olmasın - olsun.
- ciddi intihal içerir / bakınız. CXIX : Enis Batur - Merak Cemiyeti Tutanakları - İçbükeyler 2010-2011
2 notes
·
View notes
Photo
THE GOLEM / BORGES
If every name is (as the Greek maintains
In the Cratylus) the archetype of its thing,
Among the letters of ring, resides the ring,
And in the word Nile all the Nile remains.
Then, made up of vowels and consonants,
Encoding God’s essence, should exist some Name
Whose exact syllables and letters frame
Within them, terribly, Omnipotence.
Adam and all the stars had known it, placed
There in the Garden. The corrosive rust
Of sin (cabalists say) has long effaced
The Name that generations since have lost.
Human innocency and human guile
Are boundless: it is known that a day came
When the Chosen People pursued the Name
Over the wakeful ghetto’s midnight oil.
Unlike the way of those who, as in fog,
Beam a dim shadow in dim history,
Green and alive remains the memory
Of Judah, the Hohe Rabbi Löw of Prague.
Yearning to know that which the Deity
Knows, the Rabbi turned to permutations
Of letters in complicated variations,
And finally pronounced the Name which is the Key,
The Entry Gate, the Echo, Host, and Mansion,
Over a dummy at which, with sluggish hand,
He labored hard that it might understand
Secrets of Time, Space, Being, and Extension.
The simulacrum raised its heavy, lowered
Eyelids and perceived colors and forms;
It understood not; lost in loud alarms,
It started to take groping paces forward.
And like ourselves, it gradually became
Locked in the sonorous meshes of the net
Of After, Before, Tomorrow, Meanwhile, Yet,
Right, Left, You, Me, and Different and Same.
(The cabalist from whom the creature took
Its inspiration called the weird thing Golem—
But all these matters are discussed by Scholem
In a most learned passage in his book.)
The rabbi revealed to it the universe
(This is my foot; that’s yours; this is a log)
And after years of training, the perverse
Pupil managed to sweep the synagogue.
Perhaps there was a faulty text, or breach
In the articulation of the Name;
The magic was the highest—all the same,
The apprentice person never mastered speech.
Less a man’s than a dog’s, less a dog’s, well,
Even than a thing’s, the creature’s eyes
Would always turn to follow the rabbi’s
Steps through the dubious shadows of his cell.
Something eerie, gross, about the Golem,
For, at his very coming, the rabbi’s cat
Would vanish. (The cat cannot be found in Scholem;
Across the years, I divine it, for all that.)
Toward God it would extend those filial palms,
Aping the devotions of its God,
Or bend itself, the stupid, grinning clod,
In hollow, Orientalized salaams.
The rabbi gazed on it with tender eyes
And terror. How (he asked) could it be done
That I engender this distressing son?
Inaction is wisdom. I left off being wise.
To an infinite series why was it for me
To add another integer? To the vain
Hank that is spun out in Eternity
Another cause or effect, another pain?
At the anguished hour when the light gets vague
Upon his Golem his eyes would come to rest.
Who can tell us the feelings in His breast
As God gazed on His rabbi there in Prague?
1958
The Golem / BORGES - THE BOOK OF IMAGINARY BEINGS
In a book inspired by infinite wisdom, nothing can be left to
chance, not even the number of words it contains or the
order of the letters; this is what the Kabbalists thought, and
they devoted themselves to the task of counting, combining,
and permutating the letters of the Scriptures, fired by a
desire to penetrate the secrets of God. Dante stated that
every passage of the Bible has a fourfold meaning - the literal,
the allegorical, the moral, and the spiritual. Johannes
Scotus Erigena, closer to the concept of divinity, had already
said that the meanings of the Scriptures are infinite, like the
hues in a peacock’s tail. The Kabbalists would have approved
this view; one of the secrets they sought in the Bible
was how to create living beings. It was said of demons that
they could make large and bulky creatures like the camel,
but were incapable of creating anything delicate or frail,
and Rabbi Eliezer denied them the ability to produce anything
smaller than a barley grain. ‘Golem’ was the name
given to the man created by combinations of letters; the
word means, literally, a shapeless or lifeless clod.
In the Talmud (Sanhedrin, 65b) we read:
If the righteous wished to create a world, they could do
so. By trying different combinations of the letters of the
ineffable names of God, Raba succeeded in creating a
man, whom he sent to Rabbi Zera. Rabbi Zera spoke to
him, but as he got no answer, he said: ‘You are a creature
of magic; go back to your dust.’
Rabbi Hanina and Rabbi Oshaia, two scholars, spent
every Sabbath eve studying the Book of Creation, by
means of which they brought into being a three-year-old
calf that they then used for the purposes of supper.
Schopenhauer, in his book Will in Nature , writes
(Chapter 7): ‘On page 325 of the first volume of his Zauberbibliothek
[Magic Library], Horst summarizes the teachings
of the English mystic Jane Lead in this way: Whoever possesses
magical powers can, at will, master and change the
mineral, vegetable, and animal kingdoms; consequently,
a few magicians, working in agreement, could make this
world of ours return to the state of Paradise.’
The Golem’s fame in the West is owed to the work of the
Austrian writer Gustav Meyrink, who in the fifth chapter of
his dream novel Der Golem (1915) writes:
It is said that the origin of the story goes back to the
seventeenth century. According to lost formulas of the
Kabbalah, a rabbi [Judah Loew ben Bezabel] made an
artificial man - the aforesaid Golem - so that he would
ring the bells and take over all the menial tasks of the
synagogue.
He was not a man exactly, and had only a sort of dim,
half-conscious, vegetative existence. By the power of a
magic tablet which was placed under his tongue and
which attracted the free sidereal energies of the universe,
this existence lasted during the daylight hours.
One night before evening prayer, the rabbi forgot to
take the tablet out of the Golem’s mouth, and the creature
fell into a frenzy, running out into the dark alleys of the
ghetto and knocking down those who got in his way,
until the rabbi caught up with him and removed the
tablet.
At once the creature fell lifeless. All that was left of
him is the dwarfish clay figure that may be seen today in
the New Synagogue.
Eleazar of Worms has preserved the secret formula for
making a Golem. The procedures involved cover some
twenty-three folio columns and require knowledge of the
‘alphabets of the 221 gates’, which must be recited over each
of the Golem’s organs. The word Emet, which means ‘Truth’,
should be marked on its forehead; to destroy the creature,
the first letter must be obliterated, forming the word met,
whose meaning is ‘death’.
VOIVOD / ANGEL RAT - GOLEM
I know, I know, from the assembly line
I know, I know, the three laws of my typeI was not made to smile
I was not built to lie
I ask my positron self
Why am I born apartWe work alone inside the big dome
There's no reason for my eyes to glow
Every night, every morning
Every dayI know, I know, all data and functions
I know, I know, the power of the sunI don't care what I am
I am the never man
I ask my kindred spirit
Why do I dream of kitesWhatever to serve my master
Anything to save my masterI know, I know, the passage of my time
I know, I know, the same old daily grind
4 notes
·
View notes
Video
Thrash softly from afar – SFMOMA
In the early 1980s, the San Francisco Bay Area became one of the epicenters of thrash (metal), an underground music subgenre that grew into a worldwide musical form and youth culture. The circulation of demo tapes and, later, albums, helped what was called the most aggressive and fastest music genre of the moment reach the far corners of the world, taking advantage of the sounds’ easy ability to leak across any type of obstacle or border.
https://cevdeterek.com/2019/10/26/thrash-softly-from-afar-sfmoma/#more-2676
- thrash metal leaking into modern art installations...
0 notes
Photo
Time slips in this alternate universe and once again the shore is so far away...
The recording of this demo was initially done at the band practice space, Blacky and Away’s loft at the time. These are very ruff takes with lyrics, some nascent. The musical composition aspect of the songs was almost completed at this point and the final arrangements were also set.
“Following the release of the album Nothingface, we decided all together to get a little distance from our more complex ideas and try to write simpler songs. We wanted to catch the attention of a broader audience. Consequently, Denis ‘Piggy’ D’amour and I started to write arrangements, developing and exploring shorter melodies on our own at first and together afterwards. At that time, the most important factor for me was to stay true to our sound; we had a pretty define and distorted bass and guitar sound intertwined through complex chords and melodies. The phrasé and heaviness was what we had created together and essential to keep. Without it, we would never be the same band. Alveol captures it while Angel Rat does not.” – Blacky
5 notes
·
View notes
Photo
suatgonulay.com becomes the gateway
0 notes
Photo
a sound warp that dwells in looping time :
“In “Bergama Stereo”, an architectural installation with sound, the Istanbul-based artist and musician Cevdet Erek references the form, the historically attributed function and the ongoing reception of the Pergamon altar, now located in Berlin, and creates a new interpretation of the famous Hellenistic edifice.
Hopefully the Pergamon altar gets back to it’s original place, and then bergama stereo is installed in a place near to it for richer experience...
0 notes
