listening to a sad song in the car and acting like you’re in a music video
319K notes
·
View notes
S11 Countdown: 44 days or N°244 in the series “wild spam of random caps”- SN 10x18
2K notes
·
View notes
“Angels.. They’re falling”
44 notes
·
View notes
“Angels.. They’re falling”
44 notes
·
View notes
Συζήτηση με έναν τρελό
Δαφνί. καθομαι στο γραφειο με ανοιχτο τον υπολογιστη και μπαινει ενας τροφιμος για να μου ζητησει τα φαρμακα του που ειχε ξεχασει πως τα ηπιε. περναει η εικονα του νεκρου παιδιου στην παραλια και ακολουθει ο παρακατω διαλογος.
-τι ειναι αυτο?
-ενα παιδι
-γιατι δεν το σηκωνουν? θα πνιγει
-εχει πνιγει
-η μαμα του που ειναι?
-δεν ξερω
-να την βαλουν φυλακη. δεν προσεξε το παιδι
-δεν φταιει η μαμα του. το εβαλε σε μια βαρκα για να το σωσει απο τον πολεμο αλλα για αυτες τις βαρκες δεν υπαρχει λιμανι
-γιατι δεν υπαρχει λιμανι?
-γιατι οι χωρες που δεν εχουν πολεμο δεν τους θελουν
-προσφυγες ειναι δηλαδη?
-προσφυγες
-ακουσε μαρια μου…
-δεν με λενε μαρια βρε γιαννη
-δεν εχει σημασια. τυχαιο ειναι το ονομα σου. τυχαιο και που δεν ζεις στον πολεμο.
αυτοι που δεν θελουν τους προσφυγες ειναι καταραμενοι
-δεν προκειται να αλλαξουν
-η γη δεν ανηκει σε κανεναν. οι ανθρωποι δεν εδωσαν γη σε αυτο το παιδι για να περπατησει αλλα η γη του εδωσε μια γωνια για να πεθανει. το χωμα δεν κανει διακρισεις. τους δεχεται ολους. ασπρους μαυρους κιτρινους…ολους
-πιστευεις οτι ξεκουραστηκε?
-φυσικα. κοιμαται μπρουμυτα για να μην βλεπει τους ανθρωπους
-πηγαινε στο κρεβατι σου να ξαπλωσεις. ειναι μεσημερι
-μην με διωχνεις οταν συζηταμε
-δεν αντεχω να συζηταω αλλο
-αν δεν αντεχεις να πας στον πρωθυπουργο και να του πεις οτι τους θελουμε τους προσφυγες. να τους φερουν εδω. εχουμε χωρο. εγω θα ξαπλωσω κοντα στον τοιχο και χωραει να κοιμηθει και αλλος ενας στο κρεβατι μου. και το φαι πολυ ειναι. φτανει για ολους. ετσι να του πεις. τα παιδια δεν κανει να πεθαινουν. θα του το πεις?
-δεν μπορω να του το πω αλλα θα το πω σε πολλους ανθρωπους σε λιγο
-θα πας σε πλατεια να βγαλεις λογο?
-καπως ετσι!
-να τους πεις να τα αγαπανε τα παιδια
-θα τους το πω
-και να μου φερεις τα φαρμακα μου
ειναι στο κρεβατι του και κλαιει. δεν ζηταει πια τα φαρμακα του. εχει μαζευτει κοντα κοντα στον τοιχο και μονολογει… “τι ενας της ειπα? αν μαζευτω πιο πολυ, και δυο χωρανε.”
2K notes
·
View notes
Me: *slides the spn creators 20 dollars*
Me: Stop deleting Cas scenes
3K notes
·
View notes
monster
1K notes
·
View notes
“Marry me?”
2K notes
·
View notes
7K notes
·
View notes
how can you expect me not to eat
when the forbidden fruit tastes so sweet?
2K notes
·
View notes
Everybody is a main character to someone.
Amy Harmon, Making Faces
(via achillc)
14K notes
·
View notes
Me: should i get a life or watch another tv series
169K notes
·
View notes
People just really see themselves in the characters. I’m a total Sam!girl. You’re a fan, you know, who are you from the books?
Fanfiction: Unaired Scene 1
6K notes
·
View notes
“It’s been a long week,” I say in the middle of the day on Monday.
1M notes
·
View notes
6K notes
·
View notes