Tumgik
anabellhanabiyui · 6 months
Text
"Jaki sens życia jest?"
zrobiłam już wszystko, co było w planach
osiągnęłam już wszystko, czego kiedykolwiek mi życzono
i?
o pytanie tytułowe pytam dzieci, one nie znają sensu lecz go mają
0 notes
anabellhanabiyui · 6 months
Text
Chcę żyć,
ale trzeba mi iść,
bo dzień jest krótki
a noce od umierania.
Rozkosz planowania
ostatniej zwrotki,
bo życie to poezja,
która nie ma zeza
patrzy wprost na Lete
marząc o podniecie
-------------------------------------------niepamięci istnienia.
0 notes
anabellhanabiyui · 6 months
Text
Cześć, miałam świetną pracę i cudownego narzeczonego
Teraz mam wino
Nie widzę jutra
P.S. Pewnie za kilkanaście dni przestanę pić i znów będę widzieć, że coś "mam"
Na razie nie widzę jutra - myśli o śmierci wracają, nie wiem dlaczego. w mojej głowie ciągle ktoś umiera....
0 notes
anabellhanabiyui · 3 years
Text
Nie krzycz we mnie!
Powstajesz mur obronny,
fort warowny
Sam zostajesz
na zewnątrz.
I już cichutko
nie możesz mi pomóc.
Zatrzaśnięta w sobie
pragne ku Tobie
wyciągnąć mój głos,
lecz poza murami
nie słychać rozpaczy.
34 notes · View notes
anabellhanabiyui · 3 years
Quote
Dzieci nie mają żadnych ściśle przypisanych obowiązków wobec swoich rodziców. Mogą ich kochać, gdy są kochane, mogą ich kochać, gdy są niekochane, mogą ich kochać, gdy mają rodziców toksycznych, a mogą też ich nie kochać lub nienawidzić. To rodzice mają ściśle określone obowiązki wobec swoich dzieci. W końcu to oni zdecydowali się, żeby pójść do łóżka.
Paweł Lęcki
50 notes · View notes
anabellhanabiyui · 3 years
Text
"Niech się pan na mnie nie gniewa, że byłam wczoraj taka smutna. Było mi bardzo dobrze i lekko, ale w nsjpiękniejszych chwilsch smutno mi, nie wiedzieć czemu. A to, że płakałam, to głupsywo, sama nie wiem, dlaczego płaczę. Wszystko sprawia mi ból, wszystko doprowadza do rozstroju, wrażenia moje są chorobliwe."
Fiodor Dostojewski Biedni ludzie
7 notes · View notes
anabellhanabiyui · 3 years
Text
Wpadłem ci w nos, a muchy wypełzły na oko.
1 note · View note
anabellhanabiyui · 3 years
Text
instagram
0 notes
anabellhanabiyui · 3 years
Text
Tumblr media
1 note · View note
anabellhanabiyui · 3 years
Text
Nieadaptacyjne sposoby radzenia sobie
https://www.instagram.com/p/CNLDbcrB3Sa/
Tumblr media
8 notes · View notes
anabellhanabiyui · 3 years
Photo
Tumblr media
52K notes · View notes
anabellhanabiyui · 3 years
Text
Upiekłam bułeczki, żytnie - dla zdrowia. Nie wyszło. Niby puchły, lecz opadły. Niby brązowiały, lecz w środku zakalec. Taka była też miłość, którą wybrałam. Wyglądała idealnie, On jest idealny dla mnie. Z pozoru. Wyjęłam bułeczki. Z zewnątrz twarde, suche, przypalone a w środku mokre - zbita, miękka masa. Czy tak samo my wyjdziemy z tej relacji?
2 notes · View notes
anabellhanabiyui · 3 years
Text
Cofam się w przód bo czas biegnie ciało starzeje dusza utknęła nogą w zębatej pułapce Myśliwego.
Cofam się w przód bo im bardziej późno tym dalej ja nie w czasie.
1 note · View note
anabellhanabiyui · 3 years
Text
Oglądając profile
Tyle pięknych ludzi. Tyle radosnych twarzy. Tyle idealnych relacji. Ciekawe za iloma z nich, kryje się jakaś choroba lub zaburzenie.
0 notes
anabellhanabiyui · 3 years
Text
1 note · View note
anabellhanabiyui · 3 years
Video
youtube
Sociopathy vs Psychopathy - What's The Difference?
3 notes · View notes
anabellhanabiyui · 3 years
Text
- Wyglądasz jak typ dziewczyny, którą lubi wielu, która jest miła i podoba się mężczyznom, ale z którą nikt się nie umawia, myśląc, że kogoś masz - zaskoczona tymi słowami od siedzącego na ławce mężczyzny zatrzymała się w pół kroku. Przechyliła głowę i zamarła w dziwnej pozie.
- Nie powie Pan nic więcej? - zapytała po długiej ciszy - Nie powie mi Pan kim jestem? - zrobiła przerwe i stanęła na przeciw niego pod ścianą. Chwilę myślała, wgapiona gdzieś w przestrzeń za nim - Jestem typem, o którym każdy sądzi, że ma gdzieś swoje cudowne życie, a tu i teraz znalazła się tylko przelotem, na chwilkę lub przez przypadek. Ciągle w ruchu, w innych miejscach. Każdy myśli, że mam gdzieś rodzine, przyjaciół, pasje, swoje miejsce. A ja mam tylko to ulotne tu i teraz. Ten tęczowy odprysk promieni słonecznych od rozgrzanej szyby.
2 notes · View notes