#Hayallerin içindeki gerçeklik

[muhimmat]

Bir mahrem bölge dünya; insanın kendini ve umutlarını cennete sakladığı... Hayallerin peşinde koşmak yerine Allah kısmet ederse cennette görüşürüz demek lazım. Hatırda kalanın bir anlık dahi olsa hatrı gözetilmeli.  Burada başlayan bir şey var; bir hissediş anı ve sonrasında kendini cennete erteliyor, eğer o anın o karşılaşmanın hatrını gözetirsek ancak o zaman gerçekten görüşmüş, birbirimizi görmüş olacağız, buradaki anlık bir buluşma cennette görüşmek için bir bahane... Dehşet verici olanlar cehenneme ertelenenler, o anlar da idraki açık tutup tövbe ipini yakalamak gerekiyor. Güzel olan cennetle irtibatlanmıyorsa, zaten güzelliği beş para etmez. Çünkü aşk ortaya çıkmıyor. Dört paralık bakışın eksilttiği güzellik; cehennemin yitik karanlık arzularını kaynatıyor, boşluk iblislerin sahte harareti ile dolduruluyor, içkin tutkulu katmanlı derinlik, hakikatsiz bir gerçeklik hayali ile buna entellektüel romantik parıltılı sözde karşı konulamaz bir kefen biçiliyor. Hayal Rüyaya ihanet ettiren bir kalpazanlık. Vahşet,  İnsanın görmesini engelleyen  güzel olanla arasına engel koyulması, engeli aşacak hidayetin ona verilmemesiyle ortaya çıkıyor. Bu hor ve hakir hal; insanlığa, ilk ahdine ihanet iradesini peydahlayan içindeki zürriyet neyse onla hesaplaşmaktan sıvışmak züppeliğini ikame ettiği müddetçe yakasını bırakmıyor. İnsani iradesinin duası zuhur etmiyor, züppelik gevezeliğinin buharı hoş hayalleri kaplıyor.