#wieczna samotność | Explore Tumblr Posts and Blogs

8hotoke8 · 2 years

Text

Dorosłość

Jestem przerażona tym co mnie już niebawem czeka. Jutro zakończenie roku, do matury szykować się nie muszę, bo zrezygnowałam. Muszę iść i szukać pracy, ciekawe czy ją znajdę. Stresuje mnie to strasznie, bo boję się, że już pierwszego dnia odpadnę. Też przeraża mnie ta samotność, która mnie czeka. Choć znam jej chłód zbyt dobrze. Już nie będzie wyjść na przerwach na papierosa by ponarzekać, ani leżenia w bagażniku po lekcjach obok swojego przyjaciela. Mam nadzieję, że telefon nie zamilknie, że wciąż te osoby będą, że nawzajem będziemy się starać, żeby to wszystko nie przepadło. Choć serce pęka i wmawia mi, że jutro ostatnie pożegnanie raz na zawsze z tymi, którzy tworzyli mój świat przez te kilka lat staram się myśleć, że to wcale nie tak.

~ Hotoke 28.04.2022

4 notes · View notes

czas-sie-konczy · 3 months

Text

Podobno nikt Cię nie pokocha, dopóki nie pokochasz siebie.

Czeka mnie wieczna samotność bo nienawidzę siebie u ten stan się nie zmieni.

0 notes

reexrco · 2 years

Quote

Czasami się zastanawiam, czy ludzie wiedzą, że ja też mam serce.

#czasami #się #zastanawiam #czy #ludzie #wiedzą #że #ja #też #mam #serce #złote myśli #złota myśl #wieczna samotność

2 notes · View notes

xxfuckthisworldxxx · 4 years

Text

Sam się już pogubiłem w tym kim jestem..

78 notes · View notes

xxloversxx · 4 years

Text

zawsze myślałam, że będzie jak w tych wszystkich filmach albo książkach, gdzie ludzie najpierw ze sobą piszą, a potem się spotykają. wpadają sobie w ramiona i są tak zakochani, prędzej czy później, że nie widzą poza sobą świata. że są tą słodką do porzygu parą, której wszyscy nienawidzą, ale jednak trochę zazdroszczą, bo kto nie chciałby mieć kogoś takiego jak Ty? myślałem, że tak będzie z nami, przysięgam, tysiąc razy wyobrażałam sobie nasze spotkanie, co teraz wydaje się trochę głupie i może trochę przez to płaczę, ale to nie ma już znaczenia. wyobrażałam sobie naprawdę wiele momentów jakie razem moglibyśmy spędzić, a koniec końców wyszło na to, że nie spotkaliśmy się nigdy i nigdy już nie spotkamy. chciałam tylko powiedzieć, tak na koniec, że byłeś, jesteś i zawsze będziesz dla mnie cholernie ważny i wiem, że brzmi to kolokwialnie, ale tak jest. byłeś tym, który nauczył mnie tak wiele, ktory poświęcał mi ogrom swojego wolnego czasu, który sprawiał, że się uśmiechałam, kimś kto był, a to zawsze było dla mnie najważniejsze. na sam koniec chce tylko dodać, że chyba mimo wszystko nie żałuję, chyba każdy musi przeżyć coś co sprawi, że się zmieni. kocham Cię i myślę, że zawsze będę, nawet kiedy będziesz gdzieś na dnie moich myśli, co teraz wydaje się niemożliwe, byś mógł być gdzieś dalej, niż w centrum mojego zainteresowania, bo tęsknię za Tobą codziennie (i mam wrażenie, że każdego dnia coraz mocniej).

128 notes · View notes

alwaysprotectme · 4 years

Quote

Czy zostałaś stworzona do życia w tej samotności?

Wieczna Miłość 2x14

#wieczna miłość #kara sevda #samotność #cytat #polski cytat #po polsku

55 notes · View notes

xmademoiselle-blog1 · 5 years

Text

Tego wieczoru była smutna, w oczach miała łzy, chociaż wcale nie płakała. Przez Ciebie, siebie i wszystko to, co być mogło, a czego nie ma i nigdy nie będzie.

@xmademoiselle

484 notes · View notes

przekaz-miedzywierszowy-blog · 6 years

Photo

Samotności w nas to tylko biel Biel lodu z bielą nieba. To przebywanie w białej kuli.

106 notes · View notes

natixxini · 3 years

Text

Chciałabym aby ktoś spojrzał na mnie tym wzrokiem. Może to być przyjaciel, kolega czy nawet nieznajomy. Aby patrzył na mnie dłużej niż przez sekundę i aby stwierdził że jestem ładna, atrakcyjna, urocza. A później aby robił wszystko żeby mnie lepiej poznać. Moje wnętrze. Całą mnie. Żeby wiedział co lubię, a czego nie. Żeby mnie pocieszał i rozśmieszał. Przytulał i się mną opiekował. Był zawsze przy mnie. Ale czy ja na to zasługuję? Na to aby mieć taką osobę? Odpowiedź jest prosta NIE. Nie jestem warta poznania takiej osoby. Jedynie co mi pozostało to wieczna samotność.

#smutny cytat #i m sad #i wanna cry #im sad today #nienawidze siebie #nie mam siły #samotna #always alone #moje myśli płaczą #brak miłości #i want love

81 notes · View notes

wrazliwy-ktos · 3 years

Text

“Zazwyczaj usiłujemy leczyć swą samotność poprzez emocjonalne uzależnianie się od innych ludzi, poprzez liczne towarzystwo i hałas. To nic nie daje. Wróć do przedmiotów, wróć do przyrody, idź w góry. Wówczas poznasz, że serce przywiodło cię na rozległą pustynię osamotnienia, że nie ma tam nikogo, kto by cię pocieszył, absolutnie nikogo.

Z początku będzie się to wydawać nie do zniesienia, ale tylko dlatego iż nie jesteś nawykły do samotności. Jeśli zdołasz wytrwać przez jakiś czas, pustynia nagle zakwitnie miłością. Twoje serce wybuchnie śpiewem. Będzie tam panowała wieczna wiosna, porzucisz narkotyk i staniesz się wolny. Pojmiesz wówczas, czym jest wolność, czym jest miłość i szczęście; czym jest rzeczywistość, prawda, czym jest Bóg. Będziesz wiedział, wiedza twa wkroczy poza pojęcia i uwarunkowania, nałogi i przywiązania. Czy pojmujesz sens tego, co mówię?”

Anthony de Mello

13 notes · View notes

ordinary-world-of-ordinary-girl · 7 years

Quote

Mówiłeś mi przecież, że zawsze pomożesz mi! A teraz gdy wołam Cię, to nie ma Cię tu!

Kuba Jurzyk “Wieczna noc”

#mówiłeś #obietnica #pomoc #brak pomocy #samotność #przyjaźń #fałszywa przyjaźń #król lew #wieczna noc #piosenka #cytat po polsku #cytat z piosenki

6 notes · View notes

8hotoke8 · 3 years

Text

"Nikt mnie nie słyszy, gdy wołam o pomoc"

~ Hotoke 25.09.2021

252 notes · View notes

narwana-games · 4 years

Photo

Przetrwać nieustające zimno, narastający głód, bolesną samotność i spotkania z dzikimi zwierzętami - The Long Dark

*oryginalnie tekst został opublikowany na Steam w lipcu 2018 roku, ale wymagał aktualizacji, stąd publikacja dopiero teraz

Jak daleko posuniesz się, aby przetrwać?

Pytanie, które zadał sobie główny bohater The Long Dark, długo pozostawało bez odpowiedzi. Will Mackenzie znalazł się w wyjątkowo trudnych warunkach po katastrofie lotniczej spowodowanej "tajemniczym wydarzeniem geomagnetycznym". Obudził się wystawiony na mroźny wiatr, z obrażeniami ciała i poczuciem wielkiej beznadziei. Jego towarzyszka, dr Astrid Greenwood, znikła bez śladu. To właśnie ona rozpaczliwie prosiła pilota o niepewną wyprawę na Wyspę Wielkiego Niedźwiedzia, nie zdradzając szczegółów. Mężczyzna wiedział jedynie, że Astrid chce kogoś odnaleźć i podarować tej osobie rzecz zamkniętą w metalowej walizeczce zabezpieczonej szyfrem. Po tragicznym wypadku jedyne, co stało się ważne dla Willa, to przeżycie. W tym właśnie miejscu rozpoczyna się część fabularna.

Gracz musi wykonać kilka zadań wprowadzających, w tym przeszukanie wraku samolotu, zebranie opału, zdobycie wody zdatnej do picia i opatrzenie ran. Zdrowie ogólne Willa oraz cztery podstawowe potrzeby (ciepło, sen, pragnienie, głód) to element HUD-u, a status postaci w wersji rozszerzonej znajduje się pod klawiszem F. Przedmioty znajdujące się w ekwipunku są podzielone kategoriami na ubrania, medykamenty, narzędzia, opał, żywność i inne, natomiast udźwig nie powinien przekraczać około trzydziestu pięciu kilogramów, gdyż wtedy chód staje się znacznie powolniejszy, zaś bieg nie jest możliwy. Warto korzystać z menu kołowego dostępnego pod spacją, ponieważ umożliwia sprawne korzystanie z broni, ogniska czy śpiwora.

Wieczna kanadyjska zima

Przyśpieszony kurs przetrwania w zimowej dziczy nie obejmuje jedynie eksplorowania i szukania pożywienia oraz materiałów do craftingu. Wyjście w teren może się skończyć, a najprawdopodobniej skończy się, spotkaniem z dziką zwierzyną. Choć jelenie (na łatwiejszym poziomie trudności) i zające nie stanowią zagrożenia, to niedźwiedzie i wilki już tak. Gracz musi nauczyć się, w jaki sposób przed nimi uciekać i czym je odstraszać w razie potrzeby. Dużo wiedzy można zaczerpnąć ze wskazówek pojawiających się na ekranie wczytywania. Jedna z nich dotyczy właśnie wilków i głosi, że posiadanie w ekwipunku surowego mięsa szczególnie mocno je przyciąga. Inna podpowie, gdzie na pewno znajdzie się mięso nadające się do upieczenia przy ogniu, a wraz z mięsem wnętrzności oraz skóra, które po wysuszeniu nabierają zupełnie nowych właściwości.

Chociaż ukazały się już trzy epizody, historia nadal skrywa w sobie mnóstwo tajemnic. Pierwsze dwa odcinki przeszły sporą przemianę i znacznie je ulepszono, rezygnując z systemu zaufania, a w trzecim, długo wyczekiwanym, gracze nareszcie poznali Astrid. Poboczne postacie nie wnoszą do fabuły wiele, ale chętnie wykorzystują Willa i Astrid do zdobycia bezcennych zapasów, oferując w zamian legendy i poszlaki. W pierwszym odcinku pojawia się Szara Mateczka. Poznanie poruszającej historii niewidomej staruszki prowadzi głównego bohatera do znalezienia ucieczki z opustoszałego Milton. W drugim odcinku pilot ratuje z opresji pewnego myśliwego, a ponieważ nie wygląda na to, aby w pobliżu znajdowali się inni ludzie, zgadza się pomóc rannemu mężczyźnie. Niejednokrotnie. Niestety poruszanie się po rozległych terenach, utrzymywanie w zdrowiu bohatera i przestrzeganie ograniczeń ekwipunku sprawiają, że jedna misja może trwać kilka dni, co nie dodaje dynamiki The Long Dark. Pociechą podczas mozolnych wędrówek w tę i we w tę są zapierające dech w piersiach krajobrazy. Pogoda zmienia się w grze jak w kalejdoskopie. Mapy są bardzo rozbudowane i różnorodne, mimo iż akcja toczy się w zimowej Kanadzie, natomiast subtelnym przejściom dnia w noc czy mgły w pełnię słońca towarzyszą niesłychanie piękne feerie barw. Zwłaszcza miłośnicy gór powinni być usatysfakcjonowani, gdyż widoków jak z pocztówek nie brakuje.

Nie tylko fabuła

Oczywiście tryb fabularny to jedno, a walka o przetrwanie w najczystszej postaci to drugie. Chociaż moje osobiste preferencje skierowane są raczej w stronę tego pierwszego, ponieważ lubię historie, najlepiej dobrze napisane, to dostrzegam urok rozgrywki pozbawionej opowieści. Gracz otrzymuje pełną dowolność w wyborze terenu i poziomu trudności. Chodzi o przygodę całkowicie wyjątkową, bo własną. Samemu należy ustalić reguły i stosunki z przyrodą, mając zachowane wszystkie elementy z przetrwania, jakie występują w trybie fabularnym. Dopiero w ten sposób można odczuć absolutną samotność, ambiwalentny związek z naturą i przejmującą odpowiedzialność za kierowanie życiem w wymagających warunkach. A ponieważ dni mogą się ciągnąć w nieskończoność, nauka wyciągnięta z nich może zachęcić po jakimś czasie do wybrania bardziej wymagającej rozgrywki, to znaczy takiej, w której to nie gracz poluje na zwierzynę, a zwierzyna poluje na niego.

Aspekty związane z przetrwaniem naprawdę nie są w The Long Dark szczątkowe. W grze można wykorzystać niemal wszystko, co oferuje planeta. Łowienie ryb i polowanie wymagają broni oraz narzędzi, ale już zbieractwo - jedynie pary sprawnych rąk. I tak na przykład z owoców dzikiej róży da się przyrządzić napar uśmierzający ból. Do pozyskania wody wystarczą puste puszki i śnieg, a tego zdecydowanie nie brakuje. Choć istotna jest eksploracja pozostawionych przez ludzi siedzib, zabieranie wszystkiego może okazać się z czasem zgubne. Jednakże umiar to kolejna sprawa, z jaką wypadałoby się rozprawić samodzielnie. Kierowana przez gracza postać ma mnóstwo ograniczeń fizycznych oraz zdrowotnych. Od przemokniętych ubrań się przeziębi, nie będzie biec truchtem przez długi czas, a rany, wywołane po upadku czy w starciu z wilkiem, podnoszą ryzyko infekcji lub powodują groźny krwotok. Wszystko jest tak namacalne, że łatwo się wczuć w sytuację. I to jest ogromną zaletą.

Gra nadal się rozwija

Bezsprzecznego uroku grze dodaje udźwiękowienie. Zarówno muzyka, niosąca ze sobą powiew przygody i nostalgii, jak i aktorstwo głosowe, są tutaj na wysokim poziomie. Domyślam się, że w tym gatunku doznania słuchowe muszą być wykonane perfekcyjnie, inaczej cała idea, nawet jeśli przyozdobiona pierwszorzędną stroną wizualną, grozi zawaleniem. Co ciekawe, fundusze na zrobienie The Long Dark zostały uzbierane w serwisie Kickstarter na przełomie 2013 i 2014 roku. Od tamtej pory prace nad grą trwają i wygląda na to, że będą trwać w najlepsze. Jest to bardzo inspirujące, ponieważ widać tutaj podwójną motywację i niezłomną pasję. Nie dziwię się, iż tytuł cały czas jest dopracowywany, przemierzając te zachwycające tereny, istną kopalnię zrzutów ekranu. Taki pomysł zwyczajnie nie może upaść. To nie tak, że nie widzę żadnych wad, bo ileż razy przed aktualizacjami zdenerwowało mnie błądzenie spowodowane tym, że podgląd map nie pokazuje obecnego położenia. Zdarzało mi się odczuwać znużenie. Wędrówką, oczekiwaniem na dzień, na upieczenie mięsa. Jednakże te szczegóły nie wpływają na całokształt oceny, a ta jest jak najbardziej pozytywna. Nawet w środku upalnego lata dzięki The Long Dark można odczuć chłód.

Do następnego!

#The Long Dark #Hinterland Studio #survival game #Steam

1 note · View note

lifesucklikehornymilf · 5 years

Text

Czy to koniec?

Wiele rzeczy mnie ostatnio drażni,

Coraz gorzej sobie z tym wszystkim radzę,

Siedząc przez ostatnie kilka godzin na dworze,

Zastanawiam się co znów złego zrobiłem,

Palę papierosa,

A razem z nim wypala się moja nadzieja że kiedyś będzie dobrze,

Sam uważam że nadzieja jest najsilniejsza w ludziach,

Ale co jeżeli kolejny raz ją powoli tracę,

Co jeżeli już nie będzie dobrze,

Co jeżeli te doświadczenia mnie do nikąd nie prowadzą,

Ta wieczna samotność doprowadza mnie do szału,

Co jeżeli jutro mnie zabraknie?

Chyba nic,

W końcu będzie dobrze.

3 notes · View notes

xxfuckthisworldxxx · 4 years

Text

Jak masz odejść to odejdź. Chcesz zostać to sobie zostań. Nie stój w progu, bo kurwa piździ

#odejdź #zostań #fałsz #samotność jest dobra #wieczna samotność #jebać wszystko #jebać życie #ludzie to kurwy #polski blog #polskie zdania

143 notes · View notes

xxloversxx · 4 years

Text

i tyle razy obiecywałam sobie, że to ostatni raz kiedy do Ciebie wracam.

55 notes · View notes