Çok garip değil mi gökyüzü? Uzak ama sanki elimizi uzatırsak dokuna biliriz. Kim bilir aynı anda kaç insan gökyüzüne bakıyor. Kimileri umutla, sevgiyle, kalbi mutlulukla doluyken izler gökyüzünü. Bazıları da hayal kırıklığı ve özlemle... Aynı gökyüzü, farklı duygular, farklı hayatlar, farklı ruhlar...
Hayatımda 'saçmalama ya bunu yaşayanlar var mı cidden? Bildiğin klişe!' dediğim şey başıma geldi. Doğrusu o kadar trajikomikti ki hala birilerine anlatırken gülerim. Acılarım üzerine gülmeyi severim. Acıma değil de kendi aptallığıma gülerim daha çok. Aylarımı çürüttüğüm çocuk; o güle güle anlattığım klişeyi yaşattı bana. Aylarımın katili olan o, 'biz farklı dünyaların insanıyız' dedi bana. Öncesinde düşündüğümde derdim ki 'ne aptal, başka bir neden bulamadı mı?' ama şimdi düşünüyorum ki öyleymişiz cidden. Onun dünyası bana ağır gelir sanmıştım ama benim dünyam ona dar gelirmiş. Üzerinden çok sular aktı onun. Günler, haftalar, aylar hatta yıllar geçti. Komik bir şekilde geri döndü aylarımın katili, benim dünyama fazla gelen adam. Birçok sular aktı dedim ama onun olduğu yer hep buz tutmuş da geri geldiğinde tekrar çözülmüş gibi. Bende hala yeri olduğunun farkına vardım. Bunu görmemezlikten gelecek kadar aptal değilim. Evet bende hala büyük bir yere sahip ama bir duygu kalmamış kalbimde ona dair. Bir sevgi var ama tüm herkese beslediğim kadar. Ukte kalmış o benim içimde hep. Yazsa da konuşsam demişim. Biraz daha tanımak istemişim ama izin vermemiş. Şimdi tanısam bir dost olacak benim için. İlerisi olmayacak biliyorum. Belki o benim dünyama dahil olmak için döndü ama dedim ya işte biz farklı dünyaların insanlarıyız.
Bazen mutlu olduğumuz günler hiç bitmese deriz sürekli mutlu olmak isteriz. Peki kötü günler olmasa iyi günlerin değeriniz bilir miyiz? Belki şuan kötü bir ruh halindesin, peki 5 dakika sonra gülmeyeceğini nerden bilebilirsin ki? Yaşamın boyunca hayat sana kötü günler yaşattı, belki bir bisikletten düştün belki de ruhun büyük bir uçurumdan defalarca kez düştü. Ve sen hayata lanet ettin defalarca kez. Ama unutma kötü günlerin kadar iyi günlerin de olacak. Ruhunun yorulduğunu hissettiğin an başka bir ruh seni bulup onarır illa ki...Umudun hiç tükenmesin, umut olmazsa hayat sıradanlaşır gözünde, yaşam sana değersiz gelir oysaki bu sana büyük bir hediyedir. İyisiyle kötüsüyle, acısıyla tatlısıyla... Unutma acı bile bir hediye ;) <3..