Life has been a mess lately. My internship, plus L.LM and general job search is killing me. I have applied around 40 jobs so far, and am waiting to learn who my L.LM supervisor will be.
Atılım Üniversitesi Klinik Psikoloji Yüksek Lisans programında öğrenciyim. Bu dönemde bitirme projemi hazırlıyorum. Şu anda veri toplama aşamasındayım. Çok kısa vaktinizi alacak, keyifli bir anketim var. Katkı sağlamak adına çözüp paylaşırsanız çok mutlu olurum. Şimdiden teşekkürler.
Hazırlığı geçtim arkadaşlar, bayağı zor oldu ama oldu nihayet. Bu da deli gibi çalıştığım ve yemek yapmakla uğraşmak yerine Yemeksepeti'nden söylediğim aşırı yorucu bir günden. Bana hazırlıkla, okulumla veya YKS'yle ilgili istediğiniz her şeyi sorabilirsiniz, mutlu akşamlar!
The Looting Machine: Warlords, Tycoons, Smugglers and the Systematic Theft of Africa's Wealth by Tom Burgis.
I am on page 40 right now. It is very interesting to read however I am progressing pretty slow for my average. A lot of oil, mineral and metal terminology that I don't know, lots of different names, a little hard to keep up with them but very informative.
epeydir buraya bakmadım, birkaç seferdir türk studyblr sorularında etiketleniyorum, sanırım böyle bir ortam oluşmaya başlamış. tekrar bakayım dedim. türk takipçilerim varsa yazabilirler mi, türkçe içerik görmek istiyorlar mı?
kendimden bahsetmek gerekirse... bu cumartesi günü ilk defa Türkçe bir webinar'da uzman olarak konuşacağım ve çok heyecanlıyım. ilk defa anne-babam bir konuşmamı anlayabilecek! 😱
I came back from Istanbul last week, relaxed and got my life together last weekend and now it’s time to get this thesis going!
I did 4 Pomodoro sessions and an added hour onto that. Read 9 paper in total as of today and I think I have 4 or 5 papers to go through for my literature review. Then I will start writing it. I am hoping to have a literature review written more or less, at the end of this week. I am taking my notes on a physical notebook because I get too distracted if I read from my computer and take notes there too. My mind prefers old school methods, I guess :D
Hey everyone!! My name’s Özge and I finally decided to be a part of this family, after four years of lurking you from my main blog (here is my main blog - I got my name from it!). I’m unfortunately not good at all introducing myself but i’ll try my best! I can’t wait to achieve my goals with all studyblr-langblr community!!
About Me;
My name includes special letter so you can call me ozge or just wigi lol
I’m 17. (a few months ‘till 18)
I’m from Turkey.
I’ll start to university in October, medicine or dentistry.
I’m she/her and bisexual.
Fluent in Turkish and English but still have insecurities, currently learning Italian, also adore Korean. (kpop fans hmu!)
I! Love! Aesthetics! Plants! Animals! Doodles! Every Cutey Has Ever Existed!!!
also drawing, writing, exercising, baking, languages and knitting
Taylor Swift, Grey’s Anatomy and Avatar (+Korra) fan
#wigistudies
My Posts (also goals)
Bullet Journals
Notes (when i start to uni)
Challenges like )100dop)
Tips and advices
Living healthier, fitness and stuff
Getting used to uni and a whole new city
Inspiration
I wanna thank all of you guys, I love your blogs and you’re the reason why I’m here and still going. <3
Bu studyblr’ın sahibi bütün sorunlarını zihninden atıp tamamen odaklanarak ders çalışabilmeyi başardı! Ve daha da önemlisi bunu devamlı bir süreç haline getirebilmeyi de! Her beğeni bir tebrik ederim demektir.
Bunu nasıl başardığıma gelince, bu kısımda size bir anımı kısaca anlatmam gerekecek.
Geçen sene, 10 Mayıs 2019 bizim lisede ders işlediğimiz son gündü. O güne kadar bütün konuları işlemiş, bütün sınavları da olmuş, okulda yapacak tüm işlerimizi bitirmiştik. O günden YKS’ye kadarki bir ay boyunca okula hiç gitmeyecek, okul tarafından da yok yazılmayacak, evde ders çalışacaktık ama ben kendimi bu sıkı tempoya hiç hazır hissetmiyordum.
Bizim çocuklarla vedalaşıp eve dönmek üzere minibüse bindiğimde, lisenin bitmiş olmasının verdiği üzüntüden ve yumurtanın kapıya dayanmış olmasının verdiği stres ve kaygıdan ölecek gibi hissediyordum. Ve hıphızlı giden minibüste kendimi şu şekilde motive ettiğimi hatırlıyorum: Evet, lise bitti, bu bir sondu, ama sen şimdi hızla evine, yeni bir başlangıç yapmaya gidiyorsun. Bu bir ayda eksiklerinin hepsini kapatacaksın, bir sürü deneme çözeceksin ve bu bir ay sana Boğaziçi’yi kazandıracak.
Bu olaydan tam bir yıl sonra, 10 Mayıs 2020′de Boğaziçi’yi kazanmış bir hazırlık öğrencisi olarak kendime yine aynı şeyleri söyledim: Evet, bu yıl çok kötüydü, çok büyük sorunlar yaşadın, çok ağladın, ama tam bugün sen tekrardan yeni bir başlangıç yapacaksın. Proficiency için yapmayı planladığın bütün çalışmalarını bitirecek ve bir ayda bu sınavı geçebilecek seviyeye geleceksin.
Ve şu an inanılmaz motive olmuş bir şekilde bu noktadayım.
Geçen sene bugün bu radikal kararı alıp başardıysam bu sene bugün de aldığım bu kararı uygulayabilirim, bu düşünce beni inanılmaz çok mutlu ediyor ve çok yakında çalışmalarımın içeriğiyle ilgili bir gönderi gelecek. Bu süreçte merak ettiğiniz her şeyi bana sorabilirsiniz, motivasyonla kalın (Özellikle YKS2020′ciler)...