Tumgik
#shkrime
dpiperiwritings · 3 months
Text
A ka më fatkeq se ata që dhe nata nuk mund t'i qetësojë në brengat e tyre?
D.Piperi
25 notes · View notes
shkodrane · 5 months
Text
Be real or be gone
46 notes · View notes
voguetearss · 2 years
Text
Tumblr media
324 notes · View notes
ashtu-kshtu · 5 months
Text
Zëri i Zemrës
Mbyllë sytë për një çast, dhe filloj të mendoj,
papritur më duket, që një zë dëgjoj…
zë i butë, i ëmbël.. por i mbushur me pikëllim
duke pëshpëritur: ”më kthe fatin tim’
Jam munduar të gjejë përgjigjje, se kush më flet ngadalë
mirëpo nuk arrita, prandaj kam rënë në hall,
Unë nuk mora fatin e askujt, përse më torturojnë?
Duke më kërkuar diçka që nuk kam, mendimet m’i trazojnë,
Këto gjëra kapluan kokën time, por dikur erdha në përfundim,
Ai zë që ndëgjova, më ishte zëri im,
zëri i zemrës sime, që llogari më kërkonte,
Për ëndrrat e mia, që unë nuk i ndoqa,
për talentin tim, nga i cili “dorë hoqa”
Mund të duket e çuditshme, mirëpo edhe zemra di të flas,
ndonjëherë di të rrah aq fortë, sa thua se do pëlcas,
Zemra të flet, por ti njeri s’e ndëgjon..
Në ndërdije i ke të gjitha përgjigjet, por nuk i kërkon,
të është dhënë e drejta të jetosh, por as atë nuk e realizon,
nga ky fat i mjerë, as vdekja nuk të shpëton!
Andaj o njeri, gabimin tim mos e bëj dhe ti!
por ndalu dhe dëgjoje, atë që zemra po të thotë,
sepse të vërtetën tënde, kush më mirë nuk ta thotë dot
Thjeshtë vallëzo me tingujt e zemrës, lëri të të udhëzojnë
ngase ata e dinë rrugën, dhe do ta tregojnë!
Prandaj të lutem provo… të paktën nga një vijë fillo..
dhe më pas do të shohësh, një pamje të vërtetë,
Nga duart e tua, do krijosh një realitet!
Po e deshe shkrimin, në rreshta ndenjat na i trego
do të bënë mirë të shohësh, që edhe ti mund t’a bësh,
vulën tënde, në këtë botë ta vësh..
Ҫkado që ke prirje, të lutem vëje në dritë
Kështu misionit tënd në jetë, do t’i vësh një pikë!
Atëherë do të dish, çdo minutë si ta kalosh,
Dhe më në fund, do të mësosh të jetosh!
Lehtë është të vdesësh, dhe të harrohesh me kohë,
Të vie një ditë, që askush mos të njohë,
Por vështirë është të vësh hapin, ëndrrën ta realizosh,
që edhe kur të jesh nën dhe, ende të jetosh!
Andaj mos lejo të tretesh, pa e parë fare vlerën që e ke,
pa e kuptuar se përse, ke ardhur mbi këtë dhe.
Por njeri i nderuar, kushtoj rëndësi vetes,
sepse vetëm kështu, do ta gjesh rrugën e së vërtetës,
Do ta dish vendin, që ty të takon,
do ta kuptosh kush je, dhe pse egizton!
Vepra jote ty, do të mbajë të gjallë në mes nesh,
edhe në ditën, kur ti më s’do jesh!
E;
10 notes · View notes
znj-trendafil · 11 months
Text
Unë isha ndryshe me të dhe kjo ishte e qartë.
Ishte e çuditshme, isha mësuar t'i trajtoja të gjithë me arrogancë dhe përbuzje, isha ajo që e kisha situatën nën kontroll me të gjithë, isha ajo që e kisha gjithmonë gati përgjigjen, isha ajo që nuk ndiqja askënd sepse nuk kisha nevojë.
U përpoqa të isha vetvetja me të, por përgjigjet nuk më vinin aq shpejt sa isha mësuar dhe nuk mund ta mbaja situatën nën kontroll dhe nuk isha arrogante me të apo edhe indiferente. Sytë e mi ishin të buzëqeshur dhe vetëm doja ta mbroja nga çdo gjë dhe ta bëja atë të lumtur.
Unë isha ndryshe me të dhe kjo ishte e qartë.
24 notes · View notes
meismyonlyrival · 5 months
Text
Nje bishë e zbutur mund të egërsohet, por një frikë e mbytur nuk mund të zgjohet .
7 notes · View notes
zoti-rrufeja · 1 year
Text
Do e pranoje qe te ka marr malli nese me rastisje ne rruge?
48 notes · View notes
zemur · 8 months
Text
ndonjehere mundohem te shkruj dicka e sado ti rrotullohem shkronjave ne tastiere, fjalet nuk dalin. ndodh qe rri e rri dhe natyrshem me vjen te shprazem ne nje flete a ne ekran, mjaft qe te mos me humbase ndjenja e momentit. ne mes te tjerave, kjo ndjenje i dashuri im, po me vjen pikerisht nga ti.
dita per mu qe bresher, furtune pas furtune, aq sa mu duk vetja e ngecur ne po te njejtin qorr-sokak. koken me mendime lemsh dhe lot nervash doja ta zhysja nen jastek e keshtu te mbysja zerin e mllefit. nuk mjaftoi, vazhdoi keshtu deri ne nje moment kur papritur vetullat e mija te ngrysura spo i ndjeja me.
dhjete mije e kusur kilometra larg nuk te ndakan nga ai qe do, madje nuk qenka vetem prekja ajo qe te mban afer e qe tngroh. sot mjaftuan dy tre fjale t lexoja nga ti e zemra e pushoi trurin. spo mendoja me asgje tjeter vec teje, vec buzqeshjeve qe mdhe e mallit qe sa vjen e ma shton dashnine.
me duket sikur i bej padrejtsi asaj qe mben te ndjej ti, se sado te shkruaj gjithmone do kete nevoje per fjale te tjera. as fjala „te dua“ nuk mjafton, mbetet ne borxh. per nje dashni te verber si kjo, duhet shpik nje fjal tjeter.
mire qe je i jemi, zemra jeme gjen qetsi tek ti.
2 notes · View notes
itsmarineee · 1 year
Text
Not a perfect one, but a deeply felt one🪷
-itsmarineee
19 notes · View notes
ushtari · 2 years
Text
1774 like ne foto. Asnje ndjekes ne jete.
14 notes · View notes
semicolonnnnn · 2 years
Text
hala si kom harru, bile veq ma shpesh jon tu mu kujtu
16 notes · View notes
dpiperiwritings · 4 months
Text
Dikush foli gjatë për dashurinë se sa e pamundur ishte ajo, ndërkohë që s’kishte bërë asnjë përpjekje për të.
26 notes · View notes
voguetearss · 8 months
Text
grandmothers should be forever
Tumblr media
16 notes · View notes
ashtu-kshtu · 1 year
Text
Jetova e humbur një kohë.
Flisja me diellin natën vonë. Mbysja ditë, net dhe vite. Jetova e humbur një kohë. Prisja në stacione ku treni nuk vinte. Trokisja natën në dritare që nuk hapeshin. Shihja trupa, jo njerëz. Frymoja brenda mendimeve të imagjinuara. Nuk prodhoja të qeshura e gëzim, pos lutje. Ngrohesha me rrezet e hënës. Flisja me veshë të shurdhër. Dëgjoja zëra të mbytur brenda një grope të pafund ndjenjash. Përjetova dhjetorin e thatë e të ftohtë gjatë gushtit. Jashtë kishte diell, e stuhitë strehoheshin brenda shpirtit tim. Vallëzoja poshtë urës me shiun si melodi. Kapesha për duart që nuk më mbanin. Të nesërmen e kisha jetuar dje, e nesër vinte e djeshmja. Lexoja libra të pashkruar e besoja në dyshimin.
Jetova e humbur një kohë kur e gjeta veten.
Veten time, që po e humbasë prapë.
E;
39 notes · View notes
znj-trendafil · 11 months
Text
Me beso, te kam harruar.
Dhe me beso kur te them qe kam hecur perpara, nuk te mendoj me si dikur, dhe ste kontrolloj me neper rrjete sociale, nuk i kerkoj më shoqeve të të shkruajn thjesht per te shuar ankthin qe me kapte pa ditur a je mir a keq, nuk mendoj me si do kishte shkuar po te ishim qen me te pjekur, me te vendosur, me afer.
Me beso kur te te them qe te kam harruar, po me beso edhe kur te them qe kan kaluar vite dhe akoma skam njofur person te krahasushem me ty, person qe me ka ber te ndjehem ashtu sic ti, nje person me te cilin me u hap ashtu si me ty.
Me beso kur te them qe te kam harruar, por me beso edhe kur te them qe gjithmon i lutem zotit qe ti te jesh i lumtur me jeten tende te re sepse i meriton te gjitha.
Nuk do te te bezdis me kurr, mbes nesh ka mbaruar, dhe me beso kur te them qe te kam harruar, por me beso edhe kur te them qe thell ne zemren time akoma te dua.
21 notes · View notes
drogirat · 2 years
Text
Tu ndenjt në zëmren tënde si në shtëpi.!
10 notes · View notes