" Senin çabanla ayakta duran hiçbir samimiyete, ilişkiye yer verme hayatında. Zoraki sevmeler ve ısmarlama duygular tat vermez insana. Sevmiyor mu? Sen de sevme. Sen, seni güzel sevene mucizesin. "
dupduru sevmenin kölesiyim; karşılıklı güven, saçma sapan kıskançlık ve ayrılıklar yok, oturup günün nasıl geçtiğini konuşmak, beraber güzel yerleri ziyaret etmek. o kadar muazzam ki. çok sevmeler bunun yanında halt etmiş
Burası Suskunluklar Caddesi... Burada Kimseler Konuşmaz... Hep Dilsizdir Sevmeler... Burada Hasret Kokan Şiirlerim Oturur... Hiç Bir Vuslat Yazılmaz Kaleme... Okyanus Misali Bir Aşkın Hikayesiyim Ben... Nereye Gittiği Bilinmeyen Dalgaların Tutsağıyım... Karaya Vurmuş Bir Gemi Var Yüreğimde Yürütmek Kolay Değil…😔
Yan yanayken saate bakmanın ayıp olduğu zamanlardı..
Evveldi. Güzeldi..
Karşılıklı oturdun mu masaya, bir gözlere bir de uzaklara bakılırdı, eski yad edilirken. Evveldi. Güzeldi.
Ellerde telefonlar yoktu..
Çocuktuk. Büyükler, eski günleri konuşurken uyuyakalmak diye bir şey vardı.
Evveldi. Güzeldi..
Sevmeler sessiz ve sebepsizdi. Ne gösterişe gelir, ne nedenlere sığardı.
Evveldi. Güzeldi.
Her şeyden önce samimiyet gelirdi..
Sevda sırdı. Söylenmezdi. Sevilenin adına türküler yakılır ama onun ardından kimseye yakınılmazdı.
Evveldi. Güzeldi..
Eşyalar pahası ile değil, hatırası ile kıymetlenirdi. İnsanlar aldıkları ile değil, verdikleriyle değer ifade ederdi.
Evveldi. Güzeldi..
Sahi utanmak diye bir şey vardı. Evveldi. Güzeldi. Yüzsüzlük, profesyonellik adı altında prim yapmıyordu..
Evveldi. Güzeldi..
Dert çekmenin bile bir adabı vardı. Gönlün yükü, gözlerden anlaşılırdı .Gönülden geçen ile dilden dökülenin arası böylesine uzak, böylesine hoyrat değildi.
Evveldi. Güzeldi.
Biz bu içimizdeki uçurumları ve kalpler arasındaki mesafeleri sonradan icat ettik. Evveldi. Güzeldi.
Henüz yenilmemiştik kendimize..
Mutluluklar fotoğraf karelerinden ibaret değildi.
Evveldi. Güzeldi.
Mutlu edilmek isteği hastalıklı bir hal almamıştı.
Eşyalar değil, insanlar ağırlanırdı evlerde ve kalplerde.
Evveldi. Güzeldi.
Henüz bu kadar yalnız değildik.
Evveldi. Güzeldi.
Başkalarınca beğenilmek her şeyden önemli değildi...
Sevmeler emek ister. Sen benim emeğimsin.. kalbimin ince narin gülü ....
Nasıl da kolay inandık mutluluğun anne kucağından inince de devam edebileceğine... tabiki de Mutluluğu tasarlayamazsın varsa yaşarsın yoksa bakarsın...