Zapytaj mnie
Ile nocy cierpiałam
Jak bardzo poddać się chciałam
Ile kosztuje mnie życie
Skąd we mnie odwagi tyle
Jak często rysowałam sobie na nadgarstkach te kreski
Dlaczego śmierci pragnęłam
Ale po tabletki nigdy nie sięgnęłam
Bo życie jest sztuką improwizacji
Ponieważ nie znasz scenariusza
10 notes
·
View notes
„i tak cię to nie obchodziło”
krew spływała mi po rękach i udach kiedy probowałam ci pomóc i pocieszyć. nieważne co bym zrobiła ty i tak powiesz że mnie to nie obchodziło 🤡.
75 notes
·
View notes
Z jednej strony nie chcę jeść, ale z drugiej na samą myśl, że nigdy już nie będę jeść tak jak kiedyś - chce mi się płakać.
417 notes
·
View notes
Będę gadać z moją psycholog zaraz i jest ogromna szansa że skończę w szpitalu (´ . .̫ . `)
Edit: jadę na izbę
7 notes
·
View notes
Ojj chyba czas zdjąć te szfy bo coś za dobrze się goi😉
20 notes
·
View notes
"Znów nawiedza mnie to uczucie, tyle że tym razem jest jak wspomnienie, jak to jest, ciąć się, ciąć się mocno. Jak trzeba głęboko i równo wcisnąć szkło, by przerwać skórę, a potem pociągnąć bardzo mocno, by zrobić rzekę warta tego, by w niej zatonąć."
~ girl in pieces
16 notes
·
View notes