Tumgik
#kalp kırmak
selin-n · 1 month
Text
Unutmamalıyız__//
Peygamber efendimiz; mübârek elleri ile Kâbe'yi göstererek; (Ey Kâbe, sen Allahın evisin. Sen mübâreksin fakat bir Müslüman,bir mü'minin kalbini kırsa 70 defa seni yıkmaktan daha büyük günaha girer) buyuruyor.....
(Rıyad-un-nasihin)
Kalb kırmak çok günah olduğu gibi, o kalbi yapmak yani gönül almak da büyük sevabdır.
İşte bundan dolayı Yunus Emre, (Bir gönül yapmak, yüz Kâbe’yi yapmaktan iyidir) demiştir.
(Burada Kâbe küçümsenmiyor, gönül yapmanın önemi vurgulanıyor. Bu inceliği iyi anlamalıdır.)
Tumblr media
72 notes · View notes
amansizfirtina88 · 7 days
Text
Parçalanmış dudaklar kırdığım kalpler,
Beni böyle görseler onlar bile üzülürler
48 notes · View notes
sadeceanlamayacalis · 9 months
Text
oysaki malefizin kanatlarını da sevdiği adam kesmemiş miydi zaten ?💔
#malefiz
Tumblr media
87 notes · View notes
zarifhisler · 2 years
Text
"Kalplere yumuşakça dokunun çünkü her insanın kalbinde kelimelerin inceliğiyle açılan güller vardır..."
Tumblr media
İnsan yaşattığını yaşamadan ölmüyor dikkat edin,
Kalp kırmayın.
Gün cuma mübarek ola🌹
321 notes · View notes
dilhunbiri · 1 year
Text
"Çok yerden kırıldı kalbim, söyle kaç ay kaldı ömrüm? Çatlaklarımın arasında onun güzel yüzünü gördüm."
Tumblr media Tumblr media
79 notes · View notes
aycicegimisali · 1 year
Text
“İnsanlar insanların içinde insana hasret yaşarlar.”
Özdemir Asaf
97 notes · View notes
fani-hayat · 7 months
Text
Tumblr media
Zaten kişiyi en ÇOK Sevdiği ( Sevdikleri ) kırabilir ... Huzur Kokan bir Günümüz olsun ...
24 notes · View notes
elbetunuturuz · 1 month
Text
yaşamak bu değil azizim
yolda yürüyorum. Yanımda annem belkide babam, elimden tutuyor. Kaç yaşındayım bilmiyorum ama insanlara gülümsemenin mutlu ettiğini biliyorum. Markette alışveriş yaparken bebek arabasındaki o kız çocuğuna gülümsemenin insanın gönlünde nasıl çiçekler açtırdığını hissediyorum . Yaşımı unuttum, yasım kaldı. İki şımarık hareket edince kahkaha sesleriyle mutlu olduğum çocukların bombalar altında kaldığında yaşımı unuttum. Benim elimden tutan ailemin yokluğunu yaşayan çocuklar vardı. Annesinin kan kokan yorgandan sarkan elini tutmaya çalışan çocuklar vardı. Büyümek mi ? Unuttum azizim. Unutmak istedim. Büyümek yaşamak istemedim. Yaş mı ? Yerim dibine batsın. Bu saaten sonra bize düşen gözümüzden düşen yaşlardı sadece. Hak ediyorduk. Zulmü görenler değil zulme susanlar hak ediyordu bu kanlı savaşı. Yaşamak hiç bu kadar zor gelmemişti. Çocukların ruhları süzülürken semada gülmek yabancı geliyordu yüzüme. Eskisi gibi değildi dünya. Bir çocuğa gülümsemek mutluluk değildi artık utançtı. Ya görseler ? Ya görürseler azizim. Onların zulüm içindeki hallerini gözardı edip böyle rahat gülümsediğimizi ya görseler ? Yazık değil mi ? Ayıp değil mi ? huzurla başımı yastığa koyduğumu ya görseler ? Taş olmaz mı o yastık ? Toprak olmaz mı ? Ya toprak olduğumuzda, sorulmaz mı bunların hesabı ? Korkuyorum azizim. Bombalar altında değildim ama insanlıktan korkuyordum artık. Şeytanla dolu bir dünyada yaşıyordum en kötüsüde hepsi maskeliydi. Bu daha korkutucu. Ölmek belkide kurtuluştu. Zira ne olursa kalana oluyordu azizim. Biliyorum. Gördüklerimle yaşamaya devam etmenin ne kadar zor olduğunu biliyordum. İnsan dediğim müsveddelerin şeytanlaştığını görmenin nasıl bir çaresizlik ve korku dolu olduğunu biliyordum. Keşke tek bildiklerim bir çocuğa gülümsemenin güzelliğiyle kalsaydı. Keşke büyümek çocuklar ölene kadar olsaydı. Onların öldüğü bir dünyada yaşamak haramdı azizim. Yaşamak bu değildi
7 notes · View notes
kesiknefesim · 2 years
Text
Sen göğsünün sol tarafında bir kalp değil, iğrenç bir çöp ve çürümeye yüz tutmuş pis kokan bir ceset taşıyorsun.
306 notes · View notes
unfinished-sentence · 2 years
Text
Sen benim yerde bulduğum gökyüzümdün.
Tumblr media Tumblr media
186 notes · View notes
hepeksikk · 10 months
Text
Tumblr media
Kalbe dokunmasını biliyorlar, ama kırarak..
27 notes · View notes
siyahgalaksii · 1 year
Text
Bu aralar iyi değilm herşey herkes üstüme geliyor sanki bir yandan çevremdeki insanlar anlaşmış gibi beni bir bir kırmaya başladılar bir yandan aile bir yandan sınav stresi ne yapmam gerek nasıl yapmam gerek hiç bilmiyorum nasıl başa çıkacağımı nasıl davranacağımı bile bilmiyorum o kadar karışık ki kafam bende üzmeye başladım sevdiklerimi sanki, nasıl bilmiyorum ama negatif enerjim herkese bulaşıyor sanırım ve bu öyle rahatsız edici bir şey ki anlatamam, kimseyle konuşmak görüşmek istememeye başladım..
28 notes · View notes
sadeceanlamayacalis · 9 months
Text
bir evin bütün camlarını kırıp sonra kapıyı çalamazsın!!
56 notes · View notes
benbiryildizzerresi · 15 days
Text
Bir yıldır uğramadığım bu siteye yine içimde kalp ağrıları ile geldim. Dilerdim çareyi burada arayacak kadar kötü hissetmemeyi.
Uzun zamandır iyileşmeye yorduğum güçlü hallerimin insanlara inanmamak ve duygusuzluk olduğunu fark ettiğim bir gecedeyim.
Beni çok sevdiğini söyleyen ve benden bir şans isteyen, çok sevdiğim bir arkadaşımı düşünürken fark ettim bunları.
Kimsenin sevgisine inanmadığımı, kimseden bir şey beklemediğimi fark ettim. Kalbimin aklımın önüne geçtiğini düşünürdüm ancak gerçek öyle değilmiş. Aklım kalbimi öyle kalın duvarlar arasında sıkıştırıp duruyormuş ki kalbimin hiçbir kararda katkısı bulunmuyormuş. Duygularımla verdiğim kararların doğruluğundan o kadar şüphe ediyorum ki en sonunda yine aklımın dediğini yapıyorum. Belki de bu anksiyetemi tetikleyen en büyük şey, bilemiyorum.
Önceden bunun iyi bir şey olduğunu düşünüyordum. Fakat şu an hiç de doğru gelmiyor. İnsanlar bu hayatta birbirine muhtaçken benim bu "her şeyi tek başıma halledebilirim" hallerim beni yoruyor. Evet, her şeyi tek başıma halledebilirim ama her şeyi tek başıma halletmek zorunda değilim. Değilim ancak kimseyi de duvarlarımın içine almıyorum. Duvarlarım o kadar kalın ve yüksek ki onları ben bile aşamıyorum artık.
Neyin doğru neyin yanlış olduğunu anlayamadığım bir dönemdeyim. Belki tüm doğrularım yanlış, tüm yanlışlarım doğru.
Kendimi korumak için ördüğüm bu duvarların bana zarar verdiğine inanamıyorum.
Belki de bu duvarlara bir pencere açmanın vakti geldi.
5 notes · View notes
aycicegimisali · 1 year
Text
“Ama ne olur,
sakın bir insanı gönülce, gözce, dilce, ruhça kırmayın.”
| Özdemir Asaf
24 notes · View notes
adelcee · 1 month
Text
Kırılmanıza izin vermeyin. Cidden durdurun, gerekirse kavga çıkarın. Çünkü hayata sadece bir kez geliyoruz ama kırılan kalp bir kere kırılmıyor.
4 notes · View notes