#içimdeki ölü

[ay-da-benim-gece-de]

Çoğu anne baba çocuğunu yıllar önce kaybettiğini anlamaz...

#gece #geceye not #gece kadar özgür #ay da benim gece de #gece kadar karanlık #içimdeki karanlık #çocukluğun soğuk geceleri #uykusuz geceler #gececiler #gecenin hüznü #geceyedair #geceyemuhtacbirisi #siyahkadın #siyah kadar yalniz #şiir #şiirsokakta #tumblr şiir #kitap alıntıları #kitaplar #alıntılarım #şiir alıntıları #teselliyi birak sigara ver #yarım kalan sigara #umut bitti sigara ver #ölü çocuklar #ölmüş hisler ve geriye kalan bir mezar #yaşarken ölmek #ölüme fısıldayan adam #ölümün kıyısı #ölümle yaşam arasında

[yildizlarkirlenmis]

Kolay gelir bırakıp gitmek hiç sevmemiş insanın işidir bu seven kişi çabalar dener korku salmaz sevdiğinin kalbine ağlatamaz onu saatlerce kıyamaz belki aşka inanmazdım ben sende çıktım bu yola şimdi tek bırakmak kolay olan hiç sevmemişin işidir bu cabalamadan kaçmak gitmek başka ellere başkalarında aramak sevgiyi kolaya kaçan yapar bunu

Düşündürür sadece kalbine söz geçiremeyen insanı bir sozle mühürler en dibe burası çok güzel en dipten çok güzel gökyüzü dinlemeyi çok gördüğü sevdiğim diye yalanladığı kişiyi bırakmak kolay olan sevmeyenin işidir bu

#yildizlarkirlenmis #her şey için çok geç #kayip giden yildizlar #içimdeki ses #yeter bu kadar #boşluğun içinde #kalbim #içim acıyor #sesindeki yalnızlık #aynı gökyüzü #özlemişiz #bana öyle bakma #özlem #sen gittin ve herkes ölmeye başladı #ölmüş hisler ve geriye kalan bir mezar #ölüm bir varmış bir yokmuş #ölü canlar #ölmeyi istemek #ölü ruh #ölmek istiyorum #uykusuz geceler

[amourdelapluie]

Gözlerini kapattığın da ne görüyorsun?

Belki aileni belki sevdiğini belki de arkadaşlarını belki umutlarını belki de hayallerini...

Sen bunları görenlerden misin? Yoksa gözlerini kapattığında tek gördüğün zifiri karanlık mı?

O zaman sen de hoşgeldin. Ya sen niye bir şey görmüyorsun, göremiyorsun? Nedir sebebi? Yalnızlık mı yoksa yaşam sevincini mi kaybettin belki de yoktur belki de hiçbir zaman olmamıştır.

Belki de tek istediğin bu dünyadan göçmektir, kim bilir...

Belki değer verdiğin biriyle tartışın, onu kaybettin... Onsuz hayat eksik belki de gereksiz geliyordur sana. Bir yerde okumuştum şöyle diyordu " Sadece o gitti ama ben herkes gitmiş gibi hissediyorum. "

Sahi hissetmek demişken belki de yetersiz hissediyorsun eksik, yarım...

Belki de her şeyden sıkıldın. Her şey senin üstüne geliyor, ağır geliyor, kaldıramıyorsun. Hatta sana yardım edecek kimse de yok öyle değil mi? Yükünü biraz da olsun hafifletecek, belki kamburunun biraz da olsa düzelmesini sağlayacak, dik durmana yardım edecek...

Peki sen anlatmadan iyi olmadığını gören var mı, seni gören? Bakan demiyorum. Seni gerçekten görebilen. Dudaklarından şen kahkahalar da dökülse gözlerindeki acıyı gören...

Yanında ağlayabildiğin birileri var mı peki? Yoksa sen de mı yalnızken ağlarsın. Belki sen de sesini duymasınlar diye elinle ağzını kapatıp sessizce ağlayanlardansın. Kimse görmeden, duymadan, fark etmeden... Kendi sesini susturabilsen de zihnindeki sesleri susturabiliyor musun en azından?

Ama hayat değil mi, kimseyi beklemiyor. Akıp gidiyor. Sahi ne ki hayat? Nereye gidiyor, neden gidiyor, anlamı ne ki...

#hissizleşmek #hissizlik #yalnızlığa mahkum #gecenin karanlığı #hayal kurmak #aşk #sıkılmak #ağlamak #hayat #sessiz ve yalnız #ölü ruh #içimdeki boşluk #istemiyorum #ölmeyi istemek #saat 01. 23 #yalnızlık #yağmur #sensiz ben #alıntı değil

[ozgurkedi]

Keşke... Bir şeyler için çabalamaktan ve hiçbir noktada öteye gidememekten yoruldum. Belki de hiç kalmamalıydım. Yalandan nefret ediyorum, nefret ediyorum çünkü benim kimseye inancım kalmıyor. Benim kimseye bir kapım açık kalmıyor, ben kendi içimde hapsolmak zorunda kalıyorum. Nefret bile edemiyorum bu günleri yaşamama sebep olanlardan. Duygusuz, umursamaz, kendi dünyasında yaşayan biri olabilirim. Ama hissiz değilim, beni yaşatan tek şey hislerim. Onların da yok olmaması için uğraşıyorum. Hep bir şeyler için çabaladım, çünkü ruhumu ayakta tutmam gerek. Ben yaşamaya çalışıyorum, yaşayamayanlar için. Ayakta duruyorum, duramayanlar için. Nefes almayı deniyorum, bir daha nefes alamayacaklar için. Hiçbir zaman bahanelerim olmadı, çünkü hayat bana bahanelerin yarın için geçerli olmadığını öğretti. Ben her şeyin farkında olan ama hiçbir şey bilmiyor gibi davranan o kişiyim. Çünkü yaşamak zorundayım, benim amacım bu. Acılarımı yok etmek. Ellerim acısa bile kemanıma tutunmak, içimdeki acının sesini duyurmaya çalışmak. Ben Eylül, biraz ölü, biraz gerçek. En fazla da ne biliyor musunuz? Bir daha canlanması mümkün olmayan bir... Neyse çok konuştum;)

[no-463]

"İçimde bir mezarlık taşıyordum, herkes gibi. Parça parça öldüm. Parça parça gömüldüm içimdeki ölü çukurlarına. Her bir mezarı ellerimle kazdım. Ölen parçalarımın ardından gözyaşı dökerken yapayalnızdım. Mezarlıklar ağlar mıydı topraklarına gömülen ölülerin ardından? Ağlıyormuş. Kendi yasımı tuttuğumda anladım."

#No:463'

[yasamsallik]

Ne yangınlar var hanemde Ey Aşk!

Bana ateşle dost olan bir İBRAHİM gerek.

Arıyorum Ey Aşk:

Yakınlaştıracak bir yol,

Yaklaşacak,

Yakına... Daha yakına ulaştıracak bir BURAK,

Belki bir çıkış..Belki bir yükseliş..

Belki bir umut..Belki bir söyleyiş..

Belki bir iksir arıyorum.

Arıyorum Ey Aşk,

NUH’un selamete ulaştıran gemisini. Kaf Dağın’da arıyorum;

Hüsünle ve gayretle bütün dağları, ateşten denizleri geçtim, bir sahil-i selamete ermek için Nuh’u arıyorum...

Ellerimi belki yanıma salıverdim, orada burada dolaşıyorum, sanki bir serseriyim.

Fakat yüreğim içime açık içimdeki semâya.

Anka’yla hem demim, halleşiyorum, dertleşiyorum,

YUNUS'ça konuşuyorum.

Bir dost arıyorum Ey Aşk, Bir Dost;

Kurbanla yakınlaşan dost… Kurbanla yakınlaştıran dost!

Dost bir nefestir, dirilten ölü ruhları.

Dost HALİL’dir,

Dost İSA’dır,

Dost Kâinatın övüncü,

Alemin rahmeti ve bereketi Hakk’ın HABİB'idir.

......Dost arıyorum Ey Aşk.... DOST!!!....

Şems-i Tebrizi

[oylesinebiriistee0]

Zihnimin içerisinde bir mezarlık var gibi hissediyordum. Bıraktığım her anı orada ölüyor, gömülüyor ve yeniden doğuyordu. İçimdeki yalnızlık hissi beni sarmaladığında ölü anılara sığınıyordum.

#45.durak

[ay-da-benim-gece-de]

"Aynaya bak harabe gibisin,oysa sen çok güzel bir çocuktun"

#gece #geceye not #geceye dair #geceyemuhtacbirisi #gece kadar özgür #ay da benim gece de #gece kadar karanlık #içimdeki karanlık #gecenin hüznü #gececiler #uykusuz geceler #çocukluğun soğuk geceleri #geceyedair #siyahkadın #siyah kadar yalniz #şiir #şiirsokakta #kitap alıntıları #kitaplar #şiir alıntıları #tumblr şiir #alıntılarım #güzel alıntılar #ölü gibi hissiz #ölümle yaşam arasında #ölüme fısıldayan adam #ölümün kıyısı #yaşarken ölmek #ölmüş hisler ve geriye kalan bir mezar #ölüm

[arrestedlewis]

bu içimdeki ruh yedi tüm ölü kralları

[otopsicireisso7]

İlk defa bu kadar sağlam yazıyorum.

Haç şeklinde 128 dikişle.Galiba ahbap artık sana ulaşacağım.Yeteneğim geri geldi,

göreceksin artık kutsal dizeler yazacağım.

Hiç yapmadığım şeyler yapıyorum ahbap

Maç seyrediyor ve devamlı topa bakıyorum

Telepati yapıyorum.

Hey ahbap ben arada bir fikir buluyorum.

Kuşlar için küçük şemsiyeler yapabiliriz

Böylece yağmurda ıslanmazlar

Ve içimdeki ağır sözler için de şemsiyeler

Böylece paraşütle iner gibi hafiflerler

Şiirin içine girerken

Bana bazı şarkılar lazım ahbap

hafif şarkılar, acı olmayan şarkılar

çok şarkıya ihtiyacım var

Tutam tutam saçlarımı savuracak şarkılar

Saçlarımla ne yapacağını bilemeyenler

Bir gün onları kaybederler

Böyle bir şey yani ahbap

Çok acıyor. Saçlar zaman zaman

Bana neşeli şarkılar

B harfine notalardan sütyen yapan şarkılarBir mutfak cadısıyım şu sıralarÇeşitli şeyleri çeşitli şeylere karıştırmak

Ve seni düşünmek, mırıldanmak

Bazı büyülü yemekler yapmak

Bazı şifalı yemekler yapmak

Ve kalmak istemek ahbap...Füsunun yeşil ela gözleri varVe pembe plastik fincanı ile kahve getirişi var

Ve bana anne deyişi var

Benim pembe fincandan pembe kahve içişim var

Bu kahveleri seviyorum ahbap

İçimi pembe bulutlar kaplıyor

Şekerli ve tatlı bir biçimde havalanıyorum.Sonra ağrılar, sonra hastaneler ve sonra doktorlar...Şeker donup yapışıp kalıyor bir kağıdaAcı bazen öyle yoğun, çok yoğunPatlak gözlü bir kurbağatarifsiz çirkin ve kel.

Edibin kurbağası yakup benimki seyfettin

Neden bilmem işte

Nereden çıktı şimdi seyfettinAcı dindi diyorum bazen yağmur dindi der gibiÖyle kendiliğinden ya da tanrı istediğinden

Yüzüklerim yok takmıyorum

kolyelerim yok istemiyorumÖyle çok şimşek çaktı geceBen sonu Z harfi olarak düşündüm

Son harf olarak

Ben Zeni düşündüm ahbap.Doğdum, doğurdumBir insan nasıl büyüyor gördüm

Hayatta kalmak için

Ve hayatta kalmanın yanında

İnandım şiir bir gevezelikti

Şimdi 128 harfli bir şiir var karnımda

Satırlar artık bomboş

Karnımda hissiz bir şiir var

İçimde durmadan bölünen şiirler

Birlikte yok olacağımız şiirler

Birlikte unutulacağımız şiirler

Hiç borcu olmamış şiirler

Ve bu yüzden çok acıyan şiirlerAcı aniden diner yağmurun dindiği gibiBazen sadece tanrı öyle istediğinden

Sadece bir mağarada resim çizerim belki

Rüyaların büyük harfle başladığı bir ülkede

Üstümden kaldırılmış bir ölü var

Ahbap senin istediğin o mu?

[erenist]

“Ölmek nasıl bir ansa yaşamak da bir an. Gözlerini kapar ve bütün gereksiz korkuların çözülüp gitmesine izin verirsin. Sonra korkudan muaf olan bu yeni varoluş halinde kendine sorarsın: Ben kimim? Şüpheler olmadan yaşayabilseydim neler yapardım? Haksızlığa uğrama korkusu olmadan yaşayabilseydim? Acıdan korkmadan sevebilseydim? Yarın o tadı nasıl özleyeceğimi düşünmeden, bugünün tadını çıkarabilseydim? Zamanın geçmişinden ve sevdiklerimi benden çalabileceğinden korkmamış olsaydım? Evet. Ne yapardım? Kimleri umursardım? Ne için savaşırdım? Hangi yollarda yürürdüm? Nelerden haz alırdım? İçimdeki hangi gizemleri çözerdim? Kısacası, nasıl yaşardım?”

Hep bir şeyleri eksik yaşamış, tam hakkını veremeden elimizden kaçırmış olma hissiyle dolu oluyoruz. Başında “keşke” olan, “bugünkü aklım olsaydı” diye başlayan bir sürü cümle huzursuzca kıpırdayıp duruyor zihnimizde. Öyle vızıldayıp duran bir şey ki bu cümleler, yakamızı elinden kurtarıp o an yaşamakta olduklarımıza dört elle sarılmamıza imkan vermiyor. Geçmişten taşıdığımız bütün o pişmanlık ifadeleri, bugün içinde olduğumuz şeylerin büyük bir kısmının da ölü doğmasına sebep oluyor. Geride bırakamadıklarımız bugünden hayat çalıyor, bizi anı yaşamaktan alıkoyuyor.

Kaçan bir trene kahırlanmaktan sonraki bütün trenleri kaçırıyor gibiyiz yaşarken.  Zihnimizle hep başka bir yerdeyiz, şimdiki anın içine bir türlü gelemiyoruz.

[matmazel9876]

Ölü gibi içimdeki hisler

[rm1994n]

Hayatım susmadı acı rüyalarım beni bırakmadın içimdeki suskunluk konuşmadı. Ruhumun omuzlarında yanan ateşler. Ben ruhumda küçük bir kız kabetim iyiliği saflığı kayboldu yerine acısına ortak acılar içinde ölü bir kız çocuğu bırakıldı. O küçücük beden öldü artık o bile kalmadı hayat elimden aldı o küçücük bedeni. Ben onu karşımda bı ayna küçük bedenin ölüsüne bakıyordum. Yerde yatıyode beyaz çicekler simsiyah oldu onunla sonra toz olup gişlerini izledim okücük bedenle çiceklerin.

[tugceozdemir]

Hayal Kırıklığının Hayatta Tuttuğu...

Melikşah'ın yukarıdaki videosunu izleyince daha doğrusu dinleyince (kendisine de Melikşah diyeceğim çünkü ruh ikizim gibi bir birey) içimdeki bazı tıpalar açıldı... Periyodik olarak olur bu bana...

Hayal kırıklığından bahsetmiş ama daha çok neden bu kadar kendimi ona benzettiğimi çözdüm galiba. O kadar canlı ve ilham dolu olmasına rağmen aslında içinde bir şeyler ölü onun da. Ölü derken bir bataklık var onda da. O bataklığın bir habitatı var kendince ve ne kadar derinse kökleri o kadar yeşil toprağın üstünde.

Bataklık mı ağaç mı karar ver be ablacım... İkisi de ama hiçbiri aynı zamanda.

Kendimi o kadar canlı hissediyorum ki dışımda. İnanılmaz bir potansiyel, inanılmaz bir kudretlilik hali. Ama içimde bir o kadar derin, ne kadar kazsam da asla sonunu getiremeyeceğim bir boşluk. Yaprak, dal, taş toprak dolu ama. Ama boş işte, bomboş. Tuzak gibi çizgi filmlerdeki. Arada kendim düşüyorum o tuzağa, Alice'in kuyusundaki gibi düşe düşe bitiremiyorum. Sonra bir anda bir yaşam mantarı ve en baştan başlamışım koşturmaya. Canlıyım yine, bir sonraki tuzağa yakalanana kadar.

#aklmdangecenler #Youtube #melikşahaltuntaş #aztt