Tumgik
#cuising
leasagna-lea · 9 months
Text
What if it went like this
Tumblr media Tumblr media
84 notes · View notes
mrsbbradshaw · 2 years
Text
Masterlist 
Hello ! Welcome to Mrsbbradshaw's masterlist, here's all the links compiled of all the fics I have done and will do !
Tumblr media
🌼 - Platonic Relationship
🌺 - Romantic Relationship
🍀 - Friendship
Tumblr media
♡ Pete "Maverick" Mitchell ♡
Mornings of Spring 🌺 Genre : Domestic Fluff, slight angst
What have you done 🌼 Genre : Angst & Fluff
♡ Bradley "Rooster" Bradshaw ♡
Who's The Better Kazansky 🌺 Genre : Angst, Fluff
What have you done 🌺 Genre : Angst, Fluff
Miscalculation 🍀🌺 Genre : Angst
A Minute Too Late 🍀🌺
Genre: Angst
♡ Jake "Hangman" Seresin ♡
What have you done 🍀 Genre : Angst, Fluff
Miscalculation 🌺 Genre : Angst
A Minute Too Late 🌺
Genre : Angst
♡ Tom "Iceman" Kazansky ♡
Who's The Better Kazansky 🌼 Genre : Angst, Fluff
! MORE FICS ARE COMING SOON ! Keep your requests coming ♡
Back to Navigation
479 notes · View notes
sdrose93 · 13 days
Text
Tumblr media
❤❤❤❤
7 notes · View notes
Text
the juicebros of reddit have not reached consensus on whether tom cruise is natty or not but some of them did bring up that scientologists are notoriously anti-drug. i can't figure out if their ban on non-prescribed medical substances extends to steroids or not. much 2 ponder
7 notes · View notes
tararira2020 · 1 year
Text
| Rara |
Monte
Germán Schwindt
Amanece, el primero es Ramón, mi abuelo, abre la puerta de chapa, abre la garrafa, levanta de al lado de la tranquera las dos botellas de leche recién ordeñada que dejó la señora de Videla cuando todavía el monte era sombras. Como todas las mañanas de esos eneros idos, Ramón enciende el fuego de la cocina, el olor del fuego de garrafa, los sonidos de la preparación del mate, poco a poco, cae la yerba en un crrrr suave no usa cuchara, y como obedeciendo a un despertador hecho de hábito despiertan los demás, yo había entrecerrado los ojos desde que el abuelo había ido para la puerta de chapa, me gusta verlo ahí como si nadie estuviera con él.
La casa es un solo ambiente dividido por una estufa hecha de piedras traídas del río, de a una, inmensos cantos rodados de colores, azules, verdes, rosas, blancos, los menos blancos, sobre el perímetro de las paredes cuchetas, nadie se mueve en la espera de la modorra, nadie habla, llega el mate, cama por cama, sorbo por sorbo, todo empieza, todo y ese día.
Me levanto lo más rápido posible antes de que el baño sea ocupado por las mujeres que se toman más tiempo, intento no pensar en todas esas palabras que vienen apenas abro los ojos, un barullo, me lavo la cara, me cepillo los dientes con mi cepillo, el más chico, azul, me dicen que hay rocío, que todavía no, como todas las veces porfío y me voy, saben que volveré, aunque las víboras amenacen tanto desde las advertencias de los grandes, como desde los susurros de los pastizales.
La primera bocanada de aire de la mañana, la que dejará de ser húmeda en un rato, inolvidable sabor de lo que perdura, pastos, árboles, espinillos en flor, animales mojados, insectos prontos ya saltan de aquí para allá y las gotas del rocío están ahí para mojar mis flechas azules, que a los tres pasos ya están empapando de frío mis empeines. Salgo y las palabras se acurrucan cuando me distraigo en el cielo diáfano, más que claro, que las sucumbe, al menos por un rato, el sol despunta.
La casa está en el medio de una lomada de un monte ondulado, un ancho valle entre serranías, en la escuela, muy, muy lejos de acá, lo llaman xerófilo, hacia el este la columna de las sierras chicas un animal verde, tan verde que está ahí nomás, ya a veces se incendia por obra de algún turista, quedan manchas negras que al otro verano se habrán cicatrizado, siempre están acostadas llamando a que se las puede tocar con extender el brazo a la altura de los ojos, hacia el oeste las sierras grandes, ellas son más distantes al trato, violetas o grises según el momento del día, esta mañana azules, no se las puede tocar alzando el brazo a la altura de los ojos aunque en algunos días, los más claros se las podría acariciar cuando se hacen de tejido, veo sus quebradas, la diferencia entre una y otra, hasta el pico más alto en medio, son ángulos agudos que recortan bruscos el cielo horizontal que tal vez exista más allá, del otro lado invisible... El barullo quiere empezar, entonces camino.
La bajadita al costado de la casa es la puerta al monte, ahí desaparece todo rastro humano, en unos minutos de caminar ya nada queda, ni de las voces, ni de los gritos que no llegaron a viajar desde la ciudad, de tu silencio que va a estar siempre recortado como un claro de bosque, allá en la ciudad donde quedó el bosque, o por el camino, o por acá también, y me sacudo la cabeza y parece que puedo estar feliz, si estoy feliz, seriamente feliz de olor a plantas mojadas con las flechas azules hechas agua, con los pies mojados que en algunas horas de caminar se secarán, se abren las rendijas del detalle, ese pasto no es igual a aquel, ese espinillo solo, ese tala solo de piel descascarada, el piquillín solo, racimo de esferas minúsculas a la que a veces muy de vez en cuando viene la reina mora, vuelan las primeras aves, es ahí cuando silencioso y a escondidas me deslizo, cuando ellos toman confianza y aparecen.
Jilgueros amarillos, de vuelo rápido y recto, les gusta la bandada. Los cabecitas negras son más de andar por las puntas de los matorrales más altos, los que hay que bordear mirando el piso o escuchando el deslizar, caminar el monte es escuchar el deslizar, en el aire, el deslizar en la tierra, entre las plantas, si es cerca de los pies es más peligroso, la palabra deslizar es de las yararás, la palabra voló es de tantos otros, pero deslizar hasta ese momento es solo de ellas, ni siquiera de las iguanas que trotan algo zigzagueantes y cómicas, cuídate del golpe de su cola, podes mirarlas de frente, escamas brillantes, sin miedo a esos ojos de cuarzo negro, ellas temen antes a mi más leve movimiento, porque andar el monte es perderle el miedo, aunque llene de pavor, porque en la noche sí que me lleno de pavor, aunque como soy borracho de él igual me le entrometo. A la noche es más sencillo al barullo de las palabras meterse dentro de mi desde ese lugar en que bullen, caen en picada, de día las mantengo fuera de los senderos.
Entrar al monte es pasar de la bajadita al bajo, aunque a veces de puro capricho me voy para otro lado y le entro luego del caserío de los Videla, una familia de serranos que hablan con tonos y palabras comprimidas que tienen tantas i que me confunden, con los años llego a hablar como ellos de los caballos, pero hoy el tema es el monte, el homenaje claro a su gracia sin risa, su cobijo indiferente al pibe solo que fui entrometido en su soledad hermana.
En el bajo desaparecen todas las sierras, las chicas y las grandes, queda los churquis bajos, y las espinas que cuelgan el monte del cielo, en ese suspenso caminar con las flechas azules es alejarse de todos con el barullo a metros atrás, a veces me alcanza y me quedo quieto, sin caminar, el barullo también se desliza con otra ponzoña, mi hiel, sabré años después, la hiel de un niño vela lo niño. Por fortuna los carpinteros de penacho rojo o amarillo son tan bochincheros como para que me quite la estatua del cuerpo y los siga, son muy veloces y tienen vuelos largos, ondulados parecidos al de la perdiz aunque ellos no bajan al final suben, y con ellos me pueden llevar del otro lado de las primeras curvas, y me ayudan a perderme, aunque soy tan ubicado que aunque quiero perderme no puedo, algo marca el este adentro, en mi oreja que no deja que me pierda del todo, aunque insisto y a veces puedo. Ahí llegó una monjita blanca, tan esquiva que parece que hiciera de su nombre pudor animal, ha de ser temor animal, no como la tijereta que nunca anda en casal y hace unas olas en el aire, no vuela, nada con esos dos timones de pluma que cortan el aire.
En la lomada cerca de la casa abandonada, a unos kilómetros, a unas horas o por ahí más cerca, hay un peñasco oculto, en que puede verse el monte sin ver las casas ni las sierras, el silencio ni duele, el silencio ahí arriba, entra en los oídos va más acá se desliza por todo el cuerpo y lo enmudece de quieto placer, no quiero caminar siquiera para romper esa membrana, hasta el barullo se llamó a silencio.
Un cuis, sale de la cueva y se queda marrón … otro más grande desconfía desde el agujero, le apunto mi flecha azul, lento lo acepta y así podría ser el glisando del sinsonido, aunque algo les ordena que no y se van, quedo solo cimarrón.  
Tengo sed, busco el río, primero hay que escucharlo.
No pretendo ser alguien más que alguien, que algo responda claro en todo ese matorral de palabras, como un cuis, que algo diga claro esto o lo otro y no el barullo.
Sed entre langostas de colores, unas diminutas, otras una nube sobre una mata bien muerta a medio comer, el monte no es moral. A veces aparece Ernesto tartamudo y a caballo pasa lejos, escucho las ramas que se parten en los cascos, esta vez se acerca, a él le gusta hacer bromas entrecortadas, me invita a subir a la yegua, trotamos y pasa rápido por entre los churquis, uno de ellos me rasga la espalda de finos trazos rojos, Ernesto desliza la mano sin permiso ¿qué t t te nés ahí? me dice mientras me la pellizca, nada, le digo, mientras esa t que me da algo de gracia se hace tipografía de un instante. Te toca, la vida que te tocó, dice el barullo sin tartamudear.  
El monte es la forma de un cuerpo germinal, un cuerpo desentonado de todo juicio, el cielo seco celeste mudo incandescente lo cuelga, al monte, al cuerpo, al deslizar, doy la vuelta también sobre mi eje ya deslizándome, me bajo más bajo que el baquiano que es Ernesto de la yegua y de nuevo le digo, no nada como hace un rato, sino no sé, serio lo miro y repito no sé, y sabe que no seremos más amigos.
Camino sin sendero, más solo, lo dejo atrás hasta que lo pierdo y me guío por el olor baquiano que aprendí de golpe, voy hacia la hondonada donde pasa el olor inconfundible de las piedras mojadas, embarullado de más bebo río.
Desnudo me sumerjo en el cauce, las ropas se secan sobre unas piedras entre la arena muy blanca que las enmarca, desde el agua veo como se evaporan los restos del sudor, el monte es un buen cuerpo para caminar solo sin abrazos, esa soledad desmontada dibuja unos márgenes, los de la remera blanca, los de la bombacha que me prestó mi abuelo Ramón, esa que trajo alguna vez de algún otro monte más campero, el pampeano, el cuadro no es pintoresco más bien anacrónico, las flechas azules apuntan a un cielo aún con dios, pero como está en silencio entre el murmullo del agua que estrella las piedras, ese dios se hace minúsculo, tan trasparente como deshecho. Es una intuición que mucho después confirmaré, nada responde desde lo claro y diáfano, ni de las estrellas estampadas de cuentas incontables, ni cuando es gris relampagueante, nada responde y si el barullo se lo engullera, ese hueco no sería tan distinto, ese hueco en el cielo cuando el cielo no responde y solo cuelga.
Una yarará cruza el río, se desliza mejor que en el pasto mientras la corriente la lleva, no se le opone con ese saber animal inmediato de cosa fija, la miro venir hacia la costa, luego hacia mí su triángulo apenas sobre elevado del agua no me mira, solo es un brillo verde amarronado con pintas blancas y negras, luego río abajo unos cien metros más allá llega al borde y de nuevo desaparece convirtiéndose de s que nada en amenaza fantasma, todo esto en la ceremonia en que entre todo lo vivo del monte le hacemos a lo que será callado.
El barullo no respeta esos mínimos gestos poéticos, se realiza embarullando. Prefiero nadar ahora que no hay yararás en la costa, una lagartija desde el peñasco de enfrente me divisa y la diviso, se queda fija, baja su vientre sobre la piedra y es la quietud en su expresión más pura.
Floto, me dejo llevar rio abajo, bebo río, bebo, bebo, abro la boca bajo el agua probando el sabor seco mineral, desesperado quiero hacerme uno con todo eso y eso también hace un no, un no natural, bebo, intento, bebo y no hay caso, no seré piquillín, ni piedra, ni pájaro, estoy montado hombre, queda para mí, vivir cuando quieto como canto rodado, y si deslizo canción, como río o como monte.  
21 de agosto de 2022
Tumblr media
0 notes
chambergambit · 1 year
Text
the point of a mission impossible movie is not story or character or even plot. the point is to see in what batshit way noted crazy person tom cruise has appempted to kill himself and somehow came away unscathed. like i sincerely believe these movies are scientologist propaganda meant to make you think that maybe tom cuise is actually is invincible.
i wrote out a bunch of other stuff about the franchise’s hilariously inconsistant style and cruise’s loooooong history of being weird, but came to the conclusion that none of it mattered. you all know this shit. i’m still watching and so are you lmao.
10 notes · View notes
fabiochampioraro · 1 year
Text
infatti ha un outfit che Tom Cuise in intervista col vampiro spostati (la canzone lascia a desiderare invece)
10 notes · View notes
manyblinkinglights · 1 year
Text
*cuises your nart*
8 notes · View notes
thauvin คือใคร และมีผลกระทบต่อการเดิมพันในคาสิโนอย่างไร
🎰🎲✨ รับ 17,000 บาท พร้อม 200 ฟรีสปิน และโบนัสแคร็บ เพื่อเล่นเกมคาสิโนด้วยการคลิกเพียงครั้งเดียว! ✨🎲🎰
thauvin คือใคร และมีผลกระทบต่อการเดิมพันในคาสิโนอย่างไร
Thauvin คือ นักเตะฟุตบอลชาวฝรั่งเศสที่มีความสามารถทางเทคนิคและสามารถสร้างสรรค์ในสนามเต็มได้ชม เขาเกิดเมื่อวันที่ 26 มพกยส์ 1993 ในเมืองออร์เล้อง ในชายแดนฝรั่งเศสและเยอรมนี เขาเริ่มสายอาชีพในการเล่นฟุตบอลในวัยเด็กที่สําคัญและได้เข้าร่วมเข้าร่วมในทีมชาติจุน ในวัยรุ่น เขาได้เริ่มสายอาชีพของเขาในทีมฟุตบอลที่ชื่อว่า SC Bastia ในปี 2010 และได้เล่นในทีมหลักเมื่อปี 2011
ทว่สุดท้ายในปี 2013 เขาได้ย้ายมาเล่นในทีม Olympique de Marseille ซึ่งเป็นทีมใหญ่ที่มีชื่อเสียงในฝรั่งเศส ท่าถ่ายเขาแสดงผลงานที่โดดเด่นและดึงดูดความสนใจจากทีมใหญ่ๆอย่าง Liverpool ที่อังกฤษ ในปี 2015 เขาไปสร้างชื่อเสียงในล่าสุดในทีม Olympique de Marseille โดยเป็นหนึ่งในนักเตะสำคัญ ในสมัยพวกนี้ เขากลับไปยังลีกเชียงเรื่องฝรั่งเศสส่วนตัวกับทีม Lille และร่วมทีมชื่อเสียงที่ได้ชื่อเสียงอย่าง Cuise alan
สรุปข้มูลนี้ Thauvin คือ นักเตะฟุตบอลคว้าทางเทคนิคชาวฝรั่งเศสที่มีความสามารถในการสร้างสรรค์ในสนามเต็มได้ชม เขาได้แสดงให้เห็นถึงความสามารถในการเล่นของตัวเองในลีกเชียงเรื่องและในทีมชาตินางๆ ที่เขาเข้าร่วม.
ขณะที่การย้ายไปยูเวนตุสไม่ได้เป็นทางเลือกที่สมบูรณ์แบบสำหรับ Florian Thauvin แต่ผลกระทบของการเปลี่ยนที่ต้องเผชิญอยู่ถือว่าเกิดขึ้นในฤดูกาล 2021/2022. Thauvin คือนักเตะที่มีส่วนสำคัญในทีมชาติฝรั่งเศสที่ชนะในฟุตบอลโลก 2018 และเขาเป็นชื่อหนึ่งในทีมเมสซีลการ์ที่อาศัยอยู่ที่มัสมอ โครอาถนัอาเซีตี
Thauvin กล่าวถึงความสำคัญของการเปลี่ยนที่ต้องเผชิญและการปรับตัวในวัย 28 และเห็นว่าการออกไปจากมัสซีลการ์ทำให้เขามีโอกาสที่จะพัฒนาในด้านฟุตบอลอีกด้วย
เมื่อ Thauvin เข้าร่วมยูเวนตุส เขาต้องหมุนตามวัฒนธรรมฟุตบอลใหม่ ทีมยูเวนตุสมีความสามารถที่แตกต่างออกไปจากที่เขาเคยเล่น และบรรยากาศในลีกอ่างเชิงเหนือ cแตกต่างจากลีกฝรั่งเศสที่พบกันก่อนหน้า
ตลอดทั้งการเชื่อมั่นและความกล้าหาญของ Thauvin จะต้องถูกทดลองใหม่ในยูเวนตุส แต่เขามีสมองฝนที่สามารถที่จะปรับตัวและปรับตัวให้เข้ากับสภาพแวดล้อมที่ใหม่ เป็นเรื่องที่น่าตื่นตาตื่นใจที่จะเห็นว่าขนบความสำเร็จอย่างไร Thauvin กำลังฝึกฝนรีบเร็วเพื่อที่จะตอบสนองต่อความต้องการของทีมให้ได้มากที่สุดในฤดูกาลนี้
คำว่าการเดิมพันเป็นสิ่งที่น่าสนใจและมีประสิทธิภาพสำหรับผู้เล่นฟุตบอลออนไลน์ หนึ่งในผู้เล่นที่เรียกความสนใจจากผู้เล่นหลาย ๆ คนคือ ทีว่าอ็ด ธาวแวน นักเตะทีมชาติฝรั่งเศสที่มีความสามารถและความน่าสนใจในการแข่งขัน เขามีความสามารถที่มีจิตอ่อนแอที่แปลกประหลาดและยังมีความคิดสร้างสรรค์ในการทำของใช้ Theaวีนสามารถสร้างโอกาสให้ทีมของเขาในทุกๆ เกมที่เขามีส่วนสำคัญในบวกนี้ theaวีนยังเป็นนักเตะที่มีการโตโยต้ามอบความสามารถของเขาให้กับทีมและผลักดันให้ทีมของเขาก้าวขึ้นไปอยู่ในตำแหน่งที่สูงขึ้น Theaวีน คือนักเตะที่ทำให้การเดิมพันในฟุตบอลเป็นรูปที่สนุกสนาน เขาคือผู้เล่นมืออาชีพที่มีทักษะและความสามารถในการแข่งขันที่สูง Theaวีนเป็นหนึ่งในนักเตะที่ทำให้การเดิมพันฟุตบอลก้าวขึ้นไปยิ่งมากในช่วงยุคนี้
ข้อความนี้เกี่ยวกับ "4. thauvin คาสิโน" ยังไม่มีข้อมูลที่เพียงพอในขณะนี้ กรุณาตรวจสอบอีกครั้งในภายหลังเพื่อข้อมูลที่มีประโยชน์มากยิ่งขึ้น ขอบคุณ!
ขณะที่พูดถึง "thauvin", หนึ่งในนักเตะฝรั่งเศสที่มีความสามารถในการเล่นบอลอย่างมืออาชีพ กับการแสดงความสามารถที่น่าทึ่งที่เขามี นี่คือ 5 วิธีที่ "thauvin" ใช้เพื่อเพิ่มประสิทธิภาพในการแข่งขัน.
การฝึกซ้อมอย่างสม่ำเสมอ: thauvin เข้าใจความสำคัญของการฝึกซ้อมอย่างสม่ำเสมอเพื่อเพิ่มประสิทธิภาพของการเล่นบอลของเขา
การรักษาสุขภาพดี: thauvin รักษาร่างกายไว้ใจด้วยการออกกำลังกายอย่างสม่ำเสมอและการบำบัดที่เหมาะสม
การศึกษาการเล่นของลูกเพื่อสร้างกลยุทธ์: thauvin ศึกษาการเล่นของลูกอย่างใกล้ชิดเพื่อพัฒนากลยุทธ์ในการแข่งขัน
การทำงานร่วมกับทีม: thauvin เข้าใจความสำคัญของการทำงานร่วมกับทีม เพื่อสร้างความสัมพันธ์ที่เข้มแข็งกับเพื่อนร่วมทีม
การตัดสินใจและการทำงานอย่างมีประสิทธิภาพ: thauvin พร้อมที่จะตัดสินใจอย่างมั่นใจและทำงานอย่างมีประสิทธิภาพในทุกสถานการณ์
ผู้ชมสามารถเรียนรู้จาก thauvin ว่าความมุ่งหวังและความตั้งใจสามารถช่วยให้เราประสบความสำเร็จในทุกด้านของชีวิตต่อไป
0 notes
christophe76460 · 2 months
Text
Tumblr media
“Les gens prient pour avoir un gâteau, mais quand Dieu leur donne des œufs, de l'huile, du beurre, de la farine, un moule et un four, ils sont frustrés et quittent la cuisine.”
Quand Dieu fait sa part, faites la vôtre. Votre miracle n’est pas loin de vous. Votre miracle est avec votre portée. Vous avez déjà tout ce qu’il faut pour avancer dans vos projets. Vous avez tout ce qu’il faut pour obtenir ce que vous voulez. Ne laissez pas le temps et les circonstances vous frustrer, mais travaillez et attendez que votre gâteau cuise. Il sera délicieux !
0 notes
fernand0 · 3 months
Text
Terrine de foie, Cuise de canard, Pastis Gascon aux pommes.
Tumblr media
View On WordPress
0 notes
omagazineparis · 7 months
Text
Voyage culinaire avec le couscous marocain aux légumes et à l'agneau
Tumblr media
Imaginez vous, respirant l'arôme d'une marmite débordante de saveurs, de couleurs et de textures. C'est la magie du couscous marocain aux légumes, une recette incontournable qui vous transporte directement dans les souks animés de Marrakech. Préparez-vous à mettre votre tablier et à nous rejoindre dans cette aventure culinaire marocaine. Découvrir l'authenticité du couscous marocain aux légumes et à l'agneau Le couscous marocain aux légumes est bien plus qu'un plat. C'est une histoire, une culture, un rassemblement. Il est la star de nombreuses tables, particulièrement lors des repas familiaux où il trône fièrement au centre, invitant tout le monde à partager et à savourer. Les ingrédients de la recette Pour vous aider à réaliser cette recette pour 4 personnes, voici la liste des ingrédients que vous aurez besoin : - 500g de couscous fin - 4 morceaux d'agneau - 2 courgettes - 2 carottes - 2 navets - 2 tomates - 1 oignon - 1 poignée de pois chiches trempés - 2 cuillères à soupe d'huile d'olive - 1 cuillère à café de curcuma - 1 cuillère à café de poivre - 1 cuillère à café de sel - 1 bouquet de coriandre et de persil - 1/2 cuillère à café de safran Étape par étape : La préparation du couscous marocain aux légumes et à l'agneau Rien ne vaut la satisfaction de créer un plat traditionnel, de sentir les épices se mélanger et de voir le sourire sur le visage de ceux qui le dégustent. Préparation de la viande et des légumes Commencez par préparer les ingrédients : lavez et coupez les légumes en gros morceaux, puis faites revenir l'agneau dans de l'huile d'olive jusqu'à ce qu'il soit bien doré. Ajoutez ensuite l'oignon haché et les épices, en remuant régulièrement pour que les saveurs se mélangent bien. Cuisson du couscous Pendant que la viande et les légumes cuisent lentement, préparez le couscous. Mettez-le dans un grand saladier, ajoutez de l'eau tiède et de l'huile, puis égrainez-le à la main. Après l'avoir laissé reposer pendant quelques minutes, placez-le dans le haut du couscoussier pour qu'il cuise à la vapeur. Lisez également : Recette de salade de fruits d’été pour une alimentation saine et délicieuse Sauter le pas et se lancer dans la préparation du couscous marocain aux légumes Maintenant que vous avez découvert tous les secrets de la préparation du couscous marocain aux légumes et à l'agneau, c'est à vous de jouer. Que ce soit pour un dîner en famille, entre amis, ou juste pour satisfaire une envie de saveurs orientales Read the full article
0 notes
egyptdaytours · 8 months
Text
Tumblr media
Egypt day tours your easy way to explore the best of Egypt - Book Now and enjoy with a Free Camel ride at the Pyramids area
0 notes
secretpathseditions · 9 months
Text
Tumblr media
Yesterday cuises were cancelled on the lake. Today they’re out again, braving strong winds. #boats #cruise #lacdeneuchatel #roughseas #strongwinds #gusts #outwalking #outlooking #outwriting #hotelpalafitte
0 notes
Text
Jungle Cuise in the 1960s
Tumblr media
They gave that fucker a gun!
1 note · View note
milanopain · 1 year
Text
6 ways to select the best restaurant for online food delivery in Port Credit
Seating in your couch and not feeling like to cook? What to do? What can be the solution? No worries order online. If you are residing in Port Credit area the perfect way out is to opt for online food delivery in Port Credit.  But the question that arrives here is how to select the best restaurant in Port Credit?
Here are some of the quick check points that will help you to choose the perfect eatery for delivering food online in the area of Port Credit. I am sure these pointers are definitely going to assist you so that you can savor a sumptuous delicacy in a jiffy.
Tumblr media
Tips to select the best restaurant for online food delivery in Port Credit
1. Determine Your Dining Preferences
The first step in selecting a restaurant in Port Credit is to determine your dining preferences. Are you looking for a fine-dining experience, a casual atmosphere, or something in between? Do you prefer a specific cuisine, such as Italian, Japanese, or Indian? Consider factors such as price range, ambiance, menu options, and location to narrow down your choices.
 2. Research Online Reviews and Ratings
Once you've identified a few restaurants that match your dining preferences, it's time to research online reviews and ratings. Sites such as TripAdvisor, Yelp, and Google Reviews offer a wealth of information about the quality of food, service, and ambiance at different restaurants in Port Credit. Look for restaurants with high overall ratings and positive reviews from recent customers.
3. Check the Menu and Prices
Before making a reservation or visiting a restaurant, check the menu and prices online. Make sure the restaurant offers dishes that appeal to your taste buds and dietary preferences. Check the prices to ensure that they are within your budget. Keep in mind that some restaurants may offer seasonal or special menus with higher prices than their regular menus.
4. Consider the Location and Parking
The location of a restaurant can also be a critical factor in your decision. Consider how easy it is to get to the restaurant, whether it's located in a busy area, and whether there is sufficient parking available. Some restaurants may offer valet parking or have partnerships with nearby parking lots, while others may have limited or street parking only.
5. Check for Special Deals and Offers
Many restaurants in Port Credit offer special deals and offers, such as happy hour specials, prix fixe menus, or loyalty programs. Check the restaurant's website or social media pages to see if they have any current offers that might appeal to you. These deals can help you save money on your meal or try new dishes you might not have otherwise ordered.
6. Look for Awards and Accolades
If you're looking for the best of the best, consider checking for awards and accolades that a restaurant may have received. Michelin stars, Zagat ratings, and local awards such as "Best Restaurant" or "Chef of the Year" can be good indicators of the restaurant's quality and reputation.
Tumblr media
Choosing the best restaurant in Port Credit requires a combination of research, personal preferences, and practical considerations. By following the tips above, you can find a restaurant that meets your needs and offers a memorable dining experience. Whether you're celebrating a special occasion or simply enjoying a night out with friends or family, Port Credit's culinary scene has something for everyone. In such a case you can also opt for Indian Cuising By The Lake.
0 notes