Tumgik
#blog yazarı
bahar-misalim · 24 days
Text
Tumblr media Tumblr media
Ve " Sen " yine, Dünya'da her şeyden açık ara öndesin içimde...
Can Yücel
Tumblr media
Tumblr media Tumblr media
Tumblr media
218 notes · View notes
gecenizeisildar · 1 month
Text
"Ben hâlâ her şeyi sana anlatacakmış gibi biriktiriyorum"
-ilhan berk
192 notes · View notes
birumutsuzunnefesi · 14 days
Text
Çevremdeki herkese Acun Ilıcalı gibi sormak istiyorum :
Abi siz ne istiyorsunuz ?
109 notes · View notes
feelingoodthings · 7 months
Text
Tumblr media
“Seveceğiniz birine öylece kolayca rastlayamazsınız” diyor Dostoyevski
240 notes · View notes
uykucupandaa · 7 months
Text
Tumblr media
199 notes · View notes
muhammetseyfullah · 2 months
Text
“İnsan hayatı,” dedi kafasını yukarı aşağı sallayarak, “Bu kadar ucuz olmamalı.”
Tüm sabahlardan bir sabahtı. Tanımadığım onlarca insanla burun buruna yaptığım otobüs yolculuğu nihayet bitmişti. Hava renksiz, griydi. Otobüsten inen yığınla birlikte koşarak minibüs durağına gitmiştim. Onlardan biri babamdı. Benden 40 yaş büyük babam, Hasan, hayatın tüm pisliklerine karşı tecrübeli olduğunu kanıtlarcasına yönlendiriyordu beni 28 yıldır. Tüm pislikleri iyi bilirdi. Çünkü bembeyaz kağıttaki en ufak nokta nasıl göze çarparsa, babam da bu dünyanın tüm kirlerini öyle gösteriyordu devasa cüssesinde. İyi biriydi. Bu dünya için fazla iyiydi. Bembeyazdı. Ve bembeyaz kağıda damlayan tüm kirler göze çarpardı.
O sabah yine koşuyorduk babamla mesai için. 9 vardiyasına yetişmemiz lazımdı. Otobüsten inip minibüs durağına gittik koşar adımlarla. Durakta yine insan yığını… İşe yetişmek için birbirini ezenler, boyu kısa ve vücudu sıska olsa da kurnazlığıyla insanların arasından minibüse binmeyi beceren tilkiler, ne olup bittiğini anlamaya çalışan genç kadınlar, sabahın köründe neden dışarıda olduklarını kendileri de anlayamayan yaşlılar… herkes minibüse binmek için uğraşıyordu. Bir de kalabalığın fotoğrafını çekip, “Bakın bu yüzden geç kaldım, lütfen kovmayın!” diye patronuna gösterecek olan şirket çocukları… Küçükçekmece’deki tekstil atölyesinde bedava denecek kadar az paraya çalışan zenciler de tuhaf ama sevimli aksanlarıyla hangi minibüse binlemeleri gerektiğini öğrenmeye çalışıyorlardı. Avazları çıktığı kadar bağırarak semt isimlerini peş peşe sıralayan ve söyledikleri asla anlaşılmayan minibüs kahyaları da minibüsçülerden aldıkları bahşişleri cebe indirip plastik bardaklarındaki çayı yudumluyor, hususi soru soran yolcuları rastgele bir araca bindiriyordu. Nasıl olsa yolda araç değiştirip doğru minibüse binerlerdi…
Bir an babamın durduğunu, acelesinin son bulduğunu ve o cendereden beni ve kendisini uzak tuttuğunu fark ettim. Girmemiştik kalabalığa. Evet, işe yetişmemiz gerekiyordu. Acelemiz vardı ama babamın yüzünde, çocukluğumdan beri bana ve abime aşıladığı, o entelektüel birikimi yüksek, okuyan ve yazan insanlara has eda vardı. Gözlerini kısmıştı, duyduğu rahatsızlığı tüm hüznüyle belli ederek. Dudaklarını büktü, kalabalığa doğru baktı. Ben de babama bakıyordum. “İnsan hayatı,” dedi kafasını yukarı aşağı sallayarak, “Bu kadar ucuz olmamalı.” Yüzü kalabalığa, kısık gözleri bana dönüktü.
Uzun, rengi solmuş siyah paltosunun cebine ellerini sokmuştu. Boynundaki atkıyı çapraz bağlamıştı yine. Kır saçları geriye doğru taranmıştı. Gözlükleri buğuluydu. Başı dik, kafası dumanlıydı. Babaydı. Tüm şehrin ceremesini çekip sefasını süremeyen babalar gibiydi. Tek farkı, zirveyi gördüğü halde bugün buralarda, Yenibosna’da minibüs kalabalığına girmek zorunda kalmasıydı. Bir gün bile yüzündeki hava değişmedi. Onu tanıdım tanıyalı aynı adamdı.
87 notes · View notes
birviskikadehi · 3 months
Text
"Rüzgarın hikayesi, sessizce fısıldadığı şarkılardır; anlatılmamış, duyulmamış, sadece kalpte iz bırakan melodi."
70 notes · View notes
egesizizmir · 4 months
Text
I think you'd like this story: " SON " by birmelodi368 on Wattpad https://www.wattpad.com/story/355395565?utm_source=android&utm_medium=com.tumblr&utm_content=story_info&wp_page=story_details_button&wp_uname=birmelodi368&wp_originator=fTEMx1KSh4CyOFF5fqyYBSXMMXJEB%2FSCzStjE3sZWWxoGjBObMM6rlX6aaskjq1Ba63folqy%2BxwYB%2BEMPe6EWnzeKdbl%2B%2BczbL%2FfjGVxrHVdaylW%2F%2Fw3eP2MoUurSXj%2F
Herkese günaydın! Hikâyem yayında, okursanız veya oylarsanız çok mutlu olurum🤭💗
37 notes · View notes
dilara-q1 · 3 months
Text
Tanımadığım birini beklerken buluyorum mesela kendimi… Aslında öyle biri hiç var olmamış hayatımda ama ben onu özlüyorum. Açıklayamadığım bi hissiyat oluşuyor, hissettirdiklerini özlüyorum. Sanki tanışmışız, tamamlamışız birbirimizi ve bi sebepten kaybetmişiz. Böyle bişey yaşamadığımı biliyorum kimseyle ama yine de özlüyorum. Olmayan birini seviyor gibiyim, artık gelsin bitirsin bu hasreti istiyorum…
34 notes · View notes
mutlulukhirsizi · 20 days
Text
Meyra dan Zemheriye olur gibi...
17 notes · View notes
Text
Kalbin kalbime çok uzak.
17 notes · View notes
birumutsuzunnefesi · 10 days
Text
Geçmişin yüküyle yaşıyor , gün sonu gelsin diye bekliyoruz . Geçmiş ağır , bugün pek umutsuz , gelecek belirsiz .
76 notes · View notes
feelingoodthings · 7 months
Text
Tumblr media
244 notes · View notes
bluedreamsbutterfly · 4 months
Text
Tumblr media
13 notes · View notes
darksilviaa7 · 6 months
Text
Anne ve baba kavgaları çocuklar yanında yapılmasın!!!!
30 notes · View notes
egesizizmir · 11 days
Text
Giden geri gelmediği gibi, hatıralar da can yakıyor. Belki de şuan sevdiğiniz birçok insan bir süre sonra içinizde kocaman bir boşluk bırakarak gidecek ve sizin sadece canınızı acıtan hatıralardan ibaret kalacak...
Wattpad- Rüyaşk
28 notes · View notes