Tumgik
#autodestruccion
uciekajacyodswiata · 4 months
Text
25-12-2023.
Nie mam planów na życie,mam plany na śmierć
106 notes · View notes
principesincorona · 4 months
Text
Las ganas de autodestruirme cuando estoy triste me asustan, porque sé que estoy en mi límite, y también entiendo que ya me da lo mismo dejarlas ganar.
45 notes · View notes
n0sientonada · 2 months
Text
Quiero sentir que soy suficiente para ti, tanto como para que me presumas delante del mundo entero.
Pero no es así,sigo oculta y rota por no ser lo que quieres que sea:(
Ojalá algún día ya no te avergüences de mi:(
10 notes · View notes
incognitodruggy · 8 months
Text
Autodestrukcja jest moją formą sztuki.
Najlepsze uczucie spadania na dno, na same dno.
22 notes · View notes
lost-hours · 4 months
Text
La tendencia autodestructiva es la conducta orientada hacia el daño a uno mismo, buscando conseguir sensaciones placenteras y liberadoras a costa de un daño inmediato.
CAD: conductas autodestructivas directas
como golpes y heridas intencionadas, quemaduras, cortes, y en última instancia el suicidio
CAI: conductas autodestructivas indirectas
daños que no muestran sus efectos en el mismo momento, sino que son de carácter acumulativo y sus efectos negativos se ven con el paso del tiempo
como mantener relaciones sexuales sin protección, practicar deportes extremos, consumir drogas, adicciones al juego, alteraciones en la conducta alimentaria, entre otras.
7 notes · View notes
introspectivotehace · 3 months
Text
Tumblr media
BOJACK HORSEMAN
UN SENDERO HACIA LA AUTODESTRUCCIÓN.
No hay peor enemigo que aquel que nos conoce a la perfección, cada detalle, cada decisión, nuestro pasado o incluso aquel que adivina nuestro próximo movimiento, y utiliza todos esos conocimientos con el fin de crear un plan infalible y perfectamente estructurado para derribarnos cuál pieza de ajedrez, es un jaque mate a nuestros propósitos, deseos y sueños más profundos.
Nos podríamos parar frente a un espejo y encontrarnos cara a cara con este personaje que nos parecerá tan ruin y a la vez tan familiar…
Ahora, ejemplos hay muchos pero uno en particular que dibuja exactamente este sentimiento de autosavotaje a la perfección es BOJACK HORSEMAN.
Bojack es un caballo antropomorfo que en los 80´s fue una estrella de Hollywood, protagonista de un show de television y que en la actualidad está en descenso al olvido. 
Como personaje, es un estudio fascinante de la psicología humana y sus complejidades. Su lucha constante entre la búsqueda de la felicidad, la validación externa y la autoestima refleja desafíos comunes que enfrentamos en la vida real. 
Bojack y su vida post-éxito refleja su dependencia emocional, especialmente en relaciones tóxicas y adicciones, destacando la vulnerabilidad inherente a la condición humana. 
La relación que mantiene con amigos y familia es compleja y a menudo caótica, ya que lucha por mantener con poco éxito conexiones significativas debido a sus problemas personales y su tendencia a autodestruirse. 
Con una salud mental cuestionable y su baja moralidad, Bojack logra simbolizar la lucha interna y la complejidad emocional que enfrentan muchas personas.
La autodestrucción de Bojack, a menudo deriva de un profundo sentido de inutilidad, ofreciéndonos una representación cruda de cómo nuestras experiencias pasadas pueden influir en nuestras percepciones y comportamientos. Un ejemplo de esto es la complicada infancia y relación que tenía Bocjack hacia con sus padres, su crianza en una familia disfuncional marcada por la negligencia y el abandono llevan al personaje por la búsqueda constante de validación y amor. 
El psicólogo suizo Gustav Jung decía que nuestra psique humana contiene partes reprimidas a las que denomino como “SOMBRAS”. Estas sombras están compuestas por aspectos negados, rechazados o no reconocidos de uno  mismo y pueden manifestarse a través de pensamientos, emociones o comportamientos que no reconocemos cómo propios.
Jung creía que confrontar y trabajar con estas “sombras” era crucial para la individuación y el crecimiento personal. 
Ante este análisis, el viaje de Bojack hacia la redención y el autoconocimiento sugiere que, a pesar de los errores pasados, siempre existe la posibilidad de cambio positivo.
Su complejidad como personaje resuena en nosotros, recordándonos que todos enfrentamos luchas internas y que la verdadera transformación a menudo requiere confrontar nuestras propias sombras.
5 notes · View notes
nana-a-littl3-pain · 6 months
Text
Nunca me sentí tan humillada como el día en que salí con mis amigas a una discoteca y me di cuenta que yo era la más gorda de todas.
10 notes · View notes
pattytacuri · 6 months
Text
Adrenalina
busco la adrenalina de amor en los brazos de otro
pero no siento nada cuando el me toca, cuando el me hace el amor 
y finjo sentir algo para que el acabe 
y me pueda levantar y irme a mi casa
donde lloro y lloro lágrimas inútiles
mientras escucho a Alejandro Sanz 
y escribo poemas acerca de la soledad infernal
que vivo cada día que trato de superar
8 notes · View notes
death-347 · 1 year
Text
Tumblr media
33 notes · View notes
cuadro-suicida · 11 months
Text
Me pregunto, de qué me sirve aferrarme a ti y a todo lo malo que me das .. cómo es que aún siendo consciente de ello, sonrío al pensarte ..
Debo de quererme muy poco si lo considero amor.
Tumblr media
7 notes · View notes
e-nderpearl · 8 months
Text
La empatía en exceso es autodestructiva gente.
3 notes · View notes
uciekajacyodswiata · 4 months
Text
Nosimy grymasy śmiejącej się śmierci.
21 notes · View notes
broken1ghost · 8 months
Text
Poprawię sobie humor wiedzą, że z każdym kolejnym dniem jestem bliżej śmi€rci,
Zdecydowanie I WAS BORN TO DIE
2 notes · View notes
Text
Talvez a autodestruição seja a resposta.
Clube da luta
21 notes · View notes
depresynieee · 2 years
Text
𝓪𝓾𝓽𝓸𝓷𝓲𝓮𝓷𝓪𝔀𝓲𝓼𝓬
Znów czuję jak się zbliża..
Tupot jej obcasów słychać już z oddali,
gruchocze mi żebra, uciska płuca,
ledwie łapię oddech, łamie mi mostek,
zaciskając dłoń na gardle, okłada brzuch.
Dławię się gorzkimi łzami,
żałośnie błagam na kolanach, by przestała.
Szlocham, a cichy płacz rani jej uszy.
Kopie me obolałe ciało jak wór,
Odchodzi, a szloch przeradza się w histerię,
wyję jak zranione dziecko, gdy zamyka drzwi
zostawia mnie samego, ale nie na długo.
Wiem, że znów przyjdzie rozdrapać zagojone rany.
- 𝓐𝓷𝓽𝓱𝓸𝓷𝔂 -
20 notes · View notes
lost-hours · 4 months
Text
No tengo tiempo para odiarte; estoy odiandome mi misma.
2 notes · View notes