#amsterdamse bos

[starcrossdforever]

Time is never time at all, you can never ever leave .. without leaving a piece of youth.

#smashing pumpkins #my photos #nostalgic #nostalgia #nature #autumn #november #lomography #lightroom #photography #midwest emo #grunge #the smashing pumpkins #spotify #amsterdamse bos #amsterdam

[robertlogger]

Avondje Raadhuis.

#amstelveen #depoel #lake #sunset #clouds #Amsterdamse Bos

[gonnaacetheib]

Amsterdamse Bos Park, Netherlands

#Amsterdamse Bos Park #Netherlands

[equinegear]

Amsterdamse Bos Park, Netherlands

#Amsterdamse Bos Park #Netherlands

[artzymelons]

Amsterdamse Bos Park, Netherlands

#Amsterdamse Bos Park #Netherlands

[thelittlebitofeverythinggirl]

Amsterdamse Bos Park, Netherlands

#Amsterdamse Bos Park #Netherlands

[magnicifent]

Amsterdamse Bos Park, Netherlands

#Amsterdamse Bos Park #Netherlands

[germanpostwarmodern]

In 1916 the Dutch architect Jan Gratama for a group of young architects coined the label „Amsterdamse school“ (Amsterdam School) which subsumed architects working in a Brick Expressionist idiom and mainly realizing housing blocks in the Dutch metropolis. Among them were Michel de Klerk, Piet Kramer or Joan van der Mey, all of them former employees of the architect Eduard Cuypers and involved in the design of the Scheepvaarthuis (1913-16), widely recognized as the school’s first work. For the next 15 years these architects and others designed a large number of buildings, primarily in the context of the western and southern expansion plan of Amsterdam.

Through their primary organ, the journal „Wendingen“, the buildings of the Amsterdam architects were received all over the Netherlands and consecutively inspired architects in different regions to adapt the Expressionist style. One of these regions was Groningen with its eponymous capital where a large number of Brick Expressionist buildings sprung up in a locally adjusted, somewhat less dramatic interpretation of the Amsterdam School style.

In 2017 photographer Norma van der Horst published her documentation „Pronkjuwelen van Baksteen: Amsterdamse School in Groningen“ with Boekwerk & Partners, a beautiful collection of Brick Expressionist buildings in the Groningen region. Van der Horst’s photographs are prefaced by Eric Bos’s brief history of the Amsterdam School and how it was introduced in Groningen by architects who had either worked in Amsterdam or simply stimulated by the Amsterdam examples. Among these architects were Siebe Jan Bouma, Henri Rots or Egbert Reitsma who designed single-family homes, schools, housing blocks and public buildings. Although the introduction doesn’t feature much additional information about the architects and contains some mistakes it will nonetheless provide sufficient information for readers new to the subject. And in view of the excellent photographs and the stunning amount of buildings covered the book first and foremost is an intriguing tribute to Brick Expressionism in Groningen.

#amsterdamse school #architecture #netherlands #architecture book #architectural history #brick expressionism #book

[amir2000photography]

How do you know #spring is in #amsterdam ? You look at #Bloesempark - #cherry #blossoms in Het Amsterdamse Bos #nature #photo #cherryblossom #amsterdamsebos #photography #fotograaf #canon #eos5dmark4 I love the #Netherlands #dutch life📷

#spring #amsterdam #Bloesempark #cherry #blossoms #nature #photo #cherryblossom #amsterdamsebos #photography #fotograaf #canon #eos5dmark4 #Netherlands #dutch

[howamidrivinginlimbo]

Pine trees and yew shrubs in the Amsterdamse Bos

#amsterdam #amsterdam netherlands #pine trees #pine tree #city park #park #trees #forestcore #forest #woodland #woods #naturecore #nature #the netherlands #photography #nature photography #yew tree #conifers #sunset #sunset photography #autumn #autumn aesthetic #cottagecore #landscape photography #aesthetic

[yasmijn]

Amsterdamse Bos (2019) and Van Gogh’s Almond Blossom (1890)

[hreog-like-frog]

Belle and Sebastian are playing in the Amsterdamse Bos in June, and I almost jumped on them. Only, the smalls fees kept adding up (why do you pay shipping for an e ticket? ) until 42 euros became 50, and I end up thinking, hmm, I'd rather go see Opeth now (or tbh, shell out to see slipknot again on sinterklaas weekend). I feel a bit sad passing on them, but I'm more afraid I'll be bored by something I used to love.

#State of the hreog #Music #My wandering days are over #Personal days

[peterpijls1965]

Ver lopen met of zonder doel

Langeafstand wandelen onderscheidt zich vooral van hardlopen omdat de omgeving beter en trager geabsorbeerd wordt. Ik begon er denk ik mee toen ik in Tilburg woonde, en vooral door het industriële Noord lange wandeltochten maakte.

In Den Haag, waar ik mijn militaire dienstplicht vervulde, ging ik ermee door. Meestal liep ik zonder doel. Ik noemde het niet eens wandelen. Het was eerder een soort schooien, wat ik op vakantie in het buitenland ook graag mocht doen in grote steden.

Pas toen ik op m´n 23ste voor het eerst een wandelwedstrijd van 70 kilometer liep (de Kennedymars van Sittard), wandelde ik voor het eerst met een doel en een reden, namelijk de finish halen. Ik bereidde me maandenlang voor. Dat was nodig, want ik kwam gebroken over de meet bij het station.

In de hal lag ik langdurig op mijn rug, de benen en voeten hoog tegen de muur rustend. Mijn voeten waren net als de onderbenen dik van vocht- en bloedophoping, de spieren helemaal verzuurd. Ik kon nauwelijks nog staan. Halverwege, in Thorn, had ik al diverse blaren moeten laten doorprikken bij een Rode Kruispost.

Toen begreep ik dat zo´n afstand wandelen veel zwaarder is dan een halve marathon rennen. Dat bleek het jaar daarop. Ik trainde niet genoeg voor die editie van de Kennedymars en, erger nog, ik liep de wedstrijd met een vriend die er enorm op los ouwehoerde. Praten kost energie. Mij tenminste wel.

Halverwege, nog voor Thorn, liepen mijn benen leeg. Met puddingspieren ging ik op het fietspad zitten tot een bezemwagen me oppikte om me met andere losers naar Sittard brengen. De ouwehoerende vriend haalde trouwens wel de finish.

Het jaar daarop revancheerde ik me. Ik trainde fanatiek, en liep weer alleen. Ik haalde Sittard. Minder gebroken dan de eerste keer. Maar op het laatste stuk, een eindeloos lange weg door een Sittards industrieterrein, voelde ik de koppen van mijn dijbeenbotten schuren in het bekken.

Maar ik had wel twee keer de Kennedymars uitgelopen. De grote medailles met kleurig lint voor om de nek die ik kreeg na de finish moet ik de afgelopen decennia een keer hebben weggegooid.

Mensen doen om allerlei redenen aan wandelen over grote afstanden. Nomaden die hun vee van drink- naar voederplaats te voet begeleiden doen het al tienduizenden jaren. Sommige Masai in Kenya, en andere tribale volkeren elders, leven nog steeds zo.

Anderen lopen naar pelgrimsoorden, officiële of persoonlijke, om zichzelf te louteren of om ergens achter te komen. Dat is voorstelbaar, want wie lang alleen wandelt heeft tijd om na te denken en te bezinnen.

Bergwandelen was niet alleen voor de prehistorische Oostenrijker en Gletschervondst Otzi noodzakelijk om in leven te blijven (of gewelddadig te sterven). Sinds een eeuw of zo werd het ook een massale hobby. Een onderschatte, want het weer in de bergen kan snel omslaan. Verkeerde kleding, verdwalen en vallen hebben vaak dodelijke gevolgen.

Na die laatste Kennedymars, die ik met pijnlijke dijbeenkoppen schurend in mijn bekken uitliep, bleef ik lopen. Bijna altijd door de steden waar ik woonde of was. De leukste wandeling die ik ooit maakte speelde zich af in Amsterdam.

Vanuit mijn appartement in de Rivierenbuurt liep ik helemaal naar Noord, om te eindigen bij polders met koeien. Daar deed ik ruim 2 uur over. Ik geloof dat ik terug na het pontje over het IJ de tram nam, maar ik concludeerde vooral dat Amsterdam een uit de kluiten gewassen dorp is, wat feitelijk trouwens klopt.

Mijn laatste wandelingen, veel korter, maakte ik ´s nachts door het Amsterdamse Bos. Ik kwam nooit iemand tegen. Op een bankje aan de Bosbaan ging ik wel eens naar de maan staren, stoned en dronken. Dat vond ik heel fijn.

Helemaal alleen was ik trouwens niet. Er waren altijd wel een paar karpervissers die met een tentje de nacht doorbrachten aan het water, wachtend op beet.

[actuelekamers]

Prijs: 600 per maand Kamer omschrijvi... #Kamer #Amstelveen #Kamer #NoordHolland

[magnicifent]

Amsterdamse Bos Park, Netherlands

#Amsterdamse Bos Park #Netherlands