#Pang amoy | Explore Tumblr Posts and Blogs

0710studios · 2 years

Text

MGA KARAKTER. jeno x reader

TAGS. fluff, college!au, married!au, parents!au

BILANG NG MGA SALITA. 3.1k

MGA BABALA. mentions pregnancy, pregnancy, childbirth, mentions blood, mentions food

CHIKA NG ADMINS. so ayun, late nanaman kami nakapag-post dahil punyeta talaga 'tong pldt na 'to fhaifaosd good morning to everyone and to the dad/husband!jeno enjoyers dyan, sana magustuhan niyo whahahah

sabi ni anon: college lovers to parents with jeno po huhu

SOMETIMES, LIFE TAKES A CRAZY TURN.

college students kayo ni jeno nung magkakilala kayo, isang engineering major na madalas late sa klase dahil napupuyat kakalaro ng overwatch kasama ang mga kaibigan. tandang tanda mo pa kung bakit mo siya nakilala— natapunan niya ng kape ang bagong bag mo na color white. bwisit na bwisit ka sa kanya nun, buong maghapon kang nakasimangot dahil wala kang choice kung hindi maglakad sa campus na amoy kape ang bag tapos basa pa ang ibang gamit mo tulad ng notebooks at documents mo sa loob ng bag. you remember him offering to pay for your laundry and willing naman siyang bilhan ka ng bagong notebooks tapos siya na rin daw ang magpiprint ng documents mo, ni-reject mo ‘yun pero mapilit siya kaya hinayaan mo na lang. at least nag-prisinta di ‘ba?

college student jeno was a baseball varsity and from a rich family. hindi mo ito alam at ang nagsabi pa sa’yo ay ang kaibigan mo. ‘dun mo na realize na ah, kaya pala okay lang sa kanya na magbayad ng ganun ka-laki sa stationery ko. dahil ang binili niyang notebooks mo ay worth 300+ isa at ang binili niya sa’yo ay lima, may kasama pang mamahaling ballpen. you never met jeno again after that incident, buong semester kasi hindi ka na tumabi sa kanya at sa mga kaibigan mo na lang ikaw madalas tumabi. nung nagsuspend ng klase ang prof niyo, hindi ka aware at pumunta ka sa lecture hall— nagtaka ka pa dahil 10 minutes na ang nakalipas, kayong dalawa lang ni jeno ang nasa loob.

KARINA: mare, nagbabasa ka ba sa gc? wala tayong klase kay prof. jeong ngayon! [laughing emoji]

Y/N: shuta, kaya pala kaming dalawa lang ni jeno ngayon sa lecture hall? ang sarap kasi ng tulog ko sa dorm, nalimutan kong magcheck ng gc tas dumiretso na lang ako sa building natin.

KARINA: basa-basa rin kasi minsan ha, ‘wag mo kasi iwan na laging naka-off ang notifs mo

pagkatapos mong basahin ang chat ni karina, agad kang tumayo at dumiretso papuntang pinto pero nagulat ka nang tawagin ka ni jeno. “hey, um, gusto ko lang ulit mag-sorry about sa nangyari” sabi nito, tinitigan mo siya na parang nagtataka ka. ilang linggo na ang nakalipas, hindi pa rin ba siya nakaka-move on sa nangyari? “...okay iniisip mo siguro, bakit hindi pa ako naka-move on sa nangyari pero, simula kasi nung sinamahan kita sa stationery store, hindi ka na umaalis sa isip ko.” nahihiyang sabi nito, “i saw you enter the lecture hall kanina, iniisip ko ito na ‘yung tamang oras para ayain ka. gusto mo bang magkape kasama ako?”

totoo ba ‘to? isang baseball varsity, inaaya akong mag-kape? “...hindi ako nagkakape eh”

nakita mong namula ang mukha ni jeno at napakamot siya ng batok, “sorry, it doesn’t have to be coffee. ano bang gusto mong kainin ngayon? may alam akong masarap na ramen resto.”

binigyan ka niya ng ilang minuto para mag-isip, wala namang mawawala kung papayag ka di ‘ba? hindi ka pa rin kasi kumakain ng lunch, at sa weather ngayon na maulan, masarap kumain ng ramen. tumango ka kay jeno at kitang-kita sa mukha nito kung gaano siya ka-saya na tinanggap mo ang offer niya. if it weren’t for that ramen date, you two wouldn’t be together. through that ramen date, you got to know jeno better. it took exactly 10 dates before he asked if he could court you, in the same restaurant he took you on your first date.

never mong na-gets kung paano nilalaro ang baseball, but for jeno lee, you studied it the day na may laro siya. natatandaan mo na binigyan ka niya ng extra jersey niya nun, sabi niya souvenir lang, pero sinuot mo ‘yun dahil matapos ang isang taon niyang panliligaw sa’yo, alam mong desidido na sa’yo si jeno. never kayong nag-away sa isang taon niyang panliligaw, may mga tampuhan pero mabilis niyong naaagapan. after a year, on the same date he asked kung pwede ka ba niyang ligawan, sinagot mo si jeno.

habang nagc-celebrate ang buong team niya ng pagkapanalo, nilapitan mo ang coach at captain nila, pinagpaalam mo si jeno kung pwede mo bang kausapin ito. alam nilang dalawa na ikaw ang rason sa mga ngiti ni jeno at kung bakit madalas motivated itong magtraining, kaya pumayag sila. ngiting-ngiti si jeno nang makita ka niyang suot-suot ang jersey na may number at apelyido niya, inaasar pa siya ng mga ka-team niyang sila haechan dahil kilig na kilig daw si jeno dahil dun. sa likod ng kotse ni jeno, habang kumakain kayo ng take-out na ramen dahil malapit na mag-sara ang restaurant nung makarating kayo, vinevideohan mo ang pagkain niyong dalawa. sabi mo kay jeno, para lang sa memories kaya ka nagvivideo.

“anong date ngayon, jeno?”

“august 9”

“edi september 9, monthsary na natin no?”

halos mabuga ni jeno ang pagkain niya nun, at tawang tawa ka kasi nakuha siya sa kamera. kuhang-kuha sa kamera kung paano ka niya niyakap, kung paano siya naluha dahil sinagot mo na siya. you knew jeno is worthy of your love dahil sa isang taon niyang panliligaw sa’yo, hindi ka niya prinessure. naiintindihan niya kung gusto mo ng space, nirerespeto niya ang oras mo, nirerespeto ka niya— bare minimum pero sobrang daming ginawa ni jeno para sa’yo na lagpas pa sa bare minimum.

jeno was your college boyfriend na lahat ng tao, inggit na inggit sa’yo kasi may jeno lee ka. jeno lee na willing maghintay hanggang 10 ng gabi dahil hindi pa tapos ang org meeting niyo para sa isang event, jeno lee na handang iwan ang baseball practice kapag nalaman niyang may sakit ka, jeno lee na binilhan ka ng sandamakmak at iba’t ibang brand ng napkin dahil nalaman niyang meron ka, jeno lee na naghintay ng dalawang taon bago may mangyari sa inyo, si jeno lee na hinding-hindi kayang magalit sa’yo.

sabay kayong grumaduate ni jeno, both earning your respective degrees. it only took jeno one try sa licensure exam, kaya sobrang proud mo sa kanya. though it was much harder for you dahil andaming nangyari sa buhay mo, jeno was there to cheer you up and help you study para sa sariling licensure mo. eventually, nung pareho na kayong lisensyado, nagplano kayong mag-live in. sa iisang siyudad lang naman kayo nagtatrabaho, kaya mas maganda kung sa iisang bubuong na rin kayo titira. hindi ito naging isyu sa mga magulang niyo, they knew that the two of you will end up together, sure na sure na sila na kayong dalawa talaga hanggang dulo.

six years, nine months— ganyan ka-tagal na panahon ang hinintay ni jeno para matawag ka niyang misis ko. sobrang simple ng kasal niyo, 50 guests lang, sa isang beach kung saan kayo nagcelebrate ni jeno ng ika-dalawang taon niyo. sobrang saya niya dahil sa wakas, ang matagal na niyang inaasam na maging asawa mo, ay natupad na.

naging hobby niyo ni jeno na i-video lahat ng mga nangyayari sa buhay niyo at ipost ito sa isang youtube account na kayong dalawa lang ang may alam. madalas niyong gawin ito para sa mga memoryang gusto niyong mapanood pag tanda niyo, lahat ng milestone niyo ni jeno andito— mula nung graduation niyo, hanggang sa kinasal kayo, nung niregaluhan kayo ng mga magulang niyo ng sarili niyong bahay at mga unang taon niyong mag-asawa. tatlong taon na kayong kasal ni jeno, naging usapan na rin ang pagbubuo niyo ng pamilya. pareho niyong gusto ng dalawang anak, isang babae at isang lalaki, pero regardless of the gender of your future child, you will love them.

“november 10, 7:50 AM, wala si jeno ngayon sa bahay at kakagising ko lang,” sabi mo habang hawak-hawak ang cellphone sa isang kamay at isang box ng pregnancy test kit sa kabila. “babalik rin siya mamaya kasi sabi ko siya muna mag-grocery kasi masama pakiramdam ko, dalawang linggo na ‘kong ganito. tumawag ako kanina sa doktor, nagpa-schedule ako ng checkup para mamayang hapon pero hindi kasi ako mapakali kasi bukod sa hindi ako dinadatnan ngayong buwan, pakiramdam ko talaga buntis ako” kwento mo sa kamera, sinarado mo ang pintuan ng banyo. “syempre, hindi ko vivideohan kung paano ko iihi kahit na ba si jeno lang ang viewer nito, malamang kasi sa sobrang tuwa niya pag nalaman niya ‘to, ipapapanood niya ‘to sa parents namin”

natatawa ka kasi alam mong ganun talaga ang gagawin ng asawa mo, “tapos na ‘ko umihi, nasa ano na rin siya, ano bang tawag dito? basta kung anong tawag dito andyan na siya, hinihintay ko na lang ‘yung results.” sabi mo, kinuha mo ang box at tinignan kung ilang minuto ba ang kailangan mong hintayin bago malaman ang resulta. “okay, five minutes… mukhang ito na ata ang pinakamatagal na five minutes ng buhay ko” tawa mo, “by the way, hindi lang isa ‘yung tinake ko, nag-take ako ng apat para sure… hindi kasi talaga ako mapakali. hindi rin ako makapaghintay mamaya kung iintayin ko pa ba ‘yung check up, gusto ko lang makasigurado”

para madistract ang sarili mo sa limang minuto, inayos mo muna ang mga gamit niyo ni jeno sa sink kahit naka-ayos na ito. pampatanggal kaba lang habang naghihintay. “tangina,” mura mo, namumuo ang luha sa mga mata mo habang hawak-hawak ang dalawang naunang resulta. “hoy… totoo ba ‘to? parang… parang ‘di ako makapaniwala” iyak mo, tinago mo ang mukha mo sa mga kamay mo habang patuloy na rumaragasa ang mga luha mo. ilang segundo pa bago mo ulit hawakan ang cellphone mo at itutok ang camera nito sa pregnancy test na nakapatong sa lababo. “so… tama nga ang hula ko, na buntis ako.” sabi mo, “jeno lee, magiging tatay ka na.”

dalawang oras simula nung nalaman mong buntis ka, ang iniisip ni jeno, tulog ka pa kaya nagulat siya dahil nadatnan ka niyang nakaupo sa sala ng bahay niyo habang may hawak siyang box ng grocery. takang taka ito kasi halata sa’yo na kakatapos mo lang umiyak, agad naman niyang dinala sa kusina ang grocery bago ka puntahan ay yakapin. hindi niya napansin ang cellphone mong nasa harap mo lang, naka-video dahil masyadong occupied ang utak niya simula nung nakita ka niyang maga ang mga mata.

“bakit ka umiiyak, mahal?” tanong nito, inayos niya ang position niyo. you were sitting on his lap and was hugging you so tightly, “may nangyari ba sa trabaho? di ‘ba off mo ngayon?”

“jeno…” iyak mo sa leeg niya, lalong humigpit ang pagkakayakap mo sa kanya. matapos ang ilang hikbi, nilayo mo ang sarili mo sa kanya at kinulong ang mukha niya sa dalawang kamay mo. “jeno, buntis ako… magiging tatay ka na, mahal” sabi mo at hinalikan ang labi niya, “buntis ako…”

jeno was smiling at the same time, he felt his eyes teary. he wiped your tears away, kissing your cheek and lips before caging you into a hug, “mahal, you don’t know how happy i am right now… thank you for saying it to me,” sabi niya, “hala, wait, mahal magpacheck up ka na ngayon. bumili na tayo ng vitamins mo, after nun, diretso tayo sa mall para bilhan ka ng mga damit—”

“baby, kalma ka lang. wala pa atang one month ‘tong baby natin, magpapacheck up lang ako mamaya, we don’t have to buy those clothes pa kasi—”

“i love you mahal, sobra” sabi nito pagtapos magnakaw ng halik sa’yo, “shet ngayon ko lang napansin ‘yung camera, mahal” natatawang banggit niya. “magiging tatay na po ako!”

habang tumatagal, lumalaki ang tiyan mo. hindi niyo sinabi ni jeno kahit kanino na buntis ka dahil ayaw niyong ma-jinx o may mangyaring masama sa pagbubuntis mo. hindi rin naman masyadong halata dahil madalas kang mag-suot ng malalaking damit at dress na maluwag sa tiyan kaya walang nakakahalata, pero madalas maraming nakakapansin na iba ang glow mo ngayong buntis ka. madalas nilang sabihin na sobrang radiant ng balat mo. sa marka ng ika-18 linggo, pagtapos niyong pumunta sa doktor, inaya niyo ni jeno ang buong pamilya niyo na mag-dinner sa labas— little did they know, you and jeno will tell them na buntis ka.

“BUNTIS KA?” sabay-sabay nilang tanong nang ilagay mo ang kopya ng ultrasound sa gitna ng lamesa, “hindi halata! ang liit mo magbuntis!” sabi ng nanay mo, pero sa totoo lang, hindi lang talaga halata dahil sa suot mong damit. “halos apat na buwan niyong tinago, kaya pala hindi kayo madalas bumibisita tulad ng dati”

humingi ng tawad si jeno, “busy rin po kasi sa trabaho, ma. pasensya na po,” sabi nito, “tsaka madalas po kasing mahilo at mag-suka si y/n,”

“nako jeno, kung ang balita niyo naman ay magkaka-apo na kami, okay lang na hindi kayo bumisita samin nung mga nakaraang buwan,” ngiti ng nanay mo, “congrats sa inyo, mga anak, andito lang kami kapag kailangan niyo ng tulong.”

paboritong-paborito ni jeno na kinakausap ang tiyan mo gabi-gabi, pagkauwi niya at naabutan ka niyang tulog na. hinding hindi malilimutan ni jeno na naabutan ka niyang umiidlip sa kama niyo at habang kinakausap niya ang tiyan mo, nakita niyang may bumakat na maliit na paa dito. “mahal, sumipa siya” mahina mong sabi, “kanina pa siya ganyan, medyo masakit nga lang pero it’s good to know that they’re doing great there”

ngumiti si jeno sa’yo at hinaplos ang tiyan mo, “baby, ‘wag masyadong malakas ang pagsipa… nasasaktan mo si mommy.” sabi niya rito at hinalikan ang tiyan mo, “marunong ka na sumipa, ano? bukas, sasamahan ko si mommy mo sa ospital kasi magpapacheck-up siya, bukas na rin namin malalaman kung anong gender mo, anak. regardless of your sex, mahal na mahal ka namin ni mommy mo”

"kailangan na pala natin mag-isip ng pangalan, ano?" sabi mo sa kanya habang nakapatong ang ulo niya sa tiyan mo. hinahaplos mo ang buhok nito, "paano kapag babae? anong ipapangalan natin?"

"jia?" suggest niya, "nabasa ko kasi ang meaning daw nun, sweetheart— people's favorite." ngiti niya sa'yo, "bagay rin sa kanya kung babae siya dahil unang apo 'tong si baby. malamang magiging paborito siya ng mga lolo't lola niya."

"paano pag lalaki?" tanong mo, pero sabi ni jeno ikaw naman daw ang mag-isip ng pangalan. "hmm, junseo? handsome ang meaning nun, mahal"

"i like that," sabi ni jeno, "sleep na tayo, maaga pa tayo bukas sa doktor"

habang tumatagal, palapit ng palapit ang due date mo. parang nung kailan lang, nalaman mong buntis ka, ngayon malapit ka nang manganak. you and jeno decided na sa ospital manganak, you two were given a chance to talk about kung paanong procedure ba ang gusto niyo. either normal birth or water birth, sabi ng doktor mas less lang ang sakit kapag water birth. kapag normal birth na nakabukaka ka sa kama, masakit pa rin. you two decided na magwater birth na lang. alas singko ng madaling araw, nagising ka dahil pakiramdam mo parang bumagsak ang tiyan mo. akala mo nung una wala lang, pero pagtayo mo sa kama, bigla kang nakaramdam ng masakit sa tiyan mo. agad mong ginising si jeno at sinabi sa kanya na manganganak ka na ata.

may kalayuan ang ospital, isang oras na biyahe pero nakarating kayo within 45 minutes dahil maaga pa. madaling madali ang mga nurse at doktor sa pagset up ng maliit na pool sa loob ng kwarto niyo, pagdating niyo kasi ng ospital, 5 cm dilated ka na. sinigurado nila na tama ang temperatura ng tubig at kaya mong lumublob dito.

"jeno, pwede mo siyang samahan sa pool. kung gusto at willing ka lang naman, mag-iiwan kami ng yelo dito dahil bawal kumain si misis habang naglelabor." sabi ng doktor, "pindutin niyo lang 'tong button na 'to para tawagin kami ha"

tumango si jeno at hinintay na umalis ang doktor bago ka tignan, "mahal, gusto mo bang tabihan kita habang nanganganak ka?"

"baka mandiri ka sakin, puro dugo at kung anu-ano pang body liquid ang lalabas sakin mamaya," nag-aalala mong sagot.

"y/n, anak natin 'yan. wala akong pake kung puro dugo tayo mamaya o ano, kung mak—"

"putangina, ang sakit sakit na jeno… tarantado ka anong ginawa mo sakin" iyak mo dahil nakaramdam ka ulit ng malakas na contraction, "oo na, sumali ka na sakin dito, ngayon na! magpalit ka na ng damit!"

tumawa si jeno at hinalikan ka sa ulo bago kuhain ang duffel bag niyang may laman na extra shorts, mabilis siyang nagpalit ng damit, mula sa suot niyang pantalon, naka cotton shorts na lang ang asawa mo at sumali na sa'yo sa maliit na pool. sumandal ka sa harap ni jeno, napapakagat ng labi sa tuwing nararamdaman mong bumabalik ang contractions. alas otso na ng umaga, at may natandaan si jeno bigla. "mahal, it's august 9th…" sabi nito, at sinuklay ang buhok mo gamit ang basa niyang kamay na kanina ay nasa tiyan mo. "happy 10th anniversary."

"oh my god, jeno… sorry, nakalimutan ko" sabi mo, "anniversary at birthday ng anak natin ngayon"

"okay lang kung nalimutan mo, ako rin nawala sa isip ko eh"

10 a.m., fully dilated ka na. nagmamadali ang mga doktor at nurse na magaasikaso sa'yo. hindi mo maintindihan kung anong nararamdaman mo, masakit na parang kinakatay at hinahati ang katawan mo sa dalawa. jeno held your hand throughout the process, medyo natakot siya nung nakita niyang naghalo ang dugo sa tubig pero nang makita niya na inangat ang bata at agad na nilagay sa braso mo, nawalan siya bigla ng pake sa mga nangyayari.

"jia is here na, jeno" nanghihina mong sabi, "jia is here"

august 9th felt like a dream to jeno, not only was he celebrating your 10th anniversary together, but he was holding his firstborn— his first daughter. jia lee welcomed herself into the world at exactly 10:25 in the morning, weighing 3.5kg. hindi maiwasan ni jeno na hindi maiyak habang nagi-skin to skin silang mag-ama, he never realized that he was capable of loving someone this much— to the point where he was sharing his life with you and now building a family with you.

"hi jia," bati ni jeno sa anak, gising na gising ito kahit malalim na ang gabi at tulog ka na. "alam kong sawa ka na sa boses ko kasi araw-araw kitang kinakausap nung nasa tiyan ka pa lang ni mommy," the baby in his arm coos, "alam mo bang pinanganak ka sa anniversary namin ni mommy mo? 10 years na kami anak, tapos dumating ka sa buhay namin… hindi lang ako makapaniwala dahil dati natapunan ko lang ng kape 'yung bagong bag ni mommy tapos inaya ko siyang kumain sa ramen restaurant malapit sa school… pero ito na kami ngayon."

jeno's life indeed took an unexpected turn ever since he dropped his coffee on your bag, if it weren't for that coffee, wala siyang jia lee na hawak-hawak ngayon, wala siyang y/n na asawa ngayon.

"mahal na mahal ko kayo ni mommy anak," bulong ni jeno sa bata, "hanggang sa huling hininga ko"

TAGLIST: @butterjaems @shairamaexx @yoitlover @haebragi @maleegayuh @thesirenita @hanjisungpark @j00reads @jaefam @mklver @stickerjae @winwinxiiv @91qowngus @dxoah @dongsicheng28 @bebskyy @ciscachenh @xnishimura @jenoluuvvs

#nct fluff #nct dream fluff #jeno fluff #lee jeno fluff #nct scenario #nct dream scenario #jeno scenario #nct soft hours #nct dream soft hours #jeno soft hours

138 notes · View notes

walaumalistulog · 2 months

Text

Tipikal na araw, matapos ang mahabang araw ay nag-decide ako na magkape. Pinili kong mag-stay muna sa hometown ko, kahit wala namang choice. Walang pinagbago. Ganoon pa rin ang ganda ng paligid kung ano ang kinalakihan ko (kahit wala naman talagang ganda) at pare-parehong mga tao pa rin ang namumuno sa bayan. Kaya wala talagang nagbabago… anyway.

Malapit sa eskwelahang pinag-aralan ko nung high school ang coffee shop. Ang daming estudyante! Well, ano naman ang karapatan kong mag-reklamo kung pumunta naman ako sa oras na alam kong uwian at dadagsain ng mga estudyante mas burgis kaysa sa akin. Hindi ko ma-comprehend, paano nila naa-afford ang kapeng nagkakahalaga ng higit sa P100, eh magkano lang ang baon ko nung high school? Well, keber ko! Ayaw ko naman maging litanya ko ang mga kwento ng mga nanay at tatay natin na “kami nga, piso lang ang baon namin noon!” para ipa-mukha na napakaswerte kong anak. Kayo ang swerte, sinasagot ko. Dahil anak ninyo ako. Sabay iirapan ako ng nanay ko, at isusumbat sa akin tuwing may argument kami na “anak lang kita, iniri lang kita!” Well, ako naman, sasagot—”excuse me, cesarean mo akong pinanganak, kaya hindi mo ako iniri!” Sabay titingin siya sa akin, hindi ko alam if matatawa siya o lalong magagalit. Walang logic ang reaction sa mukha niya. It’s a mixture of anguish and ridicule. Naguluhan siya, kaya, sasampalin na lang niya ako. Plak!

Bukod sa thought na ang dami nilang budget, pansin ko na ang babata ng mga nasa coffee shop! (In fairness naman sa mga kabataan ngayon, conscious na sa hygiene! Unlike noon na naghahalo ang amoy ng lagkit ng pawis at singaw ng hininga sa kulob namin klasrum). Na-realize ko na “wait, high school ang mga ito!”, at working na ako, meaning—matanda na talaga ako. Pero wait, 23 pa lang ako! Pero wait ulit, 23 na ako?! What the fuck! Ang bilis ng panahon! Kasing bilis kung paano nagawa ang order kong spanish latte, na mukhang lehitimo naman, pero parang may kulang… ‘yung sugar, okay naman! ‘Yung condesed milk ba? Hindi rin. ‘Yung cinnamon ba? Hindi! Lasang-lasa eh! Hmmm… ay! Alam ko na! ‘Yung sukli ko. Miss, ‘yung sukli ko po.

Nung nakaupo na ako, napagtanto ko na parang nag-time skip ako nang malala nung kasagsagan ng pandemya. A part of me believe na, hindi ko naranasan ang peak ng kabataan. Kapag nagpi-fill out ako ng forms at tinatanong ang edad, may halong gulat at emptiness kapag nilalagay ko ang “23 years old” sa form, kasi parang hindi naman ako bente tres anyos? Habang nilalagok ko ang kape, ay siyang hirap ko sa paglagok ng katotohanang unti-unti na akong tumatanda at nagbabago na ang ikot ng aking mundo. Nagkaroon ako ng moment of reflection. Labing-siyam na taong gulang ako nung nagsimula ang pandemic, halos bumalik na sa normal ang lahat ay 22 na ako. Ang haba ng panahong nawala, pero parang wala namang relevant na nangyari sa buhay ko. Time stood still pero ang biological clock ko, hindi! Lumabas na ang uban ko, mas lumabas ang adult features ko, at mas dumami ang stretch marks—pati stress marks ko!

Marami na palang signs before. Dati, nag-aya mga kaibigan ko na mag-Morato at mag-inom. Well, since noon lang kami ulit nagkita-kita, go lang! Pero nung nandoon na, para hindi na nanumbalik ang energy na dati ay mayroon ako kapag may mga gimik kami. Para akong cellphone na ginamitan ng charger na nabili sa bangketa—ang bilis ma-drain! ‘Yung dating ingay at gulo at sinasaliwan ko ng sayaw at halakhak, rindi na ang definition sa bokabularyo ko. Tara guys, lipat tayo! Ang ingay dito! Lahat ng friends ko, nakatingin sa akin na parang “ginagago mo ba kami?” Maalala ko, ako nga pala nag-aya sa place na ito. Well, eh ‘di pasensya! Hindi na sanay ang sistema ko sa gulo ng kasiyahan, parang ako ‘yung malas na tinataboy ng ingay kapag new year. Lumabas na lang muna ako, at nagpahangin. Sabay tanong sa sarili na bakit ba kailangan pang mag-effort bumiyahe para lang uminom? Well, going back sa original na diskurso, ako ang may gusto nito!

Sa mas malalim na assessment, parang ang bilis lumipas ng panahon, na parang magpahanggang ngayon, ay hinahabol natin ang ating sarili na tumugma sa kasalukuyan. Sa totoo lang, marami pa sa atin ang hindi pa maka-keep up sa takbo ng mga araw. Kasama ako. May part sa akin na hinahabol ko ang enjoyment ng buhay. Gusto ko pang mag-explore ang Pilipinas! Putangina, asan ang pera?! So balik ako sa pagbibinge watch ng mga pelikula dahil wala naman akong choice!

Naubos ko na ang kape ko at pinili kong maupo muna at namnamin ang napakamakabuluhang thoughts ko. Niligpit ko ang basong ininuman ko sa tray at iniayos sa harap ko.

May binatilyong tumapat sa akin, mukhang iniispatan na ang upuan ko. “Tapos na po ba kay…”

“Nakita mong nakaupo pa ako, hijo, ‘di ba?!” Oo nga. Matanda na ako.

4 notes · View notes

chrispuhsalow · 10 months

Text

Random Kwento Serye

I end my work shift around 07:36pm , ang weird lng ng 6minutes , Dahil Jan lagi ako nagmamadali magbihis out of my uniform Dahil 0745pm ang alis ng shuttle from the Hotel I’m working at to Mall of Asia were I ride UV express pauwi ng Cavite.

Gusto ko lagi umuupo sa likod ng van yung pa parallel ang upuan mag katapatan, auko Yun sa row sunod ng driver Dahil lagi ako nahihilo kapag pa ganun ang upo ko, karamihan pa naman sa mga UV express driver kaskasero, Ndi nila kilala ang break.

Mejo puno na yung van na nasakyan ko, 2 na lng yung bakante, yung nasa harap ko and sa tabi ng driver. After few minutes May umupo na guy sa harap ko , sa wakas makakaalis na kame…

In fairness mabango si Kuya kahit pauwi na. Lahat kameng nasa likod napatingin sa kanya kasi amoy na amoy yung pabango niya. Feeling ko katapos niya lng mag gym kasi May dala na sports bag and parang gym clothes suot niya. I’m not sure if I’m older or he is older Basta alam ko Ndi kame nagkakalayu ng age..

After maningil ng dispatcher ng pamasahe at umandar na nga ang van…

Nag Check ako ng Waze Makakarating naman daw kame ng Dasmariñas within 1 hour Dahil Wala nman traffic., kinuha ko na ang headphone ko sa bag nag simula makinig music , usually Kpag nasa byahe mahilig ako makinig ng mga classical music para antukin., at nangyari ang hindi ko inaasahan

Sa ka habaan ng coastal road Puro tulog na ang mga kasama ko sa van., nasa harapan ko ang dalawa kong kamay , naka pilipit ang aking balikat Dahil siksikan kame.. nagkikiskisan ang kamay ko at ang kamay ng nasa harapan ko , humingi ako ng paumanhin Dahil Ndi ko sinasdya na dadala ako ng motion ng bawat liko ng sasakyan., ngumiti lng siya sa akin..

Nang makarating kame sa toll gate, bumagal ng kaunti ang andar ng sasakyan, nagulat ako sa ginawa ng lalake sa tapat ko kiniskis niya ang balat niya sa aking mga kamay, para akong na kuryente ., ilang beses niya pang hinimas mga daliri ko.. Ndi ako makagalaw, iiwas ba ako ?? Pero iisa ang sinasabi ng katawan ko ., tinukso ko din ng haplos ang kanyang palad., bumakas sa mukha niya ang gulat Pero Ito ay agad ding napalitan ng Ngiti.. hinawakan niya ng buo ang aking kamay., Wala akong ideya sa mga nangyayari, Basta ang alam ko lng nagu2stuhan ko ang sensasyon ng balat niya sa balat ko.

May mga ilang ulit niya pang hinimas ang palad at braso ko at pinisil ang aking kamay kamay..

Nauna siyang bumaba ng van sa akin..

Mejo malapit lng ang subdivision niya sa subdivision namin…

Haaay …

Makikita at makakasabay ko kaya siya ulit?

Ndi ako nag malakas ng loob kausapin siya, Ndi ko alam kung Bakit parang kuntento na kame na nagdadampi ang aming mga balat…

9 notes · View notes

chereserene · 9 months

Text

Nasstress ako seryoso pero nanahimik na lang ako. Medyo ang kalat talaga this past few days sa bahay namin. Alam mo yung amoy kulob na ewan. Lahat ng gamit kung saan saan lang nakalagay. Tinatambak lang sa lababo yung mga ginamit. Walang maayos na lagayan. Nagkalat pati mga laruan at damit. Wala rin talagang natitirang pagkain o lutong ulam, yung pagkain namin for a month na grinocery, wala pang 2 linggo naubos na, mataas na naman bill sa kuryente at tubig neto. Yung uuwi ka na lang masstress ka pa sa bahay. Okay naman at malinis yung bahay namin nung kami kami lang pero ewan ko ba.

5 notes · View notes

minnieves · 2 years

Note

can i request thigh riding yeonjun and in filipino ? tysm 😩

busy si yeonjun ngayon dahil naghahabol kayo nang deadline. busy ka naman sa gilid niyang pinagnanasahan ang boyfriend mong nananahimik sa isang tabi.

"junnie, tagal pa?" tanong mo dito habang nakaupo ka sa sofa at siya naman ay nasa lamesa nito habang nagtatype sa laptop nito.

"sandali na lang mahal." sagot naman nito sayo. hindi ka binalingan ng tingin nito dahil alam niyang madidistract siya sayo.

naka-shorts ngayon si yeonjun at simpleng tshirt lang. pero ang epekto nito sayo ay para bang nahahapo ka na sa iniisip mo tungkol sa kanya. nakapout din ang labi nito habang concentrated sa ginagawa niya.

"junnie, baby time naman please?" pagmamaktol mo sa leeg nito noong nilapitan mo. ang braso mo ay nakapulupot sa balikat niya at ang ulo mo naman ay nasa leeg nito. "baby time na!"

"kumandong ka muna kung gusto mo ng cuddles." sabi nito sayo habang inaalis ang braso mo para maiikot niya ang mukha niya at mahalikan ang pisngi mo. "10 minutes na lang babe. konting pasensya na lang."

"okay," malungkot na sabi mo dito. umupo ka sa kandungan nito na nakaharap sa kanya. tinignan ka naman ni yeonjun at winiggle ang kilay. hinalikan mo ang labi nito at sinandal na ang ulo sa leeg niya.

pinikit mo muna ang mata mo habang inaamoy-amoy ang leeg ni yeonjun. sinawalang kibo naman nito ang ginagawa mo sa kanya. tuloy pa din ang pagtype sa keyboard niya.

napatingin ka naman sa ginagawa niya. dahilan kung bakit inikot mo ang katawan mo para makita iyon. ang puke mo naman ay mas nadiin sa binti ni yeonjun. hindi mo na ginalaw ang katawan mo, kahit pa ang isang paa mo ay nasa lapag.

"a little more y/n," paalala ni yeonjun sayo dahil pakiramdam nito ay naiinip ka na.

dahan-dahan mong iginalaw ang balakang mo. para marelieve ang pressure sa clit mo. kinagat mo ang labi mo para hindi ka mapaungol sa leeg ni yeonjun.

napansin ito ni yeonjun pero hindi niya ito kinomentan dahil gusto na niyang matapos. ikaw naman ay patuloy lang sa paggalaw sa binti niyo.

noong una ay mabagal ka pang gumagalaw. pero noong mas nagtatagal na ay mas dinidiin mo na ang sarili mo kay yeonjun. sinandal mo naman ang noo mo sa balikat nito dahil sa sarap na nararamdaman mo.

"libog na libog ka na hindi ka makapaghintay?" asar na sabi ni yeonjun sayo. ang train of thoughts nito ay nawala na. wala na siyang ibang maisip kung hindi ang paggalaw mo sa binti niya. iniusag niya ang upuan niya para mas may space kang gumalaw.

"baby time na nga eh," pagpapalusot mo dito na nagtunog ungol lang sa tenga ni yeonjun. nakahawak na ito sa balakang mo at pinapaanood ka. hinawakan niya ang isang hita mo para iaayos ka sa isang binti lang nito.

"gaanon ka ba kaobssessed ka sa akin?" asar nito sayo. iniusad niya ang balakang mo. para ang clit mo ay mas tumama sa binti niya. "bend your ass more."

ginawa mo naman ang sinabi nito. dahilan kung bakit magpress pa ang clit mo sa binti nito. mas inusad niya pa ang balakang mo para ang clit mo ay tumama sa tuhod niya ng ilang beses bago ka ibalik sa binti nito.

"junnie!" ungol mo dahil sa ginawa niya.

pinapanood ka lang ni yeonjun habang sinasakyan mo ang binti nito. nilapit niya naman ang bibig niya sa utong mo na nayatakpan pa ng damit mo at sinuso ito.

"puta!" paungol na sabi mo sa kanya. pakiramdam mo ay malapit ka ng labasan. mas lalo ka pqng naging sensitive dahil sa paglalaro ng dila ni yeonjun sa utong mo. "junnie, malapit na ko. please?"

"hindi ka ba nahihiya sa sarili mo niyan?" tanong nito sayo. ang binti niya ay nagflex sa ilalim mo kaya napaungol ka ulit. kinuyakoy ni yeonjun ang binti nito kaya naman nagtaas baba ka sa binti nito. na para bang niraride mo siya. "lalabasan ka dahil sa binti ko?"

"yes! please. oo," sagot mo dito sa pagitan ng pagungol mo. napangisi si yeonjun habang pinapanood ka. ang ulo mo ay nakaliyad, dahilan kung bakit mas makita niya ang leeg mo.

"cum," utos nito sayo. umungol ka naman bilang sagot.

ang katawan mo ay nagshot forward. kaya naman sinandal mo ang ulo mo sa balikat ni yeonjun. tunayo naman ang binata at nilakad ang papunta sa sofa ninyo.

dahan-dahan ka nitong binaba doon. nagtama naman ang mga mata ninyo. at inangat mo ang sarili mo para mahalikan ka.

marahan na hinubad ni yeonjun ang shorts at panty na suot mo at ginamit yun para linisin ang puke mo.

"tatapusin ko lang yung ginagawa ko. don't move. if you move, i'm not going to help you." sabi nito sa hinihingal na porma mo. tumango ka naman dito. napahiss ka pa ng paluin ni yeonjun ang hita mo. "behave."

#txt hard hours #txt hard thoughts #txt smut #yeonjun hard hours #yeonjun smut #txt scenarios #txt imagines

53 notes · View notes

erothegreat · 1 year

Text

KUYA sa panulat ni Ero

"Ah fuck, ang sarap mga kuya ah! Ah! Ayan na!" Sunod-sunod ang pagtagas ng katas ko sa unan dahil sa pagbayo ko habang iniisip na kinakantot ako ng dalawa kong kuya.

Hingal akong bumagsak dahil sa sarap. Pero kulang pa. Gusto ko pa. Gusto kong totoong kinakantot nila ako. Sabay sa magkabilaang butas.

Nag-umpisa ang pantasya ko sa kanila nang makita ko silang may pinapaligaya na isang babae. Threesome ang ginawa nila. Madalas ko silang makita noon na may kasamang babae pero akala ko ay group project lang hanggang sa isang beses ay nabosohan ko sila at simula noon ay hindi ko na napigil ang sarili kong pagpantasyahan sila.

My brothers are twin. Sobrang pareho ng mukha pero dahil kapatid nila ako ay kilala ko kung sinu-sino sila. They are on their early thirties while me is eighteen and they are both single dahil ayaw daw nila ng sakit ng ulo. Mas gusto nilang mambabae na lang kaysa maghanap ng commitment.

Masasabi kong magaling silang magpaligaya ng babae. Siguro dahil na rin sa edad nila kaya marami na silang karanasan.

Hindi na rin ako virgin. Maraming lalaki na ang naka-angkin sa akin. Pumasok ako ng gang at pinapili kung hirap o sarap at sarap ang pinili ko kaya nagangbang ako ng limang lalaki.

Ang wild ng first sex ko kaya naging malibog ako. Hanggang sa nagkaroon ako ng boyfriend pero walang nagtagal.

Noong active pa ang gang ay lagi akong nakikipag sex. Threesome, foursome, minsan gangbang hanggang pito. I am satisfied, not until I saw my brothers fucking one woman. Doon na nagsimula ang pantasya ko. Lalo na ngayon na wala na ang gang.

Kapag nagigipagsex ako ay pinapatira ko na rin ang puwet ko. Pumipili na rin ako ng may edad para tawaging kuya. Gusto ko laging threesome para sila ang nasa isip ko.

Pero after that ay hindi na ako kontento. Laging may kulang at alam kong mga burat ng kapatid ko. At sa dami ng nakasex ko ay hindi ko naranasan makantot ng malaking burat at higit sa lahat wala pang nakatumbok ng sinasabi nilang gspot. Kahit ako, ay hindi ko rin alam kung ano yon at saan iyon sa loob ko.

"Baby girl?" Mabilis kong tinakpan ng kumot ang puke ko nang pumasok si kuya Gray.

"Yes, kuya?"

"Kanina ka pa hindi lumalabas. May problema ba?"

"Ah no, nothing. I am so busy kasi."

"I see, do you want something to eat?"

"No, I am ok."

"Fine, matutulog na kami ni Blue, if you need something just call us, ok?"

"Yes, kuya." He kiss me on the forehead and left.

Dinama ko ang halik niya sa noo ko. Pakiramdam ko ay naiwanan pa ang amoy niya doon. Hinaplos ko ang sarili ko at muling nilaro ang tinggil.

I can't help it. Hindi ko na kaya at kailangan ko nang umaksyon.

It's midnight at ngayon ko na gaganapin ang plano ko. I entered kuya Gray's room at naabutan ko doon si kuya Blue. Nakaharap sila sa laptop habang nag-uusap. At alam kung ano pinag-uusapan nila. For sure they're searching woman.

"Yes, baby girl?"

"Kuya, can I sleep with one of you? Or if it's ok, can I sleep with both of you? I miss the two of you na kasi ee." Nagtinginan silang dalawa.

"Sure." Sinara ni kuya Gray ang laptop at saka lumapit sa akin. "Come, dito na tayo sa bed ko. Pwede din dito si Blue.

"Yehey!" Magkatabi kaming tatlo na nahiga at nasa gitna ako. "Thank you mga kuya." I kiss them.

"You're welcome baby girl." Kuya Blue said.

"Hug niyo naman ako." Sinunod nila ang sinabi ko. Nakahug sila sa akin at kinuha ko ang kamay nila at nilagay sa tiyan ko. Naramdaman ko rin ang burat nilang matigas na kumikiskis sa magkabilaan kong hita.

Oh my god! Nalilibugan sila sa akin.

"Matulog ka na baby girl."

"Baka iwan niyo ako."

"No, we're here."

Nagkunwari akong pumikit, umungol ako na parang nasasarapan.

"Baby girl?" Tinapik ni kuya Gray ang pisngi ko.

"Hmp?" Lumiyad ako at hinawakan ang dibdib ko at mas umungol. Wala akong narinig mula sa kanila. Hanggang sa naramdaman ko ang dalawang palad na pumipisil sa aking suso.

"Gotcha!" I said at dumilat. Nakita ko sina kuya na parehong nagulat. "I'm waiting for this."

"What do you mean?"

"I want you both to fuck me. I've been wanting this for a long time. Both of you fucking so hard."

"But, baby you are our sister."

"I know, pero pleasw pagbigyan niyo na ako. Kahit ngayon lang. I can't help it." Hinawakan ko ang puke na kanina pa basa. "My pussy wants you. Please, please fuck me harder."

Nagtanguan silang dalawa at sabay akong hinalikan. Si kuya Gray sa labi at si kuya Blue sa leeg. Sabay nilang hinubad ang damit ko hanggang sa wala na akong saplot.

"Ang ganda ng katawan ng baby natin bro." Sabi ni kuya ni Gray.

"Tama ka. Ang kinis ng puke."

"Fuck!" Napahiway ako nang sabay nilang kinain ang suso ko. Sinipsip at dinilaan. Gumapang ang kamay nila sa katawan ko hanggang sa matumbok ang aking puke.

"Shit!" Napahiyaw ako nang hawakan nila ng puke ko. At sabay na pinasok ang kanilang daliri. "Fuck!" Salit-salitan ang paglabas-pasok ng kanilang daliri sa puke ko at sinipsip ang ating utong.

"Ah!" Nangisay ako at mabilis na nilabasan.

"Daliri pa lang yon baby girl. Tumayo sila at nakita kong naghubad. Nagulat ako nang makita ang burat nila. Hindi ako makapaniwala sa laki nito at may--

"Ano yan?" Tanong ko.

"Bolitas itong akin, baby girl, kay Gray naman ay hikaw."

"Ito ang magpapatirik sa mata mo."

"At bubusog sa malandi mong puke."

Ang dami nilang ginawa sa katawan ko. Salitan-salitan nilang pinasubo ang titi nila at salit-salitan akong kinain. Nilalabasan ako sa bibig nila at ang sarap.

"Ready?" Sabay nilang tanong.

"Yeah." Excited kong sagot.

"Hindi ka na birhen, baby girl. Buka na rin ang puwet mo."

"Oo mga kuya, at gusto ko sanang sabay niyo akong kantutin ng titi niyo."

"Malandi ka rin pala baby girl kagaya namin."

Umilalim si kuya Blue. "Ipasok mo." Utos niya sinunod ko. Napanganga ako sa sarap ng mapasok ang burat ni kuya Blue. Parang kinamot ang loob ng puke sa bolitas. "Masarap?"

"Yeah."

"May masarap pa diyan. Kuya Gray pasukin mo na tumbong ni Pinky, patirikin na natin siya sa sarap."

"Kuya!" Hiyaw ko nang mapasok ni kuya Gray ang oten niya. Nagbigla din ako nang sabay silang umulos.

"Ah! Shit, ano to. Ah! Ang sarap, ah fuck!"

"I told baby girl..patitirikin ka namin sa sarap."

"Masarap ba ha?"

"Ah! Fuck, shit, ah! God, oh god, mababaliw na ako. Ang sarap ng mga titi niyo."

"Ang sabaw ng puke ni baby girl kuya."

"Ang sikip ng puwet."

Mabilis at madiin nila akong kinantot. Hindi ko na magawang magsalita dahil puro ungol na lang ang nagagawa ko. Ang sarap ng mga titi nilang naglalabas pasok sa puke at tumbong ko. Si kuya Blue ang sarap ng bolitas na umiikot sa loob ng puke ko.

Si Kuya Gray nasusundot ang loob ng ko sa hikaw. Nakakabaliw at puro ungol na lang ako. Ang sarap ng kantot nila. Gusto kong kantutin nila ako lagi.

"Nilabasan ka naman baby girl." Maraming beses na akong nilabasan pero gusto ko pa. Ayokong matapos ang sarap na ito. Ibang-iba ang titi ng mga kapatid ko sa mga titing natikman ko.

"Lalabasan na ako."

"Ako din."

"Putukan niyo ako."

"Fuck!"

"Ah!"

"Shit!" At sabay-sabay kaming nangisay na tatlo.

"Ang sarap." Sabi ko.

"Baby girl pwede ba natin itong ulitin?"

"Oo ba, basta threesome ulit."

"Sure." And they kiss me saka nagsimula nang panibagong round.

#kantot #libog #pinoyspgstories #spg #bawal #iyot

13 notes · View notes

artemicia · 7 months

Text

Ang bilis ng panahon, isang buwan na pala ako sa bago kong client. Sobrang laking pasasalamat ko na flexible yung work hours ko sa kaniya. At saka naiintindihan niya kapag may family matters ako kasi sabi nga niya, she’s all about family too. Yon kasi talaga yung gusto kong i-set na boundaries, yung alam ng client na wala ako sa weekends at may mga personal na lakad din ako. Lalo na yung kapag nagkasakit ka, madali lang din magpaalam.

Yung isa ko namang client, siya yung pinakamatagal ko. Bale 3 years na rin ako sa kaniya tapos work anniversary ko sa kaniya nitong September kaya nung nag-meeting, from $9 ginawa na niyang $12. Malaking bagay na rin kahit part-time lang ako sa kaniya. At least may kaunting dagdag na makakatulong pa rin sa pag-iipon ko.

Tapos kagabi naisip ko naman yung balak kong small business na scented candles. Kaso nandoon talaga yung takot ko na baka walang bumili. Sabi ko tuloy sa asawa ko, kung kailan maluwag na ako sa pera at may pang-puhunan na ako, saka ko naman hindi mabili yung mga materyales na kailangan dahil sa takot ko na yon. Samantalang nung nag-uumpisa pa lang ako gumawa, pilit kong sinisiksik sa extra kong pera yung mga materyales lalo na yung mga fragrance oil na pagkamahal.

Gusto ko kasi yung hindi masyadong nakikita sa market. Karaniwan na kasi yung lavender, vanilla, bamboo, o kaya coffee. Kaso mahal pala talaga kapag premium fragrance oils lalo kapag imported. Halu-halo na kasi yung iba’t ibang scents para makagawa ng kakaiba pero sobrang bango na amoy. Tulad nitong isang fragrance oil ko, scent notes niya ay cotton flower, pear, tangerine, jasmine, at vanilla. Hindi siya basta vanilla lang. Kaya kung magbebenta siguro ako, hindi ko kayang ibaba na presyong pang-masa kasi hindi ko talaga rin kayang ibaba yung quality ng gamit kong fragrance oils.

Tulad nitong huli kong gawa, blueberry cheesecake yung scent niya. Bukod sa hindi ko alam kung bebenta ba siya sa mga tao, ang mahal nitong scent na ‘to kasi imported. Sa US lang siya nabibili. Hay. Ang hirap pala nitong naisipan ko. Minsan naiisip ko tuloy na handmade gifts na lang talaga siguro siya para sa mga kaibigan. Kaso nandoon pa rin talaga sa likod ng utak ko yung what if gawin kong business. Tapos hindi ako pinapatahimik nun kapag naaalala ko. Hay.

3 notes · View notes

the-manunulat-in-me · 1 year

Text

Circa 2005

Lumaki ako sa palengke, doon na kasi nagtatrabaho ang nanay ko mula pa no'ng nagkaroon ako ng isip. Mainit, mabanas, maraming tao tapos limang taon pa lang doon na ako nasanay. Hindi pwedeng hindi matutulog nang tanghali ang isang batang anak ng isang Bicolanang nanay kaya ayon, labindalawang pambentang "welcome" basahan ang inilalatag niya para sa'kin sa likod ng tindahan. May mga papasok para tumingin ng mga paninda, ilan sa kanila magtatanong kung kaninong anak ako, at kapag nalaman na sa 41 year-old kong nanay, kasunod na agad ang, "Eh? Buti nakaya mo pa." Magigising ako at madalas naghahanap ng merienda, minsan iiyak kasi ganon ako kapag nagising nang 'di siya una kong nakita. Tatahan ako dahil matatakot ako kay lola, tapos maghahanap na ulit ng merienda. minsan hindi siya pwedeng umalis sa tindahan dahil mag-isa lang siya kaya sa'kin niya ibinibigay ang bente pesos, bahala na raw ako 'wag lang masyadong lalayo.

Alam ko na kung saan ako pupunta– papasok sa malansang lugar ng mga nagtitinda ng karne at isda, kung saan-saan lulusot para lang makabili ng paborito kong Sunshine, kaya siguro nasira ngipin ko noon. Walang pagsisisi. Hindi ko alam kung meron pa ng ganon ngayon, pero greenpeas siya na covered ng kung ano man 'yon na kulay brown at sobrang tigas. Tapos kapag may tinda pa si Ate Wency na leche flan, bibili din ako ng isa. Madalas akong kulang ng dalawang piso kaya isinasama ko pa siya sa tindahan para bayaran ng nanay ko.

Hanggang sa pumatak na ang alas-singko ng hapon. Mag-iingay na ang pamilyar na tunog ng mga nagbabagsakang bakal sa mga ukay-ukay ng damit dahil tiangge, ibababa na ng mga "boy" ang roll up ng kaniya-kaniyang tindahan na pinagtatrabahuhan nila pagkatapos ay aabutan ng dalawandaang piso ng Chinese nilang amo. Tapos ang nanay ko, isasalansan na simula sa mga dustpan hanggang sa pinakamalaking kawali na Eagle no. 1 para hahakutin na lang ng boy namin papunta sa isa pang tindahan.

Ganon lang ang buhay noon, naalala ko lang kasi nakarinig ako ng ibinababang roll up kanina. Hindi lang pala sa amoy natin naitatago ang mga ala-ala, sa tunog din. Ayokong ayoko ng ingay pero sa tunog ng mga maiingay na tao sa palengke, sa pagsigaw ng nanay ko sa kabilang tindahan kapag may bibili ng mga bagay na wala sa amin, at sa tunog ng mga sasakyan malapit sa maliit na Goodwill TODA– sanay ako.

| 012923, the-manunulat-in-me

5 notes · View notes

nervousnouveau · 2 years

Text

Ten uncommonly used Filipino words

(Sampung mga salita sa Wikang Filipino na hindi na naririnig nang madalas)

Ang Wikang Filipino ay nagbabago kasabay ng panahon. Hindi ito nananatili sa isang posisyon. Ito ay buhày. Nasa ating mga kamay kung paano natin ito maililinang nang sa gayon ay marikit pa rin ito kapag darating na ang araw na atin itong ipamamana sa susunod na henerasyon. Maari natin itong masagawa sa pamamagitan ng tunay na malalimang pag-aaral ukol sa wikang sariling atin. Dahil dito, hindi nakakagulat matuklasang may mga salitang (sa kasamaang palad) nalilimutan sa paggamit sa pang araw-araw na pamumuhay nating mga Pilipino. Maaring dahil ito sa mga salik ng globalisasyon, at kabuuang pagtangkalik ng populasyon sa wikang Ingles bilang standard na medyum ng komunikasyon. Hindi lamang naman ito ang mga puwersang nagsilang sa sitwasyong ating kinagagalawan ngayon. Napakarami pa nating mga dapat isaalang-alang kung ating itutuloy ang pagtuklas sa kalaliman ng diskursong ito. Ngunit ngayon, ang aking sadya ay maihatid sa inyo, aking mga ginigiliw na mambabasa, ang sampung mga salita mula sa bokabularyong Filipino na mailalarawan bilang mga napaglipasan na ng ating mga pansin. Layon ng elektronikong kathang ito na bigyang buhay muli ang mga salitang makikita sa ibaba.

* Salagimsim

- Kahulugan: Ang salagimsim ay isang malakas na pakiramdam na may hindi mabuting mangyayari sa nalalapit na panahong hinaharap.

- Halimbawa: Dumapo sa aking salagimsim ang ating kinahantungan ngayon.

* Haraya

- Kahulugan: Ang haraya ay ang mga guni-guni na bumabagabag sa isang tao.

- Halimbawa: Haraya lamang ang iyong mga sinabi, kaibigan.

* Biloy

- Kahulugan: Ang biloy ay isang katangian ng mukha na kung saan may indentasyon sa ibabang pisngi na mas lalong nakikita tuwing ngumingiti (ang Ingles nitong kahulugan ay "dimples").

- Halimbawa: Mas lalong gumanda siya nang unti-unti siyang nagkaroon ng biloy.

* Punyal

- Kahulugan: Ang punyal ay isang kagamitang pandigma o armas na maihahambing sa kutsilyo.

- Halimbawa: Nasawi ang bayani dahil sa ginamit na punyal ng kaniyang karibal.

* Batalan

- Kahulugan: Ang batalan ay isang tiyak na pook na kung saan maaring maligo, maglaba, at maghugas ng mga pinagkainan.

- Halimbawa: Dalhin mo na ang mga damit sa ating batalan.

* Alimpuyok

- Kahulugan: Ang alimpuyok ay ang natatanging amoy ng kaning nasusunog.

- Halimbawa: Nakalimutan ni Tomas na patayin ang kaniyang isinaing kaya naging puno ng alimuyok ang kusina.

* Salipawpaw

- Kahulugan: Ang salipawpaw ay isang sasakyang panghimpapawid na maihahalintulad sa eroplano ("pupil").

- Halimbawa: Natatakot siyang sumakay sa salipawpaw dahil sa kaniyang naranasan.

* Balintawtaw

- Kahulugan: Ang balintawtaw ay isang bahagi ng mata na maaring maihalintulad sa alik-mata.

- Halimbawa: Kitang-kita sa balintawtaw ni Jan ang kasiyahan nang makita si Jade.

* Pinilakang-Tabing

- Kahulugan: Ang pinilakang-tabing ay isang pook na maaaring ilarawan bilang teatro o sinehan kung saan makakapanood ng mga dula, pelikula, at pagtatanghal.

- Halimbawa: Pupunta tayo sa linggo sa pinakakilalang pinilakang-tabing sa Maynila.

* Agsikapin

- Kahulugan: Ang agsikapin ay tumutukoy sa pag-aaral na o aspeto ng inhenyeriya.

- Halimbawa: Magtatapos na si Jan Gil ng agsikapin sa susunod na buwan, ngunit nahihirapan siya ngayon sa kanilang pagsusulit.

Dito nagtatapos ang aking blog patungkol sa mga salita sa Wikang Filipino na maaring hindi pa ninyo naririnig noon. Ang mga salitang ito ay nakabatay sa masinsinang pananaliksik ng may katha. Maraming salamat sa pagbabasa at mabuhay ang teknolohiya at wikang Filipino!

#empowermenttechnologies #filipino #vocabulary #literature #tumblr supremacy #unfamiliar #new stuff

11 notes · View notes

yourdailykath · 1 year

Text

Sulit na perfume pero amoy expensive! Gift ready pa. Perfect na perfect pang gift for yourself or for your love ones. ✨❤️

P.S wala sa pic yung 1996 dahil nag sold out agad pagkarelease nya. ✨🎀🥰

5 notes · View notes

kimhortons · 1 year

Text

Thought Dump #011

sarap talaga pakinggan ng sleeping at last lalo pag ganitong tahimik na sa gabi, parang naseset niya tuloy yung mood ko para mag blog. ang ganda ng kanta nilang west. hays pakinggan niyo playlist ko: you are my home. haha sabay plug e.

natatawa si Mitch kanina kasi kinuwento ko sakanya na pati si J di ko kinakausap. pisces things daw. or ako lang talaga yung may topak na ganito. nagtatampo nga kasi ako ng very slight, naexplain ko naman na 'to kanina.

pag kasama ko talaga 'to si Mitch dun sa spa na pinupuntahan namin, syempre lagi kami nag titip, kahit minsan di ko bet yung gawa haha. pero pag ako lang tapos di ko siya kasama, nahihiya tuloy ako pag hindi ako nagbibigay ng tip. haha though nag bibigay naman ako pag nagustuhan ko talaga yun gawa.

parang naawa na naman tuloy ako kay J, minimessage niya na ako kung saan saan na pwede niya akong macontact. hehe cute. pati sa ML nag memessage. kung mabasa niya man 'to. sorry lakas ng topak ng jowa mo. love parin kita.

naalala ko tuloy kanina kasi binabackread ko blog ko, yung mama ni J feeling ko love niya rin ako hehe. yung nasanay na raw siya na andun ako. tapos dahil alam niyang may hika ako, pinapahinay hinay niya ako sa bagoong saka sa daing na maalat. nung hinika rin ako, pinahanap niya pa ng gamot yung kapatid ni J. dati nga pinagalitan niya pa si J kasi mag 10pm na natutulog na e hindi pa kami kumain. haha. nung 2020 na nag away kami ng tatay ko, uwi na daw ako dun. tsaka yung last time nakita niya yung myday ko na gusto ko ng pahinga na pang rest in peace. nag reply "hoy ano ba yan." haha dinelete ko rin naman. wala lang, ramdam ko yung care niya sakin. kaya feeling ko swerte ako sa future MIL ko.

hindi ko alam kung sa pajama ko ba o malamok talaga, tangina pantal pantal na naman yung binti ko. ang kati kati pa huhu.

minsan pag nakahiga si Gucci sa dating higaan ni mommy, feeling ko lumipat lang yung kaluluwa ni mommy sakanya haha. parang nakikita ko kasi yung mata ni mommy sakanya pag nakahiga siya sa higaan na yun tas lumilingon sakin, ganon kasi si mommy dati. kaya minsan gusto ko sana yakapin si Gucci kaso ang kalbo na niya saka amoy aso na siya. amoy aso tuloy bahay namin huehue.

biglang tumahimik yung paligid, kanina mukhang fiesta at bagong taon na e. kaya lumabas ako kahit di pa ako nakapag prepare ng ulam, nakainom na naman kasi si papa, pag dating ko tulog naman na sila. ganito nalang talaga gagawin ko tuwing iinom siya, para iwas away habang nandito pa ko.

#td

3 notes · View notes

upismediacenter · 1 year

Text

LITERARY: sabi nila

"Apo, huwag kang matutulog kapag basa pa ang buhok mo."

Ayoko na madumi ang aking katawan bago matulog, noong bata pa ako ay siguro pwede pa, ngunit ngayon na ako’y nasa elementarya na ay hindi na ito maaari. Kaya kahit late na natapos ang pinapanood kong laro dahil napahaba ito, ay dumiretso na ako sa banyo upang makapaglinis. Pumunta ako sa kusina para kumuha ng tubig nang makita ko si Lola na umiinom ng gamot sa may lamesa.

"Oh Apo, gising ka pa pala," bati niya sa akin.

"Ah opo ‘La. Kakatapos ko lang po maligo," sagot ko habang kumukuha ng baso.

"Gabi na ah. Baka magkasakit ka niyan," nag-aalala niyang tugon.

Uminom muna ako ng tubig bago ako magsalita, "Hindi po yan, ‘La. Hindi na rin po kasi ako magpupuyat. Matutulog na po ako pagkainom ko po nitong tubig." Nagulat naman ako nang pinaupo ako ni Lola sa may tapat niya. Tinitigan niya ako nang mabuti, "Apo, huwag kang matutulog kapag basa pa ang buhok mo."

Hala? Inaantok na ako, ilang beses na nga akong humikab bago ako bumaba sa kusina. Akala ko ba ayaw nilang magpuyat ako?

"Bakit naman po?” tanong ko sa kanya.

“Sabi nila kapag daw natulog kang basa ang buhok mo, mabubulag ka,” pagpapaliwanag niya.

Hala! Hindi ako pwedeng mabulag! Kailangan ko pang makita si crush!

"Sabi sa akin ng nanay ko, masama magwalis sa labas kapag gabi na."

Sa aming magkakapatid, namana ko ang kasipagan sa paglilinis kay Mama. Lagi niya akong pinupuri tuwing pumapasok siya sa kwarto namin ni Ate Ria at nakikita niyang napaka-ayos nito. Lagi naman siyang nagrereklamo kapag dumadaan siya sa kwarto ni Kuya Bryan dahil mukha at amoy daw itong imbakan ng basura imbes na kwarto.

Late na ako nakauwi dahil sa project na ginawa namin ng kaibigan ko sa bahay nila. Juice ko! Napakahirap talaga maging isang 1st year high school student. Pagkapasok ko sa gate namin, napansin kong napakakalat ng aming garahe, dahil na rin sa mga nahulog na dahon sa puno ng mangga. Buti na lang at may panglinis kami rito sa labas kaya nagwalis ako. Ngunit bago ko pa man tuluyang mawalis ang dahon palabas ng gate ay biglang sumigaw si Mama na “ANAK, ITIGIL MO YAN!”

Napatingin naman ako sa kanya, kala ko pa naman matutuwa siya kasi nililinis ko ‘yong garahe, subalit parang siya pa ang galit. Ano kayang kasalanan ni Papa sa kanya at mukhang sa akin pa ibubuntong ‘yong galit niya? Tumingin na lang ako sa kanya na nakataas ang aking kilay, para bang nagtatanong kung bakit niya ako pinigilan. Nakita niya ata na nagtataka ako kaya inunahan niya na akong magsalita, “Itigil mo na yang pagwawalis mo na yan.”

Mas lalong namang napataas ang aking kilay nang tinuloy niya ang kanyang sinasabi, “Sabi sa akin ng nanay ko, masama magwalis sa labas kapag gabi na."

“Eh?! Bakit naman po?” tanong ko sa kanya habang isinasandal ang walis sa pader. Tinignan niya lang ang winalis kong dahon bago sagutin ang aking tanong, “Sabi nila kapag nagwalis ka raw nang papalalabas sa gabi, parang pinapalabas mo na rin ‘yong swerte.”

Naku po! Hindi ako pwedeng malasin, Valentine’s Day bukas. Dapat ayain ako ni crush na mag-date!

"Bawal tapikin ang baso gamit ang tinidor"

Kakatapos lang namin kumain, at bilang Huwebes ngayon, si Kuya Bryan ang maghuhugas ng pinggan samantalang ako naman ang magpupunas nito. Halos patapos na akong tuyuin ang baso at tinidor subalit nakita kong hindi pa tapos si Kuya sa pagbabanlaw kaya napaisip ako kung anong pwedeng gawin habang naghihintay.

Nagpasya akong mag-scroll na lang sa Twitter ngunit hindi ko namalayan na sa sobrang inip ko ay tinatapik ko na ang baso gamit ang tinidor na hawak-hawak ko. Narinig ni Kuya ang ingay kaya bigla siyang napatingin sa akin at tinalsikan ako ng tubig na galing sa kamay niya. Lumingon naman ako sa kanya at tinignan siya nang masama na para bang hinahamon siya sa isang away dahil binasa niya ako.

“Itigil mo yan huy!” saad niya at ipinagpatuloy na niya ang kanyang paghuhugas. Napairap naman ako sa sinabi niya kaya tinanong ko siya, “Ano bang problema mo?”

“Bawal kasi tapikin ang baso gamit ang tinidor,” sagot niya at ibinigay sa akin ang natapos na niyang mga plato.

Kinuha ko naman ito at tinanong ulit siya, “Bakit naman? Ayaw mo ‘yon para kang mayaman na tinatawag ang atensyon ng mga kasama mo para mag-announce?”

Tinignan naman niya ako na parang nababaliw na ako. Anong masama dun? Eh, iyon naman talaga ang ginagawa ng mga mayayaman sa kanilang mga dinner parties. Masama na ba maging feeling mayaman ngayon?

“Ang sabi nila bawal daw tapikin ang baso gamit ang tinidor dahil baka may matawag daw na masamang espiritu. Sinabi rin yan dati sa tropa ko. Hindi kasi siya naniniwala sa mga ganyang pamahiin. Ayon ilang beses niyang ginawa iyon para patunayan na hindi siya totoo,” panimula nito. Tinignan ko lang siya habang itinutuloy niya ang kwento, “Isang araw habang pauwi siya, may nakita siyang multo. Nasagasaan siya pagkatapos niyang makita ‘yong multo.”

Bago pa siya umakyat sa taas ay may sinigaw muna siya,

“Kung ako sa’yo, kapag may gusto kang tawagan, gumamit ka ng telepono at hindi baso. 15 years old ka na, gamitin ang utak. Sa pinaggagagawa mong ‘yan, baka kung ano pa yang matawag mo, sige ka.”

Nililinaw ko lang habang maaga pa. Ang gusto kong tawagin ay si crush, hindi multo.

"Kapag may sinabi ka raw na masama, kumatok ka nang tatlong beses sa kahoy para ‘di raw iyon magkatotoo"

Sa 16 taon kong pamumuhay sa mundo, ngayon lang ako nagbitaw ng mga hindi magagandang salita sa aking kapwa. Hindi ako marunong magtanim ng galit pero dahil punong-puno na ako ay ‘di ako nakapagpigil. Kinain na naman kasi ni Ate ang paborito kong egg pie, at ang dahilan niya naman ngayon ay nagugutom na raw siya. Kailanman ay hindi ako nagkimkim ng sama ng loob subalit ito ang unang beses na nangyari ito. Binubulong ko lang sa isip ko ngunit hindi ko namalayan na nasabi ko pala nang malakas, "Mahulog ka sana sa hagdan mamaya."

Agad na napatingin si Ate sa akin at minadali niya akong pinaghanap ng kahoy para kumatok nang tatlong beses dito. Nagtaka ako, anong meron sa kahoy? Bakit kailangan kumatok? 3 beses para saan? I love you? Wala na akong ibang nagawa kundi pumunta sa may pintuan sa sala at kumatok nang tatlong beses.

“Kumatok ka na ba?” tanong ni Ate Ria pagkabalik ko sa kusina at wala na akong ibang ginawa kundi tumango na lamang.

“Mabuti naman, ayaw ko pang mamatay” sabi niya sabay inom ng tubig.

“Bakit ka naman mamamatay? Masamang damo ka diba?” pagbibiro ko sa kanya.

“Sabi nila kapag daw may sinabi kang masama kailangan mong kumatok nang tatlong beses sa isang kahoy kasi kung hindi, magkakatotoo raw ‘yun,” paliwanag niya sa akin.

What if, I mean what if lang naman na sabihin ko nang malakas na, “Crush! Mahulog ka sana… sa akin.” Magkakatotoo kaya ‘yun?

"Anak, masamang matulog kapag nakaharap ang paa mo sa pintuan”

Punong-puno ang aming bahay kanina dahil sa mga bisita para sa ika-21 na kaarawan ni Kuya Bryan. Hindi malaki ang aming bahay, at kasya lamang ito para sa pamilya na may 5 miyembro bilang 4 ang kwarto kasama na ang kwarto nila Mama at Papa. Gabi na at ngayon lang natapos ang pagdiriwang kaya napagpasyahan na ang aming mga kamag-anak ay dito na lang matutulog at uuwi sa probinsya kinabukasan.

Binilinan kami nina Mama na sa kwarto ni Kuya Bryan matutulog ang aming mga tito at tita, samantalang sa kwarto namin ni Ate Ria ang mga pinsan naming babae. Kasama ni Kuya Bryan ang mga pinsan naming lalaki na matulog sa may likod at kami ni Ate Ria ay sa sala nakadestino. Handang-handa na akong matulog, nakapagpalit na ako, nakapag-toothbrush at ang pinaka-importante ay nagawa ko na ang aking skincare routine. Nakahiga na ako at katatapos ko lang magdasal nang pumunta si Papa sa sala para tignan ang aming kalagayan. Ipipikit ko na sana ang mga mata ko ngunit agad akong pinabangon ni Papa.

Nagtaka ako. Ano bang problema ni Papa? Handa na akong magpahinga eh. Wala na akong nagawa kundi bumangon at mapakamot ng ulo habang tinatanong kung ano ang problema niya dahil gabi na at pagod na pagod ako mula sa handaan kanina.

“Sabi nila kapag daw natulog ka nang nakatapat ang paa mo sa pintuan, may hihila sayo,” sagot nito sa akin.

Hm… Hihilahin ba ako nito papunta kay crush? Kasi kung hindi, aba’y ‘wag na lang.

────────────────────────────────────

“At ‘dun nagtatapos ang ‘Mga Kwentong Pamahiin ng Pamilya Sanchez’, nag-enjoy ka ba, anak?”

“Nag-enjoy po ako, Mommy!” sigaw nitong batang maliit sa akin.

Napangiti naman ako sa sinabi niya, “Buti naman at natuwa ka sa mga kwento. Kung gusto mo pang malaman ang ibang mga pamahiin, magtanong ka lang diyan sa Lolo at Lola mo.”

“Mommy, matanda na po ba kayo?” tanong nito sa akin.

Aba’t?! Grabe naman ang batang ito! kundi ko ‘to anak sinasabi ko talaga. Nakaka-offend naman ang tanong. Mukha na ba akong matanda kahit na tatlumpu’t dalawang taon pa lang naman ako.

“Hindi naman, baby. Bata pa ang Mommy mo,” sagot ko rito.

Tinignan niya muna ako nang mabuti bago muling magtanong, “Naniniwala pa rin po ba kayo sa mga ganoon?” Napatawa na lang ako sa tinanong niya’t tumango na lamang.

Andito kasi kami ngayon sa sala habang naghihintay kina Kuya Bryan na matapos mag-ayos sa labas. Akala ko ay wala na siyang tanong tungkol sa aking ikinuwento ngunit muli siyang tumingin sa akin at nagsimulang magsalita, “Mommy, ano pong nangyari sa crush niyo?” Lumapit muna ako sa kanya at niyakap siya bago ko ito sagutin,

“Ayun, crush ko pa rin siya. Kaya lang iniwan na ako. Ayaw ko naman siyang bumisita rito, hindi dahil sa galit ako sa kanya, kundi dahil sa ta-”

“Kyla! Christine! Halika na’t lumabas na kayong dalawa! Nobyembre 1 ngayon, mahirap ma-traffic papuntang sementeryo!” sigaw ni Kuya Bryan mula sa labas.

“Tara, puntahan na natin ang Daddy mo. Baka mamaya tayo pa ang puntahan ‘nun.”

#MC2023 #justlikeMagiC #literary #filipino #nanamin

2 notes · View notes