Karıma “beraber yemeğe çıkalım, sonrada üstü otel olan restoranda bir gece geçirelim baş başa” deyince, çok sevindi.
Restorana gidip yerimizi aldık. Ben ondan gizli, daha önceden anlaştığım arkadaşımı tam giriş yapıyorken görünce, “sana bir sürprizim var; bak kapıya kim geldi?”.
Arkadaşımı görünce, “neden?” diye sordu. “Bilmiyorum, tek bildiğim oda numarası 4027. Bir tane prezervatif var. Kart burda. Ben birazdan işim çıktı deyip gideceğim. Ne istiyorsan onu yap?”.
Şaşkın şaşkın bakışlar arasında karım, kartı alıp, “Prezervatif kalsın. Rahat ol, ziyan etmem” diyerek masamıza gelen arkadaşımızı masaya aldık. 5 dk sonra bir bahane ile ayrıldım.
bazen ne kadar inanırsa insan, o kadar yanılıyor. sen benim en büyük yanılgımsın. keşke her şey başladığı gibi devam etse. her şeyin bir sonu olduğuna inanmak acı veriyor. neyseki kötü şeylerinde bir sonu var diyerek yola devam ediyorum. yoksa bazı şeyler benim için çok fazla...