#Allfree Mark

[heyho-simonrussellbeale]

The Lehman Trilogy review, National Theatre: a lean, epic, deceptively charming chronicle of economic hubris

by Claire Allfree

It lasts well over three hours, is in three parts, spans 170 years and tells nothing less than the rise and fall of Lehman Brothers, the American investment bank whose collapse on 15 September, 2008, was the first big spasm of the still reverberating global financial crisis. Only audiences with a thorough understanding of the subprime mortgage industry need apply, you might think. But in fact, this isn’t a hydra-headed, David Hare-style lesson in economic nuance but a lean three-hander in which the hubristic history of American capitalism takes on the deceptive charm of a folk tale.

Ben Power’s new English-language adaptation of Stefano Massini’s play, which has been performed across Europe, has a flashy creative team: it’s directed by Sam Mendes and stars Simon Russell Beale, Adam Godley and Ben Miles as the original Lehmans, Bavarian Jews who arrived in America during the 1840s and set up a fabric shop in Montgomery. The evolution of their business into a 21st-century global financial services monster is recounted in the rhythmic form of an epic poem, as though the story of these three immigrant brothers is an American foundation myth – which to some extent of course, it is.

It’s also a story of a ruthless ability to exploit potential growth markets. Before long this devout trio in immaculate black frock coats are buying raw cotton direct from plantations and selling it in New York. They have become “middle men”, as youngest brother Mayer (Godley) explains to the father of the woman he wants to marry, proudly. They invest in coffee, in railways and, after falling in love with zeros, in money itself.

As the workings of capitalism become more and more like a magic trick (in Wall Street, they no longer deal in the material object of iron or coal, only in the word “iron” or “coal”, observes Mayer, as early as 1881), so the Jewish cultural fabric from which the original brothers are cut frays – the death of Henry Lehman (Beale) in 1855 is marked by seven days of sitting shiva; Mayer’s is marked by sitting three. Son Philip (played by Beale with delicious, sociopathic single-mindedness) gets three minutes and, when the last Lehman, Bobby (Godley, all chilly messianic serenity) dies in 1969, without an heir, the bank has no time to stop for any mourning at all.

Russell Beale, Miles and Godwin both narrate their own story and, often very amusingly, play the other characters in it, meaning that as the years roll by the three brothers, even while voicing sons, grandsons and board members, are still present, like phantom custodians of a once humble dream. As in a fairy-story, certain phrases are repeated, like articles of faith – the brothers’ first office in Montgomery has a “door handle that sticks”; their first New York one is at “119 Liberty Street”. Jewish ritual and Talmudic scripture help drive the declamatory, sometimes incantatory rhythms, as though what we are hearing is a form of prayer, of the most ironic sort.

Mendes’s somewhat relentlessly monochrome production plays out in a rotating modern glass office, framed by changing black and white footage of America: the Atlantic ocean, the Alabama cotton plantations; a rapidly growing New York. As the story moves through the 20th century, through the Wall Street crash, which Lehman Brothers (just) survives, the fairy-tale curdles into a nightmare – Bobby madly dances himself to death in front of spinning footage of the stock exchange. After this, the remaining years pass by quickly, skating at tremendous speed over the most recent events. You might, in the end, learn little about subprime mortgages, but the bleakness of the final scene tells its own story.

#Simon Russell Beale #the lehman trilogy #stage #National Theatre #review #telegraph #2018

[codgenesis]

Literalists defending incest

Mark Allfree and Matt Davies wrote a book in 2017 called “The deception of Theistic Evolution”. We have previously reviewed their attempts to reinterpret the word firmament to mean an empty expanse(or a multi layered heaven). Another issue they tackle is Cain’s wife. Their conclusion – incest was fine for thousands of years. Um… Evolutionary creationists on the other hand suggest Cain (and his…

View On WordPress

[crookedyouthobservation]

hello guys will be show you today how you can get free ma pro 2019 all what you need to do is watche the vedio and do what you need apple mac pro 2019 The 2019 Mac Pro CONTENTS The 2019 Mac Pro First Impressions Design Internals Mac Pro Expansion Bays Processors T2 Chip RAM Graphics Apple Afterburner Storage Ports Other Features Input Devices Audio Build to Order Options Pro Display XDR How to Buy Mac Pro Timeline Apple in December 2019 launched an updated Mac Pro, marking the first new Mac Pro since 2013, when Apple released the cylinder-shaped "trash can" machine that never saw any updates after dual GPUs fell out of favor and focus shifted to more powerful single GPU options. The new Mac Pro is a high-end high-throughput machine designed for Apple's pro user base. Apple learned from its mistakes and the thermal limitations of the design of the 2013 Mac Pro and the new Mac Pro features a design that's similar to the rectangular 2012 Mac Pro, focusing heavily on upgradeability and expansion. While the 2019 Mac Pro features a more traditional PC shape than its predecessor, it's still Apple-esque with a stainless steel frame and an aluminum housing that provides 360-degree access to the system. There are also optional wheels. Handles are built into the frame to make the Mac Pro easy to move around, and it adopts a lattice design that some have likened to a cheese grater. Apple says the lattice pattern maximizes airflow and allows for quiet performance. Pricing on the Mac Pro starts at $6,000, so this is a machine that was unquestionably created for professionals who need the absolute best performance available. With all available hardware upgrade options, pricing on the Mac Pro is over $52,000. The Mac Pro uses workstation-class Xeon processors with up to 28 cores with 64 PCI Express lanes, up to 1.5TB of high-performance memory, eight PCIe expansion slots, and at the high-end, dual Radeon Pro Vega II Duo GPUs housed in two Apple MPX Modules which Apple says offer groundbreaking graphics expansion architecture, providing Thunderbolt integration and over 500W of power. That's four Vega GPUs total. by allfree best

#IFTTT #YouTube

[marymccartneyphotos]

Being Vegetarian Has Never Been About Being Righteous

January 28, 2013 - Metro; By Claire Allfree 

Photographer turned cookbook author Mary McCartney talks to Metro about carrying on her mum Linda’s legacy through her vegetarian food range.

Mary McCartney is skinning a stick of celery the way one might a rabbit. Dainty slivers are gathering on the immaculate steel surface. As she skins, she chats – extraordinary multitasking to those less blessed chefs (ie me) who are incapable of cooking and talking at the same time.

'To be honest, I’m making it up as I go along,’ she says airily, chucking the celery into a pot along with some baby leeks and checking the chilli bubbling away on the stove. ‘Really I ought to be writing this recipe down.’ McCartney, sister of Stella, daughter of Macca, is, like her late mother, a photographer by trade but has reinvented herself in recent years as the public face of Linda’s food legacy.

Linda, as you probably won’t need reminding, promoted vegetarian food through the Linda McCartney Foods company and several vegetarian cookbooks at a time when salad leaves were considered an exotic luxury. Her frozen ready meal business is now run by the entire family – summoning up images of Sir Paul discussing the merits of soya mince for the family’s Meat Free Monday campaign in between strumming Hey Jude – but it’s Mary who is leading the company’s latest move into chilled meals.

‘It’s a range aimed at anyone, it’s not specifically for vegetarians,’ she says, fishing out the PR bumf on the new dishes, which include vegetable hot pots and lentil-based cottage pie. ‘They are hearty, convenient and give you two of your five a day.’ (Macca is doing his promotional bit too, by the way – he’s written a song with Mark Ronson to accompany the TV advert.)

McCartney, who published her own cookbook, Food, last year, may be channelling her mother’s family- centric food legacy but in today’s very different, cosmopolitan food scene, she is quietly promoting a minor food revolution of her own.

She hates the proselytising image of holier-than-thou vegetarians and the preconception that it’s a fussy, time-consuming way to cook. Her principles – reflected in the McCartney food range – are a mix of Jamie Oliver bish-bash-bosh and her mum’s down-to-earth New Yorker background. In other words, a belief in easy, nutritious food that just happens to ensure you won’t end up mistakenly eating horse.

‘My mum would do these great custards, pestos, sauces – big tomato dishes such as lasagnas and cheesy oniony pies, which I love,’ she says, chucking smoked chilli powder into the saucepan. ‘She used to call herself a peasant cook, her style was very tactile. It was all about gathering round the table. The kitchen was the centre of the house. I have a strong memory of her caramelising onions – the smell was amazing. She hated to be alone while she cooked.

‘But it was never about being a righteous veggie. The animal welfare and environmental facts are important but there’s no point bashing people round the head with documentaries like Food Inc and The End Of The Line. Far better to entice them with a good meal.’

To be fair, Paul and Linda McCartney’s decision to turn vegetarian while Mary was still at primary school was precisely motivated by ethics: they were tucking into a plate of lamb in a restaurant when they spotted lambs frolicking in the sun; later, they were driving behind a lorry stuffed with caged chickens.

But McCartney says vegetarianism was never an edict. She and her siblings were allowed to eat meat if they wanted to – although McCartney didn’t take advantage of this until she moved out. She ate a tuna sandwich, didn’t like it and went back to being vegetarian.

She agrees it’s much easier to be a vegetarian now than in the 1970s. But doesn’t the continuing ghettoisation of vegetarians irritate her? It’s still pretty hard to get a decent vegetarian meal in a restaurant that doesn’t include goat’s cheese and risotto.

Esteemed reviewers still take schoolboy delight in dismissing the country’s piteously few vegetarian restaurants with tired clichés about hemp bracelets and hessian smocks. Even the term veggie has vaguely insulting connotations.

‘Yes, but there is much less of a sense of them and us these days,’ she says, mashing leek soup. ‘People care more about where their food comes from. And you can get good vegetarian food in restaurants. I often ring ahead. Often the chef will suggest something if you do that.’

Leaving aside the fact that calling a restaurant to see if they can cook a meal is a bit like asking a hotel if they are able to provide beds, McCartney is right to pinpoint localism, fresh produce and a greater interest in the origins of food – be it meat or vegetables – as powerful modern food trends. She recalls the moment she realised where food actually came from when, as a child, she ‘stole’ fresh peas from the garden at her parents’ Scottish home and discovered, for the first time, what a potato looked like.

‘Being a city kid, it’s easy not to see vegetables actually growing in the ground,’ Mary says, ‘although there’s a lot of that around, of course. Kids grow up not knowing how to peel an onion.’

For her, the key to eating vegetarian is not viewing vegetarian food as a side dish but as a proper replacement for the meat at the centre.

‘Mum’s real skill was in using vegetables the same way you would meat, like making sure you dressed it in amazing sauces,’ she says. ‘I remember our first meat-free Christmas: my parents were determined to replace the turkey with something you could slice and came up with this baked macaroni cheese roll. My mum was always excellent at knowing what would provide flavour.’

#article #mary McCartney #food #Linda McCartney #Paul McCartney #family #Vegetarian

[kitapindiroku]

Kızlar Kitabı pdf indir pdf indir

Kızlar Bana yukarıdan bakarsanız bir aptal görürsünüz. Bana aşağıdan bakarsanız Tanrı’yı görürsünüz. Bana tam karşıdan bakarsanız kendinizi görürsünüz.   1960’ların sonları, Kaliforniya’da vahşet dolu günlerin yaşandığı yaz… Yalnız bir lise öğrencisi olan Evie parkta dolaşırken bir grup genç kıza rastlar ve onların umarsız tavırlarından ve özgürlüklerinden etkilenir. Özellikle de yaşça büyük olan Suzanne isimli kıza hayran kalır. Ancak bu hayranlığı onu ileride kötü bir üne sahip olacak bir ekolün içine çeker. Kızların ve karizmatik liderlerinin yaşadığı harabe çiftlik ürkütücü bir yer olsa da Evie’ye egzotik bir yer gibi gelir ve kızların onu da aralarına almaları için elinden gelen her şeyi yapar. Suzanne’e olan takıntısıyla birlikte eski, sakin hayatından iyice soyutlanan Evie o yazın, hayatında asla unutmayacağı bir vahşete sahne olacağının farkında bile değildir…    “Muhteşem. Charles Manson’ın hayatına dayanan karşı konulmaz bir hikâye. Cümleler öyle ince işçilikle bezenmiş ki mücevher diye takılacak kıvama gelmişler âdeta. Cline, yalnız ve kalbi kırık bir ergenin karakterini ve yaşamını öyle güzel betimliyor ki… Anlayamayacağı kadar büyük bir tehlikenin peşinden koşan bir genç kızın kurgusal gerçekliğini sunuyor okura.” New York Times   “Emma Cline, ergen bir genç kız olmanın getirdiği karmaşık hisleri, gerçek bir hikâyeyle birleştirip güzel ve incelikli bir kurgu ortaya koymuş. Gündeme bomba gibi düşmüş bir olayın arkasında bir kızın saklı olduğunu gösteriyor bize: görünmeyen, duyulmayan, öfkeli bir kız. Bu kitap hem canınızı yakacak hem de aklınızı başınızdan alacak.” Lena Dunham   “Ne etkileyici bir kitaptı ama… Rüya gibi, çapraşık detaylar, çarpıcı bir hikâye… En sevdiğim kısım ise genç kızların kendilerini nasıl kullandırdıklarına, nasıl göz ardı edildiklerine ve nasıl manipüle edildiklerine dair yapılan harika gözlem. Önemli bir kitap.” Emma Healey   “Ekol hikâyeleri ve genç kızların sorunları artık konu olarak aşina gelmeye başlamış olabilir ama bu kitabın asıl güzelliği uyuşturucuyla kaybolmuş zihinlerin yaşadığı sefil bir çiftliği ve gençliğin bilinmezliklerini özlü sözler ve müthiş bir kurguyla aktarıyor olmasıdır. Muhteşem.” Simon Humphreys – Mail on Sunday   “Bir genç kızın acı veren yalnızlığını ve özlemlerini harika bir şekilde veren ve o dopdolu atmosferi yansıtan güzel bir roman.” Sarra Manning – Red   “Hipnotize edici. Cline gençliğin güç yanlarını bir şahin gözüyle bakıp yakalamış; istenme arzusu, fark edilme beklentisi, göz ardı edilmek. Aslında Evie’nin fırtınalı hikâyesi bittiğinde bile akıllarımızdan çıkmayan kısmı da bu özelliği.” San Francisco Chronicle   “Kışkırtıcı ve nefes kesici bir hikâye. Cline romanındaki kadınları ve yetişkinliğe geçiş sürecindeki zor ve bazen yıkıcı olabilen dönemlerini birbirine bağlayan özenme ve rekabet, arzu ve kayıp gibi durum ve duyguları mükemmel bir bakış açısıyla bir araya getiriyor. Bir yere ait olma ve kabul edilme açlığının büyük sonuçlar doğurabileceğinin bir göstergesi.” Publishers Weekly   “Kızlar genç olmanın anlamını ve kendini kabul ettirme arzusunun getirdiği tehlikeleri keşfe çıkıyor. Cline hikâyesini ağır ateşte pişen bir yemek gibi usul usul tatlandırıyor. Dili bambaşka ve çok zekice. Okurla kedinin fareyle oynaması gibi oynuyor.” BookPage   “Hangisi daha harika karar veremiyorum; Emma Cline’ın insanları anlayabilme yeteneği mi yoksa dili kullanımındaki ustalık mı…” Mark Haddon   “Rock tarihinden küçük bir dokunuşla insanlığın tüm özelliğini içinde barındıran bir kitap.” Vogue   “Bir yazarın ilk kitabının bu denli iyi olması şaşırtıcı. Bir genç kızın bilinç yapısından uzaklaşmadan düşüncelerini şiirsel bir dille aktarmayı başarması Cline’ın en önemli özelliği. Yetişkinlerin melankolikliği ve genç kızın hızla yükselen aceleciliği harika bir şekilde birbirine geçmiş. Manson cinayetlerinin o vahşi yanının detaylarına girmeden dahi duyguyu yaşatmayı başarmış. Cline’ın, yaşının çok ötesinde bir olgunlukla yazdığı bu roman bir özlem ve dehşet itirafı gibi.” The Washington Post   “Emma Cline’ın ilk kitabı taze, şaşırtıcı ve ışıl ışıl bir roman. Kızlar, Amerikan yazınına yeni bir ses geldiğinin habercisi.” Jennifer Egan – İt Kopuk Takımı’nın yazarı   “Cline’ın kitabı bir harika, beklentilerin de ötesinde. Hatta bu başarıyı sansasyon yaratan olayı konu alması sayesinde değil, o olayı konu almasına rağmen elde ediyor. Başkalarının kaçırdığı detayları fark eden bilge bir ruh tarafından yazılmış gibi… Kızlar muhteşem bir başarı.” Alex O’Connell – The Times   “Kızlar bu zamana kadar genç kızlarla ilgili okuduğum en iyi kitaplardan biriydi. Cline asıl önemli olanın kadınların hikâyeleri olduğunu gösteren müthiş bir roman yazmış. Pek çok ekolle ilgili pek çok kitap yazıldı ama Kızlar bu alanda başlı başına bir eser sayılır.” Johanna Thomas – Corr Evening Standard   “Kızlar zekice ve derinlemesine yazılmış bir roman, yazarı çok genç olmasına rağmen…” Richard Ford   “Olaylara geniş bir bakış açısıyla bakmayı bilen bir yazarın ince ince işlediği cümlelerinden çıkan harika bir roman. Her ilişkinin içindeki zorlukları bulup, çıkarıp okura şiir gibi sunabilir. Cline’ın romanı kesinlikle okunmaya değer.” Sarah Ditum – Guardian   “Kesinlikle okunmalı… Cline, kurguya gelen yeni bir soluk. Kitap da tıpkı konu aldığı gençler gibi güçlü, zeki ve güzel.” Lucy Atkins – Sunday Times   “Çıkar çıkmaz büyük başarı yakalayacağı daha en başından belliydi. Cline genç kızların ruhuna ve küçük detaylara erişmeyi başarmış.” Refinery29   “Yürekleri sızlatacak kadar nostaljik. Gençlik anıları insanın hafızasına akın ediyor.” Stylist   “Görkemli bir hikâye… Kitabı diğerlerinden ayıran şey genç bir kız olmanın ne demek olduğunu istisnasız herkese hissettirebilmesidir.” Alice Jones – Scotsman   “Bu yazın kitabı olacak.” India Knight – Sunday Times Magazine   “Anlatı dramatik yoluna devam ederken Cline’ın hikâyeyi işleyiş tarzı bir büyü gibi kendini gösteriyor.” Vanessa Berridge – Daily Express   “Bu yıl okuduğum en iyi kitaplardan. Altmışların sonunda yaşananlara harika bir bakış açısı. Yazarla birlikte genç bir kızın zihnine yolculuk ediyorsunuz. Bu yazarla ilgili daha çok şey bilmek istiyorum.” Alexandra Shulman – Vogue   “Cline, 14 yaşındaki bir kızın kendi içindeki korkularını ve birbiriyle çatışan duyarlılığını mükemmel şekilde yansıtıyor. Dilindeki şiirsellik ise bambaşka.” Claire Allfree – Daily Mail   “Tuhaf, şüpheci bir insansanız kitapta dalgalanmalar arayabilirsiniz. Size bol şans. Kızlar muhteşem bir kitap. Rengârenk, hem yasemin hem de içten içe çürüyen bir şeyin kokusu geliyor burnunuza. Kesinlikle okumalısınız ama karanlık bir yönü olduğunu da aklınızdan çıkarmayın.” Emerald Street   “Çok iyi… Cline’ın romanı muhteşem bir hayal gücünün ürünü. Ortam detayları, zekice örülmüş kurgu, sonuna kadar feminist yaklaşım… Cline yeni ve mükemmel bir şeyi sunmaya olan sadakatle sanat arasındaki ayrımı paramparça ediyor.” Boston Globe   “Göz alıcı cümleler, büyüleyici bir anlatım. Cline’ın ilk romanı Kızlar masumiyete ve deneyime söylenen bir şarkı gibi. Taptaze ve komplike bir yapısı var. Cline dünyayı olduğu gibi görmeyi bilen bir yazar. Her sayfasında altını çizmeye değer bir şey buluyorsunuz; bir anda sizi gülümseten bir detay, sıradışı bir metafor, şiirsel bir ifade. Tüm bunların hepsi Cline’ın pek çoğumuzun fark etmediği şeyleri bir ressam edasıyla bakıp görmekteki, belki de hissetmekteki yeteneğinde saklı.” The New Yorker   “Nefes kesici. O kadar başarılı bir anlatımı var ki yazarın ilk kitabı olduğuna inanmak güç. Bitirdikten günlerce sonra bile karakterler hafızanızdan silinmiyor.” Entertainment Weekly   “Ergen kızların büyüleyici bir portresi.” People   “Cline’ın parçaları dâhiyane bir üslupla birleştirmesi, Evie’nin karmakarışık olmuş duyguları… Kızlar, geçmişin üzerine ekledikleriyle birlikte geleceği kucaklayan tarihî romanlardan biri. Eski günlere bugünün fikirlerini dayatmıyor. Akıllı telefon çağının Evie’nin hikâyesinin etrafında şekillenmesi gibi Cline da Manson olayını romanını en güçlendirecek kısımda kullanıyor.” New York Magazine   “Akıllara durgunluk verecek kadar güzel. Sinsice gözlemlerle dolu, atmosferik bir ortamı yansıtıyor. Cline’ın bu romanda başardığı şey ergenlikten genç kızlığa geçen Evie’nin güç ve güçsüzlük arasındaki karakter yapısını incelemek olmuş. Romanın konu aldığı olaydan çok sonra doğan Cline, zamansız, mekânsız, ağır çekim bir trajedi şeklinde kurgunun içine sığdırmış.” Los Angeles Times   “Büyüleyici bir melankoli. Şok ve sansasyon yaratma kaygılarından uzak ama çok güçlü bir roman. Olaydan ziyade kimsesizlik, viranelik ve kasvet gibi duyguların içine işlediği atmosferi okura aktarması romanın asıl sürpriz yanı.” Wall Street Journal   “Kızlar internet öncesi çağda gençlerin sıkıntı, yalnızlık, huzursuzluk dolu iç dünyalarını kusursuz bir şekilde yansıtıyor. Yetişkin Evie, çiftliğin anılarını asla hafızasından silmiyor. Cline bunu yavaş yavaş gözler önüne seriyor çünkü aslında ortalama bir Amerikan’ın hayatından çok da farklı bir hayat yaşamayan bir karakterden bahsediyor.” Slate   “Emma Cline, bu harika çıkış romanıyla Kaliforniya’nın 1960’ların sonlarındaki o umarsız havasını Manson ekolüne benzer bir ekolün rüzgârına kapılan bir genç kızın gözünden aktarıyor.” Harper’s Bazaar   “Bu yılın akılları en meşgul eden kitabı.” Good Housekeeping   “İnsanı kendine hayran bırakıyor.” Marie Claire   “Genç bir kızın korkunç bir dünyaya çekilişinin derinlikli ve huzursuz edici öyküsü.” Buzzfeed   “Otobanda hızla ilerleyen bir otomobil gibi ve onun yarıp geçtiği yoğun ve karanlık sis misali. Genç kızlık, şiddet ve psikolojik ekollerle ilgili çetrefilli bir hikâye. Kadın olmanın getirdiği paradokslara bir bakış ve yazarın şairane cümleleri…” The Huffington Post   “Dram kendini gösterdikçe gözleriniz büyüyor ve bu harika romanı elinizden bırakıp soluklanmaya imkân bulamıyorsunuz.” Refinery29   “Arzu ve özlem Cline’ın çıkış romanının iki büyük silahı. Cline kıskanılası bir yeteneğe sahip, gençlik üzerine yazılmış son zamanlardaki en iyi kitaplardan.” Electric Literature   “Sayfaların ucunu kıvıracağınız cümlelerle dolu nefes kesen bir roman. 1960’larda Kuzey Kaliforniya’da kötü şöhretli kült grup hakkında okurken kendinizi bir çeşit rüyada gibi hissedeceksiniz. Okuduktan çok sonra bile bu kitabı unutmanız mümkün olmayacak.” Elle   “Genç kız olmanın gücü ve tehlikesiyle ilgili harika bir çıkış romanı.” PopSugar   “Pek çok açıdan tanıdık gelecek bir hikâyeyi kusursuz ve eşsiz bir dille aktarmış.” Booklist   “Capcanlı ve ihtiras dolu.” Kirkus Reviews   “Kızlar söyledikleri kadar var. Gerçekten harika. Konu edindiği cinayetlerden çok o ekole ait kızlara odaklanıyor. Belki de onu benzer kitaplardan ayıran özelliği bu. Cline’ın bu romanı zamanın ötesine taşmış, şaşırtıcı derecede özel ve güzel bir kitap.” Sara Nelson

Kızlar Kitabı pdf indir pdf indir oku

#Kızlar kitabı pdf indir #Kızlar pdf oku #Kızlar ücretsiz indir #Kızlar ücretsiz pdf indir #Edebiyat

[filtermitgeraucht-blog]

Estilos musicais

Conheça os nomes dos vários estilos musicais existentes na atualidade

Música vem em muitos tipos diferentes e estilos que vão desde a música rock tradicional pop do mundo, ouvir fácil e bluegrass. Muitos gêneros têm uma rica história ou significado geográfico, um culto seguindo ou raízes de música que vão muito além do século XX.

O que é um gênero de música?

O site Music Genres List abrange muitos dos estilos mais populares de música, o site está se tornando a lista definitiva de gêneros musicais na Internet - graças a você - e se você sentir qualquer gênero musical estão faltando (temos certeza que existem muitos !

E um grande obrigado para as pessoas que já enviaram sugestões. Nós não adicionamos todos eles como alguns não são facilmente verificados ou diferenciados de nossa lista atual (e temos muitos gêneros musicais sugestões que são duplicatas), no entanto todos os gêneros podemos pesquisar e confirmar como válido ou derivados ou gêneros existentes ou música Tipos, nós adicionamos e atribuímos por meio de agradecimentos.

Mantenha-os vir!

LISTA DE TIPO DE MÚSICA | GÊNEROS MUSICAIS

Alternativa

Anime

Blues

Música infantil

Clássico

Comédia

Comercial (obrigado Sheldon Reynolds)

País

Dance (EDM - Electronic Dance Music - veja Electronic abaixo - com thx para Eric Shaffer-Whiting & Drew :-))

Disney

Facil de escutar

Eletrônico

Enka

Pop francês

Folk Alemão

Pop alemão

Fitness e treino

Hip-Hop / Rap

Feriado

Pop indie

Industrial

Inspirational - Christian & Gospel

Instrumental

J pop

Jazz

K pop

Karaoke

Kayokyoku

Latim

Nova era

Ópera

Pop

R & B / Alma

Reggae

Rocha

Cantor / compositor

Trilha sonora

Palavra falada

Tex-Mex / Tejano (com thx para Israel Lopez)

Vocal

Mundo

Art Punk

Rock alternativo

Colégio Rock

Crossover Thrash (thx Kevin G)

Crust Punk (thx Haug)

Experimental Rock

Punk Folk

Goth / Rock gótico

Grunge

Punk hardcore

Hard Rock

Rock indiano

Lo-fi (ponta chapéu para Ben Vee Bedlamite)

Nova onda

Rock progressivo

Punk

Shoegaze (com thx para Jackie Herrera)

Steampunk (com thx a Christopher Schaeffer)

Blues Acústico

Chicago Blues

Blues clássicos

Blues contemporâneo

País Blues

Delta Blues

Blues elétrico

Ragtime Blues (Aplausos GFS)

Canções de ninar

Cantar ao longe

Histórias

Vanguarda

Barroco

Música de câmara

Canto

Coral

Classical Crossover

Contemporâneo Clássico (thx Julien Palliere)

Música antiga

Expressionista (thx Sr. Palliere)

Clássico alto

Impressionista

Medieval

Minimalismo

Composição Moderna

Ópera

Orquestral

Renascimento

Romântico (período inicial)

Romântico (período posterior)

Música do casamento

Novidade

Comédia em Pé

Vaudeville (cheers Ben Vee Bedlamite)

Jingles

Temas de TV

País Alternativo

Americana

Bluegrass

Bluegrass contemporâneo

País Contemporâneo

Gospel do país

Country Pop (agradecimentos Sarah Johnson)

Honky Tonk

País fora da lei

Bluegrass tradicional

País tradicional

Cowboy urbano

Clube / Clube Dance (thx Luke Allfree)

Breakcore

Breakbeat / breakstep

Brostep (saudações Tom Berckley)

Chillstep (thx Matt)

Casa profunda (cheers Venus Pang)

Dubstep

Electro House (thx Luke Allfree)

Electroswing

Exercício

Garagem do futuro (thx Ran'dom Haug)

Garagem

Glitch Hop (saudações Tom Berckley)

Glitch Pop (thx Ran'dom Haug)

Grime (thx Ran'dom Haug / Matthew H)

Hardcore

Dança dura

Hi-NRG / Eurodance

Horrorcore (thx Matt)

casa

Jackin House (com thx para Jermaine Benjamin Dale Bruce)

Jungle / Drum'n'bass

Liquid Dub (thx Ran'dom Haug)

Regstep (graças a 'Melia G)

Speedcore (cheers Matt)

Techno

Transe

Armadilha (thx Luke Allfree)

Bop

Salão

Balanço

2-Passo (thx Ran'dom Haug)

8bit - aka de 8 bits, Bitpop e Chiptune - (thx Marcel Borchert)

Ambiente

Bassline (thx Leon Oliver)

Chillwave (thx Ran'dom Haug)

Chiptune (elogios a Dominik Landahl)

Crunk (com thx para Jillian Edwards)

Downtempo

Bateria e Baixo (thx Luke Allfree)

Eletro

Electro-swing (obrigado Daniel Forthofer)

Eletrônica

Rock Eletrônico

Hardstyle (elogios a Dominik Landahl)

IDM / Experimental

Industrial

Trip Hop (obrigado Michael Tait Tafoya)

Rap Alternativo

Pulo

Sul sujo

Rap do leste da costa

Gangsta Rap

Rap Hardcore

Hip-hop

Rap latino

Rap da velha escola

Rap

Turntablism (obrigado Luke Allfree)

Rap subterrâneo

Rap ocidental da costa

Chanukah

Natal

Natal: Crianças

Natal: Clássico

Natal: Clássico

Natal: Comédia

Natal: Jazz

Natal: Moderno

Natal: Pop

Natal: R & B

Natal: Religioso

Natal: Rock

Páscoa

dia das Bruxas

Feriados: Outros

Ação de graças

CCM

Metal cristão

Pop cristão

Rap cristão

Rock cristão

Clássico cristão

Evangelho Contemporâneo

Gospel

Christian & Gospel

Louvor e Adoração

Qawwali (com thx para Jillian Edwards)

Evangelho do Sul

Evangelho Tradicional

Março (banda)

J-Rock

J-Synth

J-Ska

J-Punk

Acid Jazz (com thx para Hunter Nelson)

Jazz Avant-Garde

Bebop (thx Mwinogo1)

Grande banda

Nota azul (com thx a Jillian Edwards)

Jazz contemporâneo

Legal

Crossover Jazz

Dixieland

Ethio-jazz (com thx para Jillian Edwards)

Fusão

Gypsy Jazz (elogios a Mike Tait Tafoya)

Duro bop

Jazz latino

Mainstream Jazz

Ragtime

Jazz suave

Trad Jazz

Alternativo & Rock Latino

Tango argentino (gracias P. Moth & Sandra Sanders)

Baladas y Boleros

Bossa Nova (com thx para Marcos José Sant'Anna Magalhães & Alex Ede para a reclassificação)

brasileiro

Latin contemporâneo

Cumbia (gracias Richard Kemp)

Flamenco / Espanhol Flamenco (obrigado Michael Tait Tafoya & Sandra Sanders)

Jazz latino

Nuevo Flamenco (e novamente Michael Tafoya)

Pop Latino

Português fado (e novamente Sandra Sanders)

Raíces

Reggaeton e Hip-Hop

Regional Mexicano

Salsa y tropical

De Meio Ambiente

Cura

Meditação

Natureza

Relaxamento

Viagem

Adulto Contemporâneo

Britpop

Pop de Bubblegum (thx Haug & John Maher)

Câmara Pop (thx Haug)

Dance Pop

Pop de sonho (thx Haug)

Electro Pop (thx Haug)

Orquestra Pop (thx Haug)

Rock popular

Pop Punk (thx Makenzie)

Poder Pop (thx Haug)

Rocha macia

Synthpop (thx Haug)

Pop adolescente

R & B contemporâneo

Disco (não um gênero de nível superior Sheldon Reynolds!)

Doo Wop

Funk

Alma Moderna (Alega Nik)

Motown

Neo-alma

Alma do norte (elogios Nik & John Maher)

Alma psicadélica (obrigado John Maher)

Tempestade quieta

Alma

Soul Blues (Aplausos Nik)

Alma do sul (alegra Nik)

2-Tone (thx GFS)

Salão de dança

Dub

Roots Reggae

Ska

Acid Rock (com agradecimentos a Alex Antonio)

Rocha Orientada para Adultos (graças a John Maher)

Afro Punk

Alternativa para adultos

Rock alternativo (thx Caleb Browning)

American Trad Rock

Anatolian Rock

Arena Rock

Art Rock

Blues-Rock

Invasão Britânica

Rocha do galo

Death Metal / Black Metal

Doom Metal (thx Kevin G)

Glam Rock

Metal gótico (se encaixa aqui Sam DeRenzis - thx)

Grind Core

Cabelo, metal

Hard Rock

Matemática Metal (aplausos Kevin)

Rocha da matemática (thx Ran'dom Haug)

Metal

Núcleo de metal (thx Ran'dom Haug)

Noise Rock (gênero - Japanoise - thx Dominik Landahl)

Bandas de Jam

Post Punk (thx Ben Vee Bedlamite)

Prog-Rock / Art Rock

Metal Progressivo (thx Ran'dom Haug)

Psicodélico

Rock & Roll

Rockabilly (é aqui Mark Murdock!)

Roots Rock

Cantor / compositor

Southern Rock

Spazzcore (thx Haug)

Stoner Metal (duuuude)

Surf

Técnico Death Metal (cheers Pierre)

Tex-Mex

Tempo Senhor Rock (Trock) ~ (graças a 'Melia G)

Trash Metal (graças a Pierre A)

Música Alternativa

Folk Contemporâneo

Cantor / compositor contemporâneo

Indie Folk (com agradecimentos a Andrew Barrett)

Folk rock

Canção de Amor ( Chanson - merci Marcel Borchert)

Novo Acústico

Folk Tradicional

Cinema Estrangeiro

Soundtrack do filme (obrigado Julien)

Musicais

Pontuação original

Trilha sonora

Trilha sonora de TV

Chicano

Clássico

Conjunto

Conjunto Progressivo

New Mex

Tex-Mex

A cappella (com elogios a Sheldon Reynolds)

Barbeiro (com thx a Kelly Chism)

Doo-wop (com thx para Bradley Thompson)

Gregorian Chant (ponta do chapéu a Deborah Knight-Nikifortchuk)

Padrões

Pop tradicional

Vocal Jazz

Vocal Pop

África

Afro-Beat

Afro pop

Ásia

Austrália

Cajun

Calypso (thx Gerald John)

Caribe

Carnatic (Karnataka Sanghetha - thx Abhijith)

céltico

Celtic Folk

Celtic contemporâneo

Coupé-décalé (thx Samy) - Congo

Dangdut (obrigado Achmad Ivanny)

Canções bebendo

Drone (com thx para Robert Conrod)

Europa

França

Havaí

Hindustani (obrigado Abhijith)

Ghazal indiano (obrigado Gitika Thakur)

Pop indiano

Japão

Pop japonês

Klezmer

Mbalax (obrigado Samy) - Senegal

Médio Oriente

América do Norte

Ode (obrigado Sheldon Reynolds)

Piphat (aplausos Samy B) - Tailândia

Polca

Soca (thx Gerald John)

África do Sul

América do Sul

Celtic tradicional

Clique aqui para saber mais

Leia este outro artigo também.