#φαντασία

[reality-breaker]

Επιλογές Απριλίου (2/4)

Ένα γκράφιτι που αποκαλύπτεται από την αντανάκλασή του | Ημερολόγιο με εικόνες προπαγάνδας του Β’ ΠΠ | Η τέχνη του Jason Mowry | Οι ιερές γεωμετρίες του Daniel Martin Diaz | Ο H.P. Lovecraft ως φιλόσοφος | Μια κοντινή ματιά στο ηλεκτρονικό χαρτί (e-paper) | Ο ιερέας που εφηύρε το αλεξίσφαιρο γιλέκο | Το πρώτο φορητό ρολόι | Τεχνητή νοημοσύνη και βιβλία | Τα σκοτεινά γκράφιτι του David Lozano | Ρετρό γητεύτρες των φιδιών | Το πείραμα του Oak Ridge: Ψυχιατρική θεραπεία, ή βασανιστήρια; | Πώς θα μπορούσε να ήταν αλλιώς το The Empire Strikes Back | Ένα παλιό ταϊλανδέζικο χειρόγραφο | Hammer Film Productions | RIP James M. Ward, ένας πρωτοπόρος του Dungeons & Dragons

➤ https://www.fantastikosorizontas.gr/kostasvoulazeris/epiloges/ep.php?ID=04_2024#1

#links #γκράφιτι #τέχνη #φαντασία #παράξενα #γεωμετρίες #lovecraft #φιλοσοφία #τεχνολογία #ρετρό #φίδια #ψυχιατρική #Star Wras #ταινίες #rpg #τρόμος

[libraryoferana]

Εξω Από τα Τείχη - Ελληνική Έκδοση. Outside the Walls - Greek Edition

”’Εξω Από τα Τείχη” Όταν η παλίρροια του πολέμου κυλήσει ποιος θα παρασυρθεί στο πέρασμά της; Μια σύντομη ιστορία φαντασίας για την αποφασιστικότητα μιας γυναίκας σε καιρό πολέμου. https://books2read.com/OTWGreek #φαντασία, #ιστορικήμυθοπλασία, #φανταστικό, #νουβέλα

View On WordPress

#φανταστικό #φαντασία #ιστορικήμυθοπλασία #νουβέλα

[astratv]

Το Λύκειο της Λάρισας με την μεγαλύτερη φαντασία κι ο μαθητής του που ξεχωρίζει σε ρόλο «μάστορα» (φωτό)

Ταλέντο, φαντασία, έμπνευση, μεράκι και υπομονή είναι μερικά από τα χαρακτηριστικά μαθητών σχολείου που θα σας αναδείξουμε παρακάτω… Ενός σχολείου που στόχευσε να αλλάξει πλήρως τη μορφή του, τόσο από αισθητικής όσο κι από λειτουργικής άποψης. Κι αυτό… με ένα τρόπο δημιουργικό, την ζωγραφική. Ήταν αρχές του περασμένου Οκτωβρίου όταν μαθητές του 9ου Λυκείου Λάρισας που εδρεύει στην περιοχή του ΑΤΑ…

View On WordPress

#κι #Λάρισας #Λύκειο #μαθητής #μάστορα #Με #μεγαλύτερη #ξεχωρίζει #που #ρόλο #σε #την #της #το #του #φαντασία #φώτo

[fabiansteinhauer]

φαντασία/ visio

1.

Phantasiawissenschaftler, Visionswissenschaftler: Bei dem hohen Berufsbezeichnungsverbrauch, den Aby Warburg hatte, machen diese zwei weiteren Bezeichnungen den Kohl auch nicht mehr fett.

Für eine Bild- und Rechtswissenschaft, die man aus dem Atlas extrahieren könnte, wäre es wohl wichtig, die Mannigfaltigkeit dessen, für das es in der griechischen und lateinsischen Sprache ein Bündel an Worten, in der deutschen Sprache nur das Wort Bild gibt, nicht abzuwürgen und nicht aus den Überlegungen zu pressen.

2.

'Erscheinung', das soll vielleicht etwas sein, in dem ein Dogma (ein beschirmetes oder abgeschirmtes Wissen) kommt und geht, sich und etwas bewegt, in dem also der Schein wie zu einem Vor- oder Durchgang wird.

In Zundels Clavis Quintilianea wird φαντασία mit Erscheinung, mit geistige Vorstellung undmit dem lateinischen Wort visio übersetzt. Zundel erläutert das aber weiter so: es handele sich um die lebendige Vorstellung von Begebenheiten im Geiste als Grundlage der Gefühlserregung.

Der Begriff sei mit demjenigen des adfectus/ affectus assoziiert.

2.

In Quintilians Institutionen tauchen die Wörter φαντασία und visio in mehreren Büchern auf. Im sechsten Buch, zweites Kapitel, gibt es eine längere, bildwissenschaftlich vielkommentierte Passage, die einige Wörter aus dem Bündel der Bildassoziationen sammelt, u.a. auch die Wörter visio/ φαντασία und in den Kontext von etwas stellt, von dem Quintilian sagt, dass man dies παθός/ pathos nenne und damit im eigentlichen Sinne den Affekt (adfectus/ affectus) meine.

Diese Passage spitzt sich zu. Im zweiten Kapitel sagt Quintilian etwas zum pathos ( VI 2, 20), präzisiert eine Technik der Erregung/ Affizierung (VI 2, 26) und kommt dann ab VI 2. 29 zu einer Bündelung von Ausführungen zu visio/ Phantasia, enargeia/ illustratio/ evidentia, in denen etwas von dem verdichtet wird, was Warburg weiter und unter Rückgriff auf differenzierte Wissenschaften entfaltet.

Das Assoziationsbündel auf Pathos/ Bild/ Erregung/ Vision/ Affekt und Affizierung mag in Quintillians Text dicht oder verdichtet sein. Die Passagen sind aber auch Institutionen, ein Manual - und so etwas lebt von Verdichtung. Zur Technik gehört nach Quintilian, dass man andere erregt, indem man sich erregt. Er schildert das als Verkettung, als Kettenreaktion oder Ansteckung: Feuer entzünde, Wasser nässe, Farbe färbe ab - das sind seine Beispiel für Affizierungen. Man kann dies zu einem der Schlüssel jenes praktischen Wissens zählen, das darin effektiv wird, Subjekt und Objekt nicht groß zu trennen, nicht Aktion und Passivität groß zu trennen. Das ist keine "Minimalisierung" von "klassischen Positionen der Subjektphilosophie", das ist praktisches Wissen, das ist (Kultur-)Technik. Das Subjekt wird hier Medium, es verschiebt sich auch zum Quasiobjekt. Der Sprecher gibt sich der Sprache hin, der Skifahrer dem Hang, der Nüchterne dem Nüchternen, die Blumen den Blumen. phantasia oder visio als inneres Bild oder als geistige Vorstellung zu Beschreibung, ist insofern wohl nur die Hälfte der Wahrheit. In der für rhetorische Institutionen typischen Überlappung und Kreuzung von Begriffe stehen phantasia und visio mit adfectus/ affectus/ enargeia/ evidentia/ illustratio nicht nur in Kontaxt, sie überlappen und sie kreuzen sich, wenn auch unvollständig, sie verketten, auch weil sie sich verketten.

3.

Ob das Diskursanalyse, ANT und symmetrische Anthropologie oder eben jene Zweige der Medienwissenschaft sind, die sich um 'Kulturtechniken' gesammelt haben (und die wiederum auch mit dem Schlagwort und einem kleinen Manifest "wider die Diskursivierung"): ein Zug besteht in einer Zerlegung von Kategorien, die manche als klassisch bezeichnen würde, und einem Rearrangement dessen, was vorher durch Kategorien seine Position und seine Stellung bekam. Etwas, was am Subjekt vorkam, kommt jetzt vielleicht immer noch am Subjekt vor, aber auch woanders. Etwas, was am Menschen vorkam, kommt vielleicht immer noch am Menschen vor, aber auch noch woanders. Die Assoziation ist nicht kategorial, ihr korrespondiert kein logischer Aufbau der Welt, der schon einmal irgendwo durchdacht, begriffen oder systematisiert, dauerhaft aufbereitet worden wäre.

Caillois hat den Begriff diagonaler Wissenschaften ins Spiel gebracht, aber er passt für die Diskursanalyse (nicht nur einen Zug von Les mots et les choses), auch für die ANT, auch für Kulturtechnikforschung. Wäre der Vegriff der Vernetzung nicht bereits juristisch auf eine Weise besetzt, die in zugleich mit Vorstellungen der Entgrenzung, einer großen Anreichung, einer großen Vermehrung und immer noch einem Dogma der großen Trennung assoziieren würde, könnte man für diese Zerlegung und das Rearrangement (eine Umsortierung, Umordnung oder 'Gestellschieberei' (Warburg)) versucht sein, die Vorstellung von Vernetzung aufzugreifen, weil ein in diesen Theorien ein besonderes Interesse an Assoziationen besteht, die auf vielleicht erst einmal überraschende Weise Differenzierung und Indifferenz kombinieren: Effektive und eigenschaftsfreie Asssoziationen, in denen zum Beispiel etwas, was am Menschen vorkommt, auch nicht am Menschen vorkommt aber trotzdem dabei kooperiert, nicht nur Menschen zu reproduzieren, sondern auch zu reproduzieren, wie sie sich von anderen Wesen unterscheiden. Etwas, was nicht nur an am Bild vorkommt, hilft dabei, aus etwas oder jemandem ein Bild zu machen und kooperiert dann noch dabei, dass Bild zu konturieren, definieren, unterscheiden zu können. Die Vorgänge verstellen etwas und sind durch Verstellung effektiv.

Wenn man sich unter der Zerlegung und dem Rearrangement, dem Umsortieren, einer Gestellschieberei oder eben solchen Verstellungen nur die "Minimalisierung klassischer Positionen" und gleichzeitig nur ein Kontinuum der Souveränität, also zum Beispiel nur eine Minimalisierung des Subjektes und eine Maximalisierung 'kulturtechnischer Souveränität' vorstellen kann, wenn einen das alles zu nichts inspiriert als zu der Vorstellung eines "selbstgenügsamen Medienmaterialismus", dann sollte man sich mit anderem beschäftigen. Ein eigenschaftsfreies Denken einerseits, eine Wechselwissenschaft anderseits: das wären mögliche Fortführungen. Es sind nicht nur die großen Trennungen, die einer Kaskade von Austauschmanövern aufsitzen; auch die kleinen Trennungen, auch die Mannigfaltigkeit sitzt Kaskaden von Austauschmanövern auf - im Bodensatz der Gründe lässt sich stochern.

4.

Vis/ Visio: Es braucht nicht viel, um in den spontanen Verkabelungen, die sich aus solchen dichten Institutionen wie den rhetorischen Institutionen, ihren Überlappungen und Kreuzungen ergeben können, Linien auszumachen, in denen visio und phantasia nicht nur mit enargeia/ evidentia assoziiert werden, sondern auch mit dem, was man Normativität nennen kann, was man puissance nennen kann, was man Energie nennen kann, was man Kraft nennen kann, was man Wissen nennen kann. Die Wörter können Konstellationen bilden, das heißt auch, dass die wandernd auf den Schirm kommen und manchmal dann begriffliche Linien bilden, in denen Übersetzungen verständlich werden, vorübergehend vielleicht, die sonst unverständlich oder unmöglich sind. Wieso soll nicht, zum Beispiel im Juli, das Wissen einleuchten, lebendig sein und über Bewegung verfügen, weil es dann dasjeige ist, was einleuchtet, lebt und über Bewegung verfügt? Wissen, sub oculus subiecto. Auseinanderdriften werden die Wörter und Begriffe auch so. Dann kommt das, was sonst und auch an anderen Stellen vorkommt und andere Stellen auszeichnet, was snst und auch am Menschen oder an Subjekten vorkommt, an Augen vor oder an Blicken oder an Bildern oder an den Linien, an denen die Sichtbarkeit von der Unsichtbarkeit unterschieden wird, an denen die Wahrnehmbarkeit limititert und kanalisiert wird - und an denen dann Ausübbarkeiten verlaufen.

#φαντασία #visio #tafel 72 #quintilian #Aby Warburg

[allo-frouto]

Οχι, πάντα εχω καυλες απλα δεν το παραδέχομαι, αντε τωρα να βρω νέο όνομα να με ξεχωρίζεις

Παραδέξου το καλέ, σιγά.

#<3 #αν έχεις λίγη φαντασία #μπορείς να βρεις άνετα #χιχιχι

[ashitakaxsan]

Αυτά τα Σκουπίδια της τηλεόρασης(:

Στο blog  μου θα βρείτε περί των light novels,manga, anime και videogames .Ελα που με βέβαιη ενόχληση το διαπιστώνει ένας νηφάλιος νους.Δυστυχώς  η ελληνική τηλεόραση παράγει όλο σκουπίδια.Αυτό ισχύει για την κάθε μια και για όλες τις τηλεσειρές .

Τα έχω με θάρρος διατυπώσει σε προηγούμενο πόστ μου,το:https://ashitakaxsan.tumblr.com/post/677720599913758720/%CF%84%CE%B1-%CE%AC%CE%BD%CE%B8%CE%B7-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%BA%CE%B1%CE%BA%CE%BF%CF%8D

Δεν τις βλέπω τις σειρές.Απλά ένας γείτονας μου βλέπει την σειρά  του Οpen tv ,“Έρωτας Φυγάς”.Με αυτά που ακούω αβίαστα κατανοείται ότι:

Η οικογένεια Δεμερτζή έχει συνήθεια την ρουφιανιά,την κακογουστιά,και ότι έγιναν μεγαλοκτηματίες με το να πατούν επί πτωμάτων(αυτό είναι το κυνήγι του χρήματος).

Κάτω (από δεξιά:Ο φιλόσοφος Πλάτων,ο μακαρίτης αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος,Χριστόδουλος,ο ακηδεμόνευτος δημοσιογράφος Στέφανος Χίος):

Πως επαληθεύεται ο Χριστόδουλος  μας:

 «Έχουμε φτιάξει μια κοινωνία που μοιάζει με θερμοκήπιο του Κακού.Κάθε σκηνοθετίσκος μπορεί να γελοιοποιεί από την τηλεόραση την αγάπη στην πατρίδα και την πίστη στον Θεό και εμείς τα βλέπουμε ξαπλωμένοι στις άνετες πολυθρόνες μας και γελάμε.

Διασκεδάζουμε βλέποντας να γελοιοποιούνται οι ήρωες,να εξευτελίζονται αυτοί που πλήρωσαν με αίμα και φρίκη το δικαίωμα μας να καθόμαστε μπροστά σε τηλεόραση. Χωρίς καμμιά συναίσθηση ντροπής και ευθύνης,χάσκουμε ηλιθίως,βλέποντας τον εσκεμμένο και ασταμάτητο διασυρμό της πατρίδας και της πίστης.

Έχουμε φτιάξει μια παιδεία όπου η αγάπη στην πατρίδα θεωρείται φασισμός και η προσευχή των μαθητών είναι πέντε τελετουργικές φράσεις χωρίς νόημα. Έχουμε αναθέσει την παιδαγωγία του παιδιού στην τηλεόραση.Και εκείνη βέβαια μας πληρώνει διδάσκοντας το παιδί μας ότι οι μόνες αληθινές αρετές είναι το κυνήγι του χρήματος, το κυνήγι της σάρκας και το κυνήγι της πρόσκαιρης λάμψης»(Το Βήμα,Κυριακή 19 Απριλιού 1998)!Αυτά τα έγραφε ο Χριστόδουλος στα μέσα του 90′,όταν εμείς οι γνωστικοί το τονίζαμε για τα σκουπίδια σήριαλς η εθνική οικονομία ήταν καλλίτερα...Αλλά πως να φανταστούμε τι Κακές εποχές θα έλθουν;

Δυστυχώς οι Κακοί Παράγοντες έχουν το πρόσταγμα

Με αυτές τις κακές νοοτροπίες των Ελλήνων παραγωγών,σεναριογράφων και σκηνοθετών η ελληνική λογοτεχνία του φανταστικού ποτέ δεν θα ανεβεί.* Δυστυχώς δεν θα βρεί προσαρμογή είτε για τον κινηματογράφο μας είτε για την τηλεόραση.Ναι,υπάρχει ελληνική Λογοτεχνία του Φανταστικού,με έργα επιστημονικής φαντασίας,σπαθιού και μαγείας,υπερφυσικού.Η οποία,αλίμονο μας,ποτέ δεν προτιμάται από την ένοχη βιομηχανία μας θεάματος.Είναι τόσο ύποπτο:

Στα 90′ς ΄ήταν οι επιτυχίες ”Hercules”,”Zena:The Warrior Princess”.** Babylon 5,The Flash,X-Files,Lois and Clark:The New Adventures of Superman”.

Με το 2000 ήταν: Ο Άρχοντας των Δαχτυλιδιών , «Τροία»,«Ηρακλής» του Μπρετ Ράτνερ ,ο «Αλέξανδρος»,”ο Μονομάχος”.

Αλίμονο, η δική μας Βιομηχανία Θεάματος-παρά τα ανωτέρω καλά παραδείγματα-έμεινε αμετακίνητη.Πρόκειται για το mindset.Με πείσμα διαθέτει λεφτά για παραγωγή ηλιθίων,ρηχών έργων.Δεν παίρνει είτε απο καλά λόγια είτε από έργα.

Δεν προτείνω την βία(φραστική ή φυσική)για να επανέρχονταν ο πατριωτισμός,η σοβαρότητα και η αξιοπρέπεια.Και πως θα ήταν δυνατόν η βία να έλυνε;

*: Όπως επίσης δεν έχουν δικαιολογίες όποιοι κάθονται να τα δούνε.

**Τι Δυναμική Γυναίκα,με Προσόντα η Ζήνα!

Πείτε Σθεναρά ΟΧΙ στους Καλλιτέχνες Απατεώνες των σειρών και ταινιών μας. Μου πήρε χρόνο,μα το έμαθα:(Έλλην) ηθοποιός δεν σημαίνει φώς http://cinema-nikos.blogspot.com/2011/10/blog-post_02.html

#άνθη του κακού #ελληνική τηλεόραση #λογοτεχνία του φανταστικού #Ο Άρχοντας των Δαχτυλιδιών #επιστημονική φαντασία #σπαθί και μαγεία #καλλιτέχνες απατεώνες #έρωτας φυγάς #αρχαιοφόβία #τηλεσκουπίδια #cinema-nikos blog spot.com #εκδόσεις Αίολος #το ελληνικό φανταστικό διήγημα #η ονειρική Αναζήτηση της άγνωστης Καντάθ #Χάουαρντ Φίλιπς Λάβκραφτ #ηθοποιός δεν σημαίνει φώς #mindset #Zena:The Warrior Princess #Babylon 5 #The Flash #The X-Files #Lois and Clark:The new adventures of Superman #stubbornness #his error was sheer stubbornness in refusing to admit a mistake #Howard Phillips Lovecraft

[orgismenh]

Ιανουάριος 24/13

Σήμερα πέρασε ολόκληρη η μέρα σχεδόν και εγώ δεν έγραψα. Σήμερα ξύπνησα στις 10.30 μ.μ. εχθές το βράδυ αποκοιμήθηκα πάλι στον καναπέ κατά τις 03.30. Τα τελευταία βραδιά δεν κοιμάμαι στο κρεβάτι μου. Πάλι φοβάμαι. Δεν ξέρω τι ακριβώς φοβάμαι. Η πολυκατοικία είναι ασφαλής. Το διαμέρισμα μου βρίσκεται στον 4ο. Δεν κινδυνεύω. Δεν ξέρω τι ακριβώς φοβάμαι. Μάλλον ξέρω. Φοβάμαι τη μοναξιά. Στο σαλόνι δεν είμαι ποτέ μόνη. Ζω με σκιές και φωνές. Οι σκιές ανήκουν στη φαντασία μου. Τις πλάθει το μυαλό μου σε μια ακατανίκητη προσπάθεια να αντικαταστήσει τη συντροφιά του. Οι φωνές πάλι ανήκουν στο διπλανό διαμέρισμα. Το σαλόνι μου είναι μεσοτοιχία με την μικρή γκαρσονιέρα. Την έχω φανταστεί αυτή την γκαρσονιέρα άπειρα βραδιά καθώς ακούω τις φωνές. Είναι ένα δωμάτιο 30τ.μ. φωτεινό, χωρίς πολλά πολλά έπιπλα. Ένα κρεβάτι, ένα επί ένα με πάντα τσαλακωμένα σεντόνια και ένας καναπές ψιλοχαλασμένος λόγω χρήσης. Η τηλεόραση είναι κρεμασμένη στον τοίχο, είναι μεγάλη και πάντα ανοιχτή. Στο τραπεζάκι βρίσκονται τασάκια γεμάτα αποτσίγαρα, κουτιά από μπύρες και κόκα κόλες, στα ντουλάπια της κουζίνας έχει μόνο μακαρόνια και τοστ, το ψυγείο είναι άδειο συνήθως και τα κουτιά απ'το delivery παρατημένα στον πάγκο. Το μπάνιο είναι μικροσκοπικό μα τα βράδια όταν η κοπέλα μπαίνει για ντουζ το αγόρι τρυπώνει μαζί της και κλείνουν την πόρτα στην Μίλι, τη γάτα τους. Δεν ξέρω αν συγκατοικούν στην γκαρσονιέρα, για λίγες μέρες χώρισαν κι οι φωνές έπαψαν, τα γέλια επίσης, μόνο κλάματα και τραγούδια χωρισμού ακούγονταν. Όταν γύρισα απ' τις διακοπές των Χριστουγέννων όμως τους βρήκα πάλι μαζί, στην γκαρσονιέρα. Κάθε βράδυ μέχρι τις 3 είναι πολλά άτομα μαζεμένα, μπαινοβγαίνουν φίλοι τους. Βάζουν μουσική, βλέπουν ταινίες, μιλάνε. Καμιά φορά με ενοχλεί η φασαρία τους. Βασικά να είμαι ειλικρινής τους ζηλεύω λίγο. Ο γείτονας έχει πάντα παρέα στο σπίτι, δεν νιώθει ποτέ μόνος, κι αν νιώθει δεν είναι. Τα βράδια ξαπλώνει αγκαλιά με εκείνη, το πρωί την αποχαιρετά με φιλιά, το απόγευμα το περνάνε ξεχωριστά, μα τα βράδια επιστρέφουν πάντα ο ένας στον άλλον. Θα απορείς τώρα που σου περιγράφω τη ζωή των γειτόνων μα σου είπα το σαλόνι μου είναι μεσοτοιχία κι οι ζωές μας παράλληλες. Και εκείνος ξέρει τι κάνω. Ξέρει τι ώρα χτυπά πρώτη φορά το ξυπνητήρι μου, ξέρει ότι αργώ να σηκωθώ πάντα δέκα λεπτά και περνάω άλλα δέκα στο μπάνιο. Ακούει τον ήχο της καφετιέρας και τα στορια που ανοίγω. Το σύρσιμο της καρέκλας στο μπαλκόνι. Ακούει τις playlists που ακούω κάθε πρωί. Και έπειτα κενό. Όλη μέρα λείπουμε κι οι δυο. Ξέρει ότι πάω σχολή, βόλτες. Ξέρει όμως ότι θα γυρίσω να διαβάσω. Με ακούει που καμιά φορά διαβάζω δυνατά προκειμένου να αποστηθίσω κάτι ή για να το καταλάβω καλύτερα. Ακούει τα τηλεφωνήματα μου με τη μαμά μου, τους φίλους μου όταν έρχονται στο σπίτι, μυρίζει το φαγητό όταν μαγειρεύω κι άλλοτε πάλι ξέρει ότι την βγάζω με τοστ όπως και εκείνος. Ξέρει επίσης ότι δεν θα παραγγείλω ποτέ όταν είμαι μόνη γιατί ντρέπομαι να ανοίξω. Ακούει το πλυντήριο μου κι όλα τα είδη μουσικής που ακούω, τις σειρές που βλέπω στο λάπτοπ και τα κλαματα μου στις 02.00 τα ξημερώματα. Με ακούει να κλαίω κάθε μέρα. Σου το είπα οι ζωές μας είναι παράλληλες, δεν συναντιούνται μα συμβαδίζουν. Μα το πιστεύω ότι κάποια στιγμή μπορεί ακόμη κι οι παράλληλες να γίνουν τέμνουσες. Δεν αναφέρομαι απαραίτητα στον γείτονα, μα σε όσους ανθρώπους κατά καιρούς συμβαδίζουν, πάντα υπάρχει ένα σημείο τομής.

Σήμερα όλη μέρα διάβαζα. Προσπαθούσα να αναπληρώσω το κενό αυτών των ημερών που τεμπελιασα. Σήμερα πήγα μέχρι το σούπερ μάρκετ της γειτονιάς. Κοίταξα γύρω μου και συνειδητοποίησα πόσο μου αρέσει να περπατάω στην Αθήνα. Την ρομαντικοποιω αυτή την πόλη μέσα στην απόλυτη ασχήμια της. Σήμερα δεν μαγείρεψα. Έφαγα μια σαλάτα και τοστ. Δεν είχα χρόνο, παραδόξως ούτε πείνασα ιδιαίτερα. Ήπια πολλούς καφέδες πάλι. Τέσσερις κούπες γαλλικό και δύο στιγμαίους. Ήπια και έναν freddo. Δεν φταίω! Το παιδί που δουλεύει στο μαγαζί με χαιρέτησε όταν πέρασα για το σούπερ μάρκετ, θα ήταν αγένεια να μην πάρω ένα καφέ. Σήμερα σκέφτηκα ξανά ότι είμαι σε μια σχολή που δεν μου αρέσει. Με αγχώνει η σκέψη του πτυχίου. Να κάνω τι με ένα πτυχίο που δεν με ενδιαφέρει; μεταπτυχιακό; δεύτερο πτυχίο; να δώσω πανελλήνιες ή κατατακτήριες; μήπως να τα παρατήσω όλα και να δώσω για το εθνικό; απογοήτευση. Αυτό θα είμαι ο,τι κι αν κάνω μια κινούμενη απογοήτευση. Τώρα κανονικά αν με άκουγε θα με μάλωνε. Θα μου υπενθύμιζε να προσπαθώ να αγαπάω τον εαυτό μου. Δίκιο έχει είπαμε ότι πρέπει να προσπαθήσω. Προσπάθεια.

Σήμερα μίλησα με τη μητέρα μου. Τις τελευταίες μέρες δεν απαντούσα στις κλήσεις της. Ήταν λίγο ανήσυχη αλλά δεν μου γκρίνιαξε ιδιαίτερα. Πείστηκε ότι είμαι πιεσμένη με το διάβασμα της εξεταστικής. Σήμερα απάντησα στα μηνύματα των παιδιών, μιλήσαμε λίγο, είπαμε μερικές βλακείες και πέρασε κάπως η ώρα. Σήμερα μου έστειλε ένα παιδί απ' τη σχολή. Μου στέλνει κατά καιρούς όταν ανεβάζω κανένα στορυ. Είναι καλό παιδί αλλά μέχρι εκεί.

Αυτές τις μέρες που γράφω νιώθω περίεργα. Έχω χρόνια να κρατήσω ημερολόγιο. Πάντα έγραφα σκέψεις και συναισθήματα μα όχι τόσο συστηματικά ούτε με την μορφή ημερολογίου.

Αύριο θα πάω σινεμά. Έχω καιρό να δω ταινία στον κινηματογράφο και ανυπομονώ κάπως. Θα γράψω κι αύριο το υπόσχομαι. Σήμερα δεν έχω κάτι άλλο να πω, νιώθω εξαντλημένη. Θέλω μόνο να κοιμηθώ.

#orgismenh #greek posts #greek tumblr #greek status #σκατοποσταρω #ελληνικά κείμενα #ημερολογιο #σκέψεις #ζωή #φόβος #παράλληλες ζωές

[rocknrollstokrevati]

«Ό,τι δε σου είπα το φυλάω σε ένα τετράδιο, με πολλές σκισμένες σελίδες και μουτζούρες.

Μου θυμίζει εσένα αυτό το τετράδιο.

Γράψε,

Μετάνοιωσε,

Σκίσε,

Ξανά γράψε.

Τόσο που ξεχνάς τι ήταν αυτό που έσκισες, καταλήγοντας να γράφεις τα ίδια.

Ό,τι δε σου είπα το φυλάω σε ένα τετράδιο που δε θα δεις ποτέ. Άραγε υπάρχει αυτό το τετράδιο αφού δεν το ξέρεις ή χρειάζεται εσένα για να επιβεβαιώσεις την ύπαρξή του;

Μου θυμίζει εμένα αυτό το τετράδιο.

Αναμένοντας κάποιον άλλο για να του θυμίσει πως υπάρχει και πως δεν είναι πλασμένο στη φαντασία μου.

Ό,τι δε σου είπα το φυλάω σε ένα τετράδιο που κάποια στιγμή τελικά μάλλον είχες δει αλλά τότε ήταν άδειο.

Μου θυμίζει εμένα αυτό το τετράδιο,

γιατί μερικές φορές οι απώλειες- οι σκισμένες του σελίδες- δίνουν την ευκαιρία να γραφτούν καινούριες λέξεις.

Ό,τι δε σου είπα το φυλάω σε ένα τετράδιο. Αυτό το τετράδιο σκόπευα να το γεμίσω με όμορφες αναμνήσεις μας και να στο χαρίσω.

Μου θυμίζει εμάς αυτό το τετράδιο,

γιατί δεν μείναμε αρκετά ώστε να το μουντζουρώσουμε μαζί.»

-Το Τετράδιο

#love #quote #quotes #ελληνικά #greek #γρεεκ #αγάπη #book #books #βιβλία #κείμενο #προσωπικό #έρωτας #ερωτικό #Greece #rocknrollstokrevati

[sugaroto]

Μακαρόνια με σάλτσα και κοτομπουκιες γιατί φεύγω την τρίτη και θέλω να τελειώσω τα φαγητά. Ποιος Πετρετζίκης και βλακείες. Δείτε εδώ φοιτητική φαντασία

#εχω δοκιμάσει να κάνω και σάλτσα με αυγό #do not recommend #sugar uni life

[xalarwseligo]

[...] Να μάθεις να κοιτάς βαθιά στα μάτια όταν λες αντίο κι όχι κάτω ή το άπειρο.

Να εννοείς τις λέξεις σου, μην τις εξευτελίζεις, σε παρακαλώ.

Να μάθεις να κοιτάς την κλεψύδρα, να βλέπεις πως ο χρόνος σου τελείωσε.

Αποδέξου το.

Να αποχωρίζεσαι τραγούδια που αγάπησες, μέρη που περπάτησες.

Δεν έχεις τόση περιορισμένη φαντασία όσο νομίζεις.

Μπορείς να φτιάξεις ιστορίες ολοκαίνουριες, με ουρανό κι αλάτι.

Να θυμίζουν λίγο φθινόπωρο, πολύ καλοκαίρι κι εκείνη την απέραντη Άνοιξη.

Να φεύγεις από εκεί που δε σου δίνουν αυτά που χρειάζεσαι.

Από το δυσανάλογο, το μέτριο και το λίγο.

Να απαιτείς αυτό που δίνεις να το παίρνεις πίσω -δεν τους το χρωστάς.

Να μάθεις να σέβεσαι την αγάπη σου, το χρόνο σου και την καρδιά σου.

Μην πιστεύεις αυτά που λένε -η αγάπη δεν είναι ανεξάντλητη, τελειώνει.

Η καρδιά χαλάει, θα τη χτυπάς μια μέρα και δεν θα δουλεύει. [...]

- Χριστίνα Παρασχά.

[reality-breaker]

Επιλογές Φεβρουαρίου (21/2)

[Αρχή] Ο πόλεμος της αρχιτεκτονικής & η «Μπρούτζινη Εποχή» των Ρομπότ & η Μεσόγειος γίνεται έρημος & οι φουτουριστικές δυστοπίες μάς μπλοκάρουν από το να έχουμε μια πραγματική μελλοντική ουτοπία & το μυστήριο του Κεχριμπαρένιου Δωματίου & οι «φιλενάδες» τεχνητής νοημοσύνης συλλέγουν περισσότερα δεδομένα απ’ό,τι θα έπρεπε & Cosmic Alchemy (μικρό σουρεαλιστικό φιλμ από κολάζ) & Edge of Alchemy (κι άλλο μικρό σουρεαλιστικό φιλμ από κολάζ) & η τέχνη του Minoru Nomata & Eugène-François Vidocq, η γέννηση του ντετέκτιβ & γιατί θα έπρεπε να εγκαταλείψουμε το GoodReads & ο μυστηριώδης Πύργος του Νιούπορτ & πώς να χρησιμοποιείς τα όνειρα για να εμπνέεσαι και να γράφεις & οι συνήθειες του παραγωγικού μυαλού & παλιές ταχυδρομικές κάρτες με κρανία & bitmagnet, μια νέα τεχνολογία για διαμοίραση αρχείων [τέλοΣ]

➤ https://www.fantastikosorizontas.gr/kostasvoulazeris/epiloges/ep.php?ID=02_2024#2

#links #αρχιτεκτονική #ρομπότ #επιστημονική φαντασία #φαντασία #σουρεαλίισμός #κλιματική αλλαγή #φουτουρισμός #μυστήρια #τεχνητή νοημοσύνη #ταινίες #δωρεάν #ντετέκτιβ #goodreads #βιβλία #συγγραφείς #ερείπια #lovecraft #όνειρα #συγγραφή #νους #κρανία #ρετρό #διαδίκτυο

[lilathanasiou]

χωρίς το κορίτσι

Τι ήταν -στ'αλήθεια- αυτός ο πόθος που γεννιόταν μέσα απ'την τόση μοναξιά;

Τι χρώμα είχε -άραγε- εκείνο το πάθος που χτύπαγε το στέρνο μου με τόση βία;

Κι εκείνη τη βία γιατί σαν χάδι μάνας γλυκά αναπολώ;

Ποια φαντασία και ποια -στ'αλήθεια- προσδοκία είχε τόση δύναμη στο όνειρο μορφές να δίνει;

Σάρκα, μαλλιά, δυό μάτια, δυό χέρια και κορμί που "δικό μου" ονόμαζα...

Ποιο άμορφο τίποτα κατάφερε τόσο πολύτιμο κι εύθραυστο για μένα να γίνει ;

Πολύτιμο γιατί ήταν άυλο. Άυλο γιατί ήταν πολύτιμο.

Γιατί όσο κι αν μαζί της πίνω δεν βρίσκω απαντήσεις σ'όσα ρωτάει το κορίτσι της φωτογραφίας;

Γιατί δυσκολεύομαι τόσο να την θυμηθώ; Πώς μυρίζουν τα μαλλιά της, πώς ακούγεται το γέλιο της, τι γεύση έχουν τα δάκρυά της;

Kαι γιατί κλαίω τόσο δυνατά

Όσο το ξένο -πλέον- κορίτσι

αποχαιρετώ;

#lilathanasiou #ποίηση #λίλα αθανασίου #χωρίς #ελληνικά blogs #ελληνική ποίηση #greek blogs #greek poetry

[solmeister13]

Είναι απ’ τις ώρες που θα ‘θελα να ‘μαι παιδί, όσο τίποτα.

Είναι υπέροχο το ότι είστε εδώ να διαβάσετε αυτές τις λίγες λέξεις που ορνιθοσκαλίζω για να πάψει το κλάμα και να κοιμηθώ, αλλά δε νιώθω αχάριστος λέγοντας πως θα τα αντάλλαζα όλα για να ξαναπάω για μπάνιο στις Καλύβες με τη γιαγιά, να δω παιδικά και να είμαι τόσο ξέγνοιαστος που πραγματικά να χάνομαι στην απέραντη φαντασία που είχα, που πλέον νιώθω πως κάθε χρόνο περιορίζεται.

Γι’ αυτό γράφω τόσα και τόσα. Τι θα γίνει αν αύριο ξεχνάω περισσότερα απ’ όσα θυμάμαι; Αν φανταστώ όσα μου μένουν να φανταστώ; Αν σκεφτώ την τελευταία μου σκέψη;

Γι’ αυτό γράφω τόσα και τόσα. Για να τα θυμάμαι, για να τεντώνω την άπλα της φαντασίας μου, για να σκεφτώ λίγο ακόμα.

Γι’ αυτό γράφω τόσα και τόσα, για να προλάβω.

[mpo-feels]

06/12/2023 06:58

Δεν είσαι πια εδώ για να μοιραστώ. Έμεινα μόνη. Εσύ καταλάβαινες. Μπορεί να μην σε ένοιαζε πάντα, αλλά καταλάβαινες.

Όσο πιο αχνός γίνεσαι στο μυαλό μου τόσο πιο πολύ δυσκολεύομαι πλέον να γράψω. Μάλλον έτσι θα καταλάβω πώς σε ξεπέρασα. Όταν δεν θα έχω αλλά να πω.

Προσπαθώ να σε φτάσω με το νου, αλλά πλέον ούτε αυτό μπορώ. Θέλω ένα τσιγάρο κάθε φορά που σε σκέφτομαι, με την ελπίδα ότι ίσως σε φέρει λίγο πιο κοντά με κάποιο τρόπο, για λίγο να σε θυμηθώ όπως τότε.

Τέτοιο τέλος με εσένα δεν το πίστευα. Μισώ τα πάντα γύρω μου και δεν φταίς εσύ αλλά δεν είσαι εδώ να τα απαλύνεις όλα κάπως, να τα κάνεις όλα λίγο πιο ανεκτά.

Ένας θεός ξέρει πως κρατιεμαι να μην σου στείλω, όχι ότι θα βγάλει κάπου, δεν θέλω να σε ενοχλώ (ειρωνικό;), δεν θέλω να με θυμάσαι, θυμάμαι εγώ και για τους δύο. Θέλω να είσαι καλά, μέσα από την ψυχή μου, ακόμα κι αν αποδειχτείς ο χειρότερος κάποια στιγμή.

Δεν αντέχω πλέον την καθημερινότητα και δεν φταίς εσύ, αν ήσουν εδώ θα ήταν όλα λίγο πιο εύκολα, δεν θέλω να σε ενοχλώ απλά μου λείπεις. Εσύ κ αυτό που είχαμε, ό,τι κι αν ήταν, εγώ το ήθελα, για μένα ήταν πολύτιμο.

Δεν έχω σε ποιον να μιλήσω, όχι ότι σε εσένα τα έλεγα, αλλά με λίγα λόγια με έπιανες κι αυτό κάπως μου έφτανε, δεν είχα ποτέ κάτι καλύτερο βλέπεις. Ήσουν όμως ό,τι καλύτερο μου έχει συμβεί μέχρι σήμερα και δεν θα σ' άλλαζα. Γίνομαι αυτό που φοβόμουν κι ίσως τώρα σε καταλαβαίνω λίγο παραπάνω.

Καμιά φορά σε σκέφτομαι πάνω από το κινητό σου να τα έχεις βρει και να με διαβάζεις, στο ένα χέρι το κινητό και στο άλλο το τσιγάρο σου κ είναι το μόνο που μου δίνει παρηγοριά.

Ίσως συνεχίσω να στα λέω, έστω κι έτσι, έστω κι από εδώ, πάντα με εσένα στην φαντασία μου να με διαβάζεις. Γιατί μόνο έτσι έχει νόημα.

Έτσι όπως τα αραδιαζω δεν βγάζουν νόημα, αλλά τίποτα πλέον δεν βγάζει έτσι κι αλλιώς.

Να 'σαι καλά που και σήμερα με άκουσες το είχα ανάγκη. Σε είχα ανάγκη.

#greek tumblr #greek posts #mpo-feels #in my feels #feelings #mine #thoughts #my thoughts #my text #σκέψεις τα ξημερώματα

[allo-frouto]

αν τοσο καιρο με ειχες κανει θα βλεπες ποσα ακομη σμουθ πραγματα λεω

Αυτό ήταν μια ιδέα δηλαδή;

#<3 #είμαι σίγουρη #ότι η φαντασία #καλπάζει #ουφ

[kai-twra-to-mpoulele]

πολλές φορές η φαντασία πληγώνει περισσότερο από την πραγματικότητα