Tumgik
#προσοχή
soulmelwdy · 2 years
Text
Αν μέσα στην τόση ησυχία δεν κάνουν θόρυβο οι πράξεις σου, μη με ξεσηκώνεις, δε μου αξίζει(ς).
-eλ 2/7
86 notes · View notes
allo-frouto · 9 months
Note
Είχε
Ρε δεν κάνει έτσι ρε...
0 notes
1969drk · 2 years
Text
να ακούσουμε και να συλλάβουμε
η ενεργητική ακρόαση, μια πολυδιάστατη επικοινωνιακή δεξιότητα, συμπεριλαμβάνει την προσπάθεια να ακούσουμε και να συλλάβουμε τόσο τα γεγονότα όσο και τα συναισθήματα που εξωτερικεύονται από τον ομιλητή
0 notes
pinelopik · 2 years
Photo
Tumblr media
«Ένα κι’ ένα δυό , ΕΥΔΟΜΟΟΟΟΟ!» - my 5th grade elementary school 🏫 We only lived in Greece for a year but that whole year is vividly ingrained in my mind- made some lifelong friends (@vicky_p1 @efi_chortaria @sofoulabessa @katerinabania @_vassoulicious_ ) ♥️, learned to be a little soldier #ανάπαυση #προσοχή, had my first #μπουγέλο, went to my first themed party (#plaid)- the list goes on and on. Got me all emotional and stuff 🥲🇬🇷 #7° #εβδομοδημοτικο #7thprimaryschool (at Παγκρατι Λαμια) https://www.instagram.com/p/Cf6gVytsO8V/?igshid=NGJjMDIxMWI=
0 notes
varettaaa · 10 months
Text
Tumblr media
1 note · View note
psyxhmou · 1 year
Text
Πράγματα που μου έμαθε το 2022 (04):
Πρόσεχε πολύ σε παρακαλώ με ποιον «μπλέκεις». Στην αρχή όλοι καλοί φαίνονται αλλά σημασία έχει το τέλος.
0 notes
astratv · 1 year
Text
Προσοχή με την απόρριψη στάχτης στους κάδους απορριμμάτων
Η υπηρεσία καθαριότητας του Δήμου Καρδίτσας απευθύνει έκκληση προς τους συμπολίτες να προσέχουν όταν απορρίπτουν στάχτη από τζάκια ή σόμπες εντός των κάδων. Τις τελευταίες ημέρες έχουν παρατηρηθεί αρκετά περιστατικά με ανάφλεξη κάδων που οφείλονται σε στάχτες με κάρβουνα που δεν έχουν σβήσει τελείως. Επισημαίνεται ότι σε περίπτωση κάποιας σοβαρότερης πυρκαγιάς και αντίστοιχης ζημιάς αναζητούνται…
Tumblr media
View On WordPress
0 notes
Άμα ήξερες ότι η απάντηση είναι ναι, τι θα τον/την ρωτούσες;
Καλά ρε μαλακες στη γιορτή μου αυτά με ρωτάτε :,(
1 note · View note
am-a-deadpoet · 1 year
Text
Η τελευταία φορά.
Ποτέ δεν ξέρεις πότε θα είναι η τελευταία φορά που θα δεις κάποιον.
Ίσως να είναι αύριο, ίσως να ήταν χθες, μπορεί και σήμερα.
Γίνονται τόσα πολλά τριγύρω μας που δεν μας αφήνουν να ζούμε πραγματικά, οι στιγμές περνάνε και δεν τους δίνουμε την ανάλογη προσοχή.
Έτσι ξαφνικά μια από αυτές είναι και η τελευταία που είδες εκείνο το άτομο.
Και εσύ «δεν ήσουν» εκεί.
Σε παρακαλώ, μην ξεχνάς να ζεις.
783 notes · View notes
gemsofgreece · 23 days
Text
Σε αυτή τη φάση ενοχλημένη με τα ιστορικά δοκίμια και ιστορικά μυθιστορήματα που έχουν πέραση στην Ελλάδα:
Πριν κάποιους μήνες όλα τα βιβλιοπωλεία είχαν στις βιτρίνες το Τραγούδι του Αχιλλέα και ήταν ψηλά στις πωλήσεις. Και δε θα υπήρχε πρόβλημα με αυτό αν δε γνώριζα πόσο μηδενικό υπόβαθρο έχουμε στα Ομηρικά Έπη καθώς δε δίνουμε καμία προσοχή στην διδασκαλία τους στο σχολείο. Οπότε δε μου φαίνεται απίθανο πολλοί να θεωρήσουν ότι η Μίλλερ αποδίδει πιστά την ουσ��α της Ιλιάδας.
Πρώτο στις πωλήσεις είναι τώρα η Νέα Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία του Αντώνη Καλδέλλη, ενός αμφιλεγόμενου Ελληνοαμερικάνου βυζαντινολόγου, ο οποίος θεωρεί τους Βυζαντινούς ένα αμιγώς Ρωμαϊκό έθνος (όχι κράτος) που «κατά τύχη» (;;;) μιλούσε Ελληνικά και όχι την μητρική του Λατινική και θεωρεί την Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία το ανάλογο των αγγλόφωνων ΗΠΑ (που πραγματικά δεν είναι από καμία άποψη)! (Όλα αυτά πριν την πραγματική επικράτηση των εθνικών κρατών.) Ούτε αυτό θα ήταν τόσο πρόβλημα αν δεν ήξερα ότι τελευταία πουλάει πάρα πολύ η αποθέωση της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας ως της απόλυτης λευκής δυτικής χριστιανικής Ευρωπαϊκής πανίσχυρης παντοκρατορίας. Παρατηρώ ότι τελευταία πολλοί Έλληνες υπερθεματίζουν τη Ρωμαϊκότητα του Βυζαντίου διεκδικώντας ξεκάθαρα τη θέση τους μέσα σε αυτό ως πανίσχυροι των Ρωμαίων απόγονοι, ενώ ο τίτλος «Ελλήνας» και ο νεολογισμός «Βυζάντιο» απορρίπτονται ο μεν ως προσδιορισμός αδύναμων πολεμικά δειλών παγανιστών και ο δε ως ψεύτικος όρος που τονίζει την διαφθορά και τον οριενταλισμό της αυτοκρατορίας. Μη σας ξεγελά η εμμονή στην ορθότητα του Ρωμαϊκού ονόματος: οι δυτικοευρωπαίοι Ρωμαϊστές έχουν ως στόχο την ιδιοποίηση και δυτικοποίηση της βυζαντινής κληρονομιάς και οι ανόητοι Έλληνες έχουν ως στόχο την απόρριψη της ανατολικότητας του Ελληνισμού, την εύρεση μιας νέας υποτίθεται πανίσχυρης δυτικής ταυτότητας και ελπίζουν μάταια ότι έτσι θα αποκτήσουν νέα αποδοχή μεταξύ των δυτικών. Δεν αντιλαμβάνονται ότι οι δυτικοί ποτέ δεν θα τους εκλάβουν ως γνήσιους Ρωμαίους (και ούτε θα έπρεπε φυσικά, όχι τουλάχιστον με τον τρόπο που αντιλαμβάνονται τον Ρωμαϊσμό στην Δύση) και ότι μόνοι τους επιχειρούν να βγάλουν τα ματάκια τους. Και αυτό το βιβλίο τώρα σκίζει στις πωλήσεις. Χέσε μέσα. Κατά τα άλλα, δεν αντιλέγω ότι το βιβλίο μπορεί να είναι πλούσιο σε ακριβείς ιστορικές αναφορές. Ύποπτα ενδιαφέρον είναι ότι στις πολύ θετικές (φυσικά) ξένες κριτικές είδα κάποιο παράπονο ότι ο ιστορικός δεν αναλύει εκτενώς τον πολιτισμό του Βυζαντίου όπως κάνει με τα γεωστρατηγικά και πολιτικά ζητήματα και αυτό φυσικά βγάζει νόημα αφού αν ανέλυε εκτενώς τον πολιτισμό το αμιγώς ρωμαϊκό αφήγημα θα κλυδωνιζόταν πολύ άσχημα.
Ο Mythologist αν και κάνει έργο που λείπει και είναι αναγκαίο στην Ελλάδα, θεωρώ ότι υπερβολικά συχνά εξισώνει και μπλέκει την Ελληνορωμαϊκή μυθολογία και υιοθετεί την Ρωμαϊκή παρά την ��λληνική μυθολογική σκοπιά. Για παράδειγμα, ενώ αναφέρει ότι η Μέδουσα ήταν καλή αθώα κοπέλα μόνο στο Ρωμαϊκό μύθο, έχει βασίσει τα μισά του merchandise και όλες τις κατοπινές αναφορές του στην Ρωμαϊκή εκδοχή. Υιοθετεί επίσης την Ρωμαϊκή και Δυτική αρνητική στάση απέναντι στον Οδυσσέα και όχι την θετική Ελληνική. Βλέπει, δηλαδή, κι αυτός την Ελληνική μυθολογία περισσότερο μέσα από το πρίσμα και τις προσθήκες των Ρωμαίων και ύστερα όλων των δυτικών αναλυτών, ιστορικών και κλασικιστών.
Με όλα αυτά συμπεραίνω ότι διακόσια χρόνια μετά τη δημιουργία του Ελληνικού κράτους οι Έλληνες εξακολουθούν να βασίζονται κυρίως στην δυτική προσέγγιση της ιστορίας τους και όχι μόνο δεν τολμούν, αλλά ούτε διανοούνται να προσφέρουν μια δική τους πιο φρέσκια ή και πιο άμεση προσέγγιση. Δεν έχουμε ακόμα δικό μας λόγο, ούτε καν δική μας σκέψη. Φυσικά δε μπαίνω στον κόπο να αναφερθώ και στο άλλο άκρο με τα εθνικιστικά παραληρήματα ή τις ιστορικές υπερβολές και ανακρίβειες του παρελθόντος. Λείπει η μέση οδός. Λείπει μια ψύχραιμη αντικειμενική αλλά εντελώς δική μας ματιά. Και αυτό στην εποχή του Διαδικτύου και του παγκόσμιου διαλόγου θα μας πονέσει πολύ. Γνώμη μου.
34 notes · View notes
Text
Είχε μάθει μοναχή της να πορεύεται ,
πια δεν επιζητούσε την προσοχή κανενός .
Ήταν κάτι βράδια όμως που την έπιανε το παράπονο ,
το βάρος πάντοτε γίνεται πιο ανάλαφρο ,
φτάνει κάποιος που αγαπάς να περπατάει πλάι σου.
Και οι πιο δυνατοί κάποια στιγμή , κουράζονται να αντέχουν.
31 notes · View notes
allo-frouto · 1 year
Note
Τα λέμε μετά, αντε καλημέρα
Καλημέρες! xx
0 notes
1969drk · 2 years
Text
προσεκτική εξέταση
η λογική σκέψη και η προσεκτική εξέταση των καταστάσεων μας οδηγούν σε αποφάσεις συνειδητές και έλλογες με στόχο την ηρεμία
η λογική σκέψη και η προσεκτική εξέταση των καταστάσεων μας οδηγούν σε αποφάσεις συνειδητές και έλλογες με στόχο την ενάρετη συμπεριφορά
0 notes
solmeister13 · 1 year
Note
Μόλις διάβασα το Χάρτινο Βασίλειο. Το είχα αγοράσει χρόνια, πριν καν φύγω από το πατρικό μου, αλλά δεν το είχα ανοίξει. Το πήρα μαζί μου όμως και εκ τότε είχε μείνει σε ένα ράφι να σκονίζεται.
Εχθές το βράδυ δεν μπόρεσα να κοιμηθώ, δεν ήξερα τι ήταν αυτό που με κρατούσε ξύπνια, αλλά έπρεπε κάπως να μου αποσπάσω την προσοχή και έτσι άνοιξα το βιβλίο για πρώτη φορά.
Κάπου λίγο μετά το τέλος της ιστορίας λες "... ελπίζω απλά όταν έρθει η ώρα να κάνεις τη δική σου επανάσταση, να θυμηθείς στο Χάρτινο Βασίλειο και να νιώσεις λίγο πιο άνετα με την πιθανότητα πως ξημερώνει μια μάχη, που η μοίρα μας δε γράφει πως θα την κερδίσουμε...". Ένιωσα πως κάπου υποσυνείδητα, ήξερα πως τώρα είχε έρθει η ώρα μου για αυτό το βιβλίο. Ή απλά ο εγκέφαλος μας αρέσκεται στο να μας δίνει ικανοποιητικά νοήματα πίσω από αρρωστημένες συμπτώσεις. Ας είναι.
Αυτό το βιβλίο, με αρρώστησε. Όχι γιατί μου είπε κάτι ��ιαφορετικό από όσα σκεφτόμουν ήδη, αλλά επειδή τους έδωσε δομή και μορφή, επιτέλους, μπορούσα να διαβάσω τις σκέψεις μου. Άκουσα ξανά τον δίσκο, του οποίου την κυκλοφορία έζησα, από μια εντελώς άλλη οπτική. Με καθήλωσε.
Δεν το γράφω αυτό με την πρόθεση να σου κάνω ένα ακόμα κομπλιμεντο, ούτε να τονίσω την καλλιτεχνική ιδιοφυΐα που κρύβει το Χάρτινο Βασίλειο, αλλά.
Ήταν η πρώτη φορά που κατάλαβα τι μπορεί να κάνει η τέχνη στον ψυχισμό ενός ανθρώπου. Από τότε που ήμουν έφηβη, τα τραγούδια σου έχουν υπάρξει στήριξη για μένα. Όχι όμως το Χάρτινο Βασίλειο.
Αυτό το βιβλίο δεν υπηρετεί έναν ανάλογο σκοπό, καθώς όταν όταν θα βρίσκεσαι στην φάση που θα μπορείς να τον καταλάβεις, θα είσαι ήδη στον πόλεμο. Ήδη ένα βήμα πιο κοντά στην ήττα.
Όσο ματαιωτικο κι αν είναι όμως, να ξέρεις ότι ό,τι κι αν κάνεις, είτε ακολουθήσεις τον δρόμο του Λέων είτε του Εφιάλτη, θα χάσεις στο τέλος, είναι ταυτόχρονα παρηγορητικο.
Οι πρίγκιπες μια χρήσης είναι μιας χρήσης, γιατί πάντα στο τέλος χάνουν και πάντα έρχονται οι επόμενοι να πάρουν την θέση τους.
Κρύβεται μια γλυκόπικρη παρηγοριά να νιώθεις πως την ίδια μάχη με σένα, την έχουν δώσει πολλοί άλλοι πριν. Ακόμα κι αν ξέρεις πως η ήττα είναι αναπόφευκτη.
Αυτά λοιπόν, αυτό το ασκ δεν καταλήγει πουθενά και είναι εντελώς τόπου και χρόνου σε σύγκριση με την παρούσα φάση της καριέρας σου, αλλά αναπολώ εκείνη την περίοδο και οι σκέψεις αν δεν τις μοιραζομουν, θα με τρώγανε.
Κοίτα να δεις που και το σχίσμα είναι αιώνιο.
Στο στέλνω απ' τα χαρακώματα.
Τελευταία υπόκλιση,
Σχίσμα,
Μέχρι το θάνατο!
Τα λέμε στην κόλαση
Δεν είχα προλάβει να μπω να δω τι μου γράψατε για το "Ξανά" και τυχαίνει σήμερα, μία μέρα αφότου ξανακούσαμε όλο το ΧΒ με το Yoda να διαβάσω αυτό.
Έχεις την καρδιά μου για πάντα ρε μλκ <3
132 notes · View notes
orgismenh · 3 months
Text
Ο έρωτας στα 30 τ.μ. [II]
Το τελευταίο δεκάλεπτο κάθομαι ήσυχη στην γωνία του καναπέ. Η συζήτηση των διπλανών μου έχει τραβήξει κάπως την προσοχή. Κανονίζουν εκδρομή με τους φίλους τους. Ζηλεύω κάπως. Θέλουμε και εμείς να πάμε Παρνασσό με τα παιδιά αλλά δεν ξέρω τι θα κάνουμε τελικά. Για λίγο επικρατεί ένας θόρυβος, μια βουή. Η κοπέλα του ζήτησε να της φέρει μια κουβέρτα, στην αρχή αρνήθηκε χαρακτηριστικά της είπε «τράβα παρ'τη» μα της την έφερε, άκουσα ένα «πιάσε» και ένα «σ'αγαπώ». Συνέχισαν να μιλάνε για άκυρα θέματα, ώσπου του είπε ότι πεινάει λίγο και εκείνος της είπε «σου πήρα ήδη από mailo's το αγαπημένο σου γιατί το έλεγες από πριν.» Οι συζητήσεις τους συνεχίστηκαν, τα παιχνίδια με τη γάτα τους επίσης, λίγο αργότερα ακούστηκε το κουδούνι, το φαγητό είχε φτάσει και εκείνοι έκλειναν την πόρτα τους σε εμένα και όλη τους την ευτυχία σε εκείνα τα 30 τ.μ.
Θα αναρωτιέσαι τώρα γιατί αναφέρομαι ξανά στους γείτονες μου, αν έχω ζωή και γιατί ασχολούμαι τόσο με το ζευγάρι της διπλανής πόρτας. Ίσως γιατί είναι η τρανή απόδειξη ότι υπάρχει ο έρωτας εκεί έξω. Ίσως γιατί αναγνωρίζω πράγματα σε εκείνους που έχω νιώσω, έχω ζήσει κι άλλα πάλι που φοβάμαι να σκέφτομαι ότι δεν πρόκειται να ζήσω ποτέ. Δεν ξέρω γιατί είμαι τόσο περίεργη που ρομαντικοποιω τόσο τη ζωή τους. Σε εκείνους θα φαίνεται τουλάχιστον πληκτική αυτή η καθημερινότητα, το πιστεύω. Όμως εγώ μέσα σε αυτή τη ρουτίνα βρίσκω ψήγματα αγάπης και έρωτα. Τα γέλια τους, τα φιλιά τους, οι φωνές τους ακόμη κι οι οργασμός τους φανερώνουν ότι σε εκείνο τα 30τ.μ. δύο άνθρωποι ζουν το απόλυτο, το σαρωτικό, αυτό που σε καθηλώνει και σε ανυψώνει και σε καθορίζει και σε επαναπροσδιορίζει. Ζουν τον έρωτα σε απόλυτη αντιστοιχία.
Δεν είναι δημιούργημα της φαντασίας μου. Πρόκειται για υπαρκτά πρόσωπα, ίσως η ιστορία αγάπης που σου περιγράφω να έχει σημεία εξιδανίκευσης μα αυτά υπάρχουν σε κάθε κείμενο μου. Ο έρωτας άλλωστε είναι εξιδανίκευση. Να τον ψάξεις, να τον βρεις, να τον ζήσεις, να τον πενθήσεις, να τον στερηθείς, να τον στερήσεις. Τον έρωτα, τον απόλυτο τον σαρωτικό, τον χαοτικό που σου διαλύει ολόκληρο τον κόσμο και τον πλάθει εκείνος όπως ορίζει. Να τον ζήσεις μα μην τον φυλακίσεις μονάχα σε 30τ.μ.
20 notes · View notes
0cean--soul · 7 months
Text
Κάποια μέρα
Κάποια μέρα θα σου λείψει αυτό το κορίτσι… Το κορίτσι που το μόνο που ήθελε ήταν να την αγαπήσεις, να της φερθείς σωστά και να την προσέχεις. Το κορίτσι που σε περίμενε, που σε βοηθούσε, που ήταν εκεί για εσένα. Το κορίτσι που ήθελε μόνο εσένα. Το κορίτσι που ενώ δεν είχατε κάτι σοβαρό, ήλπιζε, που δεν έπαψε ποτέ να ελπίζει. Το κορίτσι που σε χάιδευε τρυφερά και σου έκανε μασάζ στα χέρια για να σε χαλαρώσει. Το κορίτσι που σε έκανε να γελάς με τα κρύα αστεία της και τις γκριμάτσες της.  Το κορίτσι που σε φιλούσε με πάθος. Το κορίτσι που το μόνο που ήθελε από εσένα ήταν την προσοχή σου. Το κορίτσι που δεν ζήτησε ποτέ τίποτα παραπάνω. Το κορίτσι που πήγαινε πάντα με τα νερά σου και άλλαζε τα θέλω της για εσένα, ενώ κατά βάθος ήξερε ότι δεν της αξίζει τέτοια συμπεριφορά. Το κορίτσι που δεν φοβόταν να νιώσει κι ας ήξερε ότι θα πληγωθεί στο τέλος. Το κορίτσι που σου έλεγε πάντα όμορφα λόγια και σου χαμογελούσε. Το κορίτσι που δεν εκτίμησες ποτέ σου. Κάποια μέρα θα σου λείψει αυτό το κορίτσι… Μα τότε θα είναι αργά.
41 notes · View notes