Μα στʼ αλήθεια πόσο πολύ μοιάζεις με τον Αύγουστο..
Εσύ κι αυτός μωρό μου, έννοιες ταυτόσημες
Έρχεσαι και φεύγεις βιαστικά,
Μετράς αντίστροφα ώσπου το πρώτο μελτέμι να εμφανιστεί
Μέχρι σύννεφα να σε κατακλείσουν και να ʼχεις τις κλειστές σου πάλι
Μα ακόμα σε βλέπω στο βάθος..
Τα μάγουλα σου βαμμένα ροδοκόκκινα,
τα μάτια σου ντυμένα με χρυσάφι καθώς το καλοκαιρινό δείλι παραδίνεται στην μορφή σου
Ο ήλιος τρεμοσβήνει όπως η φωτιά
που άναψαμε το βράδυ εκείνο
-μα πως να την αναζωπυρώσω αγάπη μου αφού έκανες τα πάντα για να σβήσει;-
Και αυτή η αλμύρα απτό τελευταίο μας φιλί να καίει τα χείλη μου ακόμα
Μα πιο πολύ από εκείνο
που δεν θα μου ξαναδώσεις.
Τα όνειρα μου ακόμα ξεβράζουν σε εκείνη την ερημική ακτή
Γιαυτό κάθε φορά που έχει κύμα πονάω,
Και όλα τα βήματα πίσω με γυρνούν
Μα τα πόδια μου βουλιάζουν μέσα στην καυτή αμμουδιά
Ώσπου να φτάσω θα με έχουν προλάβει τα πρωτοβρόχια
Δεν θα σε προλάβω...
Τούτα τα ʼγραψα σε χρόνο παροντικό
Μα τίποτα από όλα αυτά δεν φαντάζει πια κοντά
Τα ʼγραψα για να πνίξω με μια ψευδαίσθηση τον χρόνο
Για να μη θυμάμαι ότι από τον κάθε Αύγουστο που αφήσαμε πίσω,
Ότι από τον κάθε Αύγουστο που μοιάζεις
Πως δεν μου χάρισες
Ούτε έναν.
-niwthw kenh
51 notes
·
View notes
Ανοίγω τα μάτια και βλέπω την ψυχή μου να σκορπάει στον άνεμο, μπορώ να ακούσω τον ήχο του ανέμου μα δεν μπορώ να ακούσω τον ήχο της ψυχής μου που ουρλιάζει σαν άγριο ζώο, δεν την ακούω που διψάει για λίγο τίποτα.
Οι ώρες μου, χρωματιστό μπαλόνι που ανεβαίνει στο ταβάνι και σκάει σπάζοντας τες σε λεπτά και δευτερόλεπτα που χάνονται στον χρόνο.
Ο εκνευριστικός ήχος του πλυντηρίου και ο απόηχος μιας ζωής ξεκρέμαστης που παλαντζάρει ανάμεσα στο κενό και το κενό.
Και αν παίξω το παιχνίδι της ?
Και αν δεν κερδίσω?
Χα χα τόσο το καλύτερο, πες μου τι κέρδισε ο κερδισμένος ποτέ για να κερδίσω και εγώ?
Το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να ακροβατώ σαν ένας ζογκλέρ επάνω σε ένα τεντωμένο σκοινί και ίσως να κερδίσω ένα χειροκρότημα.
6 notes
·
View notes
Θυμάσαι τότε σε εκείνη την παραλία?
Θυμάσαι ?
Εγώ δεν θυμάμαι
Έμεινα μόνος αρκετό καιρό και έχτισα άλλες αναμνήσεις
Μοναχικές
Πλέον κάθομαι και κοιτάω μόνος μου το φεγγάρι
Έχω αλλάξει σημείο
Δεν μπορώ να πηγαίνω στο μέρος αυτό
Στο μέρος αυτό που χτίσαμε τόσες αναμνήσεις μαζί
Στο μέρος αυτό που τα αστέρια σχημάτισαν άλλο ουρανό για εμάς
Στο μέρος αυτό που τα χείλη μας μιλάγανε με φιλιά
Στο μέρος αυτό που κοιμηθήκαμε αγκαλιά χωρίς να μιλάμε
και ας ήταν το τελευταίο βράδυ μας
Εκείνο το βράδυ ήθελα να κρατήσει λίγο ακόμα
Ας είναι έτσι
Τα βράδια σε σκέφτομαι συχνά
Πηγαίνω σε αυτό το μέρος που η θάλασσα έχει γίνει η αγκαλιά σου
Ο ουρανός έγιναν τα μάτια σου
Και τα αστέρια έγιναν τα λόγια που ποτέ δεν είπαμε
Στο μέρος εκείνο γνώρισα μια αγάπη
Έναν έρωτα
Δύο ψυχές που δίψαγαν για αγκαλιά
Σε λίγες μέρες θα αφήσω αυτό το μέρος
Σε λίγες μέρες οι εικόνες αυτές θα σβήσουν για πάντα
Σε λίγες μέρες θα αποτελείς μια ανάμνηση
Μια ιστορία αγάπης
Προχθές κάπνισα το τελευταίο σου τσιγάρο
καθόσουν απέναντι μου
η ανάσα σου τρύπαγε τα πνευμόνια μου
Σήμερα έφαγα το τελευταίο παγωτό
Παγωτό αλμυρή καραμέλα
Γλυκό σαν το φιλί σου
Και αλμυρό σαν το κορμί σου,
που το είχε ψήσει η αλμύρα της θάλασσας
Ήσουν η αλμυρή καραμέλα μου
Δεν στο πα ποτέ
Μου είχε φανεί γελοίο
Δεν ξέρω γιατί γράφω αντί να στα πω
Και δεν ξέρω αν θα τα διαβάσεις ποτέ
Πες το σαν εσωτερικό αποχαιρετισμό
Πες το όπως θες
Δεν με νοιάζει πλέον
Το καλοκαίρι τελείωσε και γυρνώντας στην Αθήνα δεν θέλω να σε πάρω μαζί μου
Δεν είναι δίκιο
Ο έρωτας αυτός πρέπει να μείνει στο νησί
Στο μέρος εκείνο
Στον ουρανό εκείνο που είχαμε φτιάξει
Στην θάλασσα εκείνη που ένωσε τα γυμνά κορμιά μας
Στην αμμουδιά εκείνη που χτίσαμε τα όνειρα μας
Σε φιλώ γλυκά
Ο εραστής σου
Υ.Γ. Να προσέχεις τον εαυτό σου!
ΣΚ
0 notes
Βγήκε ιατρική γενετική μου έβαλε 5,5 🙃 θα πέσει τηλεφώνημα αύριο να κλαφτω μπας και με αφήσει να το κόψω ο καταραμενος
τέλειο 🥲🥲🥲 τα συλλυπητήρια μου μπεστι 😢 ελπίζω να σε αφήσει να το κόψεις (αν δεν σ αφήσει πάντως έχεις άλλοθι, ήμασταν μαζί)
1 note
·
View note