Τωρα που εφυγες καταλαβα ποσο πολυ σου μοιαζω τελικα.
Τωρα που εφυγες σ’αγαπαω πιο πολυ.
Τωρα που εφυγες δε καθομαι στη καρεκλα σου,την αφηνω κενη μηπως ερθεις και καθίσεις στα κρυφα.
Τωρα που εφυγες…
59 notes
·
View notes
Δεν προλάβαμε ποτέ τελικά να πάμε στα λαδάδικα…
Πόσο το περίμενα…. πίστευα πως φέτος θα ήταν η χρονιά μας, ότι θα ταξιδεύαμε για δεύτερη φορά στην πιο ερωτική πόλη, να ζήσουμε τον έρωτα μας που αφήσαμε στην άκρη….
Και στην άκρη έμεινε…. Την άφησες❤️🩹
4 notes
·
View notes
και εχω τοσα να σου πω μα καταληγω καθε νυχτα να βουτω στο κενο
54 notes
·
View notes
το συναίσθημα που μετά από μια επιτυχία δεν νιώθεις πληρότητα αλλά κενό
31 notes
·
View notes
Μόνη μου πάλι σε ένα δωμάτιο παλεύω να βγάλω την λύση,τι πάει στραβά με την πάρτη μου κ όλο δεν λέει η ζωή μου να ανθίσει ;
26 notes
·
View notes
Σταμάτησα να ειμαι αναίσθητη για έναν, και να μαι εδω παλι κλαίγοντας!
5 notes
·
View notes
Τελευταία δεν είμαι και πολύ στα καλά μου, υπάρχουν φορές που ο κόσμος μου φαίνεται εξωπραγματικός.
Κοιτάζω γύρω μου λες και μόλις γεννήθηκα, και συνειδητοποιώ πόσα λίγα γνωρίζω για αυτό τον κόσμο.
Δεν έχω ζήσει τίποτα ακόμα, αλλά γιατί νιώθω ότι είμαι ήδη 50 χρονών και έχω πλέον κουραστεί;
Έχω την αίσθηση ότι κάποια πράγματα για πάντα θα μου μείνουν μυστήρια.
Τα φύλλα γίνονται πορτοκαλί και σκούρο καφέ όταν ο θάνατος τα πλησιάζει.
Τέτοιο χρυσαφί χρώμα έχει ο θάνατος;
Αν κάτι είναι όμορφο στο τέλος του, τότε ξέρεις ότι πάντα ήταν όμορφο.
Ή τουλάχιστον έτσι έχω ακούει.
Πως μπορεί να μ’αρέσει ένα τέλος;
Μου είχαν πει κάποτε ότι καμία φορά τα πράγματα πρέπει να τελειώνουν για να ελευθερώνεσαι από αυτά που ίσως δεν γνώριζες ότι σε φυλάκιζαν τόσο καιρό.
Μα γιατί εγώ δεν νιώθω έτσι απελευθερωμένη;
Εγώ νιώθω ότι με κάθε τέλος φεύγει και ένα κομμάτι μου. Και δεν ξέρω πόσα κομμάτια έχω ή πόσα μου έχουν απομείνει.
Τα κομμάτια μου οι άνθρωποι τα παίρνουν μαζί τους. Είναι σαν να έχουν βαλίτσες γεμάτες. Μια μεγάλη συλλογή.
Και μετά αναρωτιέμαι γιατί μέρα με τη μέρα με χάνω,
και δε με βρίσκω.
Τα κομμάτια που μου λείπουν τώρα τα γεμίζει το κενό.
Το κενό δεν έχει χρώμα ή σχήμα, το κενό δεν είναι κατάρα αλλά ούτε και ευλογία.
Το κενό είναι απλά ένας χώρος πάντα ανεκπλήρωτος.
Πάντα ανεκπλήρωτο·
το Όνειρο
ο Έρωτας και,
η Ευτυχία.-
1 note
·
View note
Ποίημα μου : Κατάθλιψη στο Κενό.
Στέκεται στην άκρη,
κοιτάει το κενό.
Το ύψος τον εφόβιζε,
μα πια νιώθει κενός.
Δε ξέρει από πού να πιαστεί,
ποιό πόδι να κουνήσει,
φοβάται τόσο να αφεθεί,
στου αέρα το παιχνίδι.
Μα όμως πήρε απόφαση,
άφησε λόγια σε χαρτί.
Προσπάθησε να δείξει
την πάλη της ψυχής.
Κάπου απάνω άφησε
στο άδειο του γραφείο
τα λόγια που τα γν��ριζε
καλύτερα απ'τον ίδιο.
Τώρα όμως έφτασε
η ώρα η μοιραία,
κοιτάζει γύρω, πίσω, μπρος,
δε βρίσκει άλλο κτήριο.
Αναλογίζεται μιά, δυό
τα χρόνια τα ωραία,
δάκρυ κυλά και πέφτει
στο χώμα της "αυλαίας".
Πόνος βαραίνει τη καρδιά του
και πολλοί δέχθηκαν αυτόν να αγκαλιάσουν,
μα έλα που τώρα κάθεται
και πάλι μοναχός.
Πόδι σηκώνει, χερι αφήνει.
Φώς δε βλέπει και ξάφνικα καταλαβαίνει..
Πως λίγο αν κρατιότανε
ίσως έλπιδα να 'χε εύρει.
<<Τώρα είναι αργά.>> αναλογίστηκε.
αφιερωμένο στις νύχτες που ήλπιζα να με αγκαλιάσει κάποιος.
(δε νομίζω να μου άρεσε πιο πόλυ ποίημα που έχω γράψει, οπότε...)post.
1 note
·
View note
Απογοητεύω τον εαυτό μου που σιγά-σιγά γίνομαι ότι πιστεύουν για εμένα. Και μπορείς να με πεις τρελή που αφήνω την προσωπικότητα μου να στερεύει, αλλά ο φράκτης ανάμεσα σε εμένα και την ανθρωπιά μου είναι γερά χτισμένος. Φρόντισαν άτομα που συνήθιζαν να δροσίζονται στα νερά μου να με αποκόψουν από την πηγή των συναισθημάτων μου. Και είναι και το καλοκαίρι που πλησιάζει και η ξηρασία γίνεται όλο ένα και πιο δυνατή.
0 notes