Sefiller'den çok sevdiğim bir söz vardır; " En çok yağmur yağdığında seviyorum bu şehri. Herkesin yüzü ıslak, başı öne eğik, sanki herkes suçunu kabullenmiş gibi..."
Önümde bir şehir vardı. Sanki bu şehir her şeye kırgındı. Evet bu şehir olan biten her şeye kırgındı,kızgındı. Sokaklarında ölenlere, denizinde boğulanlara, ateşinde yananlara, çiçeklerini solduranlara, umudunu yitirenlere, dört duvar arasında acı çekenlere bu şehir çok kırgın ve kızgındı.