Tumgik
#âşık
yakazakalb · 7 months
Text
"Her kimin bir gönlü varsa, elbette onun için âşıklık kaçınılmazdır... Âşık değilsen, boşa harcadığın ömür sana haram olsun..."
Bi de şey vardı aşıklar kitabında o daha fena.
""Âşıklar, gönlü diri olan maktullerdir...""
19 notes · View notes
dizyarasi · 1 year
Text
“Geceyi avucuma aldım, gidiyorum,” dedi gülümseyerek. “Ama... Şunu bil. Rüya sadece gece görülmez. Aşk sadece bir kez çalmaz kapıyı. İnsanlar yalnızca bir defa tanışmaz. Tamam mı?”
Büşra Yılmaz | 4N1K
9 notes · View notes
yurekbali · 2 years
Text
Tumblr media
“Aşk, sevmek fiiliyle değil, özlemek fiiliyle ilintilidir çünkü. Gelmesini istemek, onunla bir şeyler yapmayı istemek, onunla dünyayı fethi istemek... Böylesi isteklerden doğan özlemle de onu sevmek. Arabeskten değil, olgunlaşmaktan bahis açıyorum. Popülist bir mantıkla, tüketime açık, ‘durmadan temize çekilebilecek’ bir şey midir aşk?! (...) Hani, klasik bir laf vardır: ‘Sır, tek kişinin bildiğidir’ diye; işte, bana göre de aşk, tek kişinin yaşadığıdır. O yüzden aşkları kimsenin tekelinde bırakmamalı, kurumlara hapsetmemeli, aşk hakkında ortak bildiriler hazırlamamalı ve mümkünse sözlükte yer almasına dahi izin vermemeliyiz. Hiç kimse bir başkasının gördüğü rüyayı göremez; hiç kimse bir başkasının yaşadığı aşkı anlayamaz. Mesele bu kadar açık ve net! Kimse kimsenin aşkına kendi aşkıyla pişti yapamaz!” - küçük İskender, aşktan başını kaşıyacak vakti olmamak ya da ‘seviyordum öldürdüm’ meselesi (Burç Hikâyeleri) - Görsel: Michael Cheval (Михаил Хохлачев)
33 notes · View notes
deniz-mehtap · 1 month
Text
Tumblr media Tumblr media Tumblr media
“ben giderim adım kalır, dostlar beni hatırlasın...” 
79 notes · View notes
ytelovski · 1 year
Text
6 notes · View notes
selcensuyadal · 1 year
Photo
Tumblr media
4 notes · View notes
yalnzardc · 2 years
Text
Tumblr media Tumblr media Tumblr media
8 notes · View notes
kevkebus-subh · 2 years
Photo
Tumblr media
Dünyada her ne yaparsañ yıkıla 
Âhiretçün yapduguñ bâkî kala 
Dünyada ne yaparsan yap yıkılacaktır, 
Ahiret için yaptıklarınsa bâkî kalacaktır.
6 notes · View notes
defolu · 2 years
Text
annem literally intihara meyilli
6 notes · View notes
deyimlervesozler · 4 months
Text
Abayı yakmak
Bir kimseye gönül verip âşık olmak, sevdalanmak, tutulmak
#aba #yi #yakmak
#bir #kimseye #gönül #verip #aşık #olmak #sevda #lan #mak #tutulmak
0 notes
dilperisanimmmm · 8 months
Text
Ülkelere o kadar hemen bağlanıyorum ki
0 notes
turkudostu61 · 1 year
Text
Tumblr media
0 notes
worldpoetryday · 1 year
Text
Commemoration of the fiftieth anniversary of death of the Great poet Âşık Veysel in Turkieye.
The great poet Âşık Veysel has been included in UNESCO's 2023 commemoration program. Veysel, who died fifty years ago, is considered among the most important representatives of Türkiye’s Ashik (Minstrel) tradition, a cultural value of the country.
Tumblr media
The fiftieth anniversary of Âşık Veysel’s death will be commemorated with events in Türkiye and abroad.
Tumblr media Tumblr media
0 notes
yasemen-nn · 9 months
Text
🌸
Beyaz bir papatya gibidir bir kadının yüreği;
Saklamasını bilirsen hatıra defterinin yapraklarının arasında,
Hep korur o ilk günkü güzelliğini.
Ve bir beyaz papatya gibidir âşık bir adamın yüreği;
Solsa da kurusa da savrulsa da rüzgârlarda
Ölene dek bekler sevdiğini.
Öyle İşte…..
1K notes · View notes
layezalll · 3 months
Text
Titriyordu elleri…
Sadece elleri mi?
Yüreği, ruhu, bakışları bile…
Beyni ve yüreği arasında hiç çözülemeyecek bir kan davası hâsıl olmuştu.
Biri diğerini vuracaktı ama kalbi zaten yenilmişti, beyaz bayrak çekmişti aslında tüm uzuvlarına.
Yinede beyni inatla savaşıyordu ve savaşmakla kalmıyor, ruhunu da hırpalıyordu.
Hayatta tekerrüründen en çok memnun kalınan şeydi aslında yaşanan ama.
Aması vardı işte.
Aması vardı.
Amaları vardı hatta…
Tazeyken kendisi, tazecikken hayat önünde yüreği çiçek bahçesiyken, yeşerttiği, emek verdiği aşkları vardı, sırası geldikçe yaşanan aşkları... 
“Bir kez âşık olunur” diyenleri yalanlarcasına sarmaladığı aşkları vardı onun.
Bütün kayıplara rağmen yaşadığı, yaşadıkça çoğaldığı, sonlandıkça büyüdüğü ve zaman geçtikçe özlediği…
Her gün yeniden doğduğu ve belki her gün çokça öldüğü...
Kan ter içinde, sırılsıklam yaşadığı aşkları.
Her mevsimin bahar, her gecenin mehtap olduğu… Pişmanlıkları takılmıştı parmaklarının arasına bazılarının, bazılarının hüznü gözlerinde asılı kalmıştı.
Coşkusu yazılmıştı şiirlerinde çoğunun, bazen de kokusu gelirdi buram buram.
Yılan zehirlerinde yitirmişti son aşkını, istemeden… Unutmak vazgeçmek olurdu yaşamaktan bu kez. Çünkü bu kez aşk her şeydi ve hiçbir şey…
Var olmuşlardan hiçbiri değildi.
Kimsenin bilmediği, duymadığı yaşamadığı bir şeydi.
Ve vazgeçmek yitirmekti nefesini, içtiği sudan, gördüğü güneşten, renkten, düşünmekten vazgeçmekti.
Yılan zehirleri…
Nefesini, düşlerini, kırmızısını, mavisini, yeşilini almıştı… Yaşamıyordu…
Yıllardır nefes alamıyordu…
Ya şimdi…
Neydi yüreğindeki bu koşuşturma?
Bedenini ve gözlerini teslim alan neydi?
Hafiften sarısı çalınmaya başlamıştı güneşin gözlerine. Görüyor muydu yüreği renkleri yeniden yoksa geçmişin hafızasına kazıdığı hayaller miydi?
Portakal çiçekleri mi kokuyordu inceden.
Yanılsaması mıydı yoksa aç ruhunun.
Bir deprem, bir kasırga, tufan belki…
Yangın yerine dönmüştü bedeni de yüreği de.
Beyni olup bitenleri seyretti bir süre.
Alevler sardı dört bir yanı usulca.
Oda sıcaklığında tek bir noktası kalmamıştı ruhunun. Savaş başlamıştı yeniden.
Bu yangın sönmeli, söndürülmeliydi.
Ruhu ısınmış, buzları erimişti yüreğinin oysa.
Neden dursundu yangın?
Rüzgârlar essin kıvılcımlarını taşısındı, tutuşsundu hayat yeniden.
Dörtnala alınsındı nefesler, karışsındı birbirine, gelsindi sevda, açsındı çiçeklerini, pembelerle, allarla açsındı, balonlar iplerinden kopsundu sonsuzluğa.
Portakal çiçeği koksundu yine teni sevdayla karışık. Hesapları dursundu hayatın çarpması, bölmesi, toplaması bitsindi, yanlış çıksındı sonuçları ya da doğru,fark etmesindi.
Titreyen bakışlarıyla titreyen bedenine baktı.
Toprakla savaşan tohumun terini gördü yüreğinde. Güneşe ulaşmak, yedi veren açmak için çiçeklerini, kabından taşan tohumu hissetti damarlarında ve beyaz bayrak çıkardı aşka bir kez daha.
Haykırdı her hücresi beyninin sessizce, bir damla yaş gönderip göz pınarlarına:
“Ya solarsa Sevda Çiçeği! Ya solarsa!” “Ya solmazsa” dedi yüreği, bir de tebessüm iliştirip ucuna… “Ya bu defa solmazsa!”
Yüreğinin rengi sevdaya çalmıştı yeniden.
Ve yeniden çiçekler açtıracaktı teninde.
Ruhu şarkılar söyleyecekti kuşlarla baharda.
Sabahları sevecekti geceyi sevdiği kadar. Yeniden “Vazgeçmenin mümkün olmadığı zamanlarda gelecekti.” şairin istediği gibi.
Titreyen ellerine ilişti gözleri ve titreten sebebe baktı utangaç.
Mırıldandı kendi kendine:
“Bir Sevda Çiçeği daha kurutmayacak bu eller, kitap sayfalarında.”
Tüm sevdaların çiçekleri gönüller dolusu açsın ve hiç kurumasın.
168 notes · View notes