Tumgik
sivilsivrisinek · 10 months
Text
Uzun zamanlardır buralaralara yok muamelesi yapmamış gibi yazmaya başlıyorum.
Belki biraz en sevdiğim o kulağa, biraz torunlarıma, biraz anneme, belki kardeşime, biraz çokça da tüm o içinde bulunup ait olamadığım o kalabalıklara.
İçinde bulunduğum durum en genel ifadesiyle bir bilinç tutulması, hayatı bi şekilde geçiştirmek, ve düşünülmemiş bir hayatın çilesini tüttürmek. Ben hayatımı düşünerek yaşamıyorum. En sert gerçek bu. Ve ortalıkta koyun gibi dolanıyorum. Biri bana ne yapılması gerektiğini söylesin diye bekliyorum. Neler yanlışım olur neler doğrular, bunları hala tahsis edememişim. Bunun yıkıklığı ve ezikliği içindeyim. Sadece kalabalık insan topluluklarına girmekten kaçınarak ve süreyi az tutarak bunu nereye kadar sürdüreceğim. İnsan 24 yaşında hala tecrübesizliği, düşünülmemişliği, hızlı ve kaygıyla verilen cevaplardaki toyluğu yaşar mı? Eğer yaşayanlar oluyorsa bile onlarla aynı yerde olmayı hiç istemiyorum. Bunu kendime yakıştıramıyorum. Bu beceriksizliği… Kendimi doğru ve açık açıklamayı bıraktım, bir yanlış anlaşılma açık açık ifade edildiğinde onu bile serinkanlılıkla düzeltemedim. Spekülasyona uğradım.
İnsanları sevmemek için sebepler buluyorum. Sezgilerime güveniyorum ama sezgilerimin de günü gününü tutmuyor. Bu kimseye yardımda bulunmama engel değil. Ama kendimi kimseye en azından bedenen kurban etmeyeceğim. Zihnim sağlıklı değil. Esir düşebiliyor.
Zihnimin sağlığı hakkında şöyle bi şüphem var: Sinyaller kapalı. Donuveriyor. Geçmiş gelecek ve şuan. Üçü de silik silik, bağlantısızlar. Gözlerim farkında olarak bakmıyor önümde olan bitene. Olaylar eğer sonradan anlatılıyorsa birileri tarafından aa öyle mi demişti duymadım ben, öyle mi yaptı ben görmedim, diyorum sıklıkla.
Belki de sadece her insanın başına gelen kadar geliyordur benim başıma da bunlar. Yine de bunların benim başıma gelmesinin benim dünyamda bu kadar etki ve yıkım yapması, benim yapılarımın ne kadar temelsiz dayanaksız olduğunu gösteriyor.
İnsanların aklından geçenleri, dürtülerini, düşünme süreçlerini, deneyimlerini, anılarını nasıl hatırladıklarını bilmek benim en heyecanla bilmek istediğim bir şeydi. Ama bunu onlarla ilişki içindeyken yapamamaya başladım. Parçalandığımı hissediyorum. Ben üçüncü göz olarak bir ilişki kurmak istiyorum sadece. Bu ne kdar doğru bir seçim? Aslında üçüncü kişiden kastım, mesafeli ve soğuk olarak sadece veriyi elde edebilmemi sağlayacak herhangi bir konum. Günah çıkarma kabininde bir papaz, bir psikanalizci, bir rüya izleyicisi, zihin okuyan bir sihirbaz, bir güvenlik kamerası, gizli bir ses kayıt cihazı, bir çip, bir hacker. Bunlar benim doyurulmamış arzularım. Bu gibi araçları kullanmadığım sürece hayatın bana bi türlü mamamı vermediğini düşünüp duracağım. Sayko.
Gelgelelim. Anahtar kelimelere. İnsan ilişkileri, akrabalık, ölüm, kızkardeşler. Dedikodu.
Kuzenlerimin benim arkamdan atıp tutacaklarını bildiğim bir meselede kendimi yeterince açık açıklayamadığım bir durumdaydım dün. Ne hevesim vardı ne de kaynağım. Kendimi katlettim. Kaygı yaratma güçlerine sadık kaldım. Kendi sağlık sorunumu açık açık söyleyemecek kadar da bitkin dudaklarım, dilim kupkuru. Çözümünü yıllarca aradıp bulamıyorum. Söylesem ne değişecek, bahanem mi sayacaklar? Bu fesat ortamlarda kendimi mayın tarlasında hissetmemek için kaynakları oluşturmalıyım.
5 notes · View notes
sivilsivrisinek · 2 years
Text
Acı çekiyorum. Firdevs öldü. Kesin öldü. İdrak edemiyorum. Berkeyle beraberim. Dün abisiyle beraberdik. Sordum ne söyledi benim hakkımda diye. Biraz kurcalayınca onun kadar olgun olmadığımı söylemiş abisi.
Sanki benim sözlerimin bana dönüşü gibi bir şey bu. Biliyordum. Olgun olmadığım dedikodusunu ben yaydım. Nerden anlamış olabilir. Çocukça ve neşeli davrandığımdan mı yoksa utangaç ve geri durduğumdan mı yoksa kendimi bile ifade edemeyerek acizliğimi açığa vurduğumdan mı?
Benim hep savaşını verdiğim elde etmeye uğraştığım şey, sanki herkes ona ulaşmış bir benim elime geçmiyor. Dışına bakıp en aşağılık bulduğum tüm insanlarda görmeye başlıyprum o yüce değerlerin bir kısımlarını ve olgunca davranışları. Bir tek kendi hayatım hakkında böyle özenli davranamıyorum. Sonra birden kabuğuma sızıyor ve herkese düşman kesiliyorum. Güveni bulamıyorum şu koca dünyada. Berke bana kendi tavrımı duruşunu anlatıyor yaşadığım zorlanmayı anlatınca. Susuyor ve uzaklara dalıyorum. Sorsun istiyorum. Kilidi çevirecek bir anahtar uzatsın istiyorum. Ama cevaplayamayacak olmaktan yanlış cevap vermekten korkuyorum, sessiz kalmaktan da. Biniyorum dolmuşa. Otogarda yazıyorum bunları. Berke arıyor. Şifa gibi. Aramasa bu cesareti göstermese, korksa, aciz olsa, ben iyileşemezdim. Bir tuğla koyardım aramıza. Kendimde sevmediğim bu şeyi pekiştirmemek için kendimi konuşturmam gerek. Zorlandığım yeri, neyi önemsediğimi söylemem lazım. Berkenin elinden tutup yürümek istiyorum.
2 notes · View notes
sivilsivrisinek · 2 years
Text
Selam 14.35
Artık kendimle başbaşa kalıp içimdeki kendini aldatmaya çalışan düşünceleri, çirkinlik yaratan yargıları ve diğer tüm his ve olayları incelemeye ve merak etmeye dair bi niyetle burada tekrardan düzenli şekilde yazacağım.
Vakit ayırmak istiyorum onca yaşanmışlığın izlerine. Yazarak yapabilirim bunu. El yazısıyla yapmaktansa burada yapmayı tercih ediyorum. Açık fikirler değil bunlar.
Yazıya dökmek istediğim sanırım 3 ana parça var hayatımda. Birincisi günlük yaşadığım olaylar. Ne izlediğim ne dinledim gibi. O gün neler yaşadım tarihe kısa bi özet. Bunu ıpade el yazımla yazmayı ve o ay için güzel bir şema çıkarmayı seviyorum. Ocağın yarısından itibaren yapmayı bıraktım gerçi. Tekrar döneceğim ona. İkincisi de ciddi konular üzerinde okuduğum ettiğim şeylerden toparladıklarımla hafif entel öğretici veya öğrendiklermi pekiştirci yazılar. Bunu haftada bir yapmayı planlıyorum. Hepsine bir başlık vermeyi de çok isterm aslında. Asıl bizim konumuz da işte tumblrda yazabilceğim belki burada bile yazamayacağım kadar özel konularla ilgili. Biraz bağırsak deştiğim konular yani. İçinden geçen düşmanlık hisleri, bakmaya korktuğumuz o şeytanın sesi. Sevgiyi bulamadığımda o savrulduğum tedirgin ve agresif kızın aklından gizlice nelerin geçtiği. Tetiklenmelerim, durgunlaşmalarım, gerilmelerim, bencilliklerim ve cimriliklerim. Onlarla ne yapacağımı bilemediğim gömmeye çalıştığım ruhlar… onlarla konuşabilir miyiz? Bilmiyorum. Onlarla değil ama hayatımdaki gölgeleriyle konuşabilirim belki. O yüzden hayatıma girmiş neredeyse her insana bir mektuplar silsilesi hazırlamak istiyorum. Ancak bu sitede dahi olsa bunun mahremiyetini korumayacağını biliyor ve tedirgin oluyorum. Yazıp, yazdıklarımı ateşe vermek gibi şeyler de çözüm olabilir. Evet evet. O karanlık düşüncelerle başa çıkam için etkili bir yol.
Merak ediyor musunuz, karanlık düşünceler nelerdir nasıl şeylerdir bunlar?
Kendime bile söyleyemiyorum dostlar. İçimdeler beni yönetebilecek kadar iktidar sahibi olabilirler. Bir filmden anlık gözüm kayarsa gördüğüm yabancı bi altyazı kesitten. Anlamak istiyorum. Kendimi. Kendim dediğim şeyin içine karışan parazitleri. Onlar da bana mı ait gerçekten. Ya ben onları kendime dahil etmek istemezsem. Onlar bi şekilde ayarlarıma girip sistemimi bozabilecekler mi? Bilmiyorum merak ediyorum sadece. Her gün yazmalıyım. Nereye yazacağımı bilmiyorum sadece. Belki de buraya yazmayaacğım daha. Şifreli bir kasa lazım bana:)
2 notes · View notes
sivilsivrisinek · 2 years
Text
Kendi deney tüpünde. Deney yapıyor. Deneyciyim. Bakalım neymiş. Öğrendiğinde gözün ayacak mı? Yalann.
Dünya benimle alay ediyor hissi. Dünya halkından bahsetmiyorum. Bu yerküre benimle kanunlarıyla dalga geçiyor. Sürekli bi labirentteymiş hissi.
3 notes · View notes
sivilsivrisinek · 2 years
Text
Neler oluyor neler dönüp duruyor hayatında? Dönenler, iyilik güzellik ve güzel insanlar, duranlar benim algılarım ve hareketlerim. Ne istediğimi bilmekte hala zorlandıüım şeyler var. İstediğim tarzda bi ilişkinin büyük parçalarına sahip oluyorum şu sıralar.
0 notes
sivilsivrisinek · 3 years
Text
insanın kendi hikayesini okumaya cesaret olmalı, benn de insanım öyleyse cesaretimi toplayıp burda öyküme başlayabilirim.
tek ihtiyacım olan bana çevrlmiş bir çift meraklı göz ve samimi bir yürek bir kaç da soru
0 notes
sivilsivrisinek · 3 years
Text
geldimm. elimde neler var biliyommusunz hiç bir şey yok ama belki biraz ukde denebilir hata yapıp sıçtım hissi. hatamdan nasıl dönsem diye düşünürken iyice kendimden uzaklaşıp bi saçmalık yapıyoruz. yazarken yine beynimiz boşalıyor. anlatsana kızım hayatını off büyüdün falan bi şiyler oldu anlatmaktan korkuyosun değil mi. anlatmaktan korkanların sonu senaryoda biter. yaz lütfen bana yaz hadi.
0 notes
sivilsivrisinek · 3 years
Text
Bu acizlik hissinde çok bok şeyler var. Sabahın 7sindeağlayarak uyutmayan. İnsanlar sadece muhebbet ederek istediklerini benden ve başkalarından alabiliyor. Tamam benden istediği şeyin neolduüu hakkında bi fikrim yok. Ama ona verdiğim şey ilgim, vaktim, sözüm.. iştebunlar ona vermemek için kendime tembihlediğim şeylerdi. Onun ceza çekmesini istiyorum, bensiz kalarak değil sadece,bir de acı çekerek. Evet bende bunu aldım muhtemelen. Ama öncesinde ben kendi isteklerimi almayı bilseydim... bak dur sen kendi isteklerin için savaştın. Vermedi sana veremedi işte. 2 gıdım anlayış merak veremedi sana.
nHayatımı hep insanalrdan sıfır beklenti üzerine kurmaya çalıştım. Bu yüzden birinden bi şey istemek öyle bi zaaf ki benim için. Ve bir de istemsizce oluşan beklentilerim var. Bu nasıl ızdırap gerçekten. Ama şimdi bunlara çalışan kafamla ihtiyaçlaeım ve isteklerim var elbette diyebiliyorum. Birinden istediklerini umudunu kesmeye mecbur kalmak ya da o yoldan başka çıkar yol görmememk de fena.
Keşke farklı düşünebilseydim. Düşmana mallarını kaptırmış köylü gi oldum. Başkalarından esirgemek istediğim şeyleri vermicem diye kendi isteklerimi de baltalamak asıl mesele sanırım. Neyi vermeyi reddediyorum? Bensiz huzuru mu :( koşulsuz sevgiyi, sadakati, abi bune ya. Stratejik yaşamak çok zor ve kaypakça. İçinden geldiği gi yaşamaksa çok acılı.
Neyse birilerinin kaybetmesine izin vermek zorundayım. Ben ne kaybedilen ne de kazanılabilen paha biçilemez bi varlığım. Gönlüm herzaman samimi olana açık. Bir de meraklı ve anlayışlı, besleyici olana açık.
Yalnız isteyip de ulaşamadıüım şeyler var ve bunların acısı katlanılmaz. Aciz hissettirmesi de ayrı dert. Yakın ilşki kuraamıyorum.
Bi yandan sorguya çekmek istiyorum onu, cidden hesap vermesini bekliyorum. Evet bu şefkatli bi davranış değil ama hemen ardından ilgilenmiyor olduğumu da belli etmem gerektiğini de düşünüyorum. Evet şimdi benim hakkımda şöyle şöyle düşünir umarım diyerek de konuyu bağlayabiliyor muyum? Bilmiyorum. Bu acizliği yenmem lazım. Ne istediğimi bile bilmezken fena zordayım.
Küçümsediğim bi kız vardı. Dün o dahi konuyu istediği yerlere getirebildi aqq ya. Bense onun kontrolune bıraktım. Iggghh acayip güçsüz hissediyorum. Ya hep böyle devam ederse ben hiç bir zaman ilişkilerde ne konuşmak istediğimi bilmez ve savrulursam? Bir de kıza ona da yardımı dokunabilecek bi sürü kendimden emin şey anlattım. Yine de bana acizliğimi damarlarımda akan kanmışcasına hissettiren hayat. Ya yürü git be mal kadın. Yaptığın benzetmeye bak püüü.
Hayatım boyunca ben ne istiyorum diye sormamışken, şimdi benim dostlarım neden benim ne sitediğimle ilgilenmiyor diye canımı acıtabiliyolar. Kahpelik yaptı yine mvijen de. Götlek bi tane flört yapmış. Ay nasıl önemsiyor. Nasıl romantizme giriyor. Benim durumumu ise dikkatlice dinlediğini sanmıyorum. Konuyu geçiştiriyor. ( ben de onun flörtüne götlek diyerek sinirimi çıkarabilir miyim lütfen) Yemin ederim dert anlatacak olsam keriz gibi hissediyorum. Ben sen kendi büyük aşkına evet mi hayır mı diyeceğini düşünceksin diye arkadaşlığımdan oluyorum. Keşke bunları yüzüne de söyleyebilseydim. Maalesef 2 gündür yine acı çeken şeytan modundayım. Gene de bunları söyleyecek yürek henüx bende yok, ya da sadece akıllılık ediyorum. Hiç bi fikrim yok hayatımda nelerin döndüğü ile alakalı. Samimi sevginin kaybolduğunu hissediyorum. Bu beni korkutuyor hem de çok büyük. Çünkü yüzleşmem gereken bi kendim varım burda. Ya ben asıl sevgisizlerin en büyüğü isem. Bak hayır bunlaea inanma. Gördün sen hayvanseverliğinden itibaren hep büyük gösterişle sevenlerin yakından ne kadar da sevemediğini. Görrdün. Partnerini bile sevme sebebi, oğlanın kendini çok sevmesi. Bunlar bana yanlış geliyo. Ama ben yalnızşın ta kendisiyim be. Yazının sonunda rahatlamadığım endwr yazılardan biri bu. Hala çok gerginim. Ne yapmak istediiimi bilsem bile yapamacakmışım gibi. Çok önemli yerlerindeyim hayatın. Ve birinin insafına kalmak hiç uygun bi kafada değilim. Her teslim olduğumda rahatlıyorum, sorumsuzluğa alıştım. Ancak ardından deli gibi rahatsız oluyorum. Ben yönetebilseydim? Gereöjten istediğim şey yönetmek de değil aslında, eşlik ve eşitlik arıyorum.
Hayata geçirdiğim bazı inanılmaz bağ kuvvetlendiren tavırlarım var bence. Bunlaeın ödülünü zaten almış mıydım yoksa, alacak mıyım?
Tamam unutmuyoruz,
Var ya insnaların gözünü korkutmak, havalı gözükmek, bazen iatediğim şeyler ve bunlaeı başarıyorum sanırım. Bütün bunlardan özgürleşebileyim şimdi. Küçümsediğim insankarın gözünde ne olmuşuma bile bu kadar takılırsam . Gerçi hiç takılmadım ki buna. Sadece anlattım paylaştım. Açıkçası samimiydim sohbetimiz esnasında. Sadece ona samimi olmadığımzı göstermek isterken kendşmi samimi bi şeyler anlatırken bulmak benim zoeuma gidiyor:)
Bu güçlü gözükme zorunluluğu bende 7. Veya 8. SINIFTA çıkan bi şey. Havalı ve acımasız gruplaeın arasında sağ kalmaya çalışıyordum.
Burda yazmanın hiç bir faydası olmadı ya sıçıcam bu işe. Ordan burdan düşünüp bi şeyler boşaltayım dedim. Desim ama yazdıklaeımın tersi de yeri geldiğinde doğru. Ben kendimi bile anlamıyorum.
0 notes
sivilsivrisinek · 3 years
Text
Salak mıyım acaba?
Birinin beni bunca yormasını üzmesini, ben üzülüyorum yoruluyorum derken beni duymamasını ben mi istiyorum?
İstisnasız bütün ilişkilerimde bu böyle (hadi aileyi katmayalım)
Rasyonel bi düzlemde düşününce bttiirmem gereken bi ilişkiyi bitirdiğimde hala duygusal olarak açlığım kapanmıyor.
Yine rasyonel olarak ilişkilerin bana kötü geldiği kısımlarda ilişkileri bitiriecek llsam ilişkim kalmazdı.
Ki rasyonel olarak düşünüp düşünmediğimi de allah bilir.
Sadece uzaktan tanıdığım insanlarla iyiymş gibi görünen bi ilişkim var. Kitaplat vesilesiyle tanıştıüım insanalrda bu bçyle mesela.
Ama yakın ilişki değil hiçbiri.
Ben miyim bi tek yakın çok yakın ilişki arayan. E erkek olsun diyorum bi de üstüne dileğime tam kalıplarımı da ekliyorum.
Anlaşılmaz yazdıüımın faekındayım ama acım taze diyelim.
Brn ilişki kuramıyorum. Diyip kahrolma vakti. Cidden kendimi kahrediyorum. Ve kendimi bedensel hasgalık zamanlaronda daha çok kahrediyorum. Bıktım ya beni gözeten bi büyüğüm lolsun istiyorum. Abim ablam olsun. Zeki güvenilir olgun sevgi dolu birisi olsun. Akıl faalan versin ben düşünemiyorum çözüm yollarını.
4 notes · View notes
sivilsivrisinek · 3 years
Text
Unutulmak sizin için ne ifade ediyor?
Bu sorunun sizde uyandırdıklarını paylaşır mısınız biraz içimizi dinleyelim🐢🐢
Unutulmayı göze almak
Unutulunca yok olacağını mı sanıyorsun?
Unutulunca hiç yaşanmamış mı olacaksın?
Unutulunca hiç yaşamamış mı olacaksın?
Unutulunca boşuna mı emek vermiş olacaksın?
Unutulunca şuan seni anmayan birilerini anıyor olman sana ne hissettiriyor?
Hatırlandığında bu hayatını nasıl besliyor, ne katkısı var?
1 note · View note
sivilsivrisinek · 3 years
Text
Yaşamak çok yorucu. Sohbet edesim yok. Mimik yapasım yok. Kendimden nefret ediyor ve her şeyden vazgeçebilirim sanıyorum. Arada bi aynada vücuduma bakıp inanılmaz zevk alıyorum. Sarsa sarsa dans ediyorum. Pozdan poza giriyorum. Kendi kendimi tahrik eder gibi. Sadece o anlarda suratımda çekilir ve bakılır bir ifade görüyorum.
Dokunulmak umduğum kadar mutlu etmiyor. Bodrumda karanlıkta bana topladığı asparagusumu alırken, büyük bi yalanı seziyorum. Kendimi ele vermeye razıyım aslında.
1 note · View note
sivilsivrisinek · 3 years
Text
Selam.
Ne kadar çok doluyum şuan bi bilsen. Aklımdan geçen hiç bir şey yok. Bastırmak ve duymamak istediğim bi çok şey hissedigorum sadece. Dolup dolup patlamadan şurda bi günah çıkaralım.
Kendi kendimi üzmekteki başarılarım için bir ödül versem kendime, her başarının ödüle layık olmadığını anlardık.
Halil cibran ın bir kaç cümlesiyle iyileşirim diye umuyorum. Sonra iyileşmeyi hep dışardan mı beklyiorum acaba diye bi soru soruyorum. Umduğum taş bi boka yaramıyor.
Kıskançlığı da geçtim artık başka başka hisler çıkıyor içimdwn kazıdıkça. Şuan koskaca bir utanç ve saklanma arzusu, saklandığın yerden çıkamamanın verdiği gerilim.
0 notes
sivilsivrisinek · 3 years
Text
Buraya gelip derdimi ağlıyorum ama ömrümün (yaşanmış kısmının) en güzel günleri. Öyle güzel ki hem de.
0 notes
sivilsivrisinek · 3 years
Text
3 4 gündür sadece 1 kez samimi sohbet içine dahil oldum. Resmen canım daraltıda. İnsanalar mı sığlaştı ne oldu
0 notes
sivilsivrisinek · 3 years
Text
Selam çok şeyden bahsetmeliyim neler oldu neler. Ama şuan en acayip hissettiğim konu. 15 gün önce falan yaşadığım yoğun mahfedici his ve ağlama krizinin ardından, aradığım psikolojik destek ayağıma geldi. Bi ön görüşme yaptık, dertlerimden yüzeysel olanları anlattım. Bana sorular sordu, cevaplamaya çalıştım, öyle rahat ve donuklaşmadan cevapladım ki orda fena rahatladım sanırım. Şimdi devam etmek için cevabımı bekliyor danıştığım kişi. Ama inanılmaz bi şekilde hayatımda tek bi dert bile yokmuş gibi hissediyorum. Konuşacak meselem yokmuş gibi. Napacağım bilmiyorum.
4 notes · View notes
sivilsivrisinek · 3 years
Text
Hazır bildirim gelmişken durum güncellemesi yapmaya gelicem biraz resim çizeyim de
0 notes
sivilsivrisinek · 3 years
Text
İsyemiyorum artık onu, sadakatmiş neyniş tutunmuyorum artık.
0 notes