bendis-msl

[bendis-msl]

hiçbir amacım kalmadı gerçekten ne için yaşadığımı bile bilmiyorum ya

[bendis-msl]

[bendis-msl]

[bendis-msl]

Future's Gonna Be Okey

#spotify #dolu kadehi ters tut #mavi gri #yuzyuzeykenkonusuruz #dktt #d day tour #d day the final #agustd dday

[bendis-msl]

gerçek temas bağımlıları iki yastıkla uyur ya da bu sıcakta bile üstüne yorgan alır

[bendis-msl]

Soru işaretlerim var, korkularım var ve karmaşık duygularım… Hayat bir yoldur diyorlar ama bu kadar engebeli bir yol olur mu düşünüyorum. Bazı şeyler o kadar hassas ki; gözlerim doluyor, önümü bile göremiyorum. Öyle ki durduk yere hıçkıra hıçkıra ağlayasım geliyor. O anlık bir sebep yok biliyorum, farkındayım ama bir yandan da biliyorum sebebini ... Birikmişlikler … Ruhumda o kadar çok yara var ki hiç biri kabuk tutmuyor, gün geçtikçe mikrop kapıyor. Zaman zaman, kendi kendime hatırlatıyorum halbuki hiç unutmadığım şeyler. Sevilmemişlik hissiyat, yorgunluk, kendini bir türlü sevememe, yardım için attığım sessiz çığlıklar… Bunların hepsi içimde olan şeyler. Dışarıdan bakıldığında hiçte böyle biri olmadığımı biliyorum ama buna mecburum, o kalın duvarları örmeye devam etmeliyim. Her geçen zaman daha da kalınlaşmalı o duvarlar. Hep tek olduğumu hatırlamam gerek, güçlü olmam gerek çünkü zayıflığımı buldukları anda düşerim. Ve ben düşmek istemiyorum. Çünkü düşersem bir daha kalkamam. Ama beni en çok yıpratan şey ben sesimi çıkarmasam bile annemin beni anlaması gerekmezmi? Neden aramızda sürekli bir çatışma var? Onunla konuşamıyorum bile bu o kadar yıprandığımı nasıl fark etmiyor. Kendi içimde verdiğim savaşları dışarı yansıttığımda bile görmezden geliyor. En çok da beni yerden yere vurması… Hissettiklerimi bile artık dökemiyorum kelimelere…

#spotify #dolu kadehi ters tut #mavi gri #yuzyuzeykenkonusuruz #yedinci ev #dktt #music #müzik sözleri #şarkı sözü #kitap #yalnız olmak #youtube #ıssız adam #art #tuğkan #marvel

[bendis-msl]

#Spotify

[bendis-msl]

[bendis-msl]

“Bazen kendi kafanın içi, olabileceğin en kötü yerdir.”

[bendis-msl]

Yalnızlık çok üşütüyor içimi

[bendis-msl]

Benliğimi nasıl bulabilirim?

[bendis-msl]

Ben gerçekte kimim?

[bendis-msl]

İçimde çok fazla şey var ama nasıl kelimelere dökülür bilmiyorum

[bendis-msl]

Bulunmak istiyorum artık...

[bendis-msl]

Elveda dedim bazı şeylere

Gülüşlere, kahkahalara

Elveda dedim göz yaşlarına

Merhaba diyemedim yeni duygulara

Ne zormuş birşeyleri geride bırakıp yeni şeylere yelken açmak

Ne zormuş sayfaları değiştirmek

Ne zormuş...

[bendis-msl]

Yeniden hayata döndüm

Sana, bana, bize olan gülüşlerin

Bana verilen paha biçilemez bir ödül

Her mutluluğun yolunda acı bir geçmiş..

Bizim geçmişimiz ne ?

Acılarımız ne kadar acı ?

Duygularımız ne kadar dorukta ?

Sen ben, ben de sen olmuş muyuz ?

Biz olabilmişmiyiz?

Unutmak istiyorum seni, beni, bizi

Bana, bize bakan gözlerini...

Benim için bizim için atığın kahkahaları...

Unutmak istiyorum

Unutabilir miyim ?

Unutabilir miyim ?

Yoruldum artık

Vazgeçiyorum

Senden, benden, bizden

Siliyorum hikayeyi

Yok oluyorum artık

Senden, benden, bizden

Hatıralardan...

Yok oluyorum

Görmüyorum bir ışık...

Görmüyorum bir umut...

Görmüyorum.

Ne seni, ne beni, ne de bizi

Görmüyorum..

Elveda diyorum son kez

Sana bana bize

Elveda

(29.12.2022 01.20)

[bendis-msl]

Çok yorgunum... O kadar yorgunum ki yorgunluk kelimesi bile yeterli gelmiyor. Ağlamak istiyorum ağlayacak yerim yok, uyumak istiyorum uyuyacak yerim yok, sarılmak istiyorum sarılacak kimse(m) yok. Benliğim o kadar çok aciz ki kelimelerimi bırakın çığlıklarımı duyacak kimse olmadığının farkındayım. Dilime gelmeyen daha doğrusu gelemeyen ama aklımdan ve yüreğimden geçen o kadar çok şey var ki... İlk başlarda kelimelere sığındım şu an ki gibi.. bir süre sonra kelimeler yetmemeye başladı müzik dinledim sonrasında o da yetmemeye başladı bu sefer ikisini bir yapıyorum daha doğrusu yapmaya çalışıyorum. Her şeyde başarısız olduğum gibi bunlarda da başarısızım... Dünya ya bir kare leke olarak gelmişim sanki... Neye elimi atsam, neyi tutsam elimde kalıyor hatta elimde kalmayı bırak toz bulut oluyorlar. Varlığım bile zarar. Bunun o kadar farkındayım ki geçen sene yani 5 Ekim 2021 de bende toz bulut olmak istedim ama onu bile elimi yüzüme bulaştırdım. Vucüdüm ağrıyor, ruhum ağrıyor... Ne bir ilaç ne bir dokunuş iyi gelebilir... Ne ağrım biter ne sızım sadece yürüyen ayaklarım ve dışarıdan bakılan sahte tebesümüm dışında başka bir şey kalmadı. Öyle ki gözlerim bile yalandan ışıldamaya başladı. Benliğim benlik olmaktan çok uzakta artık daha nasıl kelimeler kullanabilirim bilmiyorum ama...

Ama...